Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Fietsen voor gezondheid en plezier
24-03-2014
Scherpenheuvel
De kerken lopen leeg, er zijn pastoors te weinig en de nonnen gooien hun kap over de haag. Ik moet het wel geloven. Scherpenheuvel, bedevaartsoord bij uitstek, op het programma en we waren maar met 3. De goedgelovigen Guido S., Guido W en Ludo vertrokken met een stevige wind schuin op kop langs het kanaal richting Lummen. Via Meldert, Zelem en Diest zagen we na 50km de basiliek voor ons opdoemen. De Guido's deden wat goede bedevaarders doen en Ludo hield ondertussen de fietsen in de gaten. Je weet maar nooit of er een minder goedgelovige plots het idee krijgt om zich over een mooie koersfiets te ontfermen.
Onze gebeden werden niet verhoord want de wind blies op de terugtocht weer in ons nadeel. We namen even de vervelende grote weg Hasselt-Diest tot in Herk de Stad en volgden toen het prachtige fietspad langs de Demer via het Schulens Meer tot in Lummen. Vanaf Zolder namen we opnieuw het kanaal en met 101km op de teller ploften we neer bij Louis. Patrick kwam nog even helpen drinken en rond 12.30 reden we terug naar moeder de vrouw.
Vanmorgen was het wat warmer dan vorige weken, met 8 graden s'morgens mochten we niet klagen. Toch waren Julien, GuidoW, Freddy en Lucien de enige liefhebbers... Geen verder nieuws over de rug van GuidoS, noch van de banden van Patrick? Ludo had zich afgemeld, want er was "iets aan de hand" met "kattenkwaad"... afin, wij dus met ons vieren vetrokken met de wind vanachter... Van Munsterbilzen via het kanaal naar Veldwezelt, Maastricht, waar we weer een bezoekje brachten aan de binnenstad. Het was er wel een beetje zoeken naar het nummertje2... Gevonden ... de brug over naar Valkenburg, en al snel reden we over mooi maar onbekend terrein langsheen de Maas. Dan reden we via het fietsroute netwerk richting Geuldal, en zonder noemenswaardige hoogteverschillen kwamen we al snel in Valkenburg. In het centrum lieten we de Cauberg rechts liggen, en reden bergop langs de steenkoolmijn richting Bemelen. Links naar Wolfhuis en Cadier en Keer, Gronsveld , links naar Oost Maarland en tot in Eisden aan de Maas. Gelukkig moesten we slechts 5minuten wachten op de veerboot naar Lanaye. Nog de St. Pieterberg over naar Eben-Emael, rechts naar Kanne, en zo via het kanaal weer terug naar Diepenbeek. Het was weer een prachtig ritje geweest en zelfs Julien zijn klapband vooraan op 200m van het Ganzebroek kon de pret niet meer bederven. Ludo zat ons op te wachten, en vertelde hoe een kattenkop en een paar draadjes zijn week hadden gepaald. Thuisgekomen met 99.9km, en 380 hoogtemeters. Volgende week naar Scherpenheuvel... kaarsjes branden voor van alles en nog wat....
Onze route van vandaag: Brug Munster Bilzen, 69-65 => in werkelijkheid bordjes 505 volgen-11-3-1-2-79-6-7-9-64-61-60-68-67-65-66-5-4-75-76-veerboot- 413-412-405-402-401- kanaal naar Diepenbeek.
De thermometer wees 0°C aan bij het vertrek, het weerbericht beloofde voor vandaag 20°C... Moeilijk, maar toch maar de lange mouwen en beenstukken aangetrokken deze morgen. Ludo, Julien en Lucien waren de gelukkigen van de dag, hoe mooier het weer, hoe minder liefhebbers er blijken op te dagen... Vreemd toch !!! Met een prachtig zonnetje in de rug vertrokken we richting Diepenbeek Centrum, Hoog Keizel, Hasselt, Alken, Wellen, Piringen, en voor we het goed en wel beseften doemde ineens de Basiliek van Tongeren op aan onze linkerkant. We waren al in Tongeren... Even halt gehouden aan de Jeker voor een gezamenlijk knabbeltje, en dan verder langs de hippodroom over het fietsroute netwerk verder gefietst naar Vreren, Millen, Membruggen, Martenslinde, Waltwilder, Munsterbilzen, Bilzen, Diepenbeek. Het was een mooi parcours, met weeral enkele "onbekende" stukjes. Vandaag ook iets bijgeleerd: "Verhard wegdek" betekend niet zondermeer dat het overal goed berijdbaar is, en gelukkig voor ons was het droog vandaag... En toen hadden we nog een half uurtje tijd om iets te drinken op het terras van het Ganzebroek. Hopelijk hebben we volgende week weer zo'n weertje want dan trekken we naar het buitenland ... Valkenburg !!!
