Het zal vandaag een warme dag worden! Maar de warmte zit nog niet binnen. Als de zon "s morgens op onze achtergevel staat laat ik de rolluiken nog in spleetjes en dan trek ik die op na het middagmaal.
Nu ga ik mijn toilet maken en trek ik naar het dorp.
Misschien vanmiddag wat gaan fietsen en op bezoek gaan naar Hort of met bus 141 naar "De Vlegel'; maar zeker wat haken tot aan de 5de reeks vaan 16 rijen. Eigenlijk kijk ik uit naar het telwerk aan de rand van de plaid. Dit wordt een echte uitdaging!
Alleenstaanden - en ze zijn met veel in ons land- die leiden een apart leven...
De sociale contacten gebeuren in de meeste gevallen buitenhuis: verenigingsleven, afspraken met vrienden op café, uitstapjes met de trein, dagreizen, en samen tentoonstellingen bezoeken, concerten bijwonen; een boek bespreken enzovoort - meestal aangevuld met een babbel......
En wat er thuis gebeurde zoals familiefeesten kan nu niet meer omwille van de laatste maatregelen.
Intussen hebben we heel wat achter de rug zoals beperking van wandelen omdat je nergens nog naar het toilet kunt gaan; beperking van het winkelen vermits nu enkel de essentiële winkels geopend zijn en vooral de horeca gesloten is, net als kappers e.d.
Wel wordt iedereen aangeraden om online te winkelen - wat ik persoonlijk niet zo leuk vind
Ondertussen zijn er weer wat mensen overleden in zeer moeilijke omstandigheden omwille van bezoekverbod wegens corona: het verenigingsleven ligt zo goed als stil en het concertleven sinds onze federale regering dus ook! Zelfs de erediensten hebben ze afgeschaft - alhouwel ik nergens de maatregelen zo rigoureus toegepast heb gezien als bij ons in de kerk!
Ondertussen skypen en whatsappen we wat meer ; bij LBC zullen we waarschijnlijk les krijgen met 'Microsoft teams' maar ik zag dat je praktisch overal de mogelijkheid hebt om te 'vergaderen'..
De wereld is door dat "verdomde" virus heel sterk veranderd en we hebben geen zicht op het verder verloop van de besmettingen.
Sinds maandag mag bij ons de horeca terug geopend worden- onder strikte voorwaarden wel te verstaan.
Misschien ga ik morgen in Mortsel toch mijn eerste pintje drinken - als ik ergens plaats vind (want het is Mortsel markt) en misschien tref ik Raoul? Zo niet rijd ik verder met tram 15 tot aan de Oudaan om mijn besteld pakje af te halen bij Neuhaus. Nadien rijd ik terug met tram 9 tot in Berchem om daar een koffie te drinken en met bus 420 terug naar huis te rijden....
Maar ik kijk echt uit naar mijn eerste frisse pint van de tapkraan!
Sinds de lockdown van 14 maart jl. werd mij de VRIJHEID ontnomen om
-11 vrijdagen op de markt: vis, kip, kaas en groenten te kopen en nadien
samen met een viertal vaste vriendinnen een koffie of een cappuccino te drinken en er ook nog iets bij te eten en wat bij te praten
-10 vrijdagen en/of zaterdagen naar de kapper te gaan
-11 zondagsvieringen te volgen en nadien met 3 à 4 vrienden samen wat na te kaarten op café
- maandelijks met 5-4 vaste vriendinnen op verplaatsing te ontbijten
- al 3 Davidsfonds bestuursvergaderingen te volgen en heel wat geplande activiteiten bij te wonen
- met de PGK samen te komen om wat vooruit te plannen wat de parochie betreft
- de geplande concerten bij te wonen van het A.S.O. en in het Kallement
- lezingen te volgen in de VOR of in Elcker-ik en DF-academie
- wekelijks op donderdagnamiddag tussen 15 u. en 18 u. met een viertal vriendinnen samen te keuvelen tijdens de "babbelbib" bij een kop koffie en met een handwerkje in onze handen
- fysiek de lessen bij te wonen in Mortsel (LBC) ; maar dit euvel wordt nu opgelost met online lessen....
- schoenen aan te kopen bij Schaeps
- de Inno te bezoeken of de 3 Leliën ...
- ons Chris te bezoeken, of Ria, of Juliette of Hort, Hedwig of Josée......
