Na een treinreis van enkele uurtjes zijn we allen veilig en wel weer thuis gearriveerd. We mochten spreken van een geslaagde bosklas. Wellicht staan de eerste wasmachientjes al te draaien maar hopelijk heeft ook het mondje van je bosklassers al goed gedraaid en weten jullie ondertussen heel veel over ons verblijf in Durbuy.
Toch wil ik jullie als dessertje nog enkele foto's laten zien van onze foto-zoektocht. Later ontvangen jullie nog allemaal een CD met alle foto's ( gemaakt door de leerkrachten) . Zo kunnen jullie deze toffe week nog lang koesteren en hopêlijk nooit vergeten.
Als slot in naam van alle leerkrachten nog een welverdiend 'dank je wel' aan alle zesdeklassers die zorgden voor de onvergetelijk bosklassen van 2011.
Een goede morgen vanuit een zonnig Durbuy. We zitten net aan het ontbijt en de zware arbeid ( valeizen maken en ze naar beneden brengen via 2 trappen) zit er ook al op. Straks nog even via foto's afscheid nemen van Durbuy, om dan na de maaltijd naar richting station te trekken en daar de trein richting West-Vlaanderen te nemen. Voor alle mama's heb ik heel goed nieuws: de vuile kledij die u in de valiezen zult aantreffen is veel minder modderig dan vorige jaren en de zal heel wat werk besparen. Met deze laatste blog vanuit Durbuy wil ik nog eens iedereen bedanken die reageerde op de blog. De laatste blog van deze bosklas kan je dan vanavond verwachten.
Een laatavond blog om jullie op te hoogte te brengen van onze laatste activiteiten van dag 4 in Durbuy. Deze namiddag stond een wandeling met het kompas op het programma. Dit lukte niet in elke groep even goed maar zoals het echte avonturiers betaamt je moet je eigen boontjes doppen, ... verdere uitleg vanaf vrijdagavond via rechtstreekse interviews. De avond sloten we af met een dansje , een hap, een heuse quiz en dan nog even de beentjes in de lucht op de muziek van huisdj- Natacha. en dan het bed in voor een welverdiende rust.
!!!! ouders van Zerkegem: boodschap van juf Natacha. Afspraak aan de achterzijde van het station te Brugge. (dit geldt natuurlijk ook voor de ouders van Snellegem.)
Echte avonturiers zijn voor geen kleintje vervaard
Deze morgen zijn wij allemaal geslaagd in de grote test: Hoe word ik een ware avonturier? Klimmen, rappel en apenbruggen hebben nu voor ons geen geheimen weer. Eigenlijk was deze avontuurlijke voormiddag voor herhaling vatbaar. Natuurlijk krijg je honger van grote avonturen dus na een versterkende maaltijd even rusten om er straks weer met volle moed tegenaan te kunnen gaan.
We weten dat jullie graag op de hoogte gehouden worden van ons reilen en zeilen en daarom vlug deze mini-blog om jullie te vertellen dat wij, de leerkrachten, zeer verheugd zijn. Dat heeft meerdere redenen: we zijn hier eigenlijk op stap met een voorbeeldige groep leerlingen. Die zonder morren tijdig naar bed gaan, vlug hun ogen sluiten . 's Morgens behoren ze niet tot de allereerste piepende vogels die andere mensen op onmogelijke tijden wakker maken. We vinden dat ze een pluim verdienen. De andere reden van onze tevredenheid is, wij vinden het supertof dat jullie massaal op onze blog reageren. Hiervoor willen we jullie, ouders, familie en collega's van harte danken. We zijn klaar voor weer een leuke dag in Durbuy. Verslaggeving volgt. A bientôt.
Deze middag stond de avonturenloop op het programma. Wat moeten niet-avonturiers zich daarbij voorstellen? Twee supergrote kloven moeten op spectaculaire wijze overgestoken worden. Voor de echte avonturiers is dat een fluitje van een cent , iedereen bereikte dan ook de overkant. om dat te bewijzen vindt u twee foto's van net na de overtocht. Een opdracht voor jullie geïnteresseerde lezers: zoek het verschil. Maar ons avontuur was nog niet ten einde. Nu moest het beste nog komen. Voor onze volgende opdracht is de eerste stap de belangrijkste. Wat dan volgt is de volledige ontlading. Daarvan vindt u het bewijs op onze laatste foto.
Na een korte busrit werden we rond tien uur in Barvaux gedropt. Een boswandeling leidde ons via schittende landschappen naar het museum. Hier ontdekten we de dieren die in deze streek hun territorium hebben. Onze ogen moesten we goed de kost geven om alle opdrachten tot een goed einde te brengen. Na het bezoek keerden we terug naar LPM om daar nog even enkele dieren tebespreken. Tijdens een echt Belgische maaltijd werden we lid van een zeer elite club: de lpm-club. Meer info vind je op de lpm-website. Verdere berichtgeving over onze avonturen volgt.