s'Morgens 1°C, het zou vandaag zo'n 9°C worden. Een mooi zonnetje al van in de morgen, en slechts een zacht ZW briesje... kortom een prachtige fietsdag. Ludo, Johan, Lucien... en voor het eerst dit jaar was ook Guido W. present. Julien had andere bezigheden, en Guido zat met nen aap in zijne rug, Patrick moest nog naar de "bandencentrale"...
Wij fietsten richting Ford laan, maar eerst voorbij de woonplaats van Freddy, die echter van geen kanten te bespeuren was. Naar Zutendaal, Rekem, Geule aan de Maas, Rotem, en in een bocht naar Boorsem, waar we de Zuid Willems vaart volgden naar Maasmechelen. Hier bleken onverwachte werkzaamheden te zijn gestart, en naast een nieuwe "fiets en voetgangersbrug" waren er ook wegenwerken tot aan de camping. Reeds bij het eerste contact met het slechte wegdek kreeg Johan "ne platte van achter" en naar het schijnt hebben hijzelf en Guido geroepen en geschreeuwd ... maar waarschijnlijk in de verkeerde richting, want noch Ludo, noch Lucien hadden dit gehoord. Maar natuurlijk werd het gemis al snel opgemerkt, en ze reden terug naar de plaats van het gebeuren. Ludo mocht demonstreren waar hij sinds vorig jaar héél goed in is geworden, en dit ook omdat schoonvaders nu eenmaal een gedefinieerde taak hebben in het peloton, haha. En dan was er nog het vreemde verhaal van de fietsbril van Johan, die ineens zijn bril niet meer was, of toch weer wel, want er was geen andere... maar de zijne moest eentje zijn met witte glazen, en geen zonnebril, nochtans klopte het merkteken vooraan, vreemd... alsof de glazen vanzelf donker waren geworden... zou dat kunnen, haha!! De eerste zon deed inderdaad wonderen. Afin, toen het mysterie opgelost was reden we verder tot Lanklaar, waar we het fietspad namen naar As, zo naar Wiemesmeer, Zutendaal, en Diepenbeek Ganzebroek. We hadden vandaag met de koersfiets 85km op de teller, en onderweg 200 hoogtemeters opgeraapt. Dat proeft naar meer... Volgende week rondje Tongeren.
Onze gebeden van deze week werden verhoord, het beloofde vandaag een prachtige dag te worden. Ludo en Lucien hadden afgesproken om een uurtje vroeger van huis te gaan, om zo in het totaal een ritje van minstens 100km te kunnen volbrengen. Zo gezegd zo gedaan, en met een schamele 1°C vertrokken we beiden voor een lusje van om en bij de 20km. De zon kwam stralend op vandaag, en hopelijk zou het snel wat opwarmen. Een uurtje later dan Freddy thuis gaan oppikken, en samen reden we naar de startlijn. Hier kwamen Julien, GuidoS en Patrick ook aanzetten. Met zes dus op stap, we zijn goed bezig !!!
Freddy had het parcours uitgeprint, en wij via Beverst naar het kanaal dat we volgden tot Rekem, en zo verder naar Smeermaas. Vanaf hier richting Maastricht, waar we ons aan wat sight-seeing waagden. Een korte stop op de grote markt, en dan weer straatje in- straatje uit tot onze neuzen richting Kanne aanwezen. De muizenberg stond op het programma, en dus hebben we ons niet laten kennen en vrolijk naar boven gepeddeld... Vanaf hier nog wat veldwegen, stukjes langsheen het kanaal, een modder en ploeter stukje doorheen het Bilzerbos, een mooi single trackske nabij Zutendaal, weer langs het kanaal tot uiteindelijk het sas van Diepenbeek in zicht kwam, vanaf hier nam onze auto-pilot het over richting 't Ganzebroek.
Het resultaat van onze inspanningen van vandaag; Julien, GuidoS, Freddy en Patrick = ongeveer 80km , Ludo en Lucien = 105km. Niet slecht voor eind februari....
Volgende week mogen onze koersfietsen weer buiten !!! We kijken er al naar uit....
