Vandaag nat geworden, 115 km gereden en 555 hoogtemeters. Rustige rit, nu een B en Btje in Murias. Morgen mooie klim naar Cruz de ferro, hopelijk zijn de weergoden ons beter gezind morgen.
om 14 u 45 in Hontanas, 40 km voorbij Burgos. en nog 90 kilometer te gaan in prima weertje. om 15u eten we nog een pizzatje om energie op te doen en we geraken zeker aan onze 200 voor vandaag.
Amai, zware boel hier ... aangekomen in Belorado, vandaag een dikke 2000 hoogtemeters bijeengefietst. Weer een hotelleke gevonden.Morgen is onze tocht langer, maar minder zwaar.
In de voormiddag zijn we reeds aangekomen in St Jean Pied de Port. Dit gaf ons het voordeel dat we tijd genoeg hadden om onze eerste 103 kilometer te rijden.In de vooravond zijn we al aangekomen in Puenta Reina, waar we allemaal een plaatsje vonden in hetzelfde logement.
Nu wat genieten van de avond en de benen laten rusten voor de kilometers van morgen!
Ongelofelijk wat er allemaal meemoet... of beter gezegd wat we allemaal mee willen. Fietsers nemen veel mee, en kampeerders ook, het word helemaal mooi als je een weekje gaat fietsen en kamperen!!! Met andere woorden gezegd, de camionette van Wendy is goed geladen en we staan klaar voor het vertrek. Om half vijf begint de ophaal toer, eerts Julien dan Ludo, en ten slotte de chauffeurs die ons gaan begeleiden deze week. Rond vijf uur zullen we ons op weg zetten richting St Jean pied de port. Bedoeling is dat we morgenmiddag aan de eerste rit, en tevens ook de eerste beklimming gaan beginnen, we zullen zien hoe ver we geraken... wij kijken er alvast naar uit. Meer later..........
Hallo Mattel en Spattelaars, En er komen maar geen pogingen binnen, nochthans is de vraag simpel " welke straat is dit" ???. Om nog eens wat grijze cellen aan t' werk te zetten, doe ik er nog een fotoke bij, dit beeld sluit aan bij de twee vorige... De vraag is alleen of dat fotoke wat verder door is genomen, of eerder een stukje terug ??? Kan wel zeggen dat er tussen de eerste twee eerste en de laatste foto, meer dan een paar jaartjes tussen liggen... Alleszins, weer wat stof bij tot nadenken. Success !!!
Zaterdag 27 april: Weeral terug koud, om moedeloos van te worden... 3°C op zaterdag en maar 2°C op zondagmorgen. Desondanks werd er weer gefietst... Op zaterdag kozen Julien en GuidoS voor de Eburonen classic, het vertrek was in het welbekende Romershoven. De gekozen rit was in het totaal goed voor 130 km. Ludo zat omstreeks deze tijd om de een of andere duistere reden in Antwerpen en heeft zijn pedalen toen wat rust gegund. Lucien had zich voorgenomen om een 1000 tal hoogtemeters te vergaren, en daarvoor was de richting Huy een goede keuze. Met de tassen goed gevuld werd dit toch een serieze trainingsrit, zeker omdat de terugweg gezegend was met een stevige, nog steeds koude tegenwind... Zondag 28 april: Ludo verkoos om een uurtje langer te blijven slapen, Lucien en Nico gingen toch nog even de weg op. Natuurlijk weer in de richting Bilzen, Riemst, waar een hele resem gemene veldwegen goed waren voor matig klimwerk. Nico was nu ook gepakt en gezakt, en we hebben nu allemaal wel het gevoel dat we er klaar voor zijn... Vrijdag avond vertrekken we, richting zuiden, naar daar waar de Peregrinos thuis zijn... meer later!
Beetje koud voor de tijd van het jaar, maar de zon was er en dat maakte veel goed...
145km hebben Ludo en Lucien op zaterdag afgemaald met de mountainbike en volledig bepakt om het materiaal uit te testen. Het ging (hoe kan het ook anders) richting Visé, over de Richelle naar Dalhem, via Mortoux en Val Dieu naar Clermont, Thimister en Bilstain naar Dolhain. Vanuit het centrum naar Oud Limbourg, waar we een concurent voor Louis hebben gevonden. De potage du jour was welkom en vooral zeer lekker. Terugweg via Baelen, Welkenraed naar Henri Chapelle en Hagelstein, waar we verkozen om de terugweg doorheen de Voer te nemen. Aan de Hallembaye was geen ontsnappen, en dan ging het via de bekende weg naar huis. Prima gevoel in de benen, we hadden de hartslag de ganse rit onder de 150 gehouden.
