Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Fietsen voor gezondheid en plezier
29-04-2013
Nog een beetje makkelijker maken !!!
Hallo Mattel en Spattelaars, En er komen maar geen pogingen binnen, nochthans is de vraag simpel " welke straat is dit" ???. Om nog eens wat grijze cellen aan t' werk te zetten, doe ik er nog een fotoke bij, dit beeld sluit aan bij de twee vorige... De vraag is alleen of dat fotoke wat verder door is genomen, of eerder een stukje terug ??? Kan wel zeggen dat er tussen de eerste twee eerste en de laatste foto, meer dan een paar jaartjes tussen liggen... Alleszins, weer wat stof bij tot nadenken. Success !!!
Zaterdag 27 april: Weeral terug koud, om moedeloos van te worden... 3°C op zaterdag en maar 2°C op zondagmorgen. Desondanks werd er weer gefietst... Op zaterdag kozen Julien en GuidoS voor de Eburonen classic, het vertrek was in het welbekende Romershoven. De gekozen rit was in het totaal goed voor 130 km. Ludo zat omstreeks deze tijd om de een of andere duistere reden in Antwerpen en heeft zijn pedalen toen wat rust gegund. Lucien had zich voorgenomen om een 1000 tal hoogtemeters te vergaren, en daarvoor was de richting Huy een goede keuze. Met de tassen goed gevuld werd dit toch een serieze trainingsrit, zeker omdat de terugweg gezegend was met een stevige, nog steeds koude tegenwind... Zondag 28 april: Ludo verkoos om een uurtje langer te blijven slapen, Lucien en Nico gingen toch nog even de weg op. Natuurlijk weer in de richting Bilzen, Riemst, waar een hele resem gemene veldwegen goed waren voor matig klimwerk. Nico was nu ook gepakt en gezakt, en we hebben nu allemaal wel het gevoel dat we er klaar voor zijn... Vrijdag avond vertrekken we, richting zuiden, naar daar waar de Peregrinos thuis zijn... meer later!
Beetje koud voor de tijd van het jaar, maar de zon was er en dat maakte veel goed...
145km hebben Ludo en Lucien op zaterdag afgemaald met de mountainbike en volledig bepakt om het materiaal uit te testen. Het ging (hoe kan het ook anders) richting Visé, over de Richelle naar Dalhem, via Mortoux en Val Dieu naar Clermont, Thimister en Bilstain naar Dolhain. Vanuit het centrum naar Oud Limbourg, waar we een concurent voor Louis hebben gevonden. De potage du jour was welkom en vooral zeer lekker. Terugweg via Baelen, Welkenraed naar Henri Chapelle en Hagelstein, waar we verkozen om de terugweg doorheen de Voer te nemen. Aan de Hallembaye was geen ontsnappen, en dan ging het via de bekende weg naar huis. Prima gevoel in de benen, we hadden de hartslag de ganse rit onder de 150 gehouden.
107km op zondag, nu met Julien, Nico, Ludo, Lucien en Guido. Guido was blij dat wij er allemaal stonden met de mountainbikes, zelfs met tassen eraan. Als enige met een koersfiets, keek hij een mooie en vooral rustige rit tegemoet, volgen zou zeker geen probleem zijn... De geplande rit ging naar Aarschot, maar vermits wat extra training voor fietsen in het Spaans baskenland best wenselijk was, besloten we de andere richting uit te gaan. Langsheen het kanaal naar Kanne, Nico zorde onderweg weer voor een platte rust, of rust door een platte... De slingerberg naar Eben Emael, de St Pietersberg naar Lanaye, Visé, Moelingen, Voeren en in Rullen de doorsteek gemaakt naar het Waals landsgedeelte. De grote weg naar Visé, en hoe kan het ook anders... de Hallembaye voor de tweede keer dit weekend. Via Riemst en Bilzen waren we snel bij Louis, waar Patrick en al zijn vrouwen ons opwachtten op het terras. Al bij al een prima weekend geweest... volgende week nog van dat!
