|
En we gaan nog niet naar huis
Nog lange niet, Nog lange niet
En we gaan nog niet naar huis
Want ik wil nog niet naar huis
En al wou ik zo naar huis,
Dan ging ik niet, dan ging ik niet
En al wou ik zo naar huis
Dan ging ik niet want Brazilië voelt als thuis(8)
Om jullie nog maar eens duidelijk te maken hoe goed ik het hier heb in Brazilië!:)
Dat niet elke dag speciaal moet zijn, heb ik nu al ontdekt, maar dat je van elke dag moet genieten omdat iedere dag uniek is, heeft mijn mama(Braziliaanse) mij ondertussen al bijgebracht. Dit en nog zoveel meer, als ik hier in Brazilië één persoon moest kiezen waar ik het meeste van bijleer zou zij het zijn. Nog nooit heb ik iemand gekend die mij zo goed kan vertellen over het leven!:)
Nu dat elke dag uniek is wil nog niet zeggen dat ik geen dagen hetzelfde kan doen.. Zo bestond mijn eerste week van het nieuwe jaar er uit om 's morgens het zwembad in te duiken en dan na het middageten naar de ginastica en het strand te gaan. Het enige verschil is wat ik 's avonds nog verder ga doen. Zo ga ik de ene avond naar een kampvuur op het strand waar er dan gitaar werd gespeeld en gezongen, de andere dan weer naar een kleine bar aan het strand terwijl ik mij de volgende avond naar een discotheek begeef waar een sambaband komt optreden(Super!!),..
mededeling; Mijn neef was hier voor 2 weken en in het begin dacht ik dat dien nooit tegen mij zou beginnen praten.. Uiteindelijk is dit wel gebeurd en het was het waard ook! Zo werd het uitgaan met mijn zus aangevuld door een mannelijk stukske!:D
Dia 10(10 januari) was dan de dag dat ik naar Rio ben afgereisd om de laatste dagen met Gaia( een Italiaanse studente die maar voor een half jaar bleef) door te brengen. Wel raar, zo weer een persoon die weggaat..
Maar voor haar vertrek, moesten we eerst nog een paar onvergetelijke dagen beleven. Eerst zijn we met zijn vieren(Mathilde=België, Wallonië, Kerrin=Duitsland, Gaia en ik) naar 't strand geweest, waar we dan tot laat in de avond zijn gebleven, hierdoor heb ik ook ineens mijn favoriete strand in Rio gevonden! (op de terugweg bijna weggespoeld zijn door de stortregen!)
De volgende dag ben ik samen met Gaia en een vriendin-van-de-nicht-van-de-italiaanse-oma-van-Gaia het centrum van Rio gaan bezoeken. Je zou denken dat dat het eerste is wat je te zien krijgt als je naar Rio komt, maar dat is duidelijk niet het geval. Ik was dus heel blij wanneer ik eindelijk is het meer historische deel van de stad mocht bewonderen.
Bezochte plaatsen:
- drie kerken die in totaal verschillende stijlen zijn gebouwd. bv: er de kerk van Gloria die gebaseerd werd op de portugese bouwstijl.
- a catedral metropolitana wat volgens mij de raarste kathedraal is die ik ooit al heb gezien. Het lijkt meer op een ruimteschip dat de Christelijke aliens hebben neergeplant dan op een plaats van rust en vrede. Toch vond ik het een mooi en indrukwekkend gebouw en zou ik heel graag weten welk idee de architect had wanneer hij deze stompe kegel construeerde!
- Ik heb een antiek gebouw bezocht waar een expositie plaatsvond met een mengeling van antieke en moderne kunst.
- a casa França-Brasil is een huis dat afstamt van uit de tijd van de kolonistie wat nu ook als expositieruimte dient. Hier heb ik een paar rare ideeen over kunst in werkelijkheid gezien. Zo had een kunstenaar een hoop rommel met een structuur tot kunst omgetoverd en was er een andere kunstenares die naakt als het ideale kunstmateriaal zag. Zo was er een gigantische hangmat waarin twee naakte mannen lagen te slapen. Een hele lage kamer waar je dan in moest kruipen om uiteindelijk een halfnaakte man te zien liggen en dan tenslotte een pikzwarte kamer waar je alleen in moest lopen tot je aan het einde kwam. Tijdens deze eindeloze tocht voelde je dan dat iemand je begon aan te raken met een veer veronderstel ik en werden er allemaal geluiden geproduceerd. Dit laatste heb ik gemist door mijn fantastische idee om te beginnen zingen om de angst te verdrijven(als je bang bent in het donker moet je fluiten(8)(ik kan niet fluiten dus..) Misschien dat er nog een of ander naakt te voelen was, maar dat heb ik toch maar heel bewust ontweken...
