Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Fietsen voor gezondheid en plezier
29-12-2013
29 December - Kiewit MTB parcours- Haagdoorn heide
Vandaag nog eens wat volk aan de start, Ludo, GuidoS, Lucien. Julien had zich verontschuldigd want hij stond op de latten in Oostenrijk maar had in Freddy een plaatsvervanger gevonden. Met z'n vieren dus op pad. De temperatuur was de laatste dagen wat gedaald, maar met 5 graden op het eind van december mochten we niet mopperen. Het zou ook droog blijven in de voormiddag. Vertrokken richting Diepenbeek sas, in de hoop om Patrick ook nog op te pikken, maar die liet zich niet zien... hij had mogelijk betere dingen te doen op zondagmorgen... Wij naar Bokrijk, en eventjes gek gaan doen op de MTB piste van Kiewit, dan naar Zonhoven, doorheen Hengelhoef vakantie park, de Haagdoorn heide gekruisd, en weer via Zonhoven naar Bokrijk om te eindigen bij Louis. Ludo en Guido keerden na de soep braafjes huiswaarts, Freddy en Lucien zouden nog even de fietsen gaan afspuiten in de self-wash aan de Carrefour. Langsheen de Demer waren we getuige van een reddingsactie van de brandweer ... een paard was in het water gesukkeld en stond onderkoeld te wachten op redding. Nadat de diervriendelijke redders een paar hijsbanden hadden aangebracht, werd het dier met de hulp van een kraanwagen netjes uit zijn benarde positie verlost. De politie kwam ter plaatse en toen de chip uitgelezen wisten we dat de eigenaar nu wel vlug zou opdagen, we konden ons nu dus met een gerust gemoed verder om ons eigen ros gaan bekommeren... Toch maar weer zo'n 58 km bij elkaar gefietst vandaag. Volgende afspraak in het nieuwe jaar...
Het was droog vanmorgen, om en bij de 10°C, en met een matig zuidwesten windje was het vrij aangenaam voor de tijd van het jaar. Toch was het weer een magere opkomst vandaag, alleen Ludo en Lucien waren paraat. Ludo had nochtans een verassing bij, hij zou zich vandaag voor het eerst wagen aan een ritje met een 29-er. Helemaal in lijn met de informatie die men zo hier een daar vast al wel eens heeft gelezen, was de zithouding heel anders, was de maat van de testfiets fiets misschien te klein??? Toch maar eens gaan uittesten hoe dat beviel.... Wij naar de Teut, omdat Ludo wou weten hoe de grote wielen fietsen in het zand, en hoe ze klimmen. Ver weg waren we nog niet, of we konden al een heel opmerkelijke vaststelling doen ... Ludo's hartslag was beduidend hoger dan die van zijn enige medefietser van vandaag, en we wisten dat dit in normale omstandigheden nét andersom was. Volgen op het vlakke zat er niet echt in, snelheid maken op de baan leek moeilijker, de vreemde houding leek Ludo niet te bevallen. Maar fietsen, klimmen en afdalen doorheen het zand ging wel goed. Twijfels dus !!! Om de test te staven aan tastbare feiten, besloten we om bij Ludo langs te rijden, zodat hij met zijn "ouwe getrouwe" 26-er de laatste kilometers richting Ganzebroek kon volbrengen. En dadelijk was het verschil duidelijk, veel sneller op het asfalt, hartslag minstens 10 slagen minder... Was dit een teken aan de wand? Dat laten we Ludo beter zelf vertellen, het waren al bij al 52 leerzame kilometers geweest vandaag.
De oproep van Lucien is niet in dovemansoren gevallen. Freddy en Patrick waren van de partij en zo waren we samen met Julien, Guido S. en ikzelf met 5. Lucien had zich de dag voordien bij Nico uit de haak gewerkt en moet hoognodig recupereren. Guido stelde voor via het fietspadennetwerk naar Herckenrode rijden. Zo gezegd, zo gedaan.
Guido is een doodbrave jongen, een perfecte echtgenoot, een voorbeeldige huisvader en sinds korte tijd zelfs een ideale grootvader, maar... een lichtend voorbeeld wat wegenkennis betreft zal hij jammer genoeg nooit worden.