Een mooie zondagvoormiddag, droog en vergeleken met vorige dagen... slechts een beetje ZW wind. De temperatuur zou vandaag weer naar de 10°C gaan, en dat was een prima fietsweertje en daarom waren Julien, GuidoS, Ludo, Freddy en Lucien de gelukkigen... Via het fietspad naar Hasselt, over het domein van Herckenrode, Stokrooie, Lummen, Linkhout naar het Schulensmeer. Langs het meer en de Demer naar Herk de stad, Runksterkiezel, Runkst en Hasselt weer terug naar Diepenbeek. In het Ganzebroek was het weer soeptijd, en vandaag kwamen we met 82 km weer terug thuis. Het was weer mooi geweest. Hopelijk volgende week een gelijkaardig weertje, we gaan dan richting Maastricht.
9 graden vanmorgen, maar een stevige wind uit het Zuid Westen beloofde het een bewogen ritje te worden. Desondanks waren Patrick, GuidoS, Julien, Ludo, Freddy en Lucien er weer bij. Even twijfel over de geplande rit, omdat we dan met de wind vol op kop zouden terug moeten fietsen, maar vandaag zou het zowieso beuken worden tegen de natuur. Dus toch maar voor het ritje naar Peer gegaan. Over het kanaal naar Bokrijk, via het fietspad naar Helchteren- Houthalen, en verder met de wind vanachter naar Peer. Even iets knabbelen voor de storm en toen de enige bank in de buurt te klein bleek te zijn voor ons allemaal, was het drummen voor een plaatsje. De foto in de bijlage spreekt voor zich zelf. Terug de fiets op, maar vanaf dan was het andere koek, want nu was het stevig op de pedalen duwen, en met het stuur stevig in de hand, mochten we beurt om beurt de kop trekken. De wind liet zich goed voelen... Al bij al viel het nog goed mee, ook omdat de zon zich af en toe liet zien. Vandaag waren we wel op tijd bij Louis, en een lekkere tas soep was welkom na ons winderig avontuur. Afgeklokt op 77 km, en desondanks het een vlakke rit was, toch ook 265 Hm.Volgende week gaan we richting Diest.
Het was een frisse morgen, en ondanks we gisteren ons jaarlijks etentje - en - drinkentje hadden, stonden we vanmorgen met z'n achten aan de startlijn, en dat was al een hele tijd geleden. Patrick, GuidoS, Freddy, Julien,Wendy, Ludo met schoonzoon Johan en Lucien. Waarschijnlijk kwam door de goede voornemens die de avond voorheen nog gemaakt werden... Wij vertrokken richting Kortessem, waar Freddy als eerste "ne platte" kreeg. Kan gebeuren... en het duurde niet lang of we begonnen in Kortessem aan ons uitgestippeld netwerk ritje naar Heers. We fietsten al vlug over onbekende fietspaden, opmerkelijk hoe dicht bij huis dat dit soms nog voorkomt... Bij het buitenfietsen van Borgloon reed Julien lek, geen nood, snel nieuwe binnenband gestoken en bij het oppompen bleek er een foutje in de binnenband te zitten, dus dubbel werk. Vandaag reden we via de nummers 122-121-137-136-152-154-151-159 naar 158 Heers. Even de hoofdweg gekruist en dan weer verder via enkele "nieuwe" paadjes 157-133-127-118-117-128-139-136-137-121 naar Kortessem. In Kortessem koos Guido om het fietspad te volgen naar Diepenbeek, maar al snel bleek dat ook hij achteraan met een luchtgebrek zat... bijpompen en snel weer verder rijden was de boodschap. Tot drie maal toe voor hij de afslag naar huis nam. Te laat voor een bezoekje aan het Ganzebroek, volgende week beter....
