Wanneer ik donderdag in de klas kwam, waren er nog geen leerlingen. Iedereen was te laat. Yolandé en ik vroegen ons af waar iedereen bleef en zetten het lokaal al rustig klaar. Tegen half elf kwamen de eerste twee leerlingen binnen, deze hadden pech gehad met hun bus en wisten niet wat er aan de hand was met de andere studenten. Rond 11u kwam er nog een leerling binnen. Deze vertelde ons dat er net buiten Kaapstad een schietpartij tussen een paar taxichauffeurs had plaatsgevonden. Er waren twee taxichauffeurs en een jongen, die toevallig langsliep, neergeschoten en overleden. Door dit voorval kon de trein niet doorrijden en was iedereen te laat. Toen ik dit hoorde schrok ik toch wel. Dit gebeurt hier blijkbaar zeer regelmatig, meestal tussen de taxichauffeurs. Het is hier ook heel normaal om een geweer op zak te hebben. Het liet me beseffen dat geweld een deel van het Zuid-Afrikaanse leven is. In België wordt ik daar zelden mee geconfronteerd.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver, ik werd 23 jaar! Toen ik ’s morgens wakker werd en mijn kamer uit liep, lagen er overal op de vloer ballonnen. Op tafel hadden Celien en Lotte in marsrepen het cijfer 23 gelegd met een mooi kaartje erbij. Ik kan jullie vertellen dat dit een super leuke manier is om ’s morgens wakker te worden! Celien had speciaal de namiddag vrijgenomen en we gingen lunchen in een klein gezellig restaurantje bij Blouberg Beach. Als jullie ooit in Kaapstad komen is dit zeker een aanrader. Je kan er super goed en goedkoop eten. De naam van het restaurant is café Blouberg. We kregen gebakken eieren, vers geperst fruitsap en de beste chocoladetaart ooit. Dit was echt genieten. We maakten nog een  strandwandeling en genoten van het mooie uitzicht. Voor ’s avonds hadden we nog een reservatie in een Italiaans - Portugees restaurant. Hier gingen we met zijn drieën naar toe. Celien, Lotte en ik. Nadat ik mijn heerlijke pizza op had en mijn lekker flesje wijn leeg (wat ik deelde met Lotte J), besloten we terug naar het appartement te gaan om nog gezellig een film te kijken want de volgende ochtend moesten we alle drie vroeg op.

Voor zaterdag hadden Lotte en ik de shark cage dive geboekt. We keken er echt naar uit! We waren om 6 uur opgestaan want het was 2 en een half uur rijden tot Gansbaai. Toen we daar aankwamen zeiden ze ons dat de trip was geannuleerd door het slechte weer. De organisatoren hadden wel een beetje medelijden met ons en stelden voor om ons de volgende dag met de bus op te pikken en terug af te zetten zodat we niet weer heel de rit moesten doen. Dat leek ons een mooie tegemoetkoming. We besloten dan maar naar een natuurreservaat in de buurt te gaan. We zagen er super veel schattige aapjes! Zo kregen we toch nog een leuke dag.

Zondag stonden Lotte en ik weer vroeg op om deze keer echt aan onze shark trip te beginnen. Een busje kwam ons ophalen zoals beloofd (wel 40 minuten te laat) en we reden terug richting Gansbaai. Daar kregen we een lekker ontbijt, moesten we een wetsuit aandoen en vertrokken we met de boot richting de haaien. We hadden super veel geluk want binnen de 5 minuten zat er al een haai aan onze boot! Het was een vrouwtje, ze was tussen de 3 en 4 meter lang. We konden de kooi in en onder water het dier bewonderen. Even later kwam er een tweede haai bij. Dit vrouwtje was iets groter. Wat een mooie dieren! Ze zien er trouwens helemaal niet zo eng uit, ik vond ze best wel schattig. De haaienexpert aan boord wist me te vertellen dat witte haaien geen mensen aanvallen. Ze vallen enkel aan wanneer ze zich bedreigd voelen. Als de haai rustig is, kan je er ook zonder kooi bij zwemmen. Spijtig genoeg mag dit niet. Het laatste half uur kwam er nog een haai bij. Een mannetje, deze was een stuk langer en indrukwekkender. We hebben dus veel geluk gehad.

Veel verjaardagskusjes vanuit Kaapstad! 

25-02-2018 om 00:00 geschreven door Maren  

Dit was echt een avontuurlijk weekend!

Zaterdagochtend konden we ons autootje, dat we voor een maand nu huren, gaan afhalen. Het is een kleine witte Honda en heeft natuurlijk het stuur aan de ‘foute’ kant. Eenmaal alles in orde met de papieren reden we richting onze eerste stop, de cheeta’s. Wat een schattige dieren zijn dat! Ik was meteen verliefd toen ik ze zag. Er waren twee baby’s van zeven maanden oud, twee zusjes. Ze waren al goed gegroeid maar je zag toch nog duidelijk dat ze veel kleiner en zachter waren dan de volwassen cheeta’s. We mochten kiezen of we de baby- of volwassen cheeta’s wilden aaien. Wij kozen natuurlijk voor de baby’s! Zina was mijn favoriet, ze lag te slapen en te spinnen als een huiskat. Als ik kon, had ik haar mee naar huis genomen!