Herckenrode, Munsterbilzen, Moskou, Berlijn of Parijs: ze hebben één ding gemeen, zonder hulp zal Guido er nooit geraken. We hebben nieuwe wegen ontdekt, we hebben hartelijk gelachen, we hebben 57 km gefietst, maar Herckenrode is nooit in zicht gekomen.
De weervrouw had beloofd dat het zo goed als droog zou blijven, en met 5 graden en een ZW wind viel dat al bij al mee. Ware het niet dat er toch wat druppels in de lucht hingen... Maar niet getreurd, Julien, Ludo, GuidoS en Lucien waren tijdig op de afspraak, en het ging richting Diepenbeek, via de Nanofstraat over de autoweg, langs het "klein caféeke op de kruisstraat naar Korstessem. Over Printhagen naar Ulbeek, Wellen en zo naar de kapel van Oetersloven waar we leerden wat "brandbrieven" waren. Dan voerde de weg ons naar Hoepertingen. Hier maakten we een ommetje door het centrum, en dan volgden we de knooppunten 149- 171- 170- 162- 153- 148 ... het waren stuk voor stuk vuile drekkige veldweggeltjes. Een spatbord was vandaag geen overbodige luxe! Vanaf het kasteel van Rullingen zetten we koers naar de Zonneveldweg, en verder terug over Printhagen, Netelbroek, naar Diepenbeek. In de laatste kilometer zagen we een bekende voor ons uit fietsen ... het was Freddy die een half uurtje later was vertrokken, en ons net als vorige week kwam vergezellen in het Ganzebroek. Vandaag toch weer 57 kilometers erbij, voor Freddy waren het er 35. PatrickS kwam ook nog iets vieren, en als iedereen woord gaat houden, zullen we volgende week met z'n zessen aan de start staan. We zullen ons laten verrassen....
Het was een rit waarover weinig te vertellen viel. Het weer was goed voor de tijd van het jaar, al was 5°C niet warm te noemen, gelukkig kwam de wind uit het ZO en voelde niet echt koud aan. Geen zon te zien, maar ook geen mist, en geen regen, kortom gewoon een sombere dag, en vuile wegen... Julien, GuidoS en Lucien waren s 'morgens op het appél. Ludo was voor de gelegenheid in het Spaanse Barcelona. Wij zouden op de verharde weg blijven, dus werd het een tochtje over welgekende wegen, via het Reitje, naar Vliermaal, Wintershoven, Gors-op-leeuw, Kerniel, Wellen (waar we even op de bouwwerf bij Nico halt hielden), dan via Alken en Hasselt terug naar Diepenbeek. Het leek een korte rit te zijn vandaag, zeker na de tweedaags uitstap van het vorig weekend. Zoals iedere week eindigde de rit aan het Ganzebroek waar even later Freddy ons gezelschap kwam versterken, hij had zijn eigen toerke van 40km gedaan. Wij hadden vandaag 55 km bijschreven op ons conto.
Na een goede nachtrust, en een zeer uitgebreid ontbijt, stonden we paraat om de terugtocht aan te vatten. Buitengekomen zagen we de eerste sneeuwvlokjes van het jaar naar beneden dwarrelen. De temperatuur omstreeks 0°C. Wat later stonden we weer vertrekkensklaar ... op naar de Vennbahn, we zouden nu wat minder moeten klimmen dan gisteren. De sneeuwvlokjes veranderden al snel in kleine waterdruppels, wat later werden ze dikker en talrijker, of anders gezegd ... het regende nu. Regenjas aan en doorfietsen was de boodschap, gelukkig ging het vandaag veelal bergaf en al snel naderden we Aachen. Door de stad was het weer goed opletten, maar zonder problemen vonden we de weg er weer terug. Even rondgekeken of we ergens een soep of een warme hap konden vinden, maar het leek erop dat de zaken daar s'middags dicht waren. En het was ook maar de vraag of 5 natte katten zomaar zouden binnen mogen. Dus snel maar onze picknick verorberd en weer terug op weg richting Vaals. Nu was het enkel nog even doorduwen tot Maastricht, dachten we, tot dat GuidoS en in Wittem genoeg van kreeg, en gewoon zijn ketting overtrapte. Dat was zonder Lucien gerekend, want die had dat euveltje snel verholpen... Na deze ongeplande rustpauze vonden we snel weer ons tempo, en in een wip waren we in Maastricht. Van toen af begonnen de kilometers te wegen, maar we waren mooi voor het donker weer terug thuis. De temperatuur kwam vandaag niet boven de 2°C. Maar al bij al een prima verlopen uitstapje dit weekend, samengeteld bijna 300 kilometers en zo'n 1425 hoogtemeters, en dat eind november met bepakking... Johan heeft de "echte mannen test" goed doorstaan, met weinig training, en met een geleende fiets, maar met ingebouwde "tjielp-tjielp" geluiden, heeft hij het toch maar geklaard, Proficiat !!! En ook voor Ludo, hij heeft voor het eerst dit jaar 300 km gereden zonder één lekke band...
