Heerlijk... ik heb de hele dag lekker met Jonas in bed gelegen. Hij heeft zelfs een ontbijtje op bed voor me gemaakt. Hij is zóó lief.
Rond 3 uur zijn we samen naar huis vertrokken. Jonas bleef eten en daarna hebben we nog beestige seks gehad. Om 9 uur hadden we met de groep afgesproken. We zouden naar het lokale café gaan, maar zijn toch maar bij Alina gebleven. We hebben heel de avond films gekeken en joints gerookt. Mitch en Jonas hebben zelfs een drievoudige joint gerold. I was flying high in the sky zoals Bob het zei.
Jonas mocht blijven slapen, dus rond 3 uur zijn we vertrokken. Onderweg naar huis zijn we bij een afgelegen bankje gestopt. Jonas begon me te kussen, te strelen en te strippen. Het was wel heel spannend om buiten seks te hebben, maar het was echt zo geweldig. Thuis aangekomen hebben we nog een jointje gesmoord en zijn we in elkaars armen in slaap gevallen. Het laatste wat ik dacht was:Mocht ik nu doodgaan, dan zou ik sterven als het gelukkigste meisje in het heelal.
Rond een uur of vijf werd ik wakker in Alina's garage. Iedereen lag daar nog altijd even knock-out als gisteren nacht. Mijn hoofd kon echt elk moment ontploffen, mijn maag maakte aan een stuk door salto's en mijn mond voelde aan als schuurpapier. Dit was echt de zwaarste kater die ik al heb gehad in mijn leven. Nadat ik Jonas en de rest had wakker gemaakt ben ik me even gaan opfrissen.
Ik keek in de spiegel van de badkamer. Ik had de grootste wallen ooit en mijn ogen waren zo bloeddoorlopen dat het leek alsof ik knetterstoned was. Mijn maag kon het gewoon niet meer binnenhouden. Ik heb alles er uitgekost in de wc. Het leek alsof die hele bak bier eruit moest.
Toen ik weer in de garage kwam voelde ik me al veel beter, Jonas en Mitch waren de wake and bake al aan het rollen. Ik keek op mijn gsm, 5 oproepen gemist... Ik belde snel mijn moeder terug en zei dat ik bij Alina bleef slapen. Ze deed vrij relaxed. Ik had, zonder dat ik het nog weet, gisteren gezegd dat ik niet thuis ging slapen.
Na een paar jointjes ben ik naar Jonas gegaan om daar te eten en in slaap te vallen.
Mijn ouders begrijpen niet hoe ik een dag zoals vandaag kan doorbrengen. Ik ben opgestaan om 4u in de namiddag. Ik heb gegeten, gedoucht, en ben ik mijn pyjama op mijn kamer tv gaan kijken. Na het avondeten heb ik voor mezelf nog een paar jointjes gerold en op mijn gemak opgesmoord. Daarna heb ik me aangekleed en opgemaakt en ben ik naar Jonas vertrokken. We gingen een soort van feestje doen in Alina's garage vanavond, om gewoon onder onze vriendengroep de vakantie te vieren. Voor we vertrokken stoeiden we nog wat in Jonas zijn bed. We hadden afgesproken om een bak bier per persoon mee te nemen. Jonas nam er een extra voor mij mee.
Het was een geweldige avond. Door de grote versterkers klonken drum&bass en dubstep liedjes. Op het einde van de nacht waren alle bakken bier leeg. We hadden er ook heel wat wiet doorgepaft. We lagen allemaal in de zetels, ver weg van de echte wereld, te genieten van alles wat we voelden. Het geluid uit de versterkers klonk verder en verder weg. 'Wub wub wub, wub wub wub'. Ik liet me er helemaal in wegdrijven. We besloten om allemaal daar in de garage te blijven slapen. We zouden toch niet thuisgeraakt zijn anders.
Het feestje van gisteren nacht was SUPER. Het was een dubstep feestje in de vooruit in Gent. ZALIG! Iedereen was ofwel een jointje aan het rollen, ofwel aan het roken, ofwel gewoon knetterstoned. Ik heb me echt kunnen uitleven daar. Terwijl ik rustig een joint rolde van voor aan het podium zei de MC letterlijk "I smell some nice weed over here!" en knipoogde naar mij. Haha, ik voelde me wel vereerd.