Alle vier samen op pad, samen op de fiets bedoel ik natuurlijk, gepakt en gezakt alsof we reeds Spanje binnen reden. We hebben goed getraind dit weekend en voor het eerst had ik een tas om mijn volledige collectie handschoenen mee te nemen. Mijn vingertjes blijven nog altijd gevoelig en met het weer in België moet je op alles voorzien zijn. Het werd niet hardop gezegd maar er heerste reeds een Compostelagevoel. De voorbereiding is goed verlopen, het begint te jeuken. Nu mag het niet lang meer duren. We wachten met ongeduld op onze geloofsbrieven om dan eindelijk als echte peregrinos onze neuzen naar het zuiden te richten. In Voeren meende ik even Sint Jacob door de velden te zien dwalen maar toen ik het oranje vlagje op zijn rugzak zag werd ik meteen terug naar de alledaagse realiteit gecatapulteerd. De koorts stijgt nu echt: estamos cuatro peregrinos.
Eindelijk!!! Lang naar uitgekeken maar vandaag was het dus toch zover... lente! 121km gedaan vandaag. Ludo en Lucien hadden afgesproken om ook vandaag met de mountainbike te fietsen, want de tijd glipt langzaam weg en het zal nu héél vlug Mei zijn. Even richting Kortessem vertrokken, eventueel zouden we Nico nog kunnen tegenkomen, maar die had andere dingen op zijn programma. Wij via Hoeselt en Alden Biezen naar Visé, dan naar Berneau en zo via Warsage en Hagelstein naar het Amerikaans kerkhof in Henri-Chapelle. Weer terug met wind in de rug, viaSt. Pieters-voeren naar Moelingen, de Hallembaye overwonnen en via Bilzen weer naar huis, en dat alles met zeer aangename temperaturen van zo'n 15°C. Even nog ons licht gaan opsteken bij Louis, maar van de rest van de mannen was er echter geen spoor te bekennen... Julien had gisteren dan weer de daad bij het woord gevoegd, en naar Malle gefietst met zijn mountainbike, ook goed voor zo'n 90km. Hopelijk mag dit weertje een tijdje aanhouden, want zo zouden we het graag zien in Spanje...
Zaterdagnamiddag. Nog altijd bitter koud buiten, de keeltjes nog niet helemaal terug in orde, maar er was geen houden aan ... kilometerkes maken was de boodschap, Lucien en Ludo met de mountainbike naar Scherpenheuvel gepeddeld. Goed voor 93km. Noordenwind, (nog steeds) maar die hebben we op heen- en terugweg netjes op de zijkant kunnen houden. Dat viel best mee... Op zondagmorgen waren we met 4, namelijk de 4 pellegrino's: Ludo en Julien met hun mountainbike, Nico en Lucien met de koersfiets. Tja, communicatie is niet altijd even eenvoudig... 103 km bij gezet op onze rekening. Volledig via het fietsroute netwerk via Bokrijk, Houthalen, naast de Noord- Zuid verbinding doorheen het pijnven- bos. Nico was weer de gelukzak, hij mocht in het zonnetje een nieuw bandje steken. Ter hoogte van het militair kerkhof in Hechtel hoorde we plotseling een abnormaal "krakje" en het was al snel duidelijk dat mijn achterwiel niet meer was wat het geweest was ... spaakbreuk. Doeme toch! Weinig spaken in een Kryrium SL, en dat betekend dan vanzelf een serieuze "slag" in het achterwiel als een een spaak breekt. Rem helemaal open gezet, en het lukte nog nét om te fietsen zonder dat de band het frame raakte. Helemaal vooraan op het zadelpuntje gezeten, rustig aan naar huis gesukkeld. Jaja, natuurlijk zijn er telefoons, maar dit was weer een goede oefening in plantrekkerij. Volgende week weer mountainbike!
