Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Fietsen voor gezondheid en plezier
20-10-2013
20 oktober - Terug het bos in ...
Herfst, toch was bijna 15° deze morgen, de wind kwam uit het zuiden, en helemaal niet koud dus. Julien, GuidoS, Ludo en Lucien waren van de partij. Een beetje onwennig, een beetje twijfelend nu dat we daar weer stonden met dikke banden... maar al snel waren we op weg. In Beverst doken we het bos in, na een toerke over een plaatselijk cross terrein richtten we onze MTB's richting kanaal. Veel te warm vonden Ludo en Guido, en ze trokken als het ware hun kleren van hun lijf, gelukkig deden ze dit midden in het bos, zodat er geen vreemden dit spektakel moesten aanschouwen. Daarna konden we weer verder, maar het pad leek bijna te zijn verdwenen, en op 50m van het kanaal reden we "vast" omdat de natuur de doorgang hier had "afgesloten" voor alle verkeer. Maar Julien (als gewezen padvinder) vond al snel en omweg rond dit obstakel, en wat later stonden we alle vier op het jaagpad onze jeukende benen te krabben. Juist ja, netels, doornen, en verderop nog wat netels.... Gelukkig is dit goed voor de gezondheid zeggen ze... Via Sledderlo zochten we ons een weg naar Kattevenia, van daar nog wat op verkenning geweest, maar niemand weet nog waar we precies geweest zijn... Dit waren we duidelijk niet meer gewoon, maar volgende week beter, dan zijn we weer helemaal aangepast !!
Het was 11 graden, en mistig deze morgen, Ludo en Lucien waren vandaag de enige durvers, omdat het nog steeds mooi droog weer was kozen we toch om nog eens met de koersfiets op pad te gaan. Wegens de vrij dichte mist s 'morgens leek het om veiliger om het fietspad te volgen... Wij richting Hasselt waar we inpikten op het jaagpad. Tot Kwaadmechelen liep het als vanzelf, we bestudeerden daar even de kaart aan knooppunt 339 en besloten om een rondje "Paalse plas" te draaien. En dat was een goede keuze, het lusje tussen de knooppunten 338- 336- 332- 330- 345 was genieten. Dit zullen we in de toekomst zeker nog eens ergens moeten inplannen. Opgelet: wel alleen voor fietsers met helm, want het fietspad loopt tussen een aantal golfterreinen door, en de welbekende golfballetjes zouden wel eens voor een flinke buil kunnen zorgen... Wat hebben we vandaag nog geleerd ... dat er ook sporten zijn waar je ondanks de minieme inspanningen toch hééél erg moe van kan worden... zie laatste bijlage . Nog even langs het Ganzebroek gereden, waar PatrickS net het pad kruiste. Hij had z'n eigen 40km toerke gedaan met de mountainbike. Samen nog een soepje genoten op het terras en toen naar huis met een lekker warm zonnetje in de rug... Met 95km op de teller was dit toch weer een mooi najaars ritje. Hopelijk blijft dit weer nog een tijdje aanhouden.
Hallo Mannen, (en laat de vrouwen mee denken, je weet maar nooit)
Hier nog wat bijkomende foto's van deze mooie zondag morgen in april 2005... Het was een tijd waar we niet op een paar kilometers minder of meer keken. Hopelijk valt met deze nieuwe informatie al iemand zijne frank, of euro... Of misschien gaat er wel ergens een lichtje op Tip, probeer de rit te reconstrueren, met behulp van de tijd die je op de foto's ziet... Komaan, we zouden graag een winnaar huldigen op ons nakend Mattel en Spattel - etentje !!!!
Veel wind vandaag. Na een kort overleg zouden we niet naar Tessenderlo fietsen, zoals gepland, maar de andere richting uit omdat we dan met de wind in de rug terug zouden kunnen komen. Binnendoor naar Zutendaal, Rekem en zo langsheen de Zuid-Willems-Vaart naar Dilsen, waar we voor de gelegenheid even een kijkje namen op "het Eilandje". We fietsten helemaal tot op het uiterste puntje waar we een reepje aten op de bank. Een kano kwam voorbij gevaren, Guido probeerde nog te liften, maar zonder succes... Dan maar weer de fiets op. Via Neeroeteren, Opoeteren naar As, en zo dan over het fietspad naar Wiemesmeer. Het liep prima met de wind in de rug, en dus draaiden we het gas een beetje open. Alles werd op een lint getrokken zeggen ze dan, en binnen een mum van tijd stonden we bij Louis. Het weer was met zon, en 18° heerlijk voor eind september, en dus vleiden we ons neer op het terras. Met 95km op de teller mochten we tevreden zijn ...