- af te spreken met Anneke voor een babbel in café Kamiel in de Markgravelei
- gewoon eens even naar 't stad te rijden en terug (onmogelijkheid om te gaan plassen in één of ander café)
En nu hoor ik blijkbaar nog tot de gelukkigen; want vermits ik tot een risico-groep behoor.....en ik tot hiertoe nog gevrijwaard ben gebleven- heb ik dus niet te klagen. Alhoewel ik het gevoel heb dat heel mijn leven overhoop is gegooid. (Heb in mijn omgeving al wel ex-covid patiënten gehad die gestorven zijn, in I.C. hebben gelegen of gewoon thuis in quarantaine hebben uitgeziekt.)
Die vraag stel ik me niet meer? Ik zou eerder stellen: "Hoe verder leven met Corona?"
Er wordt nu veel gediscussieerd en standpunten worden tegen elkaar afgewogen. Alles willen we weten en we volgen een ganse dag het nieuws en duidingsprogramma's - als we een hele dag thuis in ons kot moeten blijven. Ook op het internet, in tijdschriften zoals Knack blijkt alles te draaien rond 'corona'. Ons leventje werd helemaal overhoop gegooid door de lock-down maatregelen. En zelfs bij de exit-strategie blijven 'social distancing', ontsmetting en beperking van contacten de norm. 'Funshoppen' bestaat niet meer, evenmin als samen vieren, samen feesten, samen rouwen, samen keuvelen bij een kop koffie enzovoort. Kortom; het woord SAMEN is er teveel aan. Juist wij mensen die de meest sociale soort bij de zoogdieren zijn- ons wordt juist dat "sociale" beperkt of ingekort.
Ik vind de aanpak van de pandemie niet goed ingezet wegens tekort aan testmateriaal, tekort aan beschermingsmateriaal, een grove onderschatting van de besmettelijkheidsgraad van het nieuwe virus , het niet kunnen of willen afzonderen van besmette personen waardoor het virus zich razendsnel kon verderzetten.
Persoonlijk ben ik erg jaloers op de aanpak in Taiwan, ook over het eiland Man waar men experimenteert met een nieuwe app. Ook in Noord-Europa werkt men naar mijn mening efficiënter en zal er veel minder economische schade zijn! Bij ons weten de meesten nog niet wat ons nu economisch te wachten staat. Ik verwacht veel ellende en durf mij niet uitspreken over de toestand van onze planeet wereldwijd. Ben zeer lang optimistisch geweest maar weiger ook mee te gaan in het pessimisme omdat dit ons ook niet vooruithelpt.
Ik vermoed dat we i.p.v. steeds naar "meer" en "beter" te verlangen ons moeten leren tevreden stellen met wat minder; i.p.v.meer te consumeren, het met minder moeten leren stellen en beseffen dat we met veel te veel exemplaren van het menselijk ras de aarde uitbuiten. Als we de bevolkingsexplosie al eens een halte konden toeroepen, en misschien eens leerden van 'virtueel' op reis te gaan zodat we onze vakantietijd anders konden benutten dan we tot nu toe deden....
Dagenlang uitkijken naar iets dat dan uiteindelijk dik tegenvalt
Het is mij dus overkomen...
Ik hoorde mijn jongste zus de pralines van Neuhaus (Belgische makelij) zo de hemel in prijzen met een verheerlijking van de 'irrestisibles' die volgens haar onovertreffelijk waren. Dus wilde ik die aankopen om te trakteren in de klas bij LBC.
Omdat het met de corona-maatregelen verboden is om niet-essentële verplaatsingen te maken, heb ik dan maar op het internet gezocht en een doos van 12 stuks besteld.
Vandaag werden die dan geleverd. Mooi verpakt uiteraard MAAR de omhulling met nougatine viel mij heel erg tegen. Dit lijkt zo beenhard dat ik er haast niet in durfde te bijten. En ze zijn allemaal omhuld met nougatine . Dus... ik neem ze mee naar school, maar zal ze voor mezelf NOOIT MEER kopen.
Met de paasvakantie die vanavond begint - alhoewel die voor veel kinderen al min of meer bezig was - en het stralende weer voor de deur zal het voor heel wat mensen moeilijk worden om binnen te blijven; alhoewel...
Vermits een wandeling maken in je omgeving nog mag en fietsen ook nog wel, zal dit voor mensen die zoiets nog nooit meemaakten een extra inspanning of zelfs een opoffering vragen om niet op vakantie te vertrekken of een uitstapje te maken in eigen land. Barbecueën in eigen tuin in gezinsverband mag nog wel - maar heel wat appartementbewoners beschikken niet over een tuin... Dus moeten die creatief zijn!
