Marit in Brazilië

Ik ben dood of vooral doodop! Ik heb dringend slaap nodig, want amai Nieuwjaar is hier de vermoeiendste periode van het jaar, al denk ik dat carnaval het nog juist gaat overtreffen!:)

Dit is het blogbericht dat ik speciaal voorbehouden heb voor de feestdagen omdat deze dagen toch wel hun eigen pagina verdienen. Ik vier tenslotte waarschijnlijk maar één keer Nieuwjaar en Kerstmis in Brazilië hé!

Voor mij toch in te zetten voor anderen op kerstmis (iets waar het toch ook een beetje om draait) heb ik kleren gekocht voor een arm kindje, Matheus Sodré van 4jaar. Spijtig genoeg heb ik hem nooit gezien waardoor ik dus geen idee heb of wij wel dezelfde kledingsmaak delen en of hij er echt wel gelukkig mee was. Ik in ieder geval wel omdat ik zoiets voor hem mocht doen!

Verder ben ik ook nog gaan helpen op een feestje dat georganiseerd werd voor kinderen van Nova Holanda(een favela in Macaé). Waar zij dan een onbezorgde dag konden beleven met een hele binnenspeeltuin, dansen, muziek, spelletjes en veel eten en drinken. Uiteindelijk keerden ze dan allemaal naar huis met een cadootje van de kerstman:)

Dit is een land met zo'n grote armoede dat je al door kleine gebaren iets voor hen kan betekenen ik was dan ook blij dat ik uitgenodigd werd om als vrijwilliger te komen helpen!

Ik ben kerstinkopen gaan doen met mijn ouders wat altijd een avontuur is, 2uur hebben wij in de supermercado rondgelopen! Om dan uiteindelijk met een overvolle kar terug naar huis te keren. Zoveel eten dat die kopen, die zijn echt voorbereid op de derde wereldoorlog!

Kerstmis begon al goed. De dag ervoor, donderdag= opstaan en beseffen dat je echt niet in staat bent om nog maar 5minuten recht te staan. Ik was blijkbaar niet de enigste die dat doorhad, want zelfs mijn zus van hier(Nadine, 14jaar) die mij normaal gezien maar al te graag lastigvalt(op een grappige manier) heeft mij deze dag helemaal met rust gelaten en was zelfs bezorgd!:)

Die dag heb ik dan ook niet veel kunnen helpen... Wel heb ik een bavaroistaart gemaakt waar mijn mama vanaf nu helemaal zot van is!

Het is dan eindelijk Kerstmis. Wel raar, ik ben in Brazilië, het is WARM, ik bevries niet en ik heb een andere familie... Maar dit zorgt er niet voor dat ik niet van deze unieke ervaring kon genieten.

Het begon allemaal echt om meia noite(middernacht) Want zoals de traditie het hier wilt mag je pas eten en de cadeautjes openmaken als kerstdag begint. Al die uren ervoor werden opgevuld, door kaarten(ik heb hier dus echt al een liefde ontbloeit voor het kaarten hé) en veel luid gebabbel en gelach wat we nu ondertussen al gewoon zijn van de brazilianen!

Tegen dat het dan eindelijk zo ver was, 00:00, was iedereen al in het stadium gekomen van "moeten wij echt nog meer eten binnenproppen?" Dat er meer gegeten werd voor de traditie in stand te houden dan met de reden dat we aan het uithongeren waren.

Hierna werden de cadeautjes geviseerd waardoor de kerstboom na 2seconden leeggeroofd was en alles in de volgende minuut goed- of afgekeurd werd(Alles wat ik heb gekocht werd goedgekeurd, applausje voor mezelf!). Nu nog voor 12personen een bed weten te vinden en dan was iedereen er klaar voor om eindelijk te gaan slapen...

De volgende dag sta je op en je hoort direct dat het geen gewone dag is. Vier tetterende vrouwen in de keuken en dan nog een paar halfslapende mannen die al plannen beginnen maken voor almoço(middageten), natuurlijk wordt het een bbq. Daar gingen we dus weer, eten, zwemmen, nog meer eten, babbelen, half slapen, kaarten, eten,.. en en en karaoke. Had mijn allerliefste mama er toch wel niet voor gezorgd dat er ook een engelse dvd in huis was zodat ook ik mijn prachtige klanken kon laten weerklinken. Prachtig was het niet echt, maar ik heb mij zeker geamuseerd!

Ik weet dus al wat ik als een van de eerste dingen in belgie wil kopen, een blok kaarten en karaokemicrofonen(En jullie zullen zingen)!

De helft van de familie vertrok al terug naar Rio waardoor al de drukte die ik ondertussen al niet meer gewoon ben al enorm afnam. Met de anderen zijn we na het zwemmen, eten, zwemmen, kaarten, eten,.. naar de bowling getrokken. Waar ik nog maar eens geconfronteerd werd met mijn defect, ik kan niet bowlingen, ik heb echt een afwijking naar links! Maar het was zeker nog eens leuk om te doen!

Oudjaar moet je toch niet op één dag vieren zeker? Nee dat moeten er drie zijn! Zo begonnen we het einde van het jaar dus met een bbq op het dakterras van een vriendin met veel vlees, champagne, zotte braziliaanse madammen, verminkte uitgedroogde kinderzwembadjes en nog veel meer,...

De volgende dag moest er dan Oudjaar gevierd worden met diegenen die er op 31december niet zouden bij zijn. We begaven ons dus naar een overvolle bar, waar we dan met zijn allen konden shaken op de beats van de onbekende dj en amateuristische band, sfeer verzekerd!(B)

Nu, eindelijk het echte oudjaar. Na een hele discussie waar en hoe we het gingen vieren, werd er uiteindelijk besloten op met vrienden zo'n witte tent op het strand te monteren en daar dan met zijn allen eten en drinken naartoe te sleuren om er daarna dan een echt feest van te maken! Dit is zeker gelukt! Veel te veel goedkope champagne zorgde voor een fantastische avond!(en het gebrek aan wc's dat iedereen als een bende honden zijn territorium heeft kunnen afbakenen) Dit was voor mij een Nieuwjaar om niet meer te vergeten!

Ik heb hem helemaal zoals de brazilianen proberen te vieren. Ik had nieuwe witte kleren gekocht, nieuw ondergoed in een specifieke kleur die je wens voor volgend jaar inhoudt;),ik heb 7 golven overgesprongen,...!(ik heb de zee gezien, de warmte gevoeld en gezwommen op Nieuwjaar echt zoveel beter dan in de kou op de Schelde naar het vuurwerk te kijken!) Wanneer we dan uiteindelijk nat en met zand op alle plaatsen waar het niet moet zijn terug naar huis keerden was voor ons het feest nog lang niet afgelopen!(al kwam daarna de lange warme douche en een bed toch van pas)

De volgende dag was ik echt een wrak en het huis waarin we hadden geslapen was een stort, maar alle geluk hebben de ouders van die vriendin dat nooit geweten...:D

Na een verlengde power nap die ik toch wel kon gebruiken was het die avond weer tijd op mij klaar te maken voor het volgende feest, een concert(show) op het strand. Het was of heel Macaé naar cavaleiros(strand) was getrokken, je kwam er echt iedereen tegen! Het was mijn eerste show en ik heb mij geamuseerd, al had ik toch al wel heel vroeg nood aan slaap...

Zondag was iets rustiger, zo zijn we 's avonds enkel iets gaan drinken en eten om dan relatief vroeg te gaan slapen voor de verandering.

Je ziet maar, het leven hier in Brazilië is ook niet alles hé, al die energie die je ervoor nodig hebt om het te overleven;)