Nadat we afscheid hadden genomen van de cheeta’s, reden we richting een strandje dat ik op Instagram had gezien. Na wat zoeken, klauteren en klimmen hebben we het gevonden. Ik heb maar één woord nodig om het strand te beschrijven: ‘WAUW’! Het was een lokaal strandje waar enkele mensen van Zuid-Afrika zelf zaten. Ze keken ons wel wat vreemd aan toen wij overal foto’s van begonnen te maken. De zee was helder blauw, het strand mooi wit en het water  aangenaam om in te zwemmen. Dit komt omdat het strand zich bevond bij de Indische Oceaan. De golven waren reusachtig! Toch wel minstens twee tot drie meter hoog, wat het tot de perfecte plek maakt voor de lokale surfers.

Zondag waren we al weer vroeg op pad. We reden richting het Hottentots Holland natuurreservaat. Hier hadden we een ziplinetour tussen de bergen geboekt. Voor we vertrokken kregen  we algemene veiligheidsinstructies en een zeer ‘elegant’ pak aan. Een safari auto bracht ons naar het startpunt. Wat een rit! We kwamen helemaal door elkaar geschud boven aan. Vanaf dit punt moesten we nog vijf minuutjes wandelen. De eerste zipline was het engste. Ik was nummer één dus moest helemaal als eerste. Doordat er veel wind stond moesten we ons zo klein mogelijk maken anders was er een kans dat je bij de eerste drie ziplines het einde niet zou halen. Ik kan met trots zeggen dat ik geen enkele keer in het midden ben blijven hangen! Het was echt een prachtige en unieke ervaring. De tour duurde vijf uur en ik kan je zeggen, het was nog te kort! Wanneer we beneden aankwamen, moesten we één kilometer terug naar boven wandelen en kwam de safari auto ons terug ophalen. We kregen nog iets te eten en hierna reden we richting Betty’s Bay.

Betty’s Bay staat bekend om zijn pinguïns. We vonden ze al snel op de rotsen. Alle pinguïns zaten stil en we dachten: ‘wat een luie beesten zijn dat’. Celien en ik keken nog wat rond, trokken foto’s en wilden terug richting auto vertrekken toen er drie pinguïns een wandelingetje begonnen maken. Wat waggelen ze grappig! Ze vielen steeds om de beurt neer. Het was echt leuk om naar te kijken. Nadat zij hun wandeling hadden afgerond, vonden wij dat het tijd was om terug richting ons appartement in Kaapstad te rijden.

Veel avontuurlijke kusjes vanuit Kaapstad !

19-02-2018 om 19:34 geschreven door Maren  

De voorbije week begon ik mijn eerste lessen te geven. Ik mocht de lessen rond gelaatsverzorging geven aan de leerlingen. Het is toch wel anders dan in België. Ze hebben hun eigen methodes en ze vinden dat ze voor staan op Europa. Een peeling met korrels in op het gelaat aanbrengen, is hier echt een no go. Enkel enzymepeelings mogen aangebracht worden die dan nog eens vermengd worden met externe bestanddelen zoals kaolin, fuller’s earth, magnesium of callomine om de peeling meer af te stemmen op het huidtype. Deze ingrediënten worden ook toegepast in de maskers. Fuller’s earth neutraliseert bijvoorbeeld alles en haalt het vet uit de huid, terwijl callomine wordt toegevoegd om een huid met roodheid te kalmeren en de roodheid hieruit te halen. Persoonlijk vind ik het zeer interessant om alles eens vanuit een ander standpunt te bekijken. Ik ben zeker fan van hoe ze de maskers hier samenstellen, je ziet achteraf echt verschil! De leerlingen zijn allemaal zeer geïnteresseerd en werken steeds goed mee. Het is een hele leuke sfeer om les in te geven. Alles gaat er ook relaxter aan toe, je ziet maar tot waar je komt en het is in orde.

Nu wat meer over mijn weekend. Op zaterdag zijn Celien en ik gaan hiken. We zijn helemaal beneden bij Camps Bay begonnen en omhoog geklommen tot Kasteelpoort. Jaja, je leest het goed: geklommen! Het was klimmen en klauteren op de rotsen. Op sommige stukken was het super steil zodat je echt moest opletten dat je niet viel. Als er iemand was gevallen, had die het waarschijnlijk niet overleefd. Maar wat een uitzicht toen we boven waren! En natuurlijk hebben we weer super mooie foto’s gemaakt. We waren al zeer vroeg begonnen met klimmen, hierdoor hadden we nog heel onze namiddag vrij om uit te rusten en wat aan het zwembad te zitten.

In de loop van zaterdag is er een nieuw meisje aangekomen die ook bij ons in het appartement nu woont. Eugenie is haar naam en ze komt uit Frankrijk. Met haar heb ik mijn zondag doorgebracht. Ik heb haar wat rondgeleid in de stad en in de namiddag zijn we lekker op het strand bij Camps Bay gaan liggen.