We wachten dus af wat volgende zondag ons brengen zal...
Als alleenstaande wordt heel je sociaal leven nu grondig overhoop gegooid; het leven is voor mij meer dan grondig gewijzigd.(Ik kan niet meer met lijnbus 420 naar Berchem want kan nergens meer binnen voor een eventueel toiletbezoek...)
- Maandag geen permanentie en ook geen VOR- namiddagconferenties meer of bijscholing van Vief.
- Op dinsdag is vrijwilligerswerk bij Kind & Gezin weggevallen en ook het 'krekelmoment' in de Lunch-garden met de 4 vriendinnen en ook geregeld een boeiende conferentie bij Elcker-ik met bijbehorend café-bezoek.
- Op woensdag was het veelal een Davidsfonds-activiteit; maar ook wel een of ander uitstapje richting Antwerpen met een terrasje erbij...
- Iedere donderdag moest ik om 12.30 u. de bus nemen naar Mortsel voor bijscholing in LBC ,ofwel Babbelbib met een brei- of haakwerkje of zelfs patch-work samen met enkele vriendinnen dit in de bib die nu gesloten is.
- En vrijdag was het wekelijks marktdag met bezoek aan een fruit-en groentekraam, een viskraam, een kippenkraam en een kaaskraam - dit gevolgd door de obligate 'marktbabbel' samen met 4 of 5 marktvriendinnen. Dit veelal gevolgd door een afspraak bij mijn vaste kapster.
- Op zaterdag wordt er nog gewinkeld en gewassen of soms naar de kapper gereden en af e toe is er een namiddagconcert van het A.S.O. in de koningin Elisabethzaal -ook met nababbel dus..
En iedere zondag had ik de vaste gewoonte om een kerkdienst te volgen met de gebruikelijke nababbel en het bezoek aan de ronde tafel in café Familia waar dan ook 2 ploegen van wielertoeristen toekomen, met nadien nog een bezoek aan de keurslager en 's namiddags een of ander bezoekje.
Ook afspraken met vriendinnen kunnen niet meer nu cafés en brasseries niet meer toegankelijk zijn... En privé-samenkomsten kunnen evenmin, net als de geplande samenkomst met 75-jarigen in april binnenkort. Misschien kunnen we dit uitstellen tot september of oktober..
Ondertussen werd ik al 2 keer uitgenodigd voor een video-conferentie, en versturen we meer berichten naar elkaar!
Op radio en tv wordt maar over één ding gesproken: het corona-virus dat waarschijnlijk is ontstaan in Wuhan (China) op een illegale vlees- en vismarkt door een sprong te maken van een vleermuis naar een mens... Juist weten we het niet; maar we weten intussen wel hoe besmettelijk dat onzichtbare virus is en hoe snel het zich verdubbelt. Voorlopig is er nog geen kruid tegen gewassen. En met onze grote mobiliteit, onze globalisering en vooral verstedelijking heeft dat virus zich wereldwijd verspreid en houdt het heel de wereld in zijn greep.
Vooreerst dacht men dat dit maar een griepje was; maar het virus is dodelijk vooral bij oudere mensen die al andere ziektebeelden hebben. Op tv horen we virologen die zeggen dat het aantal doden om de 2 à 3 dagen gewoon verdubbelt. Ondertussen worden er wereldwijd maatregelen getroffen zoals sluiting van scholen, afgelasten van alle culturele en sportieve evenementen,zelfs religieuze diensten, samenscholingsverbod, 'social distancing' sluiting van landsgrenzen, sluiting van restaurants, cafés, en alle niet-noodzakelijke winkels, wie kan moet thuis telewerken, je mag buiten (liefst alleen) en op afstand van 1,50 m van elkaar als de iemand kruist of passeert.
In Italië is het nu gewoon horror! Ook Spanje wordt erg getroffen, net als Frankrijk, Groot-Brittannië en Nederland trouwens. Ouders die nu thuiswerken moeten dat tevens doen met hun kinderen erbij. Psychiaters verwachten nu meer huiselijk geweld en ook meer echtscheidingen. Mensen moeten wel blijven bewegen maar niet te ver van huis. In supermarkten en veel winkels laat men maar een beperkt aantal klanten binnen en degenen die buiten wachten moeten iets meer dan 1 winkelkar tussen de vorige laten, en je mag maar 1 halfuur winkelen en men vraagt om elektronisch te betalen. W.S.E.E. is nu gesloten. En alle vriendinnen-momenten ook...
