|
Ik heb de hele nacht heel weinig geslapen, ik was ongerust over Loran zijn nek en die dikte. Wat gaat dat nu zijn?? Loran is niet veel ziek maar als hij dan iets heeft is het wel iets raars. Ik stond al om 10.00 uur in het ziekenhuis bij die andere kinderarts. We wilden een 2de opinie voor die adem ophuilen maar nu eerst die dikte. De kinderarts onderzocht hem maar ook hier alles in orde, niks te vinden al zag ik dan wel dat hij ook niet wist wat die dikte was. Hij zat daar op te duwen enzo terwijl Loran begon te huilen. Hij had echt wel pijn hoor, zelfs bij zijn kleertjes af en aandoen. Hij wou het graag eens nader bekijken.
Hemeltje ... ik begon wel bang te worden hoor... het enige waar hij aan dacht was een ontsteking van dat been die je voelt achter je oor ofwel klierkoorts, nuja Loran moest wel in het ziekenhuis blijven (een ander bij de vorige keer).
Ze hebben daar hem gewogen, gemeten, een infuus gestoken, baxter er aan, bloed getrokken, urinestaal en hij mocht direct onder die scanner. Loran is enkele keren heel hard beginnen te huilen, maar ik verwittigde hen ervan en ze stopten ieder keer om hem wat te kalmeren. Ik mocht meegaan naar de scanner, ik mocht er zelfs blijven bijstaan maar moest wel een zwaar schort aandoen. En raar maar waar, hier moest Loran niet verdoofd worden, het ging zelfs heel goed !!
In de namiddag kwam de kinderarts al vlug zeggen dat het been achter zijn oor niet ontstoken was maar dat hij met een infectie zat. Intussen heeft hij Loran nog eens gecontroleert en terwijl hij bezig was met voelen aan zijn hoofdje begon Loran zijn adem op te huilen. Ik zei al vlug dat dit eigenlijk DE reden was waarom we naar hem kwamen en ik bleef kalm op de achtergrond staan. De kinderarts zelf rolde Loran vlug op zijn zijkant en zat met zijn vinger in zijn mond, aan het vissen achter zijn tong. Hij gaf hem tegelijk enkele tikken op zijn poep. De verpleegster die erbij stond schrok ook wel hoor, ze vroeg direct of hij dat nog gedaan had. Jaja dus, hij doet het dagelijks, meermaals per dag zelfs ...
Nadat Loran weer bij bewustzijn was, draaide de kinderarts zich om en zei 'amai zeg, jij blijft daar wel kalm bij' Tja ik ben het intussen wel gewoon he, en hij was in het ziekenhuis in doktershanden.
Amai wat was ik blij dat hij het gedaan had in het bijzijn van de kinderarts, zo heeft ie het zelf eens meegemaakt en gezien.
Op de echo was dan te zien dat zijn klieren enorm gezwollen waren door een bacterie in zijn bloed en kreeg Loran antibiotica toegediend via zijn baxter.
Hij moest allesinds in het ziekenhuis blijven voor een paar dagen.
07-07-2008 om 00:00
geschreven door Charlotte
|