Desondanks het vanmorgen maar 3°C was, waren we met zes aan de start. Julien, Ludo, GuidoS, Patrick, Freddy en Lucien. Langs het kanaal naar de Hutten, door de Maten over het fietspad richting Kneippstraat. Dan een modderig stukje doorheen de Maten, en via de Schom naar de Vennestraat, fietspad gevolgd naar Zwartberg, door de Haagdoorn heide, naar het fietspad richting Houthalen, naar "Kerkje Laak", en dat was voor sommigen onder ons onbekend terrein. Van Kelchterhoef naar Houthalen, doorheen het centrum weer naar het fietsroute netwerk richting Hengelhoef. Onderweg op een kruising met een drukke weg, werd het verkeer voor ons tegen gehouden door een zondelinge figuur, of hoe noem je iemand die putje winter in bloot bovenlijf, maar wel gekleed met sjaal en muts met zijn hond gaat joggen??? Dan in Zonhoven links af richting "De Teut", waar iedereen makkelijk door het zand naar boven reed. We daalden af aan de achterkant, tussen de vijvers door om terug aan te sluiten op het fietspad naar Hengelhoef. Dan via naar Zonhoven naar Bokrijk, en zo naar het sas van Diepenbeek. Desondanks de eerder kille omstandigheden, was het toch een mooie rit. Het viel weer sterk op hoeveel fietsers er zich op zondagmorgen buiten wagen...dat beloofd voor de nabije toekomst... De route van vandaag ging over de netwerknummers: Sas Diepenbeek-82-72-73-74-75-317-316-300-305-79-71-92-91-98-82 en zo naar het Ganzebroek. Toch maar weer 69km bijgefietst op de tellers... Zaterdag a.s. zal het jaarlijks MattelenSpattel- etentje doorgaan. We zullen zien wie er de dag nadien s'morgens vroeg genoeg uit zijn bed kan om naar Heers te fietsen.?.?.
Na de korte koude inval van vorige week, was het vanmorgen weer 7°C. Julien, Ludo, GuidoS, Freddy en Lucien waren op de afspraak. Freddy had netjes een route rong Diepenbeek uitgestippeld, en daar was iedereen dadelijk voor te vinden. Wij dus naar Diepenbeek centrum, en dan naar Rapertingen, Hasselt, Runkst, St. Lambrechts Herk, Wimmertingen, Kortessem, Reitje, zo goed als langsheen de E313 naar Nerem, Bilzen, en via Eik weer terug naar Diepenbeek. In het Ganzebroek was het weer volle bak, steeds vaker vinden vele ander fietsers ook de weg naar onze eindstreep. De rit van vandaag ging over de routenummers: 100-142-143-144-145- 121-123-124-125-126-85-84-103-105-102... Volgende week staat een ritje over de "den Teut" op het programma.
Het was bibberen deze morgen, voor de eerste keer sinds lang had het immers gevroren. Wel maar een bescheiden min 2, maar we waren dit niet meer gewoon. De zon was van de partij, en dat was welkom. Ludo, Freddy en Lucien konden op tijd uit hun bed, Julien had zich wegens keel perikelen afgemeld. Nog even gewacht op Guido en Patrick, maar dat leek zinloos... Vertrokken richting fietspad naar Hasselt. Het werd opletten voor ijsplekken die talrijk verspreid lagen, zeker in de schaduw bleven deze hardnekkig liggen. Ludo moest onderweg even halt houden omdat zijn zakje niet goed zat (in zijn handschoen). Dat euvel was vlug verholpen en fier toonde hij zijn "Spock" groet... Dan volgden we het routevoorstel van Freddy, via de route nummers 97-96-95-94 kwamen we op wonderlijke wijze voorbij de abdij van Herckenrode. En dat zonder onze GuidoS die dit verstoken plekje enkele weken al trachtte te vinden. Zonder hem lukte het wel... niet echt eerlijk hé, Afwisselend enkele mooie paadjes over onverharde wegen, het was wel opletten geblazen omdat de sporen in de modder hard aangevroren lagen. Verder via 179-193-178 waar Ludo een ingekorte route naar huis volgde, hij moest ergens een kerk in het midden houden zoals dat dan heet... Freddy en Lucien vervolledigden de route zoals uitgeprint, maar toch leek er iets niet echt te kloppen: zelf met een afkorting op het einde bleven de kilometers maar oplopen. Bij het knooppunt 178 hebben we dan ook de kortste weg naar huis genomen. Dwars door Hasselt, en over de steenweg naar het Ganzebroek, waar verder niemand van de fietscollega's te zien was... Thuisgekomen stond onze teller op 66 km, Ludo zal er toch ook wel een 50 tal hebben bijgedaan. Hopelijk staat volgende week weer wat meer volk aan de start...
Tradities zijn er om gevolgd te worden, dus was het vanmorgen al zeker waar de rit naartoe zou gaan ... de eerste rit van het jaar gaat steevast richting Hallembaye. Ludo, GuidoS (in nieuwe verpakking), Freddy en Lucien waren de spelers van de dag. Julien stuurde vandaag zijn kat, en naar het schijnt werd Patrick zijn dag werd anders ingedeeld, van de rest géén spoor... maar wellicht gaan die ons volgende week komen verrassen.