Jonas was super lief gisteren avond. We dansten heel de avond samen en rond 6u gingen we slapen in de auto van zijn mama. Zalig gewoon, met z'n tweetjes in de auto. We hebben nog wat gerotzooid, maar zijn uiteindelijk knuffelend in slaap gevallen.
Opstaan was minder leuk. Al die mensen die voorbij wandelen. We hadden beter een ander plekje gekozen gisteren, maarja dat was nu te laat. Ik had zo veel honger, dus ik belde Alina en Mitch om naar de McDonald's mee te gaan, maar zij waren al vertrokken en zouden wachten op de parking "kalken" aan de E-17. Jonas en ik reden dan maar naar de McDonald's in Gent, aten een heerlijk CBO-menu en reden dan naar de rest. We smoorden nog een jointje en vertrokken richting Antwerpen.
Eens aangekomen in Merksem, had Alina nog zin in een hamburger. Ik wou er ook nog wel een. Een half uurtje later had ik dus NOG een CBO-menu verslonden. Hmmm, heerlijk.
Na de McDonald's zijn we dan maar naar huis gegaan en ben ik gaan slapen tot 's avonds om naar ons vast café te gaan. Hier is niet echt iets interessants gebeurd, behalve dat ik nog eens naar de Quick ben gegaan met een paar vrienden.
Die film 'Supersize Me' is duidelijk niet goed voor mij...
Vandaag was het weer een typische dag. Mevrouw van der Aepen was weer eens aan het zagen over wat ik had gemist gisteren en de andere zaag. Mevrouw van Donckers was weer eens in vorm.
Wat een tiran is dat mens niet normaal. Ik hield me rustig bezig, stoorde niemand in de les, lag zelfs niet met mijn hoofd op de bank en NOG was het niet goed genoeg voor haar. Zelfs in je agenda kijken om te zien welk vak je na haar les hebt, is al genoeg voor commentaar of een nota. Misschien kampt ze met frustraties thuis. Geen idee. In het begin dacht ik dat ze gewoon permanent ongesteld was, zo erg is het. Zelfs krabben aan je been moet je snel doen als ze niet kijkt, want anders begint ze weer lastig te doen. Maar goed, genoeg over dit mens, ik kan er wel uren over blijven praten denk ik.
Tijdens de les Nederlands hebben we een leuke film gezien, Supersize Me. Jammer wel dat we hem niet verder uit mogen kijken. Ik vond het wel grappig al die dikzakken. Alleen kreeg ik heel de tijd honger van al dat eten pft. Morgen maar eens naar de McDonald's dan maar. ;-)
Ochja, deze dag nog doorkomen en het is vakantie! Eindelijk. We gaan vanavond nog naar een feestje in Gent, met z'n allen met 2 auto's en gewoon daar in slapen. Leuk toch. Ik, Alina, Jonas en Mitch. Mitch en Jonas lenen stiekem de auto van hun ouders om naar Gent te gaan. Zoiets zou ik nooit doen.
Om 7 uur stond ik op vandaag, maar ik voelde me niet zo goed. Ik bleef dus lekker thuis, hmmm. Ik heb heel de dag enkel naar jonas ge-sms't, geslapen en tv gekeken. Heerlijk gewoon. Morgen is het de laatste dag school en dan is het vakantie! Eindelijk.
Het eerste dat in me opkwam vanochtend was, hé eindelijk een halve dag vrij. De 4 uurtjes vielen gelukkig goed mee, mevrouw van der Aepen was afwezig, dus hadden we een uur studie. Hemels als leerkrachten ziek zijn, of doen alsof. Na school gingen we met z'n allen naar Alinas garage. We rookten een paar jointjes, keken wat tv en aten pakken vol met chips. Hmmm hemels dat eten als je stoned bent. Ik eet zonder joint denk ik niet meer. Misschien een reden om eens te minderen? Maar misschien ook niet, want dan eet ik niet meer? Tjonge wat een dilemma. Misschien moet ik er best gewoon niet over nadenken en doen wat ik altijd doe. Het gaat toch nog wel zo?
s Avonds wouden we naar de film gaan, dus we hebben UP gezien. Een animatiefilm in 3D, Fantastisch gewoon als alles zo naar je toe komt, nuchter zou ik die film zeker niet zo grappig hebben gevonden. Natuurlijk moest ik weer zo stom zijn om tijdens de film de kaassaus van mijn nachos te laten vallen op mijn wit topje. Daar zal moeder niet mee lachen. Maarja, niets aan te doen.