Mooi weer voorspeld, maar toch wat bewolking en lichte nevel. We hadden afgesproken aan de carpoolparking, want we wilden een stukje van de Vennbahn gaan verkennen. Onze dames wilden mee, en dus vertrokken GuidoS, Ludo en ikzelf met de auto naar Roetgen. Aldaar was het uitpakken en wegwezen, al duurde dat voor sommigen al wat langer... Maar eens onderweg was het mooi fietsen, de helling van maximum 2% was nooit een probleem, de lichte afdalingen waren des te makkelijker. Het liep gewoon goed... Roetgen, Lammersdorf, Monschau, naar Kalterherberg. Hier waren we net op tijd een een grote meute "railbikers" te zien vertrekken. Zag er aanlokkelijk uit, we moeten dat zeker ook eens proberen... Nog even overlegd, want het was nog vroeg... en we zouden er nog een stukje aanbreien, maar het probleem was dat we moesten kiezen, "omleiding volgen, of het hobbelpaadje langsheen de sporen"... Hobbelen leek niet de beste keuze, dus werd het op algemeen verzoek de "omleiding". Dit viel wat tegen omdat we echt wel door de hoge venen moesten, met de nadruk op "hoge". Maar onze dames volgen goed, en na een korte rustpauze onderweg kwamen we in Sourbrodt. De terugweg werd aangevat, deze keer wijselijk over het hobbelpaadje. Dit viel erg mee, en voor we het wisten waren we weer in Kalterherberg. Op de camping was een Italiaanse kok zo vriendelijk om een lekkere paste op tafel te zetten. Na deze inwendige versteviging werden de fietsen weer bij de horens gevat, en zetten we koers richting Roetgen. Nog een afsluitertje op een plaatselijk terras, en toen reden weer terug naar huis... Wat hebben we van deze tocht opgestoken? Vennbahn = toekomstmogelijkheden!!!
Er was voor vandaag een droge dag voorspeld, Lucien en Julien voelden wat voor een fietstochtje. Ludo kwam even langsgereden met zijn auto op weg naar Kuurne, en zag dat het goed was. Wij langs het kanaal naar Hasselt, Beringen, en nog wat verder tot Kwaadmechelen. Hier rechtsomkeer gemaakt, en we keerden op onze stappen ... euh trappen weer terug. Julien moest immers nog wat gaan helpen opruimen... Zelf wilde ik nog geen voldoening nemen met de afgelegde 70km, en dus nog even verder door gereden naar Bilzen en Munsterbilzen waar een massabijeenkomst van brommende Vespa's voor algemene interesse zorgde. Verder via Zutendaal terug naar huis. 92km in het totaal, en net thuis voor een pak donkere wolken... het was goed geweest.
Fris deze morgen, slechts 8°C en dat was te voelen aan de vingers. Nog even en de handshoenen "met lange vingers" mogen weer mee op zondagmorgen. Ludo en GuidoS waren deze morgen paraat, Julien moest zijn taak als zanger gaan volbrengen... Een rit naar Val Dieu was vandaag niet iets waar onze "jongeling" stond voor te springen. Dan maar een alternatief in die richting gekozen... Vlakke rit langs het Albertkanaal naar Kanne, verder naar Visé, waar we begonnen aan de zo goed als enige beklimming van de dag, nl naar Haute Froidtmont. Mooi rustig weggetje naar boven, dat volgens Guido een stuk langer was geworden dan de vorige keer... Vanaf daar de fietsroute gevolgd langsheen nummers 407- 114- 87- 86- 89 en dan afgebogen naar Hoeselt, Bilzen. Via Nerem weer naar onze thuishaven. Na ca 95km dook in de verte de "ooievaar" aan het "ganzebroek" weer op en omdat het inmiddels een dikke 20°C was geworden, zochten we een mooi plaatske op het terras. GuidoW en Freddy kwamen het gezelschap vervoegen, zij hadden zelf een kleiner parcours gereden. Wij mochten vandaag 95 km bijschrijven op ons conto.