107km op zondag, nu met Julien, Nico, Ludo, Lucien en Guido. Guido was blij dat wij er allemaal stonden met de mountainbikes, zelfs met tassen eraan. Als enige met een koersfiets, keek hij een mooie en vooral rustige rit tegemoet, volgen zou zeker geen probleem zijn... De geplande rit ging naar Aarschot, maar vermits wat extra training voor fietsen in het Spaans baskenland best wenselijk was, besloten we de andere richting uit te gaan. Langsheen het kanaal naar Kanne, Nico zorde onderweg weer voor een platte rust, of rust door een platte... De slingerberg naar Eben Emael, de St Pietersberg naar Lanaye, Visé, Moelingen, Voeren en in Rullen de doorsteek gemaakt naar het Waals landsgedeelte. De grote weg naar Visé, en hoe kan het ook anders... de Hallembaye voor de tweede keer dit weekend. Via Riemst en Bilzen waren we snel bij Louis, waar Patrick en al zijn vrouwen ons opwachtten op het terras. Al bij al een prima weekend geweest... volgende week nog van dat!
Alle vier samen op pad, samen op de fiets bedoel ik natuurlijk, gepakt en gezakt alsof we reeds Spanje binnen reden. We hebben goed getraind dit weekend en voor het eerst had ik een tas om mijn volledige collectie handschoenen mee te nemen. Mijn vingertjes blijven nog altijd gevoelig en met het weer in België moet je op alles voorzien zijn. Het werd niet hardop gezegd maar er heerste reeds een Compostelagevoel. De voorbereiding is goed verlopen, het begint te jeuken. Nu mag het niet lang meer duren. We wachten met ongeduld op onze geloofsbrieven om dan eindelijk als echte peregrinos onze neuzen naar het zuiden te richten. In Voeren meende ik even Sint Jacob door de velden te zien dwalen maar toen ik het oranje vlagje op zijn rugzak zag werd ik meteen terug naar de alledaagse realiteit gecatapulteerd. De koorts stijgt nu echt: estamos cuatro peregrinos.
Eindelijk!!! Lang naar uitgekeken maar vandaag was het dus toch zover... lente! 121km gedaan vandaag. Ludo en Lucien hadden afgesproken om ook vandaag met de mountainbike te fietsen, want de tijd glipt langzaam weg en het zal nu héél vlug Mei zijn. Even richting Kortessem vertrokken, eventueel zouden we Nico nog kunnen tegenkomen, maar die had andere dingen op zijn programma. Wij via Hoeselt en Alden Biezen naar Visé, dan naar Berneau en zo via Warsage en Hagelstein naar het Amerikaans kerkhof in Henri-Chapelle. Weer terug met wind in de rug, viaSt. Pieters-voeren naar Moelingen, de Hallembaye overwonnen en via Bilzen weer naar huis, en dat alles met zeer aangename temperaturen van zo'n 15°C. Even nog ons licht gaan opsteken bij Louis, maar van de rest van de mannen was er echter geen spoor te bekennen... Julien had gisteren dan weer de daad bij het woord gevoegd, en naar Malle gefietst met zijn mountainbike, ook goed voor zo'n 90km. Hopelijk mag dit weertje een tijdje aanhouden, want zo zouden we het graag zien in Spanje...
Zaterdagnamiddag. Nog altijd bitter koud buiten, de keeltjes nog niet helemaal terug in orde, maar er was geen houden aan ... kilometerkes maken was de boodschap, Lucien en Ludo met de mountainbike naar Scherpenheuvel gepeddeld. Goed voor 93km. Noordenwind, (nog steeds) maar die hebben we op heen- en terugweg netjes op de zijkant kunnen houden. Dat viel best mee... Op zondagmorgen waren we met 4, namelijk de 4 pellegrino's: Ludo en Julien met hun mountainbike, Nico en Lucien met de koersfiets. Tja, communicatie is niet altijd even eenvoudig... 103 km bij gezet op onze rekening. Volledig via het fietsroute netwerk via Bokrijk, Houthalen, naast de Noord- Zuid verbinding doorheen het pijnven- bos. Nico was weer de gelukzak, hij mocht in het zonnetje een nieuw bandje steken. Ter hoogte van het militair kerkhof in Hechtel hoorde we plotseling een abnormaal "krakje" en het was al snel duidelijk dat mijn achterwiel niet meer was wat het geweest was ... spaakbreuk. Doeme toch! Weinig spaken in een Kryrium SL, en dat betekend dan vanzelf een serieuze "slag" in het achterwiel als een een spaak breekt. Rem helemaal open gezet, en het lukte nog nét om te fietsen zonder dat de band het frame raakte. Helemaal vooraan op het zadelpuntje gezeten, rustig aan naar huis gesukkeld. Jaja, natuurlijk zijn er telefoons, maar dit was weer een goede oefening in plantrekkerij. Volgende week weer mountainbike!