En het is alweer dinsdag, toch nog een troost dat de tijd wel degelijk vooruit gaat tijdens de week, al zou je zeggen dat ze tijdens de les geschiedenis eeuwig stil blijft staan. Wat een onzin zeg, en het is dan VERPLICHT te volgen. Ze zouden er een optie vak van moeten maken, samen met ncz en 2u Nederlands. Op school zouden we nuttige dingen moeten doen, niet van die stomme onzin zoals wat is ncz? en de manier hoe een baby leert praten.
Achja, gelukkig heb ik ook nog een leven buiten de lessen. Vandaag ben ik na school nog een jointje gaan roken in het park met Jonas, het was een mooie dag, perfect om samen met Jonas in het park te liggen en naar de blauwe hemel te kijken. Ik vroeg waarom hij zo stil en kortaf was gisteren, maar daar wou hij niet op antwoorden later zei hij kortaf. Ik liet hem dan maar met rust, we fietsten samen nog naar huis en kusten nog toen onze wegen splitsten.
Pff, alweer maandag ochtend. De meest dodelijke dag van heel de week. De dag dat je beseft dat je nog 5 dagen naar die stomme school moet gaan en dat je al je huiswerk voor die week nog moet maken. Wat een feest. Natuurlijk moeten we voor Nederlands ook nog van die stomme boeken lezen en daar iets rond vertellen. Dit moest eigenlijk vrijdag al af zijn, maar wie trekt zich daar iets van aan?
Vandaag tijdens wiskunde begon mevrouw van der Aepen weer te preken over onze mentaliteit. Ik snap het niet. Heeft ze dan niet door dat die preken alleen maar demotiverend zijn? Als ze gewoon haar mond eens zou houden en eens één keer iets positiefs zou kunnen zeggen, zou ze misschien betere resultaten hebben dan wanneer ze ons altijd maar loopt af te kraken. Ik vraag me af of ze dit thuis ook doet. Ik heb al medelijden met haar kindjes, en zeker met haar man.
Jonas zei niet zo veel vandaag. Hij was denk ik nog moe van gisteren. Nou ja, dat vind ik geen reden om zo stil te zijn. Misschien is er wel iets mis.
Jonas zou vandaag rond 5 uur komen. Hij belde me om te vragen of hij iets speciaals moest aan doen, hoe mijn ouders waren en of het etentje een speciale bedoeling had... Hij klonk erg zenuwachtig. Hij was wel een beetje grappig en zo schattig. Om 5 uur ging de bel, Jonas had een hemd aan en een bosje bloemen mee voor mijn moeder. Hij zag er zo enorm lief uit. De gesprekken aan tafel variëerden van studies, tot zijn toekomst en 'Wat doen je ouders?'. Na het eten gingen we naar boven, waar Jonas een diepe zucht slaakte. Hij bekende dat hij toch wel wat zenuwachtig was en ik gaf hem een geruststellende kus op de mond. We rolden een jointje en gingen vervolgens in bed liggen. Daar lagen we dan, zo stoned als een garnaal en verliefder dan ooit. Jonas wist exact waar hij me moest aanraken, elk contact, elke streel en elke kus voelde aan als duizend kleine naaldjes die mijn huid prikkelden.