Het was een prachtige winterdag, de zon was er al vroeg bij, en de temperatuur zou richting 10 graden gaan klimmen. Via Beverst, Bilzen, Martenslinde, Spouwen, Riemst naar Wonck. Hier deed Freddy alvast een gooi naar de "meeste lekke banden van het jaar 2014 prijs" en nam al snel een voorsprong op het peloton. Ludo liet begaan, hij heeft nog een wrange nasmaak van vorig jaar. Verder door de vallei van de Geer waar de Hallembaye langs de achterkant werd beklommen. Zonder veel moeite raakten we boven, en even was er zelfs tijd voor nieuwe woordjes. Het woord van de week werd "gezinswafel". Ludo begreep de hint echter niet en stak de rest weer gewoon op zak... We keerden via dezelfde weg weer terug naar Diepenbeek, en onderweg kruisten we al opvallend veel fietsers. Grote groepen met volgwagen, wat enkelingen maar ook een groepje fietsende dames, zelfs begeleid door een trainer, amai ... 2014 beloofd nu al een goed fietsjaar te gaan worden... We sloten de eerste rit af met 62 kilometer op de tellers.
Ook bij Louis was het vollen bak, het leek er echt wel op dat er velen met goede voornemens aan het nieuwe jaar zijn begonnen...
29 December - Kiewit MTB parcours- Haagdoorn heide
Vandaag nog eens wat volk aan de start, Ludo, GuidoS, Lucien. Julien had zich verontschuldigd want hij stond op de latten in Oostenrijk maar had in Freddy een plaatsvervanger gevonden. Met z'n vieren dus op pad. De temperatuur was de laatste dagen wat gedaald, maar met 5 graden op het eind van december mochten we niet mopperen. Het zou ook droog blijven in de voormiddag. Vertrokken richting Diepenbeek sas, in de hoop om Patrick ook nog op te pikken, maar die liet zich niet zien... hij had mogelijk betere dingen te doen op zondagmorgen... Wij naar Bokrijk, en eventjes gek gaan doen op de MTB piste van Kiewit, dan naar Zonhoven, doorheen Hengelhoef vakantie park, de Haagdoorn heide gekruisd, en weer via Zonhoven naar Bokrijk om te eindigen bij Louis. Ludo en Guido keerden na de soep braafjes huiswaarts, Freddy en Lucien zouden nog even de fietsen gaan afspuiten in de self-wash aan de Carrefour. Langsheen de Demer waren we getuige van een reddingsactie van de brandweer ... een paard was in het water gesukkeld en stond onderkoeld te wachten op redding. Nadat de diervriendelijke redders een paar hijsbanden hadden aangebracht, werd het dier met de hulp van een kraanwagen netjes uit zijn benarde positie verlost. De politie kwam ter plaatse en toen de chip uitgelezen wisten we dat de eigenaar nu wel vlug zou opdagen, we konden ons nu dus met een gerust gemoed verder om ons eigen ros gaan bekommeren... Toch maar weer zo'n 58 km bij elkaar gefietst vandaag. Volgende afspraak in het nieuwe jaar...
Het was droog vanmorgen, om en bij de 10°C, en met een matig zuidwesten windje was het vrij aangenaam voor de tijd van het jaar. Toch was het weer een magere opkomst vandaag, alleen Ludo en Lucien waren paraat. Ludo had nochtans een verassing bij, hij zou zich vandaag voor het eerst wagen aan een ritje met een 29-er. Helemaal in lijn met de informatie die men zo hier een daar vast al wel eens heeft gelezen, was de zithouding heel anders, was de maat van de testfiets fiets misschien te klein??? Toch maar eens gaan uittesten hoe dat beviel.... Wij naar de Teut, omdat Ludo wou weten hoe de grote wielen fietsen in het zand, en hoe ze klimmen. Ver weg waren we nog niet, of we konden al een heel opmerkelijke vaststelling doen ... Ludo's hartslag was beduidend hoger dan die van zijn enige medefietser van vandaag, en we wisten dat dit in normale omstandigheden nét andersom was. Volgen op het vlakke zat er niet echt in, snelheid maken op de baan leek moeilijker, de vreemde houding leek Ludo niet te bevallen. Maar fietsen, klimmen en afdalen doorheen het zand ging wel goed. Twijfels dus !!! Om de test te staven aan tastbare feiten, besloten we om bij Ludo langs te rijden, zodat hij met zijn "ouwe getrouwe" 26-er de laatste kilometers richting Ganzebroek kon volbrengen. En dadelijk was het verschil duidelijk, veel sneller op het asfalt, hartslag minstens 10 slagen minder... Was dit een teken aan de wand? Dat laten we Ludo beter zelf vertellen, het waren al bij al 52 leerzame kilometers geweest vandaag.
