Inhoud blog
  • Spain so far
  • week of happiness
  • Een weekendje thuis
  • week 2
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Loranne in Cabra
    mijn Spaans avontuur
    10-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn avonturen in Spanje deel 1

    Hola Guapa/o

    Hoe gaat het ermee? Mijn eerste week in Spanje is bijna voorbij. Tijd voor een update.

    Maandag 6 februari ben ik vertrokken in België. Ik dacht dat ik zaterdag ingepakt was, maar tijdens mijn laatste nacht in België ben ik ettelijke malen wakker geworden omdat ik me bedacht dat ik nog spullen was vergeten.

    Toen het eindelijk ochtend was, heb ik afscheid genomen van Cedric. Ik was echt super droevig, maar ik mocht niet wenen van hem, dus speciaal voor hem heb ik het niet gedaan. I finished packing my bags, got in the car with my mother and left!
    In de luchthaven heb ik nog een heerlijk smoske kipsla gegeten van de PITOE en dan heb ik afscheid genomen van mama en mami. (danku nog eens om mij naar het vliegveld te brengen! You’re the best!)

    Na een lange tijd van eenzaamheid in de gate en op het vliegtuig, ben ik aangekomen in de luchthaven van Malaga. Daar stond Loli op mij te wachten. Loli is mijn ‘mentor’ hier in Cabra. Het is een kleine, maar super vrolijke vrouw van ong 45 jaar oud. Ze zorgt hier goed voor mij en zou er alles aan doen om mij gelukkig te maken.

    In het hotel heeft ze er voor gezorgd dat ik nog ‘un sandwich’ (uitgesproken als volgt: un sangwisch :D) kon eten. Dit houdt in 2 getoaste boterhammen (koud) met koude hesp en kaas tussen en on the side lagen er chips. Blijkbaar is dat een gewoonte hier. Vreemde gewoonte nummer 2. (nummer 1 was dat er geen verlichting is op de autostrade.) Toen ik in het hotel aankwam was ik echt super droevig. Ik realiseerde mij op dat moment pas hoe lang vier en een halve maand eigenlijk is. Loli wou mij opvrolijken, maar het enige dat ik wou was alleen zijn en skypen, dus ik heb haar afgescheept en ben in mijn kamer eenzaam gaan wezen met mijn computer en mijn skype.

    De volgende dag moest ik al vroeg op, want ik moest met Loli naar de school ‘CEIP NTRA SRA de la sierra’. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik het moet uitspreken, maar de naam verwijst naar een maagd (zoals moeder maria) die op een berg woont aan de rand van het dorp. In september brengen ze het beeld van de maagd naar Cabra en dan blijft die hier voor een maand.
    In de school aangekomen, begon Loli mij aan iedereen voor te stellen en iedereen gaf mij twee kussen en begon in het Spaans tegen mij te praten.
    In deze situatie zitten 2 grote problemen:
    1: Ik geef geen kussen, ik haat het
    J
    2: Ik versta NIKS van het Spaans dat ze hier praten.

    Dus ik heb maar wat geknikt en gedaan alsof ik er iets van verstond. De leraarskamer is een kippenhok vol met vrouwen die door elkaar heen roepen op zo’n hoge toon dat mijn oren er pijn van deden. Gelukkig ging om negen uur de bel en kon de dag beginnen. Ik liep heel de dag met Loli mee om Engels te leren aan kleuters... (ja hoor, kleuters, voor de mensen die mij goed kennen zal dit geen verassing zijn, maar ik haat een kleuterklas. J ) De kleuterklassen hier zijn helemaal anders dan de kleuterklassen in België. De kinderen zitten hier allemaal aan tafeltjes en moeten allemaal opdrachten doen in werkboeken en als de kinderen te luidruchtig zijn, blaast de juf op een fluitje en moeten de leerlingen stil zijn. Ook leren ze lezen en schrijven op hun vijf jaar (de laatste kleuterklas) en kunnen de kinderen van vijf jaar beter knippen dan de kinderen van 7 jaar in België, maar dat is veruit het enige goede aan het Spaans onderwijs.