De wekker maakte me vroeger wakker dan normaal, maar ik stond binnen de seconde inde badkamer. We hadden met z'n allen afgesproken op onze vaste plek. Even gezicht wassen, schmink op en klaar. Toen ik buiten kwam stond Jonas al klaar. Mijn dag kon niet meer stuk. Samen fietsten we naar de afspreekplaats. Toen we de hoek om waren hoorde we Jack Johnson al zingen. Sarah en Alina zaten er al. Even later kwam Mitch ook aan. Hij had al een joint in z'n mond en gooide zijn zakje naar Jonas die vervolgens begon te rollen. De hele dag ging zo voorbij, en voor ik het wist stond ik weer buiten school. Het weekend wasaangebroken en ik had superveel zin in. Toen we bij Alina aankwamen, deden we waar we dag ook mee waren begonnen. Ik was helemaal aan het zweven en lag in Jonas zijn armen. Mijn weekend kon niet meer stuk.
Om 6 uur stipt kwam ik thuis. Mijn moeder zat al aan tafel en mijn stiefvader kwam niet beneden. Ze keek geschrokken en zei: 'Zo mooi op tijd, dat zijn we niet gewoon.' Ik haalde m'n schouders op en ging aan tafel zitten. Mijn stiefvader vroeg of Jonas zondag wou komen eten. Ik zei dat ik het zou vragen.
We waren met z'n allen onderweg naar antwerpen, er was een reggae optreden in de Kerozine. Buiten stond al een rij van 50 meter. Met veel tegenzin sloten we vanachter aan. 20 minuten en een jointje later stonden we binnen. Nog even wat spullen droppen bij de vestiaire en dan de dansvloer op. Ik heb de hele avond samen met Jonas aan het podium gestaan. Voor ik vertrok had ik gevraagd of ik bij Alina mocht blijven slapen, dus moest ik me geen zorgen maken over het uur. Rond een uur of 7 namen we de eerste bus naar huis. Een uur later lag ik in Jonas zijn armen heerlijk weg te dromen. Ik kon me geen betere plek inbeelden om in slaap te vallen.
In de late namiddag werd ik wakker, Jonas was naar mij aan het staren. Het eerste wat hij zei was: 'Jij bent het mooiste wezen in dit universum, ik kan me niet voorstellen dat ik ooit met iemand anders zou willen wakker worden.' Vervolgens kuste hij me zo passioneel dat ik me nog 'higher' voelde dan gisteravond. De rest van de dag hebben we wat gechilled. Om 6 uur ging ik thuis eten en meldde ik dat Jonas morgen mee zou eten. Daarna ging ik naar Alina en hebben we het met iedereen nog eens over de voorbije avond gehad. Sarah was naar 't schijnt in slaap gevallen op de bankjes in de club, nadat ze eerst een bijna een uurtje op de wc had liggen overgeven. Mitch had liggen zoenen met een meisje dat hij paseen half uur daarvoor had leren kennen. We konden er allemaal goed om lachen.
Ik zat op een wit strand, Jonas naast mij en geen wolkje aan de lucht. Op de achtergrond hoorde ik tropische vogels en het geruis van de azuurblauwe golven. Daar lagen we dan poedelnaakt op het mooiste strand van de wereld. We lagen in elkaars armen, tot plots uit het niets de hemel donker en grauw werd. Mijn wekker maakte me bruut wakker. Ik sloeg hem uit en zonk weer even weg in mijn droom.
Mijn moeder zei dat ik er gelukkig uit zag toen ik aan de ontbijttafel ging zitten. Ze had ook wel gelijk, ik voelde me heerlijk. Ik at m'n boterhammen op en ging naar school. De dag duurde lang... héél lang. Geen enkele les was interessant en heel de dag moest ik aan Jonas denken. Ik droomde over onze heerlijke avond gisteren.
Na school gingen we met z'n allen naar Alina's garage. We waren opgetogen en blij. Mitch was gisteren met de trein naar Nederland gegaan. Hij had genoeg gehaald voor de volgende2 weken. We rolden de ene na de andere. Ik had gesms't naar mijn ouders dat ik bij Alina bleef eten, gelukkig vonden ze het goed, want in deze toestand kon ik echt niet thuiskomen. Alina was alleen thuis, dus iedereen bleef en we bestelden pizza.Toen ik naar huis ging, fietste Jonas mee. Eindelijk thuis wou ik niet meer weg van hem, maar het was al zo laat. Ik ben in slaap gevallen met zijn trui aan.
Op school had ik het aan Sarah en Alina verteld. Zij moesten erom lachen. Maar als ze mijn moeders gezicht gezien hadden zouden ze er niet zo om gelachen hebben. Ik dacht dat ze een hartaanval zou krijgen.