Na een verkoudheid van een goede week, is het toch hoopgevend dat je beterschap voelt! Want een verkoudheid die je best bestrijdt (volgens een goede verpleegkundige) door veel te drinken en te rusten kan wel lastig zijn maar heeft zijn tijd nodig. Met wat neusspoelingen, het veelvuldig drinken van thee i.p.v. koffie voel je dus elke dag dat het terug goed komt.
Vandaag is het aswoensdag (op mijn laptop las ik zelfs "Ash Wednesday'; maar tot daartoe - daar ergeren we ons niet meer aan)! Wel echter aan de extreme reactie van enkelingen die de heisa rond het 'corona-virus" aangrijpen om samen met hun vrienden te beginnen met 'hamsteren'. Ik heb geen begrip voor irrationeel gedrag, maar betreur wel de impact ervan op onzekere medemensen die hier uiteraard in zullen volgen! De emotie stuurt de grote meerderheid van de mensen nog steeds veel meer aan dan de ratio. We beseffen dit hoe langer hoe meer en weten ondertussen dat er groepen zijn die hier ernstig misbruik van maken
Gisteren op Klara een interview gevolgd met de juriste en schrijfster die uit UNIA werd gezet omdat ze het 'boerkaverbod' aanvocht omwille van een schending van de mensenrechten - hier specifiek het recht voor vrouwen om zich te 'sluieren'.
Zich onherkenbaar maken op straat wordt echter veelvuldig gebruikt door 'criminelen'. In Afghanistan is echter het dragen van de boerka "verplicht".(Misschien moet deze dame daar eens enkele jaren gaan wonen? Ik denk niet dat ze als vrouw daar daar tot de status kon opklimmen die zij hier behaald heeft!)
Fulminerend tegen de legerleiding en de politieke elite die 100 jaar geleden jonge mannen inzette om mee te strijden in WO I- dit als compensatie voor de kolonisering van 'achtergebleven' gebieden. Ik hoorde haar misprijzen van "witte mensen" alsof die beslissingen niet gebeurden aan de top. (Gewone 'witte' mensen hadden daar niets mee te maken; evenmin als met de kolonisatie trouwens....)
Ook haar misprijzende visie op onze zogezegd ideale liberale maatschappij (mevrouw stelt zich duidelijk links op)onderstreept haar politieke combattieve houding.Ze protesteert duidelijk tegen camera's overal; maar waarschijnlijk ook tegen A.I.Omdat zij dit ziet als een schending van onze privacy. Maar wat is privacy dan juist? Wat ik op straat en in het openbaar doe, behoort naar mijn mening niet tot mijn privacy. (Zich als vrouw sluieren ziet zij dus als een recht op privacy!)
Het hoofddoek daarentegen is geen boerka en mag OVERAL gedragen worden, behalve in openbare functies en op de werkvloer waar een dresscode geldt. In openbare gebouwen werden destijds op vraag van de vrijzinnigen alle kruisen verbannen net als andere symbolen van een geloofsovertuiging. En zeggen dat de hoofddoek geen uiterlijk teken is van de islamitische identiteit is voor mij een leugen. (Trouwens autochtone vrouwen die een hoofddoek dragen hebben ofwel kanker, of dragen een uniform (sommige nonnen) of hebben zich bekeerd tot de islam....
Het Messiaans zegel; zeer oud uit de beginperiode van het christendom. De driehoekige voet van de menorah, het joodse symbool bij uitstek wordt hierbij overlapt door de staart van de Ichtus vis en vormt zó een Davidster. Dit zou een bewijs zijn van de joodse wortels van het christelijk geloof. Volgens sommige mensen is dit een nepsymbool, maar mij spreekt het heel erg aan- veel meer zelfs dan het kruis. Ik zie het als een symbool van verbondenheid en warme liefde tussen christenen en joden. Tout court.