    Na een ‘hele’ dag school (school start om 9 uur en eindigt om 2 uur) ben ik met Loli mee naar huis gegaan en heb ik een typisch Spaanse lunch gekregen. Een stuk kip met een slaatje en soepstengels. Echt super lekker. Dan zijn we op zoek gegaan naar appartementen en na een lange en vermoeiende dag ben ik beland op het appartement van 3 Amerikaanse meisjes: Jessica, Crystal en Natalie. Hier woon ik nu al drie dagen en hopelijk kan ik vandaag (vrijdag) in mijn appartement (I will keep you posted!)

    Ondertussen kan ik mijn draai al een beetje vinden hier. Iedereen is hier super lief voor mij en iedereen wil mij zo graag helpen dat het soms een beetje gênant wordt. Vooral Jessica en Natalie zijn zoooooo lief voor mij. Ook de vreemde tijdsindeling begint mij eigen te worden. Ontbijt om half negen (een toast met een yoghurt), snack om 11u30 (een koekje, een koffie of churros), middageten tussen 14u en 16u (dit is de hoofdmaaltijd, dus pasta of soepstengels met vlees of vis en een slaatje ofzo en als dessert fruit) en tot slot avondeten ergens tussen 20 uur en 22u30 (dit is terug een kleine snack zijnde een sandwich ofzo). Tussen 15u en 18u stopt het leven hier een beetje, winkels gaan toe, mensen zitten gewoon rustig thuis en doen eigenlijk niet veel. Dat vind ik het vermoeiendste, want je wordt echt moe van te zitten niksen. ’s Nachts slaap ik heel slecht, dus nu is het voor mij wel goed om een middagdutje te doen, maar aan die ‘lazy afternoon’ moet ik echt wel wennen.

    Ok lieve mensen. Dit was een gigantisch lang blogbericht. Ik zou een heel boek kunnen schrijven over mijn belevenissen in Spanje, maar ik zal nog wat overhouden voor mijn volgende blogitems.

    Love you guys and miss you!

    (ps: sorry voor het vele Engels in mijn blog, maar ik spreek nu voornamelijk Engels en het is moeilijk voor mij om nu in het Nederlands te denken!)

    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    10-02-2012 om 19:17 geschreven door Loranne  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    07-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog 1 maand voor ik vertrek
    Binnen een maand zit in echt in Cabra. Ik heb juist mijn overnachting in het hotel achter de rug. Ik heb kennis gemaakt met mijn school en hopelijk heb ik een appartement. :)

    Het begint zo dicht bij te komen en soms heb ik twijfels of het wel een goed idee was... Zo 4,5 maand alleen gaan wonen ergens in een land dat ik niet helemaal niet ken. Dit is zo spannend!

    Ach ja, nog 30 dagen en ik ben weg...

    Ik ga jullie missen!
    Xx

    07-01-2012 om 21:45 geschreven door Loranne  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    30-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het is bijna zover
    Hoi luitjes

    Twee weken geleden boekte ik mijn vliegtuigticket (ik vertrek maandag 6 februari om 15u30 richting Malaga), vandaag boekte ik het hotel waar ik de eerste nacht ga slapen (Hotel in Cabra), ik heb mijn contract terug gekregen en ik krijg stilaan vlinders in mijn buik als ik aan mijn groot avontuur denk.
    Dit alles betekent dat het NIET MEER LANG DUURT VOOR IK VERTREK. Ik vind het allemaal heel spannend en ik ben benieuwd hoe ik die 4,5 maanden ga overleven, maar ik kijk er ook ontzettend naar uit.

    Dit is trouwens ook officieel de plaats waar jullie al mijn avonturen kunnen lezen: www.bloggen.be/loranne_in_cabra

    Groetjes
    Loranne

    30-12-2011 om 15:55 geschreven door Loranne  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)


    Archief per week
  • 16/04-22/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs