Duizenden kleine mugjes zaten ineens overal rond en op ons, en we moesten maken dat we snel weg waren... 

We reden weg van de grote weg, en doken het veengebied in, waar we kennis maakten met de variant van ons fietsnetwerk; velotour. Andere bordjes, maar hetzelfde principe. Eerst reden we over asfalt, dan weer kiezel, een pad, asfalt, enz. Mooi en rustig, veelal bergaf tijdens de eerste 20km tot aan de oever van het stuwmeer van Eupen, vanaf waar het onheroepelijk weer bergop ging. Het duurde 33km voor we een eerste tegenligger kruisten. Even halt gehouden voor een hapje, maar daar waren de muggen weer, Ludo leek een zeer aantrekkelijke prooi. Een grote groep wandelaars, maakte duidelijk dat we hier toch niet helemaal alleen waren... We passeerden het Signal de Botrange en reden we naar Mont Rigi, en Baraque Michel waar Ludo ons trakteerde, omdat hij vorige week toegetreden was tot het opa- gezelschap. Met een (te) grote kom soep wat dat ook alweer geregeld. Het was beginnen waaien, en daarmee was de muggenplaag gaan liggen, gelukkig!!!

Afdalen naar Jalhay, want we zouden de grote toer inkorten, gewoon omdat we anders te laat waren. In Herbiestier volgden we weer de velotour bordjes, eerst naar de oever van het stuwmeer van de Gileppe, en dan stevig klimwerk helemaal terug naar boven. Even uitblazen in het zonnetje, en dan werden de fietsen weer ingeladen en konden we met een goed gevoel huiswaarts keren. Het was een mooie rit geweest, de muggenbeten zullen wel nog een paar dagen blijven jeuken, maar dat nemen we er maar bij..

De route die wij volgden: vanaf de parking: 67-60-68-56-41-55-54-84-83-80-76, afdalen naar Herbiester, 65-66-67, was goed voor 65 km en bijna 900 hoogtemeters. Alhoewel het niet écht warm werd, was de zon toch goed voelbaar, en met 10 tot 20 graden was het een perfecte fietsdag geweest.

Volgende week staan er 175 km+ op het programma, mogelijk naar Antwerpen...