Het was een koude mistige zaterdagmorgen, temperaturen tussen 2° en 4°C. Toch waren er 5 dapperen op post voor ons najaarsavontuur. Julien, Lucien, Ludo en zijn schoonzoon Johan, en de nog een beetje zieke GuidoS. Omstreeks 7h30 vertrokken we richting Eigenbilzen, Maastricht, Vaals naar Aachen. Hier was het even opletten dat we op het juiste pad bleven, maar dat lukte (deze keer) wonderwel. Eindelijk stonden we aan de start van de "Vennbahn" alhoewel er daar ter plaatse niet veel van te merken was. Langsheen het Aachen Arkaden winkelcomplex volgden we nu het fietspad in stijgende lijn voor de volgende 35km. De mist en de lage bewolking waren er nog steeds, en des te hoger we gingen, des te merkbaarder... Maar geen nood, het was droog en wat konden we meer verlangen op een einde november weekend. We passeerden de Hoge Venen en speelden kilometerslang met de grens tussen Duitsland en België. In Roetgen voelden we dat het tijd was om even halt te houden, na wat heen en weer gepeddel vonden we in Lammersdorf een hotelrestaurant waar een heerlijke Goulash soep geserveerd werd. Jawul !!! Dat was welkom. Daarna snel weer de fiets op, want we kregen het koud en de tijd drong een beetje, het zou immers weldra donker worden... De soep moest wel wondersoep zijn geweest, want daarna ging het weer als vanzelf... en we reden voorbij Monschau, Kalterherberg en Sourbrodt, waar we kozen voor het paadje langsheen de spoorweg. Dan langs Bütgenbach, Robertville naar Waimes. Op de splitsing kozen we richting St Vith en na een twintigtal kilometers arriveerden we in Montenau. Samen nog even tot aan het restaurant Terminus gefietst, waar een we een tafel reserveerden voor s'avonds. Genoeg geweest voor vandaag, en dus zochten we ons overnachtingsplekje op... De teller toonde nu 149km, en 940 hoogte meters, en de temperatuur stond nu in de buurt van het vriespunt. Even later waren we bij Chris in de "Goldhahn" waar we prima opgevangen werden. Na een welkomsdrankje en een warme douche voelden we ons als herboren, en het avondeten bij Terminus kon niet beter. Na een geslaagde dag kropen we vroeg in bed, morgen weer terug naar huis....
Nog één week voordat we vertrekken voor een tweedaagse naar de Hoge Venen. En dus stonden Julien, GuidoS en Lucien te wachten op Ludo, die eerst nog moest afrekenen met een zoveelste lekke band al bij bij het vertrek. Met wat vertraging vertrokken we over kleine wegen van het fietsroute netwerk naar richting Beverst, Hoeselt, Oud Hoeselt richting Alde Biezen. Voor de brug rechts af via 108- naar knoopunt 109. Julien voerde hier een handschoenspektakel op, vingers te veel, dan weer te weinig (of zoiets) en daarna waren we weer weg. Echter op weg naar knooppunt 119, wilde ook Ludo zijn kunstjes nog eens tonen, en wat kan hij als de beste... Banden lekrijden !!! Twee keer lek rijden op één voormiddag met dikke mountainbike banden ... dat kan al tellen. We hebben wel een heel belangrijke les geleerd voor onze uitstap van volgende week; iedereen neemt een reserve binnenband mee, want één exemplaar voor vier is wat te riskant. Goed dat we dit weten, dank u wel Ludo. Verder via 130 - 120 - 137 - 121 - 122 en zo dan richting Ganzebroek. Het was koud genoeg voor een lekkere tas soep... Volgende week de Mattel en Spattel najaars twee daagse !!!