Maandag, 26 augustus was het zo ver! De ingreep in de Eeuwfeestkliniek bij dokter Vanassche die ik impulsief op 2 à 3 minuten had toegezegd na gunstig advies over de botmeting van mijn onderkaak moest om halfdrie doorgaan. Ik was van plan om iets voorbij 13 u. bus 141 te nemen tot station Oude-God in Mortsel! Maar door wegenwerken aan de Krijgsbaan, kon die bus niet meer door de Drabstraat rijden en volgde ze nu een heel ander parcours langs de luchthaven in Deurne en St.-Amadeüs en 'De Brug'. En omdat ik vooraf wilde timen en zien waar ik nu diende te overstappen op tram 15 zou ik zondag voordien naar de Cultuurmarkt gereden zijn. Maar door de Retro-koers in ons dorp reden er geen bussen meer door... Dus heb ik wijselijk op maandag maar bus 141 van 12.35 u. genomen met overstap aan de halte Gemeenteplein in Mortsel. Al bij al kwam ik toe aan de halte 'Harmonie' om 13.30 u. - 1 uur te vroeg dus. Na een kwartiertje lezen in het park ben ik dan maar na de kliniek getrokken en heb ik me aangemeld op de 6 de verdieping. Om 10 vóór twee kwam men mij halen. Op een halfuur was alles O.K. Het viel mij allemaal heel erg mee, maar achteraf op tram 15 en bus 141 kreeg ik toch wat pijn. Thuisgekomen nog 1 Dafalgan genomen en wat gerust in de canapé bij 'Father Brown". Dan gebeld met ons Rita en ons Chris, het restant opgegeten van mijn Griekse yoghurt met zaden en pruimenmoes.; weer wat gerust , naar de dochter van Juliette gefietst en nog een telefoon gedaan naar Juliette en voor één keer gaan slapen om 22 u. met nog 1 voorzichtige spoeling en 1 Dafalgan.
De ochtend nadien was ik dus pijnvrij opgestaan. Ik zou nu iedereen die twijfelt over het plaatsen van implantaten dat toch aanraden - indien het tenminste financieel haalbaar is. Ik ben er nu 74 en weet dus niet hoe lang ik er nog kan van genieten (op 6 december a.s. moet ik terug op controle) en met veel geluk kan ik op 16 december naar de tandarts voor mijn kronen.) Maar dit is met alles zó! Toen Jos De Ridder een nieuwe auto kocht zo rond zijn 71 ste, wist hij ook niet dat hij op 73-jarige leeftijd zou komen te overlijden....
Het is nu nog tot 5 september 'voorzichtig' eten, niet teveel gorgelen, maar wel nog tanden poetsen en spoelen, om nadien gewoon verder te doen... Een meevaller, niet!
(De menorah die ik als afbeelding plaatste, komt er omdat ik die wel wil aanschaffen en ook omdat de 'Centenaire' zich in de joodse wijk bevindt...)
Gisteren weer een 'kanjer' van een dame ontmoet...
En dan nog een Antwerpse dame van 83 die als jongen geboren werd en ooit als eerste voor een transitie heeft gekozen waaraan begonnen werd in Casablanca in 1964 . Door ballet te volgen trad ze op en kon ze geld verdienen voor deze dure ingreep. Zij is dus de eerste transgender ter wereld toen dat woord niet eens bestond. In 1971 was de transitie van man naar vrouw afgrond, maar vermits men je identiteitskaart toen nog niet veranderde, heeft de persoon in kwestie die kaart zelf 'vervalst'. Corneel werd Corinne. Haar volledige naam is nu Corinne Van Tongerloo; er werd een boek over haar leven geschreven: "Casablanca voorbij" en ook een film gemaakt: "I'm a woman now" en ze geeft nu voordrachten in Nederland ook met behulp van een Power Point Presentatie waarvoor Herman Plasmans zorgt. (Vandaar de connectie, want Herman gaf een lezing in Park Lane van RVT Orpea , waar we nadien nog een in een aangenaam gezelschap samen iets dronken.)
Ik vind het boeiend dat mijn leefwereld nog steeds verrijkt wordt met nieuwe mensen die een buitengewoon leven leiden.... Ook blijf ik vinden dat 'buitenkomen' ondanks moeilijkheden en bezwaren essentieel is - zolang je dat nog kan. (Ik kan en mag me niet indenken wat het is om vastgekluisterd aan een bed een haast 'plantaardig' leven te leiden (eigenlijk past 'lijden' hier beter) en af te wachten tot iemand zich om jou bekommert...)
Omdat ik het niet kan laten om domme en foutieve reacties te becommentariëren, blijf ik actief - vooral op Facebook, maar ook nog op Instagram en Twitter. Reacties volgen elkaar op. Hier word je enkel maar gelezen!( en door hoeveel mensen dan nog?)