Gelukkig hadden we terug een klein voorraadje wiet en smoorden we er op los in de garage van Alina na school. Ik kon het goed gebruiken. Na een aantal uren had ik geen zin om terug naar huis te gaan, maar het moest wel.
Tijdens het eten was het vrij stil, met af en toe een kleine conversatie. Mijn moeder beet de spits af.
Je bent dus samen met die Jonas?
-Ja.
-Al een tijdje neem ik aan?
-Ja.
-Jullie ehm... doen het toch wel veilig?
-Moeder, alsjeblief. Je weet zelf dat ik de pil neem, en ik wil hier nu niet over praten.
-O, ja, oké dan.
Een tijdje later knoopte moeder een conversatie aan met mijn stiefvader. Zoals gewoonlijk luisterde ik niet echt naar wat ze zeiden en at snel mijn bord leeg.
Jonas durfde die avond niet meer langs te komen. Daarom ging ik maar naar hem. Tot mijn grote verbazing vonden mijn ouders dat oké. Toen ik bij Jonas aanbelde en zijn gezicht zag, kreeg ik een warm gevoel van boven tot beneden. Ik zag dat Jonas straalde. Hij leek wel een engel. Hij nam me mee naar de hemel en we bedreven de liefde op een bed van wolken.
Vanochtend werd ik met een lach op mijn gezicht wakker. Mijn dag kon niet meer stuk. Zelfs de toetsen die ik moest inhalen vandaag veranderden mijn humeur niet. Sarah merkte al op dat ik in een ontzettend goede bui was en dat ik straalde. Heb je de loterij gewonnen of zo?, vroeg ze. Je ziet er zo opgewekt uit. Ze komt het uiteindelijk toch te weten, dus wat maakt het uit of ik nu zeg of een week later, dacht ik. Haha. Nee, ik heb seks met Jonas gehad, zei ik. Neee, ga weg!, riep ze bijna door de klas. Ze wilde een uitgebreid verslag horen, maar dat had ik haar toch maar niet gegeven. Ik kon mijn gedachten geen enkele moment bij de les houden. Ik kon alleen maar aan Jonas en onze geweldige avond denken.
Na school gingen we naar ons vaste stekje. We baalden er van dat niemand wiet had. Al gauw ging iedereen terug naar huis. Na het eten kwam Jonas weer mijn kamer binnengeklommen zoals de vorige avond. Het ging er wild aan toe. Plotseling klopte mijn moeder op de deur. Ik stopte even met ademen toen ik zag dat ze zonder op antwoord te wachten gewoon mijn kamer binnenkwam. Daar lagen we dan, naakt. Mijn moeder stond verstijfd met een geschokte uitdrukking op haar gezicht bij de deur. Ze kon geen woord uitbrengen en deed de deur terug dicht. Shit, zei ik. Ik denk dat je beter naar huis kan gaan en voor je eigen bestwil niet via de voordeur, zei ik tegen Jonas. Ja, dat denk ik ook, zei hij. We kleedden ons terug aan. Ik bel je zometeen wel. Goed?, zei hij en gaf me nog een kus. En hij was weg.
Nadat Jonas weg was liep ik naar beneden. Mijn moeder wist niet wat ze moest zeggen. Ze gaf me alleen een preek uiteindelijk. Ik was er nog makkelijk van af en had geen huisarrest. Voortaan zou ik beter mijn deur op slot doen. Jonas belde me daarna nog op. Hij vond het echt genant. Nou, niet alleen hij, ik ook.
Voor één keer was ik blij om naar school te gaan. Alles was beter dan de hele dag binnen te blijven en niets te doen. Toen ik op school aankwam, was Jonas op me aan het wachten. Hij liep naar me toe en omhelsde me stevig. Hij gaf een tedere kus waar ik een heleboel vlinders in mijn buik van kreeg. Op school vertelden ze me dat ik aantal testen had gemist tijdens mijn afwezigheid. Ach, het zal wel lukken, dacht ik.