Na de vele regen van de laatste dagen was het vanmorgen droog, winderig, maar wel merkelijk kouder geworden. Nog amper 7°C. GuidoS, PatrickS, en Lucien waren met onze MTB's op de afspraak, Ludo en Julien waren op dat moment nog in betere oorden, ergens heel diep in Italie. Met z'n drieën dus op pad... Langs het kanaal naar Godsheide, het sas en de Steenweg over, over kleine paadjes en door het bos naar Kiewit. Even een kijkje gaan nemen op de plaatselijke BMX piste, natuurlijk ook een toerke gedaan. Ook de afgelijnde MTB route rondom het "activity center" konden we niet links laten liggen, en Patrick kon zich met z'n 29-er meten met onze 26-ers. Na veel wenden en keren, veel op en neer, en een beleefde buiteling, gaf hij toe dat hij in het nadeel was... Toen richting Zonhoven, waar we er niet konden naast kijken... hier zou vandaag een super-prestige cyclo cross wedstrijd worden gereden. Vermits wij geen VIP,s waren en toch niet binnen mochten, reden we maar naar Bokrijk. Vlak voor het domein gingen we linksaf, oven een sappig wegje naar den toeristische weg. Via het bos naar de Bokrijkse visvijvers, en langs de beek naar de Borgraaf. Omdat we toch al vol spatten zaten, reden we via de Ginderoverstraat nog "over de dijken" naar Diepenbeek. Dat was ploeteren door modder en water, bladeren en takken. Maar wel leuk!!! We zagen er nu al wat meer "doorleefd" uit en we vonden dat de fietsen wel een kleine verfrissing wel verdiend hadden, dus zijn we langs het "self-wash" station gereden op onze weg naar Louis. Zo was het goed, 47km op de teller, volgende week meer van datte....
Twijfels bij iedereen deze morgen, want het weersvoorspelling was niet denderend. Veel wind, hevige buien op komst, en bovenop nog erg vuile wegen vol van afgewaaide bladeren. Toch stonden we vanmorgen met vijf aan de start. Ludo, Julien, GuidoS, PatrickS, en Lucien. Even overlegd, want zoals altijd had Julien de buienradar geraadpleegd voor zijn vertrek. En dat beloofde ... er was immers veel water op komst. Dus vetrokken we pal tegen de wind in, en dat hebben we geweten Richting Romershoven, en dan binnendoor naar Tongeren via het ene veldweggetje naar het andere. Onderweg werden we voorbijgestoken door een Velomobiel, die heel duidelijk ook last had van de zijwind. Maar sneller was hij wel... Vanaf Tongeren ging het dan met wind in de rug naar Piringen, Jesseren, Gors op Leeuw, Vliermaal, Kortessem naar Diepenbeek. Het werd een redelijk zwaar ritje door de sterke tegenwind, maar ook door het totaal van bijna 500 hoogte meters. En de bui... die zagen we hangen in de verte, gelukkig zijn we er helemaal aan ontsnapt. Pas toen we bij Louis zaten ging de hemelsluis open . Thuisgekomen toch nog 52km op het tellertje. Veel meer zat er vandaag niet in. Nog 3 weken tot onze najaars tweedaagse, kan iemand alvast goed weer bestellen ???