Lucien had vandaag familiale verplichtingen en kon maar een uurtje meefietsen, Ludo en Julien waren deze voormiddag wel vrijgesteld van de dienst. Omdat het weerbericht zware regen voorspeld had, leek het beter om niet te ver van huis te gaan fietsen. Richting Niewerkerken, St Truiden, Gingelom bracht hun teller op 98km. Terug aan het Ganzebroek bleek Guido zijn eigen korter ritje gereden te hebben. De aandacht werd getrokken door een grote opblaasbare ooievaar, en we leerden dat Louis nu ook opa was geworden. Ludo zijn gezicht klaarde helemaal op toen hij vaststelde dat hij de enige " jongeman" in het gezelschap was. Een goed gedacht is al veel waard, zeggen we dan....
Julien en Ludo stonden reeds te trappelen van ongeduld. Na enkele weken van relatieve rust moest de draad weer worden opgenomen, en er zou dus weer gefietst gaan worden. Richting Maasbracht, we reden naar de Kattevennen, waar het fietsroute netwerk ons binnendoor naar As bracht. Opmerkelijk dat er zo dicht bij ons thuis nog fietspaden liggen die we nog niet kennen ?!?!? Maar toch, het was zo... van As verder tot Wurfeld, en rondom Maaseik naar Ophoven, en aan " de Spaanjerd" hadden we het veer moeten nemen, ware het niet dat we bijna een uur te vroeg waren. Wachten zagen we niet zitten en dus besloten we unaniem om de volgende in Wessem brug te nemen. Via Thorn vonden we een prachtige binnenweg, welliswaar met ietsje meer kasseien dan de meesten van ons lief is... Het bolde nog steeds lekker met de wind in de rug, en na drie kwartier waren we in Maasbracht waar we tussen de plassen naar Stevensweert vertoefden. We hadden nu natuurlijk de wind pal van voren, en bovendien was er vergeleken met vanmorgen al een beaufoorke of twee bijgekomen. Niks aan te doen, gewoon rijden... terug naar het veerpont dat nu wel in bedrijf was... en aan de overkant naar Aldeneik, Maaseik, Heppeneert, Driehoeven, As, naar Genk. Als uitzondering hebben we een terrasje gedaan in Genk, omdat de klok ons leerde dat we toch niet meer bij Louis zouden raken vandaag... Toch weer goed geweest voor een 125km.
Vorige weken waren vakantieweken, en dus waren de meesten afwezig. En op de eerste (zonnige) zondagmorgen van augustus waren er ok nog geen liefhebbers, dus weeral alleen op pad. Programma lichtjes aangepast, en het zou een rustig ritje worden met tijd om de nabije omgeving eens wat beter te verkennen. Via Munsterbilzen, Eigenbilzen, naar Kanne en zo langs het kanaal naar Visé gefietst. Het was hoog zomer, en het goudgele koren zal nu vlug gaan worden gemaaid... Eindelijk was het moment aangebroken om "Haute Froidthier" eens te verkennen vanuit Visé. Bordje al vaker zien staan, maar dan was er nooit een gelegenheid... Nu wel dus, en dat was een meevaller. Steil en vrij lang, maar verkeersvrij kronkelt het pad vanaf het kruispunt tot op een degelijk hoogte. Niets laat nog vermoeden dat Visé "daaronder" ligt en het uitzicht is heerlijk. Ook de afdaling is stevig, en laat vermoeden dat de beklimming in de andere richting ook wel "menens" is. Dit moet ik zeker nog eens herhalen samen met de fietsmaten... Na 95km weer terug thuis, de grotere prestaties zullen voor later zijn.
Helemaal alleen sta je daar dan, met de hoop dat er toch nog iemand zal opdagen... maar het was ijdele hoop. Ludo en Julien waren wel al "op verlof" dus die hadden een geldig excuus. Dus maar alleen vertrokken voor een ritje richting Engis, via Kortessem, Borgloon naar Waremme gereden, vervolgen richting Huy tot voorbij de kruising met de autostrade, dan links naar Fiz-le-Fontaine, deze weg loopt iets verderop door Jehay richting Amai. Verbazing omdat er hier "ineens" zoveel windmolens lijken te staan, of het moet zijn dat ik hier al een tijdje niet ben gepasseerd... Afin, langs Jehay tot op de hoofdweg naar Amai. Links richting Crisnee gekozen, en dan nog wat "op goed geluk" linksaf binnendoor richting Tongeren. Lauw gepasseerd, en zo via Tongeren terug naar Kortessem, Diepenbeek. Temperaturen tussen 12° en 25° waren zeer aangenaam om te fietsen, bijna windstil, de thuisblijvers hadden ongelijk. Met 120km op de teller werd het een eenzame maar toch een prachtige zondag voormiddag.