Op 'social media' kom je wel in contact met veel opgefokte en dolgedraaide alsook laag-bij- de grondse personen die opgegroeid zijn in 'straatcultuur' en waarin je soms toch beter je energie niet steekt... Vooral in het 'Antwerpse' (site van GVA bv.) moet een mens zich zwaar verdedigen tegen aanvallen uit alle hoeken van de samenleving.Op de site van 'De Standaard' ook wel eens, maar dan wel opmerkelijk minder - en... de reacties zijn meestal ook van een hoogstaander niveau.
Ik denk er sterk aan om mijn abonnement bij GVA op te zeggen en af en toe eens de krant "los" te gaan kopen in de krantenwinkel. Dan zal ik mij hopelijk ook beter distantiëren van hun artikels en zeker van de reacties erop.
Ik raakte hier eerst niet ingelogd omdat mijn pc niet automatisch mijn paswoord meegaf- dat ik ondertussen vergeten was. Ga dit ook eens op mijn laptop uittesten, want daar heb ik de webbrowser gewijzigd....Waarom ik niet meer meteen kon inloggen op mijn pc weet ik nog steeds niet; maar het werkt nu weer als voorheen.
Onze zeer sterk en zeer snel veranderende wereld beangstigt blijkbaar veel mensen. En dan moesten die nog eens het boek lezen van Yuval Noah Harari: " 21 lessen voor de 21ste eeuw"...
Heel veel mensen weten nog steeds wat het 'world wide web' allemaal in beweging heeft gebracht! Heel de derde wereld kan nu "ZIEN" hoe onze westerse wereld leeft en wat er hier allemaal te krijgen valt. Het is toch evident dat zij die in schromelijke armoede leven ook wel willen hebben wat wij hebben... Vandaar de niet te stuiten migratiestromen,... maar wat zij NIET kennen, is de weg die wij daarvoor hebben afgelegd; en de inspanning die van veel van onze mensen wordt gevraagd.
Afin; zoals veel mensen vrezen staan ons nog 'onheuglijke' tijden te wachten, want zoals de polarisatie nu om zich heen grijpt, + het gebrek aan 'opvoeding' en het niet aan banden leggen van de bevolkingsgroei wereldwijd - ik heb er echt geen goed oog in. Ik zie om mij heen meer en meer verruwing, indoctrinatie, bandeloosheid en vooral tekort aan respect (zowel voor de natuur, het milieu, mensen met andere meningen enzovoort). Ik blijf vrezen voor.................... - dat ga ik hier niet verwoorden, maar besef maar al te goed dat ik een 'bommenkind' ben van het einde van WO II en nu hier al 74 jaar heb mogen leven zonder oorlog.......
Zou ik zo stilaan niet beginnen aan een 'stommiteitenagenda'?
Ouder mogen worden heeft zo zijn repercussies.
O.a. het vergeten of niet meteen vinden van namen, ook het aanvaarden dat je niet meer alles zo vlot kunt oplossen als vroeger en zelfs dat je af en toe eens 'stommiteiten' doet.
Zoals vandaag bv. Ik zag vanmorgen dat mijn leesbril (die ik als de originele van bij de opticien beschouwde) wat verwrongen aanvoelde .Bij de kapster wrong ik hem wat rechter maar betwijfelde of die het nog lang zou houden en of het mogelijk was om de glazen in een nieuw montuur te zetten.Van de kapster komend ben ik dan bij Rutten binnengestapt met die laatste vraag. De opticien keek lang naar het brilletje en beweerde dat de bril niet van hem kwam en een vervangbril bleek te zijn (van Hema)....
Thuisgekomen ben ik gaan napluizen en vond ik het originele exemplaar in de originele brillendoos in mijn schuif. De opticien had dus gelijk en ik ben meteen naar het postkantoor gereden (werk van gisteren) , en heb bij Rutten zijn beoordeling gaan bevestigen en heb er meteen een overzetzonnebril gekocht vermits de vorige een gebroken montuur had.
Dat is mijn recentste vergissing. Een tijd geleden toen ik alle documenten van de harde schijf van mijn pc wilde verplaatsen naar mijn laptop, vond ik geen usb-kabel met een fijnere ingang voor mijn 'design' laptop. Uiteindelijk heb ik dan al mijn documenten dan maar gekopieerd naar Google Drive. Ze zijn nu te raadplegen op de 2 toestellen MAAR van mijn harde schijf zijn ze verdwenen en ik krijg ze er niet terug. (Moest ik overlaatst naar een notaris documenten aanhechten vanuit de cloud van Google, en dat werkte dan weer anders. Dus met eerst wat geknoei erbij.)