Zaterdag 30 maart hebben Ludo en Lucien op het gemakske 45km gepresteerd, beiden met keelpijn en hoest, en het was meer omdat het "moest" dan van de goesting. Veel training hebben we echter niet gehad, daar waren wij té tam voor, en de wind te koud. Julien heeft een uitstapje naar Halle Zoersel gemaakt met de fiets, ook omdat het "moest" en die heeft dus wel 150 km gedaan... Op zondag 31 maart was er vreemd genoeg niemand op de afspraak s'morgens, waarschijnlijk zat de paashaas daar voor iets tussen, of de zomertijd die traditioneel ieder jaar voor verwarring zorgt. Of was het de thermometer die nog steeds on der het vriespunt stond? Dus heeft Lucien (ikke dus) alleen de snijdende oostenwind getrotseerd, en toch nog eens 45 kilometerkes bij gezet op de teller. Heel rustig aangepakt, als het ware in een SdC tempo... Van de rest van de mannen niks meer gezien of gehoord !?!? Volgende week zullen al de bacillen wel weer overwonnen zijn, en gaan we er weer tegen aan. De maand Mei is immers niet heel ver meer af nu !
En plots sta je daar. Nog van geluk gesproken dat ik niet even fors wilde aanzetten. Midden op de Teut met een ketting in de sneeuw en gelukkig twee vrienden binnen handbereik. Handbereik mag je hier heel letterlijk opnemen. Aanhangen op een hobbelig, besneeuwd terrein op semi-slicks en een temperatuur van ongeveer -3. Er zijn mooier momenten om over na te vertellen. De semi-slicks waren de dag voordien een geweldig voordeel, vandaag echter..... " Ieder voordeel heb zijn nadeel": zoals de grote Johan Cruyf ons geleerd heeft. Julien en Lucien reden zich om beurten tot het snot.... om het in wielertermen te zeggen. Mij ging het in eerste instantie vrij goed tot ik plots het gevoel kreeg dat mijn spieren niet meer deden wat ik ervan verwachtte. De bibber sloeg toe over mijn hele lijf. Onderkoelingsverschijnselen, geen wonder als je met een gure oostenwind op kop, wordt meegesleurd door enkele dampende locomotieven. In Boxberg moest ik van de fiets, lopen was het enige alternatief, of wat moest doorgaan als lopen. Mijn knieën plooiden niet echt, ik voelde me plots 100 jaar, strompelen was het tegen 8 à 9 per uur. Even later haalde ik 10 à 11 en kon ik weer een kilometertje op de fiets. Ik werd vakkundig gedropt in de Reenstraat waar Carina verwonderd kon vaststellen dat mijn baard gegroeid was met 2 centimeter ijs. Einde goed, alles goed dank zij Julien en Lucien: that's what friends are for!!!!!
Niet te geloven, vanmorgen was het alweer van datte... sneeuw, ijs en een huilende (letterlijk) oostenwind. Temperaturen tussen -4 en -6 geweest vannacht... Toch waren er weer drie dapperen present deze morgen, Ludo, Julien en Lucien ... voor 54 km (en dat was genoeg) Nadat we onze neuzen even richting Oosten hadden gericht wisten we het al... niet naar Scherpenheuvel vandaag. Zeker geen 35km tegen deze gure oostenwind van 4 -6 beaufort instampen, Ludo en Julien hadden dit gisteren al aan den lijve ondervonden. Alternatief voor vandaag: de Teut, we zouden ons vandaag best niet te veel in open gebied begeven. Via Bokrijk naar de Teut en daar wat bekende paden opgezocht. In feite liep alles redelijk goed, wel opletten in de bochten, de bodem was duidelijk verijst! Ook wat onbekende paden geprobeerd, paar keer in het bos op een doodlopend pad moeten omkeren. Ineens had Ludo een leuke mededeling " ketting gebroken". Toen was er maar één richting meer: de korste weg naar huis. Beurtelings mochten Julien en ikzelf locomtief spelen, Ludo zou zijn wagonnetje wel aanhangen. Even heeft hij nog gedemonstreerd hoe goed dat zijn nieuwe banden "liepen". (wie erbij was begrijpt deze woordspeling)Nadat we ons pakketje afgeleverd hadden op de Reenstraat reden Julien en ikzelf nog via een ommetje Godsheide naar t' Ganzebroek. Ludo kwam even later nog rillend mee genieten van een lekkere tas "potage du jour" bij Louis.