Lang geleden, maar deze morgen stonden we met 5 aan de start. Ludo, Julien, Nico, Freddy (jaja), en Lucien. Het was genieten van het mooie weer, temperatuur ideaal, weinig wind én een prachtig zonnetje aan de blauwe hemel. Via Beverst, Schoonbeek, Eigenbilzen naar het Albert kanaal, dat we volgden tot Veldwezelt. Zoals aangkondigd koos Freddy om wegens te weinig training, hier af te haken en zijn eigen ritje uit te rijden. Wij verder naar Maastricht, van daar bergop naar Margraten, Wittem, Gulpen naar Vaals. Nog even wat steviger bergop de bordjes volgen naar het drielandenpunt. Het was er kalm, slechts af en toe raasden enkele fietsers ons voorbij. Terrasje gedaan met een wijds vergezicht op de stad Aken. Dan terug richting Maastricht, Bilzen, en via het Ganzebroek terug naar huis. Hopelijk houden we dit weer een tijdje vast...
Zoals ieder jaar hebben we ook vandaag deelgenomen aan de 100km van "Kom op tegen kanker". Voor het eerst sinds zijn operatie was Guido S. opnieuw van de partij. Julien en ik, de 2 andere, aanwezige spattelaars, zijn ervan overtuigd dat hij er binnen de kortste keren opnieuw zal staan. Het parcours vormde een grote bocht rond Tongeren. Mooi, gevarieerd, maar jammer genoeg met te weinig deelnemers. Om half 12 zaten we al achter een stevige ice-tea, gevolgd door een heerlijk broodje met enkele lekkere spiesjes. Freddy, vergezeld van de dames, kwam ons nog even vervoegen. Wij hopen dat hij volgende week om 7 uur ook erbij zal zijn. Tot zover dit korte relaas over een mooie rit.
Het was rustig vandaag. Alleen Julien en Lucien waren van de partij, Guido nog steeds herstellende, en Ludo had zich een beetje té hevig gegeven bij het scheren van zijn haag, en kreeg vanmorgen zelfs zijn armen niet meer omhoog... Julien had voor vandaag een route uitgeprint naar Putte over zo'n 90km, waar hij zijn taken als opa moest gaan waarmaken. En als sportieve opa's wij dus met z'n tweeën op pad, via het fietsroute net werk richting Hasselt, Halen, Diest. Ten noorden van Scherpenheuvel een stukje van de "Bos, broek en heuvelroute" gevolgd, wat inderdaad door het bos ging. Met de koersfiets oven 20 cm brede zandpaadjes, even dachten we dat we verkeerd moesten zitten, maar daar was dan weer de asfaltweg. Temperaturen tussen 13 en 22 graden was weeral gene stoef voor de tijd van het jaar... Dan was het tijd om de wegen te scheiden, Julien reed verder naar zijn eindbestemming Putte, en ik koos richting Scherpenheuvel van waar ik via de grote weg terug richting Hasselt stevende. Wind goed voelbaar in de zij, en na 115km was ik weer in Diepenbeek. Geen kat (althans geen bekende) in het Ganzebroek. Waar zitten die katten toch allemaal ???
Vandaag was ik helemaal alleen, door iedereen de steek gelaten... het moest lukken dat vandaag iedereen andere verplichtingen had, maar dat kan gebeuren. Ik dus richting Visé, Sarolay, naar Wandre waar ik nog eens wat hoogtemeters ben gaan verzamelen. Voor wie het niet weet, hier liggen een paar kleppers van formaat op een zakdoek. Na de beklimming van Sarolay volgden er nog van 14%, 15%, en zelfs 17%. Bij de laatste en langste helling kreeg ik het gevoel dat het genoeg was. Richting Herstal waar de Tiege de Liege nog moest overwonnen worden, en dan binnendoor " al heuvelend" richting Bassenge, over Valmeer en Herderen weer naar huis. Mooie rit van een dikke 115km, en een kleine 1000 hoogtemeters.