Herfst, toch was bijna 15° deze morgen, de wind kwam uit het zuiden, en helemaal niet koud dus. Julien, GuidoS, Ludo en Lucien waren van de partij. Een beetje onwennig, een beetje twijfelend nu dat we daar weer stonden met dikke banden... maar al snel waren we op weg. In Beverst doken we het bos in, na een toerke over een plaatselijk cross terrein richtten we onze MTB's richting kanaal. Veel te warm vonden Ludo en Guido, en ze trokken als het ware hun kleren van hun lijf, gelukkig deden ze dit midden in het bos, zodat er geen vreemden dit spektakel moesten aanschouwen. Daarna konden we weer verder, maar het pad leek bijna te zijn verdwenen, en op 50m van het kanaal reden we "vast" omdat de natuur de doorgang hier had "afgesloten" voor alle verkeer. Maar Julien (als gewezen padvinder) vond al snel en omweg rond dit obstakel, en wat later stonden we alle vier op het jaagpad onze jeukende benen te krabben. Juist ja, netels, doornen, en verderop nog wat netels.... Gelukkig is dit goed voor de gezondheid zeggen ze... Via Sledderlo zochten we ons een weg naar Kattevenia, van daar nog wat op verkenning geweest, maar niemand weet nog waar we precies geweest zijn... Dit waren we duidelijk niet meer gewoon, maar volgende week beter, dan zijn we weer helemaal aangepast !!
Het was 11 graden, en mistig deze morgen, Ludo en Lucien waren vandaag de enige durvers, omdat het nog steeds mooi droog weer was kozen we toch om nog eens met de koersfiets op pad te gaan. Wegens de vrij dichte mist s 'morgens leek het om veiliger om het fietspad te volgen... Wij richting Hasselt waar we inpikten op het jaagpad. Tot Kwaadmechelen liep het als vanzelf, we bestudeerden daar even de kaart aan knooppunt 339 en besloten om een rondje "Paalse plas" te draaien. En dat was een goede keuze, het lusje tussen de knooppunten 338- 336- 332- 330- 345 was genieten. Dit zullen we in de toekomst zeker nog eens ergens moeten inplannen. Opgelet: wel alleen voor fietsers met helm, want het fietspad loopt tussen een aantal golfterreinen door, en de welbekende golfballetjes zouden wel eens voor een flinke buil kunnen zorgen... Wat hebben we vandaag nog geleerd ... dat er ook sporten zijn waar je ondanks de minieme inspanningen toch hééél erg moe van kan worden... zie laatste bijlage . Nog even langs het Ganzebroek gereden, waar PatrickS net het pad kruiste. Hij had z'n eigen 40km toerke gedaan met de mountainbike. Samen nog een soepje genoten op het terras en toen naar huis met een lekker warm zonnetje in de rug... Met 95km op de teller was dit toch weer een mooi najaars ritje. Hopelijk blijft dit weer nog een tijdje aanhouden.
Hallo Mannen, (en laat de vrouwen mee denken, je weet maar nooit)
Hier nog wat bijkomende foto's van deze mooie zondag morgen in april 2005... Het was een tijd waar we niet op een paar kilometers minder of meer keken. Hopelijk valt met deze nieuwe informatie al iemand zijne frank, of euro... Of misschien gaat er wel ergens een lichtje op Tip, probeer de rit te reconstrueren, met behulp van de tijd die je op de foto's ziet... Komaan, we zouden graag een winnaar huldigen op ons nakend Mattel en Spattel - etentje !!!!
Veel wind vandaag. Na een kort overleg zouden we niet naar Tessenderlo fietsen, zoals gepland, maar de andere richting uit omdat we dan met de wind in de rug terug zouden kunnen komen. Binnendoor naar Zutendaal, Rekem en zo langsheen de Zuid-Willems-Vaart naar Dilsen, waar we voor de gelegenheid even een kijkje namen op "het Eilandje". We fietsten helemaal tot op het uiterste puntje waar we een reepje aten op de bank. Een kano kwam voorbij gevaren, Guido probeerde nog te liften, maar zonder succes... Dan maar weer de fiets op. Via Neeroeteren, Opoeteren naar As, en zo dan over het fietspad naar Wiemesmeer. Het liep prima met de wind in de rug, en dus draaiden we het gas een beetje open. Alles werd op een lint getrokken zeggen ze dan, en binnen een mum van tijd stonden we bij Louis. Het weer was met zon, en 18° heerlijk voor eind september, en dus vleiden we ons neer op het terras. Met 95km op de teller mochten we tevreden zijn ...
