Op mijn vorige bericht kreeg ik de vraag hoe het kwam dat ik al tijdens mijn advocatenexamen iets wist over de vermissing. Carole en ik zijn goede vriendinnen dus ze heeft mij direct een berichtje gestuurd... Ik snap niet hoe iemand zo iets ernstig kan doen en het daarna kan verzwijgen. Je gaat daar toch aan kapot? Die lieve jongen had hier niet om gevraagd. 's Nachts kan ik geen oog dichtdoen waardoor ik amper de dag kan doorkomen. Het is gek hoe één onoplettende seconde alles zo drastisch kan veranderen. Het duurt maar één seconde om heel je leven en die van een ander te veranderen. Ik weet niet meer wat te doen, het doet me zoveel pijn om Carole zo te zien. Ik vraag me af hoe ver de politie al zit met het onderzoek. Wat zouden jullie doen in de plaats van de dader? Denken jullie dat hij of zij uiteindelijk zal bekennen? Zou de straf dan minder hard doorwegen? Ik heb zoveel vragen...