Moest ik vandaag toch even bij Dofin zijn. Ga dus volgende week met die laptop naar Johan om alles van Google drive over te brengen naar One drive Misschien laat ik René daarna mijn vaste pc ook naar daar brengen voor nazicht (dit voor een goede 250 euro. Een nieuwe all-in-one kost toch een goede 800 à 1000 euro....(Dus ...)
Nog een groter geknoei op 19 juli! Bij de online betaling van het volgende abonnement van De Lijn moest ik eerst mijn profiel inbrengen. Omdat ik niet meer wist met welk e-mailadres ik bij hen ingelogd was, heb ik er drie opgegeven. Maar dit werd niet aanvaard. Dan maar mijn g-mailadres ingegeven (zonder dit te bevestigen!). De betaling van 54,00 werd dus niet aanvaard. Dan maar pc-banking geopend om zelf een overschrijvingsformulier in te vullen - zonder de gestructureerde mededeling echter omdat ik die niet had. Bij de vrije mededeling heb ik dan wel hel nauwkeurig de 19 cijfers van mijn MOBIB-kaart ingevuld. Bij het bedrag 5 4 , 0 0 ingevuld. EN vooraleer ik op bevestigen drukte dus zeer specifiek de 19 cijfers onderaan nagekeken. Tijdens het klikken echter, merkte ik dat ik de komma onvoldoende had aangeklikt, waardoor bij het bedrag 5400,00 stond vermeld. (Dat bedrag stond op mijn rekening; dus is dat er ook meteen af gegaan) Het was wel degelijk vrijdagvoormiddag. Mijn bericht naar 'De Lijn' - ook een heel gedoe werd wel ontvangen maar niet beantwoord. Ook zaterdag en zondag en zelfs maandag niet (net na de nationale feestdag). Pas op dinsdag, 30 juli stond het foutieve bedrag van 5400,00 terug op mijn rekening, waarna ik meteen het bedrag van 54,00 online overschreef wat nu meteen lukte, vermits ik de bevestigingsmail van G-mail had aangeklikt.
Bovendien heb ik aan het postkantoor bij het nemen van mijn fiets iets voorgehad aan mijn rechterhand ;een verstuiking of wat? Ik kon in alle geval mijn fiets die te zwaar naar rechts overhelde gewoon niet meer houden, waarbij ik hem uiteindelijk heb laten vallen. Een kleine snee onderaan mijn linkerbeen, maar met een zeer pijnlijk onderste kootje van mijn middenvinger. Die doet nog erg mijn, maar ik kan nog bewegen maar moeilijk kracht zetten.....( Hopelijk is dit maar een 'verstuiking'!)
Het is warm buiten.
Anders zijn ze weg! Dat was ik vannacht vergeten.
Waar is dat dan gebleven?
Ik wist niet of dit nog werkzaam was!
Sinds de lockdown van 14 maart jl. werd mij de VRIJHEID ontnomen om
Die vraag stel ik me niet meer? Ik zou eerder stellen: "Hoe verder leven met Corona?"
Het is mij dus overkomen...
Met de paasvakantie die vanavond begint - alhoewel die voor veel kinderen al min of meer bezig was - en het stralende weer voor de deur zal het voor heel wat mensen moeilijk worden om binnen te blijven; alhoewel...
Het is alleszins "aanpassen" geblazen...
Op radio en tv wordt maar over één ding gesproken: het corona-virus dat waarschijnlijk is ontstaan in Wuhan (China) op een illegale vlees- en vismarkt door een sprong te maken van een vleermuis naar een mens... Juist weten we het niet; maar we weten intussen wel hoe besmettelijk dat onzichtbare virus is en hoe snel het zich verdubbelt. Voorlopig is er nog geen kruid tegen gewassen. En met onze grote mobiliteit, onze globalisering en vooral verstedelijking heeft dat virus zich wereldwijd verspreid en houdt het heel de wereld in zijn greep.
Na een verkoudheid van een goede week, is het toch hoopgevend dat je beterschap voelt! Want een verkoudheid die je best bestrijdt (volgens een goede verpleegkundige) door veel te drinken en te rusten kan wel lastig zijn maar heeft zijn tijd nodig. Met wat neusspoelingen, het veelvuldig drinken van thee i.p.v. koffie voel je dus elke dag dat het terug goed komt.
