Het begon allemaal in São-Paulo waar we een laatste dag konden relaxen alvorens met de Noordoostenreis te beginnen. Wachtend op de andere uitwisselingsstudenten, genoot ik van de beschikbare faciliteiten van het hotel, waar onder andere een zwembad en een sauna deel van uitmaakten. De dag nadien (10 januari moet dat geweest zijn) mochten we allen (zo’n 84 uitwisselingsstudenten en 5 monitors) onze valies deponeren in de daarvoor voorziene laadruimte, waarna we ons naar binnen begaven, wachtend op twee telaatgekomen uitwisselingsstudenten uit Chapecó (waaronder onze goede Limburgse vriend, Thomas). Uiteindelijk, 2 uur te laat, begonnen we onze 6-uur durende busrit, richting Paraty, een stadje in het midden van São-Paulo en Rio de Janeiro.

Om 18 uur checkten we ons voor de tweede keer in. Ik kreeg een 5-persoonskamer toegewezen, samen met 2 Duitsers, een Mexicaan en een Hong-Kongbewoner. Kort achter de aankomst stonden al 3 gidsen voor ons klaar om ons wegwijs te maken in het historische stadje. De lange, doch interessante, uitleg die de gids ons meedeelde, is mij helaas al grotendeels ontgaan, maar ik zal jullie er toch iets over proberen te vertellen. Paraty is één van de oudste havensteden van Brazilië die vroeger, net als Rio, bekend was om zijn goudexport. Het enige verschil tussen Rio en Paraty is dat Rio ferm gegroeid is sinds de stichting, Paraty is zowat hetzelfde gebleven (Vergelijkbaar met de ontwikkeling van Brugge). Het stadje kent nog steeds een grote bekendheid door het groot aantal idyllische eilandjes die je voor de kust kan aanschouwen, of bezoeken. Dat is ook wat we de dag nadien hebben gedaan. Met een boot, groot genoeg voor 90 man, baanden we ons een weg tussen de 68 eilandjes. Een aantal keer hield de boot halt, waarna we ons naar de eilandjes begaven. Prachtige stranden, een weelderige natuur en een heldere zee waren de rode draad van de dag. Het boottochtje eindigde en we stapten opnieuw op de bus om onze reis verder te zetten richting de meest toeristische stad van Brazilië, Rio de Janeiro.

Na een 6-uurdurende busrit kwamen we eindelijk aan in Rio, waar iedereen zich in zijn hotelkamer vestigde. Ons hotel was perfect gevestigd, vlak voor het allombekende strand Copacabana.  Die dag deden we verder niets. 12 januari kregen we een citytour in hartje Rio voorgeschoteld. Enkele mooie gebouwen, drukke straten en ronddwalende toeristen maakten deze tour best interessant. Toch bracht de namiddag een nog veel leuker item. We gingen naar Montanha Pão de Asucar, oftewel de suikerbroodberg. Een Berg vóór de kust van Rio die een wonderbaarlijk uitzicht over de stad weergeeft (zicht op Corcovada aka Jesus Cristo, Maracanã aka grootste voetbalstadion ter wereld, Copacabana en natuurlijk de stad zelf). Vele foto’s zijn dan ook het gevolg van dit bergbezoek. Later die namiddag mochten we allen uitrusten op de Copacabana. Eerlijk gezegd vond ik dit strand niet zó speciaal (misschien omdat ik te gewend gekomen ben aan de weelderige Florianopolische stranden). De volgende dag vertrokken we vroeg om de Corcovada te bezoeken, omdat de toeristenstroom daarginds nogal groot wordt in de late ochtend, aldus onze lokale gids. Eenmaal aangekomen mochten we allen de 38-meter-hoge Jezus Christus aanschouwen. Wederom gedroeg iedereen zich als een toerist trachtende zo veel mogelijk digitale foto’s vast te legen, alsook ik. (Ik hoop die nog op mijn site te kunnen plaatsen, want voor het ogenblik lukt het niet) Kort daarna vertrokken we richting “escola de Samba”, een plaats waar iedereen trachtte Samba te dansen verkleed in de meest belachelijke carnavalkostuums. Ik heb me terzijde gehouden door enerzijds de enorme hitte, en anderzijds het plezier in het filmen van de andere leukerds. Met amper wat tijd om ons te ontkleden, vertrokken we haastig richting Maracanã, het grootste voetbalstadium ter wereld, althans dat is wat ze ons wijsmaken. Ik was er in ieder geval niet van onder de indruk. Ik kan best geloven dat het ooit het grootste stadium ter wereld was (in 1956, wanneer het gebouwd werd), maar nu alleszins niet meer. In de namiddag mochten we wederom uitrustten op het strand, deze keer op het tweede bekendste strand van Rio, namelijk Ipanema (bijna identiek aan het strand van Copacabana). Dag 3 in Rio bracht ons niet veel speciaals meer. Een bezoek aan een bos, waar we enkele slangen kruisten, een klein watervalletje vergelijkbaar met de watervallen van Co (niet echt het bezoeken waard), en het beste van de dag: het bezoek aan de praalwagenfabriek van Rio. Enkele weken voor de parade mochten wij al eens kijken naar al dat schoons. Jammer genoeg waren de praalwagens nog niet bevolkt, nog geen vrouwelijk schoon te zien. Het Rio de Janeiro-bezoek werd afgerond en we vertrokken richting Porto Seguro, de oudste stad van Brazilië, op een 24-uur durende busrit!!!

De fotos volgen hopelijk spoedig, eens ik de fotosite weer op gang krijg, vele groetjes uit brazilie -louis- xxxx

14-02-2007 om 00:00 geschreven door ---louis---