Mooi weer voorspeld, maar toch wat bewolking en lichte nevel. We hadden afgesproken aan de carpoolparking, want we wilden een stukje van de Vennbahn gaan verkennen. Onze dames wilden mee, en dus vertrokken GuidoS, Ludo en ikzelf met de auto naar Roetgen. Aldaar was het uitpakken en wegwezen, al duurde dat voor sommigen al wat langer... Maar eens onderweg was het mooi fietsen, de helling van maximum 2% was nooit een probleem, de lichte afdalingen waren des te makkelijker. Het liep gewoon goed... Roetgen, Lammersdorf, Monschau, naar Kalterherberg. Hier waren we net op tijd een een grote meute "railbikers" te zien vertrekken. Zag er aanlokkelijk uit, we moeten dat zeker ook eens proberen... Nog even overlegd, want het was nog vroeg... en we zouden er nog een stukje aanbreien, maar het probleem was dat we moesten kiezen, "omleiding volgen, of het hobbelpaadje langsheen de sporen"... Hobbelen leek niet de beste keuze, dus werd het op algemeen verzoek de "omleiding". Dit viel wat tegen omdat we echt wel door de hoge venen moesten, met de nadruk op "hoge". Maar onze dames volgen goed, en na een korte rustpauze onderweg kwamen we in Sourbrodt. De terugweg werd aangevat, deze keer wijselijk over het hobbelpaadje. Dit viel erg mee, en voor we het wisten waren we weer in Kalterherberg. Op de camping was een Italiaanse kok zo vriendelijk om een lekkere paste op tafel te zetten. Na deze inwendige versteviging werden de fietsen weer bij de horens gevat, en zetten we koers richting Roetgen. Nog een afsluitertje op een plaatselijk terras, en toen reden weer terug naar huis... Wat hebben we van deze tocht opgestoken? Vennbahn = toekomstmogelijkheden!!!
Er was voor vandaag een droge dag voorspeld, Lucien en Julien voelden wat voor een fietstochtje. Ludo kwam even langsgereden met zijn auto op weg naar Kuurne, en zag dat het goed was. Wij langs het kanaal naar Hasselt, Beringen, en nog wat verder tot Kwaadmechelen. Hier rechtsomkeer gemaakt, en we keerden op onze stappen ... euh trappen weer terug. Julien moest immers nog wat gaan helpen opruimen... Zelf wilde ik nog geen voldoening nemen met de afgelegde 70km, en dus nog even verder door gereden naar Bilzen en Munsterbilzen waar een massabijeenkomst van brommende Vespa's voor algemene interesse zorgde. Verder via Zutendaal terug naar huis. 92km in het totaal, en net thuis voor een pak donkere wolken... het was goed geweest.
Fris deze morgen, slechts 8°C en dat was te voelen aan de vingers. Nog even en de handshoenen "met lange vingers" mogen weer mee op zondagmorgen. Ludo en GuidoS waren deze morgen paraat, Julien moest zijn taak als zanger gaan volbrengen... Een rit naar Val Dieu was vandaag niet iets waar onze "jongeling" stond voor te springen. Dan maar een alternatief in die richting gekozen... Vlakke rit langs het Albertkanaal naar Kanne, verder naar Visé, waar we begonnen aan de zo goed als enige beklimming van de dag, nl naar Haute Froidtmont. Mooi rustig weggetje naar boven, dat volgens Guido een stuk langer was geworden dan de vorige keer... Vanaf daar de fietsroute gevolgd langsheen nummers 407- 114- 87- 86- 89 en dan afgebogen naar Hoeselt, Bilzen. Via Nerem weer naar onze thuishaven. Na ca 95km dook in de verte de "ooievaar" aan het "ganzebroek" weer op en omdat het inmiddels een dikke 20°C was geworden, zochten we een mooi plaatske op het terras. GuidoW en Freddy kwamen het gezelschap vervoegen, zij hadden zelf een kleiner parcours gereden. Wij mochten vandaag 95 km bijschrijven op ons conto.
Lucien had vandaag familiale verplichtingen en kon maar een uurtje meefietsen, Ludo en Julien waren deze voormiddag wel vrijgesteld van de dienst. Omdat het weerbericht zware regen voorspeld had, leek het beter om niet te ver van huis te gaan fietsen. Richting Niewerkerken, St Truiden, Gingelom bracht hun teller op 98km. Terug aan het Ganzebroek bleek Guido zijn eigen korter ritje gereden te hebben. De aandacht werd getrokken door een grote opblaasbare ooievaar, en we leerden dat Louis nu ook opa was geworden. Ludo zijn gezicht klaarde helemaal op toen hij vaststelde dat hij de enige " jongeman" in het gezelschap was. Een goed gedacht is al veel waard, zeggen we dan....
Julien en Ludo stonden reeds te trappelen van ongeduld. Na enkele weken van relatieve rust moest de draad weer worden opgenomen, en er zou dus weer gefietst gaan worden. Richting Maasbracht, we reden naar de Kattevennen, waar het fietsroute netwerk ons binnendoor naar As bracht. Opmerkelijk dat er zo dicht bij ons thuis nog fietspaden liggen die we nog niet kennen ?!?!? Maar toch, het was zo... van As verder tot Wurfeld, en rondom Maaseik naar Ophoven, en aan " de Spaanjerd" hadden we het veer moeten nemen, ware het niet dat we bijna een uur te vroeg waren. Wachten zagen we niet zitten en dus besloten we unaniem om de volgende in Wessem brug te nemen. Via Thorn vonden we een prachtige binnenweg, welliswaar met ietsje meer kasseien dan de meesten van ons lief is... Het bolde nog steeds lekker met de wind in de rug, en na drie kwartier waren we in Maasbracht waar we tussen de plassen naar Stevensweert vertoefden. We hadden nu natuurlijk de wind pal van voren, en bovendien was er vergeleken met vanmorgen al een beaufoorke of twee bijgekomen. Niks aan te doen, gewoon rijden... terug naar het veerpont dat nu wel in bedrijf was... en aan de overkant naar Aldeneik, Maaseik, Heppeneert, Driehoeven, As, naar Genk. Als uitzondering hebben we een terrasje gedaan in Genk, omdat de klok ons leerde dat we toch niet meer bij Louis zouden raken vandaag... Toch weer goed geweest voor een 125km.
Na een goede nachtrust, en een zeer uitgebreid ontbijt, stonden we paraat om de terugtocht aan te vatten. Buitengekomen zagen we de eerste sneeuwvlokjes van het jaar naar beneden dwarrelen. De temperatuur omstreeks 0°C. Wat later stonden we weer vertrekkensklaar ... op naar de Vennbahn, we zouden nu wat minder moeten klimmen dan gisteren. De sneeuwvlokjes veranderden al snel in kleine waterdruppels, wat later werden ze dikker en talrijker, of anders gezegd ... het regende nu. Regenjas aan en doorfietsen was de boodschap, gelukkig ging het vandaag veelal bergaf en al snel naderden we Aachen. Door de stad was het weer goed opletten, maar zonder problemen vonden we de weg er weer terug. Even rondgekeken of we ergens een soep of een warme hap konden vinden, maar het leek erop dat de zaken daar s'middags dicht waren. En het was ook maar de vraag of 5 natte katten zomaar zouden binnen mogen. Dus snel maar onze picknick verorberd en weer terug op weg richting Vaals. Nu was het enkel nog even doorduwen tot Maastricht, dachten we, tot dat GuidoS en in Wittem genoeg van kreeg, en gewoon zijn ketting overtrapte. Dat was zonder Lucien gerekend, want die had dat euveltje snel verholpen...
Na deze ongeplande rustpauze vonden we snel weer ons tempo, en in een wip waren we in Maastricht. Van toen af begonnen de kilometers te wegen, maar we waren mooi voor het donker weer terug thuis. De temperatuur kwam vandaag niet boven de 2°C. Maar al bij al een prima verlopen uitstapje dit weekend, samengeteld bijna 300 kilometers en zo'n 1425 hoogtemeters, en dat eind november met bepakking... Johan heeft de "echte mannen test" goed doorstaan, met weinig training, en met een geleende fiets, maar met ingebouwde "tjielp-tjielp" geluiden, heeft hij het toch maar geklaard, Proficiat !!! En ook voor Ludo, hij heeft voor het eerst dit jaar 300 km gereden zonder één lekke band... 
Het was een koude mistige zaterdagmorgen, temperaturen tussen 2° en 4°C. Toch waren er 5 dapperen op post voor ons najaarsavontuur. Julien, Lucien, Ludo en zijn schoonzoon Johan, en de nog een beetje zieke GuidoS. Omstreeks 7h30 vertrokken we richting Eigenbilzen, Maastricht, Vaals naar Aachen. Hier was het even opletten dat we op het juiste pad bleven, maar dat lukte (deze keer) wonderwel. Eindelijk stonden we aan de start van de "Vennbahn" alhoewel er daar ter plaatse niet veel van te merken was. Langsheen het Aachen Arkaden winkelcomplex volgden we nu het fietspad in stijgende lijn voor de volgende 35km. De mist en de lage bewolking waren er nog steeds, en des te hoger we gingen, des te merkbaarder... Maar geen nood, het was droog en wat konden we meer verlangen op een einde november weekend. We passeerden de Hoge Venen en speelden kilometerslang met de grens tussen Duitsland en België. In Roetgen voelden we dat het tijd was om even halt te houden, na wat heen en weer gepeddel vonden we in Lammersdorf een hotelrestaurant waar een heerlijke Goulash soep geserveerd werd. Jawul !!! Dat was welkom. Daarna snel weer de fiets op, want we kregen het koud en de tijd drong een beetje, het zou immers weldra donker worden... De soep moest wel wondersoep zijn geweest, want daarna ging het weer als vanzelf... en we reden voorbij Monschau, Kalterherberg en Sourbrodt, waar we kozen voor het paadje langsheen de spoorweg. Dan langs Bütgenbach, Robertville naar Waimes. Op de splitsing kozen we richting St Vith en na een twintigtal kilometers arriveerden we in Montenau. Samen nog even tot aan het restaurant Terminus gefietst, waar een we een tafel reserveerden voor s'avonds. Genoeg geweest voor vandaag, en dus zochten we ons overnachtingsplekje op... De teller toonde nu 149km, en 940 hoogte meters, en de temperatuur stond nu in de buurt van het vriespunt. Even later waren we bij Chris in de "Goldhahn" waar we prima opgevangen werden. Na een welkomsdrankje en een warme douche voelden we ons als herboren, en het avondeten bij Terminus kon niet beter. Na een geslaagde dag kropen we vroeg in bed, morgen weer terug naar huis....
Richting Romershoven, en dan binnendoor naar Tongeren via het ene veldweggetje naar het andere. Onderweg werden we voorbijgestoken door een Velomobiel, die heel duidelijk ook last had van de zijwind. Maar sneller was hij wel... Vanaf Tongeren ging het dan met wind in de rug naar Piringen, Jesseren, Gors op Leeuw, Vliermaal, Kortessem naar Diepenbeek. Het werd een redelijk zwaar ritje door de sterke tegenwind, maar ook door het totaal van bijna 500 hoogte meters. En de bui... die zagen we hangen in de verte, gelukkig zijn we er helemaal aan ontsnapt. Pas toen we bij Louis zaten ging de hemelsluis open 
.
Fris deze morgen, slechts 8°C en dat was te voelen aan de vingers. Nog even en de handshoenen "met lange vingers" mogen weer mee op zondagmorgen. Ludo en GuidoS waren deze morgen paraat, Julien moest zijn taak als zanger gaan volbrengen... Een rit naar Val Dieu was vandaag niet iets waar onze "jongeling" stond voor te springen. Dan maar een alternatief in die richting gekozen... Vlakke rit langs het Albertkanaal naar Kanne, verder naar Visé, waar we begonnen aan de zo goed als enige beklimming van de dag, nl naar Haute Froidtmont. Mooi rustig weggetje naar boven, dat volgens Guido een stuk langer was geworden dan de vorige keer... Vanaf daar de fietsroute gevolgd langsheen nummers 407- 114- 87- 86- 89 en dan afgebogen naar Hoeselt, Bilzen. Via Nerem weer naar onze thuishaven. Na ca 95km dook in de verte de "ooievaar" aan het "ganzebroek" weer op en omdat het inmiddels een dikke 20°C was geworden, zochten we een mooi plaatske op het terras. GuidoW en Freddy kwamen het gezelschap vervoegen, zij hadden zelf een kleiner parcours gereden. Wij mochten vandaag 95 km bijschrijven op ons conto. 