Onze dames waren erbij in Rekem. Het zou een min of meer vlak tochtje worden zoals vorig jaar, maar het parcours ging deze keer lichtjes de andere richting uit. Maar eerst moest en zou Ludo nog een puntje sprokkelen voor de dmpbvhj trofee. tja... wie zal hem nog kloppen??? Omstreken van Riemst- Rosmeer- Herderen bleken goed te doen, en de matige wind in de rug gaf vleugels tijdens de tweede helft van de tocht. Of waren het de donkere wolken die kwamen opzetten, dat kan natuurlijk ook. Ze hebben ze de 65km en 400 hoogtemeters goed verteerd, en zijn klaar voor een volgende uitdaging.
Het was een koude morgen, althans na de 25°C die we gisterenavond laat nog hadden, was 12 graden, met een matige O wind deze morgen wel frisjes te noemen. Ludo en ikzelf aan de start, Julien moest zijn zangkwaliteiten gaan aanscherpen, GuidoS hield zich op de achtergrond na een kleine heelkundige ingreep, Nico had familiale verplichtingen, en van de rest was er geen spoor... Met z'n twee dus op pad in de richting Bilzen, en het werd duidelijk onderweg dat er naar het ZO toe donkere wolken hingen, maar in Noordelijk richting leek het wel mee te vallen. Na kort overleg besloten we om liever de wind dan de regen te trotseren, en dus bogen we van ons plan om naar Wandre te fietsen af, en richtten we ons noordwaarts, langsheen de Maas in de richting van Maaseik. Mooie fietspaden, en zonder veel moeite slaagde Ludo erin om vandaag weeral een punt te scoren voor de mpbvhj- schaal. Hij heeft nu al een mooie voorsprong op Nico.... 110km op de teller, meestal vol tegen de wind, en dat was voldoende voor vandaag, want de oneerlijke strijd die ik gisteren en eergisteren avond mocht voeren tegen de moderne elektrische fiets techniek, hing bij mij nog zwaar in de benen... en ik weet het zeker, als de dames nu al kunnen rekenen op "speed- ondersteuning" tot wel 45km/h, zullen er veel mannen in de toekomst met het schaamrood op de wangen " het gat moeten laten vallen"... Het ging het hier maar om een testgelegenheid, en vanaf volgende week is alles weer normaal... . Gelukkig !!!
80 kilometers vandaag, en we een betere titel dan hierboven kunnen we voor de rit van vandaag niet vinden... de schoonzonen in spe van Ludo zouden vandaag ook eens meefietsen. Julien en Lucien waren ook van de partij, het zou een heel gezapig en rustig tochtje worden, temeer omdat sommigen onder ons dachten dat ze anders als ervaren anciens veel té sterk zouden voor de dag komen in de ogen van het jonge geweld. Afin, om dit verhaal te ontkrachten kan er gezegd worden dat die mening nu is bijgeschaafd !!! Langsheen kleine wegen ging het rondom Zutendaal naar Rekem, de Zuidwillemsvaart tot Dilsen, en van daaraf via Driepaalhoeve naar As, en de Mechelse heide richting Ganzebroek. Onderweg probeerde de GPS van Julien er van onder te muizen, gelukkig had Johan de ontsnappingspoging opgemerkt en na een korte zoekactie werd de rekel terug ingerekend. Ondanks dat de nieuwelingen slechts tochtjes van om en bij de 50km gewoon waren, leek het of 80km voor hen helemaal geen probleem was. Goed gedaan !!!
01 Juni: Na onze belevenissen in Noord Spanje was er wat tijd nodig om ons om de thuis "nog wachtende karweitjes" te bekommeren, en ook het weer was niet geweldig in de weekends, bij deze dus een paar goede uitvluchten voor de verminderde fietsprestaties van de laatste weken... Maar we zouden ons leven beteren, en de Cristal Alken classic was een goede herstart. Wel nog wat koud, tussen 7°C en 15°C en een zwaar bewolkte hemel was hoegenaamd niet geweldig voor de eerste zomermaand, maar we waren al tevreden dat het droog bleef. Ludo en ikzelf waren naar Alken gefietst, en het parcours van 90km leek ons voldoende om de koersfietsspieren te gaan kietelen. Mooi, rustig parcours, met een ommetje over de fietspiste in Alleur als hoogtepunt. Maar toch, bij het naar huis rijden wisten we het... dit waren we niet meer gewoon. Morgen dezelfde spieren nog maar eens gaan losgooien was de afpraak...