|
De dag van de waarheid vandaag. Zouden we wel of niet met de boot verder kunnen gaan of niet.
Het ontbijt was uitgebreid genoeg met hartig en zoet beleg en met roerei. Alleen... Het stokbrood had wat krokanter mogen zijn. Onze ervaring met Le Bon Acceuil was dus niet overwegend positief. Maar kom...
De renners vertrokken om 9 uur om de eerste col van de dag aan te vatten. Alpe dHuez. Jean en Jules zouden rechtstreeks naar de col du lautaret fietsen en dus niet Alpe dHuez nemen.
Ikzelf moest omrijden om nadien via de Croix de Fer en de Glandon ook op de Lautaret uit te komen. Helaas kwam ik boven op de eerste col, de col d'Ornon, in zulk slecht weer terecht (mist, donker en regen) dat ik, zonder het te beseffen, de afslag naar de Croix de Fer heb gemist. Resultaat. Voor ik het goed en wel besefte was ik op weg naar Gap. Terugrijden zou me evenveel km kosten als het ommetje doen via Gap over Briancon naar de Lautaret. Ondertussen kwam ik dan wel voorbij Savinnes-le-Lac onze eindbestemming. Maar die moest ik pas morgen bereiken.
Jean en Jules geraakten al snel aan de ingestorte tunnel van Chambon. Waar zij zonder problemen mee overkonden varen op een van de overzetbootjes. Ook de achtevolgers die eerst Alpe dHuez hadden aangedaan geraakten vlot via de bootjes aan de andere kant van de tunnel. Zo was dat mogelijke probleem ook van de baan. Het enige nadeel was dat zij gedurende het hele traject geen bevoorrading konden hebben van mij aangezien ik die omweg moest doen.
Zelf kwam ik iets na één aan op de Lautaret. Waar Jean en Jules mij stonden op te wachten. Het duurde toch nog wel een kleine 2 uurtjes alvorens de rest van de groep aankwam. Er werd nog snel iets gegeten en aangezien het al zo laat was werd er beslist om de Galibier maar links te laten liggen. Mede door de donkere wolken die zich daar begonnen op te stapelen en de koude wind die er al op de Lautaret woei.
De afdaling van de Lautaret verliep vlot en al snel waren we in Briancon waar we naar de appartementen Le Paradis trokken. Langs buiten zag het er niet zo uit maar eenmaal binnen op het appartement was het even verwonderd kijken. Ruime appartementen met 2 ruime slaapkamers en nog een stapelbed in de ruime living en een slaapbank. En dat voor de schappelijke prijs van 170 euro voor de twee appartementen samen.
De was werd ingezet en iedereen ging - om beurt - zijn douchke nemen. Waarna sommigen een dutje deden om te bekomen van de geleverde inspanningen. Om 6 uur was er afgesproken in appartement 1 om een aperitiefke te nemen; Waarna we op stap gingen richting oude stad om een restaurantje te vinden. Net voor de toegangspoort van de stad vonden we een Italiaans restaurant waar iedereen wel zijn gading vond op het menu. Het waren hoofdzakelijk T-bone steaks die gekozen werden. En zoals het past in Frankrijk mcht er niet vergeten worden om toespijs te nemen.
De avond werd afgeslotenmet een Stroobants koffieke met een stukje brownie in het appartement waar de Baenskes logeren.
|
