Zoals de meesten onder jullie waarschijnlijk al hebben gemerkt ben ik enkele dagen niet meer actief geweest op deze blog. Ik weet dat ik normaal dagelijks post maar er is iets verschrikkelijks gebeurd. Ik kan het nog steeds niet verwerken en het blijft aan mij knagen... Charlie, het driejarig zoontje van mijn buurvrouw én beste vriendin, is de ochtend van mijn examen vermist. Woorden schieten mij tekort om dit ongeluk te kunnen beschrijven. Ik zou niet met mezelf kunnen leven moest ik dit op mijn geweten hebben... Door deze omstandigheden kon ik ook niet helder nadenken tijdens mijn examen en ben ik al na één uur vertrokken. Hoogstwaarschijnlijk zal ik dit examen dus ook niet halen. Maar het gefaalde examen stelt niets voor naast de vermissing van Charlie... Dit mocht nooit gebeurd zijn. Eerst dacht men dat hij in de rivier was gevallen maar na het werk van de duikers bleek van niet. Nu wordt er volop gezocht naar mogelijke verdachten...
