Wanneer ik donderdag in de klas kwam, waren er nog geen leerlingen. Iedereen was te laat. Yolandé en ik vroegen ons af waar iedereen bleef en zetten het lokaal al rustig klaar. Tegen half elf kwamen de eerste twee leerlingen binnen, deze hadden pech gehad met hun bus en wisten niet wat er aan de hand was met de andere studenten. Rond 11u kwam er nog een leerling binnen. Deze vertelde ons dat er net buiten Kaapstad een schietpartij tussen een paar taxichauffeurs had plaatsgevonden. Er waren twee taxichauffeurs en een jongen, die toevallig langsliep, neergeschoten en overleden. Door dit voorval kon de trein niet doorrijden en was iedereen te laat. Toen ik dit hoorde schrok ik toch wel. Dit gebeurt hier blijkbaar zeer regelmatig, meestal tussen de taxichauffeurs. Het is hier ook heel normaal om een geweer op zak te hebben. Het liet me beseffen dat geweld een deel van het Zuid-Afrikaanse leven is. In België wordt ik daar zelden mee geconfronteerd.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver, ik werd 23 jaar! Toen ik ’s morgens wakker werd en mijn kamer uit liep, lagen er overal op de vloer ballonnen. Op tafel hadden Celien en Lotte in marsrepen het cijfer 23 gelegd met een mooi kaartje erbij. Ik kan jullie vertellen dat dit een super leuke manier is om ’s morgens wakker te worden! Celien had speciaal de namiddag vrijgenomen en we gingen lunchen in een klein gezellig restaurantje bij Blouberg Beach. Als jullie ooit in Kaapstad komen is dit zeker een aanrader. Je kan er super goed en goedkoop eten. De naam van het restaurant is café Blouberg. We kregen gebakken eieren, vers geperst fruitsap en de beste chocoladetaart ooit. Dit was echt genieten. We maakten nog een  strandwandeling en genoten van het mooie uitzicht. Voor ’s avonds hadden we nog een reservatie in een Italiaans - Portugees restaurant. Hier gingen we met zijn drieën naar toe. Celien, Lotte en ik. Nadat ik mijn heerlijke pizza op had en mijn lekker flesje wijn leeg (wat ik deelde met Lotte J), besloten we terug naar het appartement te gaan om nog gezellig een film te kijken want de volgende ochtend moesten we alle drie vroeg op.

Voor zaterdag hadden Lotte en ik de shark cage dive geboekt. We keken er echt naar uit! We waren om 6 uur opgestaan want het was 2 en een half uur rijden tot Gansbaai. Toen we daar aankwamen zeiden ze ons dat de trip was geannuleerd door het slechte weer. De organisatoren hadden wel een beetje medelijden met ons en stelden voor om ons de volgende dag met de bus op te pikken en terug af te zetten zodat we niet weer heel de rit moesten doen. Dat leek ons een mooie tegemoetkoming. We besloten dan maar naar een natuurreservaat in de buurt te gaan. We zagen er super veel schattige aapjes! Zo kregen we toch nog een leuke dag.

Zondag stonden Lotte en ik weer vroeg op om deze keer echt aan onze shark trip te beginnen. Een busje kwam ons ophalen zoals beloofd (wel 40 minuten te laat) en we reden terug richting Gansbaai. Daar kregen we een lekker ontbijt, moesten we een wetsuit aandoen en vertrokken we met de boot richting de haaien. We hadden super veel geluk want binnen de 5 minuten zat er al een haai aan onze boot! Het was een vrouwtje, ze was tussen de 3 en 4 meter lang. We konden de kooi in en onder water het dier bewonderen. Even later kwam er een tweede haai bij. Dit vrouwtje was iets groter. Wat een mooie dieren! Ze zien er trouwens helemaal niet zo eng uit, ik vond ze best wel schattig. De haaienexpert aan boord wist me te vertellen dat witte haaien geen mensen aanvallen. Ze vallen enkel aan wanneer ze zich bedreigd voelen. Als de haai rustig is, kan je er ook zonder kooi bij zwemmen. Spijtig genoeg mag dit niet. Het laatste half uur kwam er nog een haai bij. Een mannetje, deze was een stuk langer en indrukwekkender. We hebben dus veel geluk gehad.

Veel verjaardagskusjes vanuit Kaapstad!