90km vandaag. Weer met de mountainbike afgesproken omdat de weervoorspelling winterse neerslag voorspelde. Nochtans hebben we het vandaag droog kunnen houden. Ludo, Lucien en Nico hebben vandaag gas gegeven, en de rit gereden met gemiddelde dat we zelfs met de koersfiets niet altijd halen. Binnendoor via Eik, Eigenbilzen naar Maastricht, de Maas over naar Bemelen. Opmerkelijk veel sneeuw nog naast de weg achter Maastricht, op de Bemelberg kwam een heus beekje van smeltwater ons tegemoet. Helemaal boven in Sibbe linksaf, en de Cauberg voor een keer eens "af" gereden, dan rechtsaf weer een lange bergop langsheen de ruine en de fluwelen grot. Via Bemelen weer terug naar Maastricht, en via de grote weg respectievelijk naar Veldwezelt, Bilzen, Diepenbeek. Voor de eerste keer dit jaar hebben we ons op het terras van het Ganzebroek neergevlijt. Het eerste zonnetje deed goed (achter het glas welteverstaan). Patrick kwam even later de lege stoel opvullen, hij was met zijn mountainbike een uurtje later vertrokken, en GuidoW kwam nog iets later opdagen na dat hij 60 km op zijn eentje had afgemaald... Hopelijk volgende week eens een echt lenteweertje, en een massale opkomst...
Een schamele 50 km op het tellertje vandaag. De oorzaak: regen vanaf s'morgens en steeds maar dalende temperaturen waardoor de regen overging in sneeuw. Een donkere grijze lucht, een stevige noordwesten wind, geen kat op straat... Toch waagden Ludo, GuidoS en Lucien zich op pad. Goed dat we in extremis nog hadden besloten om vandaag de mountainbike maar te zadelen, want voor de koesfiets was het zeker geen weer. Waar waren al die wielerliefhebbers van vorige week, waar was de voortzetting van het mooie weer van vorige week??? Waarschijnlijk hadden de thuisblijvers deze week dan toch gelijk, . Afin, wij toch maar op weg ... via Diepenbeek naar Kortessem, van daar fietsroute naar Gors-op-Leeuw, over een (door Ludo aangeprezen als een aangenaam) modderig en vuil fietspad naar Zammelen. Al gauw voelden we alle drie aan den lijve dat fietskledij nu eenmaal niet waterdicht is. Toch nog even de "Glain-berg" opgezocht en zo binnendoor naar Vliermaal, Romershoven en het Reitje weer naar huis. We waren veel te vuil en vooral veel te nat om Louis een bezoekje te brengen. Ok de koude begon nu echt wel door te dringen, en dus was ons enkel nog te doen om een warme douche te gaan genieten. Nieuwe hoop op mooi weer voor volgende week...
Beestenweer, geen weer om een hond door te jagen, kortom om te janken. Maar wie aan Compostela denkt heeft geen keuze, goesting of geen goesting, weer of geen weer, er moeten kilometers gefietst worden. Julien deed het vandaag in zijn eentje rekening gehouden met de zorgen voor zijn moeder. Lucien en ik waren blij met het gezelschap van Guido S.. Guido, geen pellegrino in de werkelijkheid, maar toch met hart en ziel betrokken met ons project. Met heimwee dachten wij aan de voorbije mooie dagen en kneedden ondertussen onze half bevroren vingers. Ik hou van ieder seizoen maar de winter mag nu echt wel oprotten.