De oproep van Lucien is niet in dovemansoren gevallen. Freddy en Patrick waren van de partij en zo waren we samen met Julien, Guido S. en ikzelf met 5. Lucien had zich de dag voordien bij Nico uit de haak gewerkt en moet hoognodig recupereren. Guido stelde voor via het fietspadennetwerk naar Herckenrode rijden. Zo gezegd, zo gedaan.
Guido is een doodbrave jongen, een perfecte echtgenoot, een voorbeeldige huisvader en sinds korte tijd zelfs een ideale grootvader, maar... een lichtend voorbeeld wat wegenkennis betreft zal hij jammer genoeg nooit worden.
Herckenrode, Munsterbilzen, Moskou, Berlijn of Parijs: ze hebben één ding gemeen, zonder hulp zal Guido er nooit geraken. We hebben nieuwe wegen ontdekt, we hebben hartelijk gelachen, we hebben 57 km gefietst, maar Herckenrode is nooit in zicht gekomen.
De weervrouw had beloofd dat het zo goed als droog zou blijven, en met 5 graden en een ZW wind viel dat al bij al mee. Ware het niet dat er toch wat druppels in de lucht hingen... Maar niet getreurd, Julien, Ludo, GuidoS en Lucien waren tijdig op de afspraak, en het ging richting Diepenbeek, via de Nanofstraat over de autoweg, langs het "klein caféeke op de kruisstraat naar Korstessem. Over Printhagen naar Ulbeek, Wellen en zo naar de kapel van Oetersloven waar we leerden wat "brandbrieven" waren. Dan voerde de weg ons naar Hoepertingen. Hier maakten we een ommetje door het centrum, en dan volgden we de knooppunten 149- 171- 170- 162- 153- 148 ... het waren stuk voor stuk vuile drekkige veldweggeltjes. Een spatbord was vandaag geen overbodige luxe! Vanaf het kasteel van Rullingen zetten we koers naar de Zonneveldweg, en verder terug over Printhagen, Netelbroek, naar Diepenbeek. In de laatste kilometer zagen we een bekende voor ons uit fietsen ... het was Freddy die een half uurtje later was vertrokken, en ons net als vorige week kwam vergezellen in het Ganzebroek. Vandaag toch weer 57 kilometers erbij, voor Freddy waren het er 35. PatrickS kwam ook nog iets vieren, en als iedereen woord gaat houden, zullen we volgende week met z'n zessen aan de start staan. We zullen ons laten verrassen....
Het was een rit waarover weinig te vertellen viel. Het weer was goed voor de tijd van het jaar, al was 5°C niet warm te noemen, gelukkig kwam de wind uit het ZO en voelde niet echt koud aan. Geen zon te zien, maar ook geen mist, en geen regen, kortom gewoon een sombere dag, en vuile wegen... Julien, GuidoS en Lucien waren s 'morgens op het appél. Ludo was voor de gelegenheid in het Spaanse Barcelona. Wij zouden op de verharde weg blijven, dus werd het een tochtje over welgekende wegen, via het Reitje, naar Vliermaal, Wintershoven, Gors-op-leeuw, Kerniel, Wellen (waar we even op de bouwwerf bij Nico halt hielden), dan via Alken en Hasselt terug naar Diepenbeek. Het leek een korte rit te zijn vandaag, zeker na de tweedaags uitstap van het vorig weekend. Zoals iedere week eindigde de rit aan het Ganzebroek waar even later Freddy ons gezelschap kwam versterken, hij had zijn eigen toerke van 40km gedaan. Wij hadden vandaag 55 km bijschreven op ons conto.