- Verder hebben we gewoon nog de tientallen antieke gebouwen mogen bewonderen
- ...
Ook werd ons een plaats gewezen waar 8 mannetjes in het rood op de grond geschilderd waren. Die zouden de kinderen moeten symboliseren die daar een aantal jaar geleden zijn doodgeschoten(vermoedelijk door de politie).
De volgende dag, moesten we toch nog eens (voor de laatste keer voor Gaia) naar het strand, het beste deel van allemaal, we gingen met de fiets! Ik heb dus zeker 10kilometer mogen fietsen aan het strand en het was zalig!! Wat mis ik mijn prachtige-hollandse-gestolen fiets toch nog altijd=s
'S avonds was het dan tijd om afscheid te nemen, Gaia zou om 6uur 's morgens vertrekken waardoor ik beter al in de avond naar mijn volgende bestemming zou vertrekken zodat ik niet halfslapend in Rio mijn weg moest zien te vinden.
Eindelijk aangekomen in het appartement van Luisa(Na een uur op de bus gezeten te hebben en 20 ongeruste telefoontjes(dat is nu eenmaal de last die je draagt als je gringa bent, iedereen is bezorgd!)) moest ik mij al direct klaarmaken om naar zo'n vuile bar te gaan met al haar neven en nichten.(dat wordt ook letterlijk een vuile bar genoemd, je merkt direct waarom). Daar werd ik al direct in een groep van hevige flamengo-supporters gezwierd die hun strijdlied met hart en ziel zaten uit te roepen. Al snel werden ze aangevuld met iedereen die nog maar in de buurt was of woonden.
Al snel volgden natuurlijk de klachten in verband met geluidsoverlast... Maar was het echte voor die slapende kindjes en oude menskes of was de onderliggende reden gewoon hun haat tegenover het team flamengo?? Volgens mij waren het gewoon supporters van fluminense!
Oké ik zeg het jullie nu al, mijn dagen worden hier steeds korter en de nachten als maar langer, zo ook daar in Rio.
Wanneer we dus eindelijk in staat waren om op te staan, was het tijd om naar een bbq te trekken van vrienden van haar school. Aangezien ik enkel Luisa en Alice daar kenden werd ik er al direct toe gedwongen om alle clichévragen over de uitwisseling, België, Brazilië en nog zoveel meer te beantwoorden(vooroordeel? Belgen drinken volgens de Brazilianen veeeel!). Maar wanneer dit voorbij is heb je al snel meer als de helft van de mensen ontmoet en kan je niet anders dan je rot amuseren!!
De volgende dag zijn we dan weer van huis gewisseld. Deze keer zijn we voor een dag bij de oma van Alice gaan wonen. Daar heb ik echt de liefste en oprechtste mensen ooit leren kennen. Haar oma en nonkel zijn zo'n speciale mensen, je kan niet anders dan van die mensen houden!:)
Na veel ijs en het voorbijgaan van de luiheidsaanval hebben we ons dan weer klaargemaakt om nog eens weg te gaan. Deze keer gingen we pizza eten en daarna naar een bar met zalig-dure cocktails(Wees gerust moeke, ik heb opgelet met de cocktails;))!
Deze avond kwam ons nog duurder te staan wanneer we hadden besloten om om 8uur op te staan voor een bezoekje aan de zoo te brengen. Wanneer we daar drie uur als halve zombies hadden rondgelopen, zijn Alice en ik nog het nationaal museum gaan bekijken. Waar er dingen te vinden waren van dinosaurussen en mummies tot de tradities en gewoontes van de hedendaagse indianen.
Na deze zinvolle voormiddag was het dan tijd om mijn koffers te pakken en terug naar Macaé te keren. Daar aangekomen kon ik mij al direct klaarmaken om weer eens weg te gaan. We zouden naar het strand gaan, naar het concert van Iron Maiden. Dat er niet zoveel macaeensen into metal zijn was al direct te merken aan de magere opkomst van zwart leer en getatueerd vlees. Maar natuurlijk hebben we ons toch weer goed geamuseerd hé!
En nu een week rust tot mijn volgende reis...(als die doorgaat want dat is nog steeds een raadsel)
até à próxima!!
Maritsshii
|