87 km in de richting Maaseik voor de eerste keer dit jaar met onze koersfietsen. Het beloofde lentezonnetje was er nog niet bij, de thermometer bleef bedeesd rond de 2 graden hangen. Er waren vijf gegadigden op de afspraak, Ludo, Julien, Wendy, Nico en Lucien. Nog even bij GuidoS gepasseerd, maar dat was verloren moeite... Dan maar op weg richting Maaseik. Via Zutendaal doorheen de Mechelse heide naar Maasmechelen, waar Nico zijne eerste "platte" van het jaar mocht genieten. Verder langsheen de Zuidwillemsvaart (waar we al behoorlijk veel fietsverwanten mochten ontmoeten) tot aan de brug van Rotem, vanaf hier naar het fietspad gereden dat ons terugvoerde tot in As. Er werd hier al behoorlijk gas gegeven, en al snel een lintje van vijf getrokken ... dat beloofd voor de volgende weken. In As werd de Westerring gekruisd, dan binnendoor naar Wiemesmeer, en zo langsheen de surfplas naar Munsterbilzen, Eik, Diepenbeek. In goeien doen zijn we bij Louis aangekomen. Patrick kwam iets later toe, hij had zijn eigen toerke van 70km met mountainbike gedaan. De hete soep smaakte als gewoonlijk. Volgende dagen zon en temperaturen tot 15°C ... hopelijk trekt dit "goed weer offensief" zich door tot volgend weekend. Keep fingers crossed !!! ps. Zijn we de wedstrijd vergeten, zie 2de foto? Wie doet nog eens een gokje? Gewoon bij categorie wedstrijd op reageer klikken....
De afwezigen had andermaal ongelijk, tenzij een verlengd verblijf tussen de lakens het nodige vuurwerk heeft opgeleverd. Guido gaf gisterenavond al blijk van dergelijke snode plannen. Ik hoop dat hij niet op zijn honger is blijven zitten. Zoals Lucien reeds schreef zijn we 2 andere fietsers tegengekomen die ons stilletjes "zotten" toeriepen. Waarschijnlijk bedoelden deze jonge kerels "oude zotten" maar durfden zij deze woorden niet uit te spreken. Wij zagen er immers tegen die tijd reeds uit als verschrikkelijke yetis die voor minder een moord zouden plegen. Het fietsen was heerlijk, enkele valpartijen zorgden een pijnlijke knie en een bedenkelijke pink, maar dit kon de pret niet bederven.
51 kilometer, onder het waakzame oog van Koning winter, en door een 10 tal cm sneeuw, moesten Ludo en Lucien vandaag alleen de eer van de club redden. Het jaagpad genomen in de richting Maastricht, en via Zutendaal, Roeler naar Gellik. Rechts terug richting Albert kanaal waar we besloten om gewoon op onze stappen...(euh, sneeuwsporen) terug te keren. Toch laten verleiden om een bosweg mee te pikken, waar toch wel spoorvorming onder de sneeuw lag, en door deze beslissing hebben we beiden op 2 minuten tijd de dikte van het sneeuwtapijt van wel dichtbij kunnen controleren. Maar niks aan de hand, schuivers horen erbij. Op de terugweg heeft Ludo nu een tweede gevaar ontdekt onder de brug van Genk... naast een groot gat in de weg dat hij reeds zeer goed kent, ligt er nu ook een heel verraderlijke gleuf in het midden van de weg. En die heeft hij vandaag gevonden, met een tuimeling als gevolg... tot vlak voor mijn voorwiel. Door het nodige uitwijk maneuver heb ik dan zelf ook een horizontale stop gemaakt. Dit deed me onmiddelijk denken aan woorden van de twee enige fietsers die vandaag ons pad kruisten en ons lachend toeriepen "Zotten !!!" Volgende week normaal gezien start van het "kromme guidon" seizoen, er zal toch iemand een woordje met Koning winter moeten wisselen vrees ik...
