Vandaag maak ik een afspraak met de kinderarts, want ik heb een vermoeden dat je iets aan het broeden bent.  Mijn vermoeden is er doordat je heel veel uw adem ophuilt de laatste dagen.  Je hebt gisteren zelfs je recoprd verbroken met 4 keer op een dag !!
Loran zit ook soms aan zijn oren te prutsen en ik vermoed dat hij een oorontsteking heeft.

Ik mocht s'avonds gaan.  En na onderzoek wist ze te vertellen dat Loran zo gezond is als een visje, geen hoest, geen pijne oortjes, niks nada ...  Raar dacht ik bij mezelf  ... De kinderarts vroeg hoe het ermee was en ik vertelde dit van de laatste dagen, maar veel zei ze er niet op, het zou er uit groeien ...

En omdat hij toch niet ziek was heeft de kinderarts zijn Provarivax toegediend tegen de windpokken.

En weer al die vragen van de mensen rond mij ...
Zo zijn we weggeweest vorige week en ik heb hem achtergelaten bij men nicht haar schoonzus, ik heb het wel gezegd wat ze moest doen, mocht hij het doen in haar bijzijn, maar toch was ik geen minuut op mijn gemak.  Voortdurend was ik ermee bezig.

Bij oma had hij inmiddels voor de 2de keer zijn adem opgehuilt daar, weer de reactie, is dat wel normaal?  Tja ... moet ik weer hetzelfde zeggen?
Papa had het er erg moeilijk mee.

27-06-2008 om 00:00 geschreven door Charlotte

Zoals de titel het zegt is het intussen dagelijkse kost geworden.  Soms 1 keer op een dag, zelfs 2 tot 3 keer.
Ik blijf er kalm bij, het moet er uit groeien ...  maar papa kan het echt niet aanzien.   1000 den keren heb ik reeds de vraag gekregen of dit wel normaal is, tja wat moet ik zeggen???  Nee het is niet normaal, het moet er uitgroeien, het kan geen kwaad,
hij gaat er niks aan overhouden, en tralala.

Ik ben het eigenlijk beu aan het worden om het steets altijd meer te zeggen en alles aan te horen.  Ik heb soms het gevoel dat het mijn schuld aan het worden is als hij het weer doet.  Ook oma en opa die voordturend vragen stellen ... en blablabla ... ik word er soms echt kwaad van.  Valt daar dan echt niks aan te doen. 

En weer surf ik het internet af.  Om uiteendelijk overal weer hetzelfde te lezen!

13-06-2008 om 00:00 geschreven door Charlotte

Vandaag was ik gaan werken en moest Loran bij oma en opa blijven. 
Hij had zich daar ergens pijn gedaan en voor de eerste keer heeft hij het gedaan in het bijzijn van oma en opa.
Oma heeft direct gedaan wat mama gezegd had maar zag het natuurlijk niet graag he, het lijkt idd veel erger als je het echt meemaakt.
Opa heeft in volle paniek direct naar papa gebeld, hij was zo erg geschrokken dat hij er moest van huilen.
En zoals ieder keer was alles terug in orde na enkele minuten.

Opa moest er echt wel van bekomen hoor, hij moest er maar van spreken en de moed kwam vol.  Oma was ook erg geschrokken !

Tju toch, waarom ook daar ???
Ik vind het zo vervelend he, overal waar ik ga of hem achterlaat moet ik het vertellen, niemand heeft daar ooit iets van gehoord, en dan komen de vragen he !!  Is dat wel normaal, is dat wel normaal, is dat wel normaal ... Ondanks dat ik alles vertelde vroeg men voortdurend maar aan mij of het normaal was.

06-06-2008 om 00:00 geschreven door Charlotte

02-06-2008 om 00:00 geschreven door Charlotte