Na een goede nachtrust, en een zeer uitgebreid ontbijt, stonden we paraat om de terugtocht aan te vatten. Buitengekomen zagen we de eerste sneeuwvlokjes van het jaar naar beneden dwarrelen. De temperatuur omstreeks 0°C. Wat later stonden we weer vertrekkensklaar ... op naar de Vennbahn, we zouden nu wat minder moeten klimmen dan gisteren. De sneeuwvlokjes veranderden al snel in kleine waterdruppels, wat later werden ze dikker en talrijker, of anders gezegd ... het regende nu. Regenjas aan en doorfietsen was de boodschap, gelukkig ging het vandaag veelal bergaf en al snel naderden we Aachen. Door de stad was het weer goed opletten, maar zonder problemen vonden we de weg er weer terug. Even rondgekeken of we ergens een soep of een warme hap konden vinden, maar het leek erop dat de zaken daar s'middags dicht waren. En het was ook maar de vraag of 5 natte katten zomaar zouden binnen mogen. Dus snel maar onze picknick verorberd en weer terug op weg richting Vaals. Nu was het enkel nog even doorduwen tot Maastricht, dachten we, tot dat GuidoS en in Wittem genoeg van kreeg, en gewoon zijn ketting overtrapte. Dat was zonder Lucien gerekend, want die had dat euveltje snel verholpen... Na deze ongeplande rustpauze vonden we snel weer ons tempo, en in een wip waren we in Maastricht. Van toen af begonnen de kilometers te wegen, maar we waren mooi voor het donker weer terug thuis. De temperatuur kwam vandaag niet boven de 2°C. Maar al bij al een prima verlopen uitstapje dit weekend, samengeteld bijna 300 kilometers en zo'n 1425 hoogtemeters, en dat eind november met bepakking... Johan heeft de "echte mannen test" goed doorstaan, met weinig training, en met een geleende fiets, maar met ingebouwde "tjielp-tjielp" geluiden, heeft hij het toch maar geklaard, Proficiat !!! En ook voor Ludo, hij heeft voor het eerst dit jaar 300 km gereden zonder één lekke band...
Het was een koude mistige zaterdagmorgen, temperaturen tussen 2° en 4°C. Toch waren er 5 dapperen op post voor ons najaarsavontuur. Julien, Lucien, Ludo en zijn schoonzoon Johan, en de nog een beetje zieke GuidoS. Omstreeks 7h30 vertrokken we richting Eigenbilzen, Maastricht, Vaals naar Aachen. Hier was het even opletten dat we op het juiste pad bleven, maar dat lukte (deze keer) wonderwel. Eindelijk stonden we aan de start van de "Vennbahn" alhoewel er daar ter plaatse niet veel van te merken was. Langsheen het Aachen Arkaden winkelcomplex volgden we nu het fietspad in stijgende lijn voor de volgende 35km. De mist en de lage bewolking waren er nog steeds, en des te hoger we gingen, des te merkbaarder... Maar geen nood, het was droog en wat konden we meer verlangen op een einde november weekend. We passeerden de Hoge Venen en speelden kilometerslang met de grens tussen Duitsland en België. In Roetgen voelden we dat het tijd was om even halt te houden, na wat heen en weer gepeddel vonden we in Lammersdorf een hotelrestaurant waar een heerlijke Goulash soep geserveerd werd. Jawul !!! Dat was welkom. Daarna snel weer de fiets op, want we kregen het koud en de tijd drong een beetje, het zou immers weldra donker worden... De soep moest wel wondersoep zijn geweest, want daarna ging het weer als vanzelf... en we reden voorbij Monschau, Kalterherberg en Sourbrodt, waar we kozen voor het paadje langsheen de spoorweg. Dan langs Bütgenbach, Robertville naar Waimes. Op de splitsing kozen we richting St Vith en na een twintigtal kilometers arriveerden we in Montenau. Samen nog even tot aan het restaurant Terminus gefietst, waar een we een tafel reserveerden voor s'avonds. Genoeg geweest voor vandaag, en dus zochten we ons overnachtingsplekje op... De teller toonde nu 149km, en 940 hoogte meters, en de temperatuur stond nu in de buurt van het vriespunt. Even later waren we bij Chris in de "Goldhahn" waar we prima opgevangen werden. Na een welkomsdrankje en een warme douche voelden we ons als herboren, en het avondeten bij Terminus kon niet beter. Na een geslaagde dag kropen we vroeg in bed, morgen weer terug naar huis....
Afwisselend enkele mooie paadjes over onverharde wegen, het was wel opletten geblazen omdat de sporen in de modder hard aangevroren lagen. Verder via 179-193-178 waar Ludo een ingekorte route naar huis volgde, hij moest ergens een kerk in het midden houden zoals dat dan heet... Freddy en Lucien vervolledigden de route zoals uitgeprint, maar toch leek er iets niet echt te kloppen: zelf met een afkorting op het einde bleven de kilometers maar oplopen. Bij het knooppunt 178 hebben we dan ook de kortste weg naar huis genomen. Dwars door Hasselt, en over de steenweg naar het Ganzebroek, waar verder niemand van de fietscollega's te zien was... Thuisgekomen stond onze teller op 66 km, Ludo zal er toch ook wel een 50 tal hebben bijgedaan. Hopelijk staat volgende week weer wat meer volk aan de start...