99km vandaag !!! De wagen lagen er eens droog bij, en de wind was niet merkbaar, 3 tot 6°C. Behalve de mist s' morgens, was het eindelijk nog eens een "luxe" fietsdag na de ervaringen van de vorige weken. Met z'n vieren waren we, GuidoS, Patrick, Julien en Lucien. Vertrokken richting Diepenbeek centrum waar we het fietspad namen, en via Hasselt naar het Albertkanaal dat we bleven volgen tot Stokrooie. Vandaar kozen we resoluut richting binnenland, of beter gezegd naar Diest. Prima fietspaden door velden en dunbebouwd gebied. En de aandachtige fietser merkt natuurlijk details op, iemand voor ons kleefde een sticker "Camino de Santiago" op een paaltje tussen knooppunten 30 en 33 (zie bijlage). Hopelijk gaan er zo nog vééél mééér zien in de maand Mei... Even getwijfeld, maar toch gekozen om de vooropgestelde route niet in te korten, en wat later reden we in Diest aan het Fort Leopard links de ring op. Wat verder weer links richting Linkhout. Veel tegenliggers opeens, maar dat is normaal als je tegen de richting van een toertocht fietst. Het fietsroute netwerk verder gevolgd langsheen het Schulensmeer en doorheen de poort van het kasteel van Herckenrode, zo waren we snel in Kuringen, waar we weer het jaagpad namen naar Diepenbeek. De "jus" was er bij iedereen uit op de beklimming van Diepenbeek sas, en ondertussen was het 12:30 voorbij... we kozen ervoor om Louis vandaag een rustige middag te gunnen... direct naar huis hé mannen ...
85km vandaag. Het was -3°C vanmorgen. Ludo, Lucien, GuidoS en Patrick waren bereid om de kou te doorstaan. Met een matige zuid oostenwind in de rug vertrokken we richting Albertkanaal, vanaf daar fietsroute netwerk gevolgd via Bokrijk, Zonhoven, en Kelchterhoef over meestal verkeersvrije wegen en door de bossen naar Peer. Vanaf Bokrijk lagen de fietspaden onder een vers laagje en meestal bevroren sneeuw. Aan de sporen in de sneeuw te zien waren er vandaag duidelijk veel meer konijnen op pad dan fietsers. Het was duidelijk uitkijken geblazen door ijsplekken her en der, en zeker in de bochten. Het was een mooie maar frisse rit, voor een keer hadden we de zon aan onze zijde... In Peer namen we de grote (kortste) weg via Meeuwen met de wind op kop naar Genk, dat was minder intressant, maar in deze omstandigheden begonnen de kilometers door te wegen. Volgende week alle neuzen in de richting Diest ...
De spattelaar op de foto komt mij niet echt onbekend voor. Ik ontmoet hem regelmatig in de spiegel. Zijn toestand wisselt van dag tot dag. Momenteel gaat het hem behoorlijk goed. De foto laat de weg zien van Piringen naar Overepen. Een mottige betonbaan met een ellendige helling naar het einde. De spattelaar in beeld laat het hier reeds afweten vanaf het begin.
Lucien is mij vanavond komen inwijden in de geheimen van mijn computer, de kunst van het bloggen, het bestaan van de functie favorieten en nog zoveel meer waarvan ik niet kon vatten dat ik dit allemaal had mee aangekocht toen ik dit toestel in huis haalde. Tot zover de ontdekkingsreis in dit wonderbaarlijke apparaat. Vanaf nu ben ik dus in staat commentaar te leveren bij onze wekelijkse, onovertroffen mattel en spattelfietstochten.Het jaar is nog jong en toch hebben reeds enkelen van behoorlijk wat kilometers achter de kiezen. Gisteren waren we met 4. Twee jongelingen, Patrick en Wendy, in de fleur van hun leven, die met nog even trainen de rest wegblazen. Ook twee veteranen, Lucien en ik zelf, die met de moed der wanhoop vechten tegen dat dagje ouder en nu met wat meer training in de benen de jonkies na 65 km nog net konden afhouden. Het belooft een pittig seizoen te worden want ook Julien en Freddy werkten een geheime training af. Aan de dorst van Julien te merken nadien, mogen we ons binnenkort aan een heus offensief verwachten. Freddy had zich zo afgebeuld dat eerst een douche nodig had om zich aan het grote publiek te kunnen tonen. Binnenkort de clash der titanen.