Na school gingen we met zn allen naar de garage. Daar rolden we er een paar. Wat heb ik dat gemist zeg. De groep was blij dat ik terug de oude was en informeerde me met alles wat ik gemist had de afgelopen dagen. Ze waren vrijdag naar de lokale kroeg gegaan en er was een rel losgebarsten. Diezelfde avond was Sarah blijkbaar ook nog bewusteloos gevallen. Ze had er een paar te veel achter elkaar binnengekieperd en Mitch en Alina hadden haar naar huis moeten brengen. Verder was er niet veel gebeurd toen ik ziek in bed lag. Dus..., zei Mitch, Zijn jullie nu officieel een koppel?, vroeg hij aan Jonas en mij. Jup, zei Jonas en hij keek me lief aan met zijn helderblauwe ogen. Ik gaf hem een kus. Ik wist wel dat je haar zag zitten, zei Mitch plagend en gaf Jonas een klopje op zijn schouder. Daar moest ik van lachen.
Langzaamaan werd het donker en ging ik naar huis. Jonas liep mee. Aan de deur gaf hij me nog een zoen en vertrok. Het eten was al klaar toen ik binnenkwam. Mijn ouders vroeg hoe het op school ging en of ik niet te veel heb gemist. Nee, hoor antwoordde ik.Na het eten moest ik de afwas doen. Toen ik klaar was ging ik naar mijn kamer. Ik had zin in een jointje, dus begon weer te rollen. Daarna zette ik wat muziek op. Ik lag dromend op mijn bed met ogen dicht. Plots kreeg ik een sms. Jonas. Ik wil je zien, stuurde hij. Ik kreeg een idee. Kom naar mijn raam en ik zal lakens buiten hangen zodat je boven kan klimmen :p, stuurde ik terug.
Enkele minuten later kwam hij hijgend mijn kamer binnen gestrompeld. We vlogen wild in elkaars armen. We zoenden en ik voelde zijn handen over mijn lichaam gaan. De kleren gingen een voor een uit en van het een kwam het ander. Ik had me nog nooit zo vrij gevoeld. Dat was je kamer binnenklimmen wel waard, zei hij lacherig. Dat hoop ik maar, zei ik plagerig terug en klom bovenop hem.
s Nachts ben ik nog wakker geworden van de kou. Ik was vergeten mijn lakens terug naar binnen te halen en mijn raam te sluiten. Daarna sliep ik weer als een roosje. Ik heb de afgelopen dagen zo veel gerust dat ik bijna helemaal beter ben. Ik keek naar mijn gsm en zag 2 ontvangen berichten van Jonas. Hij vond het een onverstandige actie van me om naar hem toe te komen, maar hij was wel blij me te zien. En in zijn tweede sms vroeg hij of ik me al wat beter voelde. Ik beantwoordde zijn smsen. Na een dag niet te eten, rammelde ik wel van de honger. Ik ging naar beneden en smeerde een paar boterhammen. Ik at ze rustig op. Jonas stuurde nog een sms: Kan ik vandaag langskomen?. Ja, kom maar., antwoordde ik. Tien minuten later stond hij voor de deur. Ik deed de deur open en we omhelsden elkaar. Wat was ik blij hem te zien. Ik nam hem mee naar mijn kamer en we gingen op mijn bed liggen. We praatten, kusten en friemelden aan elkaar. Een tijd later lag ik op zijn stevige borst en viel in slaap.
Even later werd ik wakker en zag dat Jonas lief naar me keek. Wat ben je toch schattig als je slaapt, zei hij. Daar kreeg ik het warm van en drukte mijn lippen op die van hem. Wat zie ik hem toch graag. Daarna zei hij dat hij mij nog wat ging laten rusten. Nog een laatste kus en hij ging naar huis.
Ik voelde me al iets beter. De antibiotica begon te werken. Ik had nog steeds koorts, maar al veel minder. Nadat ik een paar droge beschuitjes had gegeten stuurde ik Jonas een sms om te vragen of hij me wou komen bezoeken. Zijn antwoord was: Ik ben al onderweg ;).