Na een goede nachtrust, en een zeer uitgebreid ontbijt, stonden we paraat om de terugtocht aan te vatten. Buitengekomen zagen we de eerste sneeuwvlokjes van het jaar naar beneden dwarrelen. De temperatuur omstreeks 0°C. Wat later stonden we weer vertrekkensklaar ... op naar de Vennbahn, we zouden nu wat minder moeten klimmen dan gisteren. De sneeuwvlokjes veranderden al snel in kleine waterdruppels, wat later werden ze dikker en talrijker, of anders gezegd ... het regende nu. Regenjas aan en doorfietsen was de boodschap, gelukkig ging het vandaag veelal bergaf en al snel naderden we Aachen. Door de stad was het weer goed opletten, maar zonder problemen vonden we de weg er weer terug. Even rondgekeken of we ergens een soep of een warme hap konden vinden, maar het leek erop dat de zaken daar s'middags dicht waren. En het was ook maar de vraag of 5 natte katten zomaar zouden binnen mogen. Dus snel maar onze picknick verorberd en weer terug op weg richting Vaals. Nu was het enkel nog even doorduwen tot Maastricht, dachten we, tot dat GuidoS en in Wittem genoeg van kreeg, en gewoon zijn ketting overtrapte. Dat was zonder Lucien gerekend, want die had dat euveltje snel verholpen...
Na deze ongeplande rustpauze vonden we snel weer ons tempo, en in een wip waren we in Maastricht. Van toen af begonnen de kilometers te wegen, maar we waren mooi voor het donker weer terug thuis. De temperatuur kwam vandaag niet boven de 2°C. Maar al bij al een prima verlopen uitstapje dit weekend, samengeteld bijna 300 kilometers en zo'n 1425 hoogtemeters, en dat eind november met bepakking... Johan heeft de "echte mannen test" goed doorstaan, met weinig training, en met een geleende fiets, maar met ingebouwde "tjielp-tjielp" geluiden, heeft hij het toch maar geklaard, Proficiat !!! En ook voor Ludo, hij heeft voor het eerst dit jaar 300 km gereden zonder één lekke band... 
Het was een koude mistige zaterdagmorgen, temperaturen tussen 2° en 4°C. Toch waren er 5 dapperen op post voor ons najaarsavontuur. Julien, Lucien, Ludo en zijn schoonzoon Johan, en de nog een beetje zieke GuidoS. Omstreeks 7h30 vertrokken we richting Eigenbilzen, Maastricht, Vaals naar Aachen. Hier was het even opletten dat we op het juiste pad bleven, maar dat lukte (deze keer) wonderwel. Eindelijk stonden we aan de start van de "Vennbahn" alhoewel er daar ter plaatse niet veel van te merken was. Langsheen het Aachen Arkaden winkelcomplex volgden we nu het fietspad in stijgende lijn voor de volgende 35km. De mist en de lage bewolking waren er nog steeds, en des te hoger we gingen, des te merkbaarder... Maar geen nood, het was droog en wat konden we meer verlangen op een einde november weekend. We passeerden de Hoge Venen en speelden kilometerslang met de grens tussen Duitsland en België. In Roetgen voelden we dat het tijd was om even halt te houden, na wat heen en weer gepeddel vonden we in Lammersdorf een hotelrestaurant waar een heerlijke Goulash soep geserveerd werd. Jawul !!! Dat was welkom. Daarna snel weer de fiets op, want we kregen het koud en de tijd drong een beetje, het zou immers weldra donker worden... De soep moest wel wondersoep zijn geweest, want daarna ging het weer als vanzelf... en we reden voorbij Monschau, Kalterherberg en Sourbrodt, waar we kozen voor het paadje langsheen de spoorweg. Dan langs Bütgenbach, Robertville naar Waimes. Op de splitsing kozen we richting St Vith en na een twintigtal kilometers arriveerden we in Montenau. Samen nog even tot aan het restaurant Terminus gefietst, waar een we een tafel reserveerden voor s'avonds. Genoeg geweest voor vandaag, en dus zochten we ons overnachtingsplekje op... De teller toonde nu 149km, en 940 hoogte meters, en de temperatuur stond nu in de buurt van het vriespunt. Even later waren we bij Chris in de "Goldhahn" waar we prima opgevangen werden. Na een welkomsdrankje en een warme douche voelden we ons als herboren, en het avondeten bij Terminus kon niet beter. Na een geslaagde dag kropen we vroeg in bed, morgen weer terug naar huis....