Gisteren op Klara een interview gevolgd met de juriste en schrijfster die uit UNIA werd gezet omdat ze het 'boerkaverbod' aanvocht omwille van een schending van de mensenrechten - hier specifiek het recht voor vrouwen om zich te 'sluieren'.
Het Messiaans zegel; zeer oud uit de beginperiode van het christendom. De driehoekige voet van de menorah, het joodse symbool bij uitstek wordt hierbij overlapt door de staart van de Ichtus vis en vormt zó een Davidster. Dit zou een bewijs zijn van de joodse wortels van het christelijk geloof. Volgens sommige mensen is dit een nepsymbool, maar mij spreekt het heel erg aan- veel meer zelfs dan het kruis. Ik zie het als een symbool van verbondenheid en warme liefde tussen christenen en joden. Tout court.
Maandag, 26 augustus was het zo ver! De ingreep in de Eeuwfeestkliniek bij dokter Vanassche die ik impulsief op 2 à 3 minuten had toegezegd na gunstig advies over de botmeting van mijn onderkaak moest om halfdrie doorgaan. Ik was van plan om iets voorbij 13 u. bus 141 te nemen tot station Oude-God in Mortsel! Maar door wegenwerken aan de Krijgsbaan, kon die bus niet meer door de Drabstraat rijden en volgde ze nu een heel ander parcours langs de luchthaven in Deurne en St.-Amadeüs en 'De Brug'. En omdat ik vooraf wilde timen en zien waar ik nu diende te overstappen op tram 15 zou ik zondag voordien naar de Cultuurmarkt gereden zijn. Maar door de Retro-koers in ons dorp reden er geen bussen meer door... Dus heb ik wijselijk op maandag maar bus 141 van 12.35 u. genomen met overstap aan de halte Gemeenteplein in Mortsel. Al bij al kwam ik toe aan de halte 'Harmonie' om 13.30 u. - 1 uur te vroeg dus. Na een kwartiertje lezen in het park ben ik dan maar na de kliniek getrokken en heb ik me aangemeld op de 6 de verdieping. Om 10 vóór twee kwam men mij halen. Op een halfuur was alles O.K. Het viel mij allemaal heel erg mee, maar achteraf op tram 15 en bus 141 kreeg ik toch wat pijn. Thuisgekomen nog 1 Dafalgan genomen en wat gerust in de canapé bij 'Father Brown". Dan gebeld met ons Rita en ons Chris, het restant opgegeten van mijn Griekse yoghurt met zaden en pruimenmoes.; weer wat gerust , naar de dochter van Juliette gefietst en nog een telefoon gedaan naar Juliette en voor één keer gaan slapen om 22 u. met nog 1 voorzichtige spoeling en 1 Dafalgan.
En dan nog een Antwerpse dame van 83 die als jongen geboren werd en ooit als eerste voor een transitie heeft gekozen waaraan begonnen werd in Casablanca in 1964 . Door ballet te volgen trad ze op en kon ze geld verdienen voor deze dure ingreep. Zij is dus de eerste transgender ter wereld toen dat woord niet eens bestond. In 1971 was de transitie van man naar vrouw afgrond, maar vermits men je identiteitskaart toen nog niet veranderde, heeft de persoon in kwestie die kaart zelf 'vervalst'. Corneel werd Corinne. Haar volledige naam is nu Corinne Van Tongerloo; er werd een boek over haar leven geschreven: "Casablanca voorbij" en ook een film gemaakt: "I'm a woman now" en ze geeft nu voordrachten in Nederland ook met behulp van een Power Point Presentatie waarvoor Herman Plasmans zorgt. (Vandaar de connectie, want Herman gaf een lezing in Park Lane van RVT Orpea , waar we nadien nog een in een aangenaam gezelschap samen iets dronken.)
Maar... toch liep het anders.
Ik raakte hier eerst niet ingelogd omdat mijn pc niet automatisch mijn paswoord meegaf- dat ik ondertussen vergeten was. Ga dit ook eens op mijn laptop uittesten, want daar heb ik de webbrowser gewijzigd....Waarom ik niet meer meteen kon inloggen op mijn pc weet ik nog steeds niet; maar het werkt nu weer als voorheen.
Ouder mogen worden heeft zo zijn repercussies.