Een kwartiertje later hoorde ik de deurbel gaan. Ik legde snel mijn haar goed en keek nog eens in de spiegel. Ik zag er wel oké uit. Ondertussen hoorde ik beneden de stemmen van mijn moeder en Jonas. Ik hoorde de deur dichtgaan. Ik wachtte geduldig af maar tot mijn verbazing hoorde ik geen voetstappen op de trap. Mijn gsm trilde. Je moeder zei dat ik je wat moest laten rusten. Ze heeft me weggestuurd. Toen ik dat las werd ik enorm kwaad. Ik vergat even dat ik ziek was en stormde naar beneden. Wat heeft dat te betekenen?, riep ik uit. Sophie, je bent ziek. Je vrienden moeten nog maar een paar dagen wachten om je te zien., zei moeder met een kalme stem. Ik liep razend terug naar mijn kamer.
Ik moest en zou hem zien. Ik wist al hoe ik dat ging regelen. Ik kleedde me aan, stopte mijn gsm in mijn broekzak en begon lakens aaneen te knopen. Als hij niet naar mij mocht komen dan ging ik toch gewoon naar hem? Ik maakte de lakens vast aan het frame van mijn bed en hing ze uit mijn raam. Toen ik naar beneden keek begon ik even te twijfelen, maar ik besloot om het er gewoon op te wagen. Het ging makkelijker dan verwacht. Toen ik beneden was, probeerde ik de lakens terug naar binnen te gooien. Dit lukte niet zo goed en ik had geen zin om te blijven proberen dus liet ik het er maar gewoon hangen. Ik nam mijn fiets en vertrok. Nu maar hopen dat hij thuis was.
Het voelde als een hele opluchting om hem daar in de deuropening te zien staan. Sophie, wat doe jij hier? Je bent ziek! Is dit wel een goed idee? Hij was een beetje geschrokken maar ik hoorde toch een vleugje vreugde in zijn stem. Hij nam me mee naar binnen en omhelsde me. Dit maakte mijn hele dag goed. Maar plots kreeg ik een benauwd gevoel. Jonas zijn stem klonk verder en verder weg. Er ging opeens een belletje bij me rinkelen. Jonas zag dat ik lijkbleek werd en niet meer naar hem luisterde, dus hij vroeg of alles wel oké was. Een stoel!, bracht ik met veel moeite uit. Maar het was te laat. De zwarte vlekken voor mijn gezicht verschenen en werden groter en groter, tot ze heel mijn gezichtsveld in beslag namen. Volledige duisternis. Stemmen die vervaagden.
Toen ik mijn ogen opendeed lag ik op de zetel met een koud washandje op mijn voorhoofd. Ik zag Jonas met een bezorgde uitdrukking naar me kijken. Je had niet moeten komen, Soph., zei hij. Kom, ik zal je naar huis brengen. Ik voelde me te zwak om daartegenin te stemmen en ging met hem mee. Hij bracht me naar huis met de auto van zijn moeder. Het leek me geen al te best idee om terug langs de lakens naar boven te proberen klimmen dus ging ik via de achterdeur. Mijn ouders zaten in de woonkamer tv te kijken. Ze hadden mijn afwezigheid niet opgemerkt. Ik liep zo stil als ik kon terug naar mijn kamer en ging in mijn bed liggen. Ik nam nog een pijnstiller en viel meteen in slaap.
Het eerste wat ik zag toen ik wakker werd was het briefje. Op het tafeltje naast mijn bed, waar ook mijn bord en glas van gisteren nog stonden, lag een roze briefje. Ik was nog niet goed wakker en kon er niet bij wie er een briefje naast mijn bed zou kunnen leggen. Ik pakte het met veel moeite tot bij mij en las wat erop stond: Ik hou van jou. Toen ik naast mijn stoel keek zag ik een bosje rode rozen in de emmer staan. Al een geluk dat ik nog niet had overgegeven.
Moeder wist me te vertellen dat Jonas gisteravond nog was langs geweest. Ze hadden hem naar mijn kamer gestuurd, maar ik sliep en hij wou me niet wakker maken, de idioot. Nu heeft hij mij wel gezien maar ik hem niet.
De rest van de dag heb ik afwisselend tv gekeken en geslapen. Ik voelde me nog in geen enkel opzicht beter dan gisteren. Ziek zijn is echt vreselijk.