Zaterdag 30 maart hebben Ludo en Lucien op het gemakske 45km gepresteerd, beiden met keelpijn en hoest, en het was meer omdat het "moest" dan van de goesting. Veel training hebben we echter niet gehad, daar waren wij té tam voor, en de wind te koud. Julien heeft een uitstapje naar Halle Zoersel gemaakt met de fiets, ook omdat het "moest" en die heeft dus wel 150 km gedaan... Op zondag 31 maart was er vreemd genoeg niemand op de afspraak s'morgens, waarschijnlijk zat de paashaas daar voor iets tussen, of de zomertijd die traditioneel ieder jaar voor verwarring zorgt. Of was het de thermometer die nog steeds on der het vriespunt stond? Dus heeft Lucien (ikke dus) alleen de snijdende oostenwind getrotseerd, en toch nog eens 45 kilometerkes bij gezet op de teller. Heel rustig aangepakt, als het ware in een SdC tempo... Van de rest van de mannen niks meer gezien of gehoord !?!? Volgende week zullen al de bacillen wel weer overwonnen zijn, en gaan we er weer tegen aan. De maand Mei is immers niet heel ver meer af nu !
En plots sta je daar. Nog van geluk gesproken dat ik niet even fors wilde aanzetten. Midden op de Teut met een ketting in de sneeuw en gelukkig twee vrienden binnen handbereik. Handbereik mag je hier heel letterlijk opnemen. Aanhangen op een hobbelig, besneeuwd terrein op semi-slicks en een temperatuur van ongeveer -3. Er zijn mooier momenten om over na te vertellen. De semi-slicks waren de dag voordien een geweldig voordeel, vandaag echter..... " Ieder voordeel heb zijn nadeel": zoals de grote Johan Cruyf ons geleerd heeft. Julien en Lucien reden zich om beurten tot het snot.... om het in wielertermen te zeggen. Mij ging het in eerste instantie vrij goed tot ik plots het gevoel kreeg dat mijn spieren niet meer deden wat ik ervan verwachtte. De bibber sloeg toe over mijn hele lijf. Onderkoelingsverschijnselen, geen wonder als je met een gure oostenwind op kop, wordt meegesleurd door enkele dampende locomotieven. In Boxberg moest ik van de fiets, lopen was het enige alternatief, of wat moest doorgaan als lopen. Mijn knieën plooiden niet echt, ik voelde me plots 100 jaar, strompelen was het tegen 8 à 9 per uur. Even later haalde ik 10 à 11 en kon ik weer een kilometertje op de fiets. Ik werd vakkundig gedropt in de Reenstraat waar Carina verwonderd kon vaststellen dat mijn baard gegroeid was met 2 centimeter ijs. Einde goed, alles goed dank zij Julien en Lucien: that's what friends are for!!!!!
Niet te geloven, vanmorgen was het alweer van datte... sneeuw, ijs en een huilende (letterlijk) oostenwind. Temperaturen tussen -4 en -6 geweest vannacht... Toch waren er weer drie dapperen present deze morgen, Ludo, Julien en Lucien ... voor 54 km (en dat was genoeg) Nadat we onze neuzen even richting Oosten hadden gericht wisten we het al... niet naar Scherpenheuvel vandaag. Zeker geen 35km tegen deze gure oostenwind van 4 -6 beaufort instampen, Ludo en Julien hadden dit gisteren al aan den lijve ondervonden. Alternatief voor vandaag: de Teut, we zouden ons vandaag best niet te veel in open gebied begeven. Via Bokrijk naar de Teut en daar wat bekende paden opgezocht. In feite liep alles redelijk goed, wel opletten in de bochten, de bodem was duidelijk verijst! Ook wat onbekende paden geprobeerd, paar keer in het bos op een doodlopend pad moeten omkeren. Ineens had Ludo een leuke mededeling " ketting gebroken". Toen was er maar één richting meer: de korste weg naar huis. Beurtelings mochten Julien en ikzelf locomtief spelen, Ludo zou zijn wagonnetje wel aanhangen. Even heeft hij nog gedemonstreerd hoe goed dat zijn nieuwe banden "liepen". (wie erbij was begrijpt deze woordspeling)Nadat we ons pakketje afgeleverd hadden op de Reenstraat reden Julien en ikzelf nog via een ommetje Godsheide naar t' Ganzebroek. Ludo kwam even later nog rillend mee genieten van een lekkere tas "potage du jour" bij Louis.
