het eer ziet er weer niet fantastisch uit en onze buienradar voorspelt weer niets goeds. 

Toch maar beslist om een tocht van een 40 tal kilometertjes te doen aangezien het het eerste uur droog zou blijven.

We gingen een stuk van onze etappe van morgen rijden en via de niet weerhouden route waar venijnige klimmetjes in zaten terug komen.

Jules spaarde zich nog voor de terugrit van morgen en begeleide mij in de wagen.

De "Baens brothers" vertrokken iets na tienen de baan op en hielden er een goed tempo in... alhoewel Peters benen niet je datje waren.

Niet alleen zijn benen ook zijn nieuwe GPS liet hem in de steek. Neen... niets technisch deze keer wel de verkeerde route (points ipv route) op zijn GPS gezet wat maakt dat hij constant de verkeerde weg opgestuurd werd. Ik ben dan maar voor hen uitgereden om hen aan de grootste kruispunten de goede weg op te leiden. Het was een mooi tochtje en rond half 12 zat het er op. 

Te vroeg en de mannen besloten om toch maar verder een criterium te beginnen. Van Wirtzfed naar Büllingen e terug... maar halverwege de eerste ronde gingen de hemelsluizen alweer open. Dan maar rechtsomkeer gemaakt terug naar het hotel waar ze net voor de grote stortbui aankwamen. 

Na het kuisen van de fietsen en  de verfrissende douche werd er beslist om in het café van het hotel iets kleins te gaan eten.  Peter en Luc deden zich tegoed aan een spaghetti bolognese en Jules, Guy en ikzelf gingen voor de lokale versie van een uitsmijter(ke). Odertussen begon de (voetbal?)temperatuur in de veranda van het café te stijgen en beslisten de renners dat er wel een calorie bommeke bij kon.

nadien trokken we naar de kamers. Sommigen wilden de match België - ierland zien. Anderen deden een uitgebreid middagdutje.