Mijn tweede week zit er al weer op, de tijd gaat veel te snel ! Kusjes vanuit mijn nieuwe zonnige thuis Kaapstad.

11-02-2018 om 00:00 geschreven door Maren  

Mijn eerste week stage zit er al weer op. Ze doen wel wat zaken anders dan in ons België landje. De lessen beginnen om acht uur ‘s ochtends en eindigen om twee uur in de namiddag. Heel mijn namiddag heb ik dus nog vrij om lekker te relaxen in het zonnetje (of om aan mijn lesvoorbereidingen te werken). Ze zijn heel erg bezig met de waterschaarse hier in Kaapstad. Al het water dat voor behandelingen worden gebruikt moet zo min mogelijk zijn en wordt achteraf allemaal in een grote bak gegooid zodat hier achteraf de wc’s mee doorgetrokken kunnen worden. De docenten op mijn stageplaats zijn super vriendelijk en ik voel me er al helemaal thuis.

Nu wat meer over de waterschaarse. Celien (mijn nieuwe vriendin dat ik hier heb leren kennen) en ik zijn hier heel erg mee bezig. We proberen zo kort mogelijk te douche, vangen ons douchewater op om de wc mee door te trekken, we doen er alles aan om zo weinig mogelijk water te gebruiken. De rekken in de winkels zijn steeds leeg, dus als wij flessen drinkwater ergens zien staan, slagen we deze meteen in om een voorraad te maken. Wanneer we onze flessen met drinkwater leeg hebben, hervullen we deze met kraantjes water voor wanneer de kranen worden dichtgedraaid zodat we toch nog even verder kunnen. Het is allemaal een beetje aanpassen doordat we toch verwend zijn om zoveel water te hebben en te kunnen gebruiken. Dit is echt een Afrikaanse ervaring !

Afgelopen weekend heb ik natuurlijk wel wat de tourist uitgehangen ! Zaterdag zijn Celien en ik naar Camps Bay Beach geweest, wat was dit mooi ! De zee was super helder en knal blauw, het strand mooi wit en rond dit alles stonden de Lion’s head en de 12 apostels. Je hebt er dus zon, zee, strand en bergen ! Zondag was onze dag wat minder gelopen. We wouden met de kabelbaan de Table mountain op, maar deze was gesloten doordat er wat wind stond. Dan hadden we maar besloten om naar Bo-kaap te gaan. Dit is een straat vol met super kleurrijke huisjes. Eens we daar aankwamen stonden we wat foto’s te maken en kwam er een kindje naar ons toe gelopen. Deze vroeg om geld wat wij niet hebben gegeven doordat er zoveel kindjes rondlopen. Wij zeiden dan ook dat we niets wouden geven, en het kindje van ongeveer acht jaar bedreigde ons om ons te laten overvallen. Hier schrokken wij natuurlijk wel even van, dus we maakte ons snel uit de voeten !

Desondanks heb ik me al goed geamuseerd ! Zonnige kusjes vanuit Kaapstad !

04-02-2018 om 17:50 geschreven door Maren  

Op 24 januari ben ik vertrokken richting Kaapstad. Wat een reis ! 18uur in totaal ben ik onderweg geweest. Ik vloog met Ethiopian airlines eerst naar Ethiopië en maakte hier een tussenstop van 2 uurtjes. Hierna vloog ik door naar Kaapstad. De organisatie waar ik mee vloog was topservice ! Ik kreeg meerdere keren eten aan boord en kon steeds om drinken vragen. Ze waren ook steeds stipt op tijd en de stewardessen waren zeer vriendelijk.

Eenmaal geland in Kaapstad stond mijn persoonlijke chauffeur al op me te wachten. Deze bracht me rechtstreeks naar mijn verblijf ‘Best Western Cape Suites Appartment’. Toen ik mijn appartement kreeg aangewezen was ik eventjes teleurgesteld. Het was door de mensen die er voor mij waren, niet zo proper achtergelaten. Ik ben dit natuurlijk direct gaan melden en er werd me verzekerd dat dit zo snel mogelijk proper gemaakt zou worden. Met deze geruststelling ben ik mijn spullen op mijn kamer rustig beginnen uitpakken en kon ik aan mijn eerste nachtrust in Kaapstad beginnen, want zo een reis is toch wel vermoeiend.

Vandaag was mijn allereerste dag. Ik ben deze morgen langs mijn stageplaats geweest waar ik mijn lessen bio-esthetiek zal geven. Wat was dit leuk zeg! De mensen hier zijn veel opener, na mijn gesprek over mijn stage heeft Lara (mijn mentor) mij al direct voorgesteld aan haar dochter. Deze is dezelfde leeftijd als mij en wil mij graag rondleiden in de stad. Nadat ik kort met haar gesproken had, kwam de man van Lara ook even dag zeggen. Ik kreeg direct al de helft van haar familie te zien, dit vond ik gewoon super! Mijn eerste gevoel nadat ik deze mensen heb ontmoet zegt dat dit alleen maar een fantastische ervaring kan worden. Ik kijk ernaar uit om maandag mijn stage bij hun te starten.

Vele zonnige kusjes vanuit Kaapstad !

26-01-2018 om 20:18 geschreven door Maren