90km vandaag. Weer met de mountainbike afgesproken omdat de weervoorspelling winterse neerslag voorspelde. Nochtans hebben we het vandaag droog kunnen houden. Ludo, Lucien en Nico hebben vandaag gas gegeven, en de rit gereden met gemiddelde dat we zelfs met de koersfiets niet altijd halen. Binnendoor via Eik, Eigenbilzen naar Maastricht, de Maas over naar Bemelen. Opmerkelijk veel sneeuw nog naast de weg achter Maastricht, op de Bemelberg kwam een heus beekje van smeltwater ons tegemoet. Helemaal boven in Sibbe linksaf, en de Cauberg voor een keer eens "af" gereden, dan rechtsaf weer een lange bergop langsheen de ruine en de fluwelen grot. Via Bemelen weer terug naar Maastricht, en via de grote weg respectievelijk naar Veldwezelt, Bilzen, Diepenbeek. Voor de eerste keer dit jaar hebben we ons op het terras van het Ganzebroek neergevlijt. Het eerste zonnetje deed goed (achter het glas welteverstaan). Patrick kwam even later de lege stoel opvullen, hij was met zijn mountainbike een uurtje later vertrokken, en GuidoW kwam nog iets later opdagen na dat hij 60 km op zijn eentje had afgemaald... Hopelijk volgende week eens een echt lenteweertje, en een massale opkomst...
Een schamele 50 km op het tellertje vandaag. De oorzaak: regen vanaf s'morgens en steeds maar dalende temperaturen waardoor de regen overging in sneeuw. Een donkere grijze lucht, een stevige noordwesten wind, geen kat op straat... Toch waagden Ludo, GuidoS en Lucien zich op pad. Goed dat we in extremis nog hadden besloten om vandaag de mountainbike maar te zadelen, want voor de koesfiets was het zeker geen weer. Waar waren al die wielerliefhebbers van vorige week, waar was de voortzetting van het mooie weer van vorige week??? Waarschijnlijk hadden de thuisblijvers deze week dan toch gelijk, . Afin, wij toch maar op weg ... via Diepenbeek naar Kortessem, van daar fietsroute naar Gors-op-Leeuw, over een (door Ludo aangeprezen als een aangenaam) modderig en vuil fietspad naar Zammelen. Al gauw voelden we alle drie aan den lijve dat fietskledij nu eenmaal niet waterdicht is. Toch nog even de "Glain-berg" opgezocht en zo binnendoor naar Vliermaal, Romershoven en het Reitje weer naar huis. We waren veel te vuil en vooral veel te nat om Louis een bezoekje te brengen. Ok de koude begon nu echt wel door te dringen, en dus was ons enkel nog te doen om een warme douche te gaan genieten. Nieuwe hoop op mooi weer voor volgende week...
Beestenweer, geen weer om een hond door te jagen, kortom om te janken. Maar wie aan Compostela denkt heeft geen keuze, goesting of geen goesting, weer of geen weer, er moeten kilometers gefietst worden. Julien deed het vandaag in zijn eentje rekening gehouden met de zorgen voor zijn moeder. Lucien en ik waren blij met het gezelschap van Guido S.. Guido, geen pellegrino in de werkelijkheid, maar toch met hart en ziel betrokken met ons project. Met heimwee dachten wij aan de voorbije mooie dagen en kneedden ondertussen onze half bevroren vingers. Ik hou van ieder seizoen maar de winter mag nu echt wel oprotten.
hoogtemeters bijeengefietst. Weer een hotelleke gevonden.Morgen is onze tocht langer, maar minder zwaar.
. 