Ik vroeg me af wat de groep vanavond zou doen. Vrijdagavond wordt er altijd gefeest. Niet dat ik daar nu zin in had, maar ik was wel een beetje jaloers op de rest. Het leek me het beste om daar maar niet teveel over na te denken en gewoon te gaan slapen. En zo geschiedde.
In tegenstelling tot de meeste dagen werd ik vandaag meteen wakker van de wekker. Ik voelde me echter niet zo goed. Ik was helemaal bezweet en mijn hoofd bonkte. Ik had een hoest, mijn neus zat dicht en mijn keel deed pijn. En tot overmaat van ramp was ik misselijk. Ik slofte naar de keuken, waar moeder zat. Ze voelde even aan mijn voorhoofd, gaf me een thermometer en maakte al meteen een pijnstiller klaar om de koorts te verlagen. Toen de thermometer piepte stond er 39.2 op het schermpje. Moeder zei dat ik me al maar moest gaan aankleden en dat ze ondertussen een afspraak met de dokter zou maken. Toen ik aangekleed terug beneden kwam begon alles in mijn hoofd te draaien. Moeder was aan het zeggen dat we meteen konden vertrekken. Wat ze daarna zei klonk verder en verder weg. Ik kreeg het gevoel dat er watjes in mijn oren zaten. Er verschenen allemaal zwarte vlekjes voor me. Ik zag in een flits een deurklink en probeerde ernaar te grijpen. Ik voelde nog net het koude metaal tegen mijn hand toen alles zwart werd en ik op de grond viel. Een paar seconden later werd alles terug lichter en zag ik moeder voor me. Haar mond bewoog wel maar het duurde nog een halve minuut voor ik iets kon horen van wat ze zei.
Griep., stelde de dokter vast. Dat was waar ik al bang voor was. Een week gewoon in mijn bed mogen liggen vind ik op zich niet zo erg, maar zon ziek gevoel is gewoon verschrikkelijk. We reden eerst naar de apotheker om de nodige antibiotica te halen. Daarna naar huis. Ik ging onmiddellijk in mijn bed liggen. Moeder kwam mijn pilletjes brengen, samen met een emmer voor als ik moest overgeven, een bordje met beschuitjes op, en een glaasje water. Ik at een klein beetje, nam mijn medicatie in, dronk wat water en viel in slaap.
Toen ik terug wakker werd antwoordde ik even op alle smsjes die ik weeral had gekregen omdat ik niet op school was. Toen ik de naam Jonas zag staan moest ik even slikken. Ik kreeg een slecht gevoel omdat ik hem nu een hele week niet zou mogen zien waarschijnlijk.Even later viel ik terug in slaap.
Ik werd langzaam wakker toen ik Jonas zijn lippen op de mijne voelde drukken en zachtjes muziek hoorde. Tijd om op te staan, schoonheid., hoorde ik hem in mijn oor fluisteren. Zo wil ik elke dag wel wakker worden gemaakt, hoe vroeg het dan ook is. We kleedden ons aan, aten, poetsten onze tanden en vertrokken samen naar school.
Op school geloofde iedereen dat ik gewoon maandagochtend ziek was geworden. Alleen de drie anderen van ons groepje hadden van Jonas al gehoord wat er echt gebeurd was. De dag was snel voorbij en s middags gingen we met zn allen een broodje eten bij de broodjeszaak aan school. Daarna gingen ik en Alina naar haar garage. De rest van de hoop ging naar huis. Normaal filosoferen we altijd over van alles en nog wat, maar deze keer wou Alina alles horen over mij en Jonas. Ze vertelde me dat ze al lang wist dat Jonas iets voor me voelde. Mij was het nooit opgevallen. Ik had er ook gewoon nooit op gelet of aan gedacht.
s Avonds stuurde ik een sms naar moeder dat ik niet thuis kwam eten. Ik ging met Alina naar Mc Donalds. We waren op dat idee gekomen door een leuk prentje dat ze op haar computer had staan. Ik heb haar gevraagd om het door te sturen en hier is het dus.
Toen mijn honger gestild was met een hoop fastfood rommel, ging ik naar huis. Het duurde niet lang voor ik in slaap viel.