Deze "test" om eindelijk eens te weten te komen of onze mattel- en spattelaars ook wel eens een oogje durven laten vallen op de omgeving als ze gaan fietsen ... Wie kent de naam van deze straat waar één van ons duidelijk aan't "spattelen" was? Uitvluchten worden niet geaccepteerd want ... we waren die dag met . Akkoord, het is wel al een tijdje geleden maar niemand zei dat een wedstrijdje makkelijk moet zijn... Veel denkplezier (wil je een grotere afbeelding zien, klik dan op de bijlage)
De opgave is blijkbaar moeilijker dan verwacht, daarom een tweede foto met het zicht naar achteren... Zal zeker helpen om nog wat dieper te graven in de grijze massa... wie weet het ???
. 
99km vandaag !!! De wagen lagen er eens droog bij, en de wind was niet merkbaar, 3 tot 6°C. Behalve de mist s' morgens, was het eindelijk nog eens een "luxe" fietsdag na de ervaringen van de vorige weken. Met z'n vieren waren we, GuidoS, Patrick, Julien en Lucien. Vertrokken richting Diepenbeek centrum waar we het fietspad namen, en via Hasselt naar het Albertkanaal dat we bleven volgen tot Stokrooie. Vandaar kozen we resoluut richting binnenland, of beter gezegd naar Diest. Prima fietspaden door velden en dunbebouwd gebied. En de aandachtige fietser merkt natuurlijk details op, iemand voor ons kleefde een sticker "Camino de Santiago" op een paaltje tussen knooppunten 30 en 33 (zie bijlage). Hopelijk gaan er zo nog vééél mééér zien in de maand Mei... Even getwijfeld, maar toch gekozen om de vooropgestelde route niet in te korten, en wat later reden we in Diest aan het Fort Leopard links de ring op. Wat verder weer links richting Linkhout. Veel tegenliggers opeens, maar dat is normaal als je tegen de richting van een toertocht fietst. Het fietsroute netwerk verder gevolgd langsheen het Schulensmeer en doorheen de poort van het kasteel van Herckenrode, zo waren we snel in Kuringen, waar we weer het jaagpad namen naar Diepenbeek. De "jus" was er bij iedereen uit op de beklimming van Diepenbeek sas, en ondertussen was het 12:30 voorbij... we kozen ervoor om Louis vandaag een rustige middag te gunnen... direct naar huis hé mannen ...
85km vandaag. Het was -3°C vanmorgen. Ludo, Lucien, GuidoS en Patrick waren bereid om de kou te doorstaan. Met een matige zuid oostenwind in de rug vertrokken we richting Albertkanaal, vanaf daar fietsroute netwerk gevolgd via Bokrijk, Zonhoven, en Kelchterhoef over meestal verkeersvrije wegen en door de bossen naar Peer. Vanaf Bokrijk lagen de fietspaden onder een vers laagje en meestal bevroren sneeuw. Aan de sporen in de sneeuw te zien waren er vandaag duidelijk veel meer konijnen op pad dan fietsers. Het was duidelijk uitkijken geblazen door ijsplekken her en der, en zeker in de bochten. Het was een mooie maar frisse rit, voor een keer hadden we de zon aan onze zijde... In Peer namen we de grote (kortste) weg via Meeuwen met de wind op kop naar Genk, dat was minder intressant, maar in deze omstandigheden begonnen de kilometers door te wegen. Volgende week alle neuzen in de richting Diest ...
Deze "test" om eindelijk eens te weten te komen of onze mattel- en spattelaars ook wel eens een oogje durven laten vallen op de omgeving als ze gaan fietsen ... Wie kent de naam van deze straat waar één van ons duidelijk aan't "spattelen" was? 
.
