Inhoud blog
  • Reis naar São-Paulo
  • reis naar sao paulo
  • Het leven in Brazilië
  • "De witte Chevrolet Corsa"
    louis@brasil

    08-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het leven in Brazilië

    Hoihoihoi,

    Geen spannend ontvoeringsverhaal deze keer, maar het kan niet elke week suspense allom zijn hé. Deze keer zal ik het wat meer hebben over mijn leven tijdens de week. Niet dat mijn weekend niet plezant was, maar de weekendse feestjes zijn net niet intressant genoeg (of net iets te intressant ) om op mijn site te publiceren. Wat doe ik eigenlijk tijdens de week. Elke voormiddag en maandagnamiddag ga ik naar school, nog redelijk plezant, veel zwijnerij en weinig leerzaam. Dinsdag- en donderdagnamiddag ga ik naar de universiteit om portugees te leren, maar eigenlijk leer ik beter portugees op mijn school. In de Universiteit zijn veel uitwisselingsstudenten en engelssprekenden, het gevolg: ik spreek er met iedereen engels. Op school is iedereen te dom om dan ook maar "i dont speak english" te zeggen. Vandaar dat ik verplicht was om portugees te leren. De overige namiddagen ga ik naar het strand met vrienden, meestal uitwisselingsstudenten, maar niet getreurd want mijn braziliaanse vrienden hou ik voor het weekend. Zij weten namelijk waar de leuke feestjes en mooie moças (waarvan je ze in Brazilië ongetwijfeld vindt) te vinden.

    Wat meer in detail over de zwijnerij in mijn klas, want soms is het echt niet te doen. Vandaag nog hebben we onze leraar aardrijkskunde 5 minuten lang bekogeld met krijtjes. Zijn straf was dat we de krijtjes mochten oprapen. Als zwijnen bij etenstijd, probeerden enkele energieke leerlingen zoveel mogelijk krijtjes te verzamelen om sterk te staan bij de volgende ronde. Naar mijn gedacht is zijn straf ietwat mislukt. Achteraf werd Xitão bekogeld, een jongen die nogal verbaal agressief reageert, wanneer hij aangevallen wordt. Hoe kwader hij werd, hoe meer krijt hij tegen zijn kop kreeg. En de leraar trekt er zich niets van aan. Tenslotte was hij niet meer de incaserende partij .

    Eergisteren had ik een boek uit de schoolbibliotheek gekozen: "Paixão do Christo" oftewel "Passion of the Christ". Nogal saai. Babaum, een jongen die af en toe naast mij zit, want niemand blijft hier langer dan 5 minuten op dezelfde plaats zitten, zag me worstelen met de saaie verhaalstof, en hij beloofde me een leuker boek. De dag die erop volgde had hij inderdaad zijn "leuker boek" mee, getiteld "No limite do prazer", oftewel "op de limiet van plezier". Het genre van het boekje kan je allicht wel al raden, inderdaad, het was een sexboekje, met bijpassende illustraties als hulpmiddel. Mijn biologieleraar vond het best grappig, en mijn wiskundeleraar kon het niet laten het boek ter hand te nemen, en zich een 15-tal minuten te verdiepen in de, ongetwijfeld enorm, leerrijke tekst. Achteraf kwam een grijns tevoorschijn, en hij ging verder met de les. Ik denk niet dat iemand gemerkt heeft dat hij de les 15 minuten onderbroken had.

    Nu nog een leuk gegeven dat ik nog niemand heb verteld. Na elke les (bij leraarwisseling) zijn er enkele leerlingen in de klas die alle krijtjes uit de bordgleuf halen, en die allemaal bovenop het bord gooien. Waarom ze dat doen?, wellicht om de volgende leraar te ambeteren. Ik ben eens op de leraarstafel gaan staan om bewijsmateriaal vast te leggen. Zal wellicht een dezer dagen op mijn fotosite http://lnuttens.photosite.com verschijnen.

    Nu over naar mijn thuisleven. Ik ben hier supergelukkig bij mijn gastfamilie. Mijn ouders zijn echt heel lief met mij. Mijn kleine broertje is adorable (hoe zeg je dat ook alweer in het nederlands), en mijn oudere broer, is de minste van de familie, daar hij de enige is die 2 keer per week naar de kerk gaat. En dan nog een heel extremistische kerk. Mijn ouders gaan enkel zondag naar een rustig kerkje (een 1uurs misje), eigenlijk nog plezant, en heel vriendelijke mensen. Vóór deze week, had ik alleen last van de enorme hoeveelheid mieren in huis. Deze week zijn er andere leukerds bijgekomen, namelijk dikke kakkerlakken van wel 4 cm lang. Gelukkig heeft mijn moeder hier een superproduct. Het beestje leefde nog een 2tal seconden en dan stierf het. Toch één vieze kakkerlak minder.

    Allez kga stoppen met mijn leuke kortverhaaltjes over het weekleven tot de volgende daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag xxx beijos -louis-

    08-11-2006 om 22:20 geschreven door ---louis---  




    Archief per week
  • 12/02-18/02 2007
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 16/10-22/10 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 02/10-08/10 2006
  • 25/09-01/10 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 14/08-20/08 2006

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Bloggen.be, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!