Vanmorgen hoefden we niet zo vlug het bed uit want we eten vandaag in de tweede beurt. Dus konden we iets langer genieten van ons warme bedje. Na een verfrissende douche, een sportief opwarmertje en dan ontbijt. Straks vertrekken we voor een wandeling en een museumbezoek naar Hotemme. Ook de zon is hier weer van de partij dus het belooft weer een mooie dag te worden. Straks de bewijzen met een beetje foto's.
een bewogen einde van een prachtige dag...? Het gevolg van de namiddag
Deze middag verkenden we de dolmen en menhirs van Wéris. Zo leerden we wat deze steenformaties precies zijn en vernamen we dat de witte menhir van Wéris er ééntje is met een duistere geschiedenis. Hier speelt de duivel wel een zeer belangrijke rol. Waarom het vanavond voor een groep tijdens de dropping behoorlijk fout ging, dat vernemen jullie nu. Diezelfde duivel heeft ook in de nabijheid van een witte menhir een bed, ' lit du diable' . Jammergenoeg gingen een aantal leerlingen even rustig op het bed liggen zonder stil te staan bij de gevolgen. Want nu blijkt dat wie op het bed ligt de volgende uren, dagen ,.. kan afrekenen met een portie ongeluk.Toen de groepen voor de dropping werden samengesteld bleek de groep van juf Geertrui vooral te bestaan uit leerlingen die op het bed hadden gelegen. Door één of andere toevalligheid werden we een eindje verder gedropt dan oorspronkelijk voorzien en zo was de aangeduide weg op de kaart ook niet helemaal correct. Gelukkig kon de groep de weg wel situeren op de kaart en moesten we noodgedwongen een veel langere weg afleggen. Alle groepen zijn veilig terug gekeerd op Lpm. De ene deed er natuurlijk wel iets langer over dan de andere.
Alle leerlingen liggen dan nu onder de wol = in de slaapzak en vertoeven reeds in dromenland om morgen weer een toffe dag vol avontuur te kunnen beleven.
De lpm-bus bracht ons na een zeer sportief opwarmertje, alle leerlingen en de juffen speelden enkele loop- en balspelen, naar de grotten van Hotton.
Onze gids stond ons reeds op te wachten en via een flink aantal trappen, de ene al wat steiler dan de andere, kwamen we in verschillende gallerijen en op een bepaald moment bevonden we ons zelfs 65 m onder de grond. De prachtige druipstenen in allerlei vormen deden ons af en toe versteld staan.
Eénmaal terug in Durbuy konden we weer genieten van een heerlijke maaltijd: everzwijnballetjes met aardappelen en appelmoes. Terwijl ik hier zit te bloggen rusten de leerlingen uit om straks de streek rond Wéris te verkennen.
Na een aantal computerproblemen kunnen we jullie nu vanop de vaste computer van LPM updaten. De nacht is vrij goed verlopen, iedereen lag tijdig in zijn bed en ze waren ook relatief snel rustig. Na een toch iets kortere nacht, want de vroege vogels zijn hier wel heel vroeg en dat heeft wellicht te maken met het nieuwe nest, is nu bijna iedereen gewassen en opgeblonken en kunnen we starten met het ontbijt. Na het ontbijt kruipen we dan onder de grond. Maar daarover later meer en dat hopelijk vanop de eigen computer zodat we ook foto's kunnen meesturen.
Onze avond eindigde in schoonheid. We hebben met het maken van een vriendschapsbandje onszelf even opgesmukt. Eigenlijk een best leuke activiteit. Juf Natacha heeft zich echt ontpopt tot een ware Dj. Zelfs haar bruiloftshitparade heeft de revue gepasseerd. Een foto van het nieuwe idool zal later volgen de Papperazzi waren nu nog niet ter plaatse ( Durbuy ligt blijkbaar niet direct op hun kaart).
Na een lekkere maaltijd trokken we in de richting van het kleinste stadje van België. Hier stond Christelle ons op te wachten om ons op een zeer ludieke manier en met assistentie van onze eigen 'graaf Brecht' , 'gravin Tuline', een handvol leenmannen, 'jonge graaf Francis en zijn vriendinnetje Ellen' de geschiedenis van Durbuy te vertellen. We hebben er zeker wat van opgestoken. Soms werden de verhalen een beetje aangedikt en zullen sommigen daar misschien een beetje last van hebben maar dat maakte onze namiddag er niet minder leuk op. Na wat telwerk van de trappen ( gelukkig kon er toch eentje het juist aantal trappen tellen anders stond er ons een tegenprestatie te wachten) keerden we terug naar ons verblijf. Hier eerst even alles netjes navertellen en de namiddag eindigde met een sportief voetbalwedstrijdje Snellegem - Zerkegem waarvoor iedereen zijn voetje bijdroeg. Eindstand 3-3, een mooi einde van een al even prachtige namiddag. Hier nog even wat foto's om een impressie te geven van deze dag. Later op de avond kan u nog iets vernemen over de eerste avond in Durbuy.
Vanuit een zonovergoten Ourthe-vallei groeten u de 37 bosklassers van de Loopbrug. Met een lichte vertraging zijn we in het station van Melreux gearriveerd en daar stond de LPM-bus ons netjes op te wachten. We hebben eerst ons soepje gegeten en het smaakt want vandaag was het wel uitzonderlijk een vroeg ontbijt. Dus nu krijg je letterlijk een verder verslag van tussen soep en de aardappelen ( hoewel er staat rijst op het menu). De treinreis is zeer vlot verlopen , we hebben nergens een valies achtergelaten en zijn allemaal goed gepakt en gezakt in Durbuy aangekomen. Ondertussen zijn de leerlingen reeds geïnstalleerd op de slaapkamers en nu zitten ze geboeid te luisteren naar de uitleg over het verloop van de maaltijd. Na een versterkend maaltijd staat er waarschijnlijk nog een zeer boeiende activiteit op het programma. Maar daarover later meer in het gezelschap van de eerste foto's.
Ik heb zonet de brief met nieuwe info rond ons verblijf in Durbuy uitgeprint. We zijn er dus klaar voor.
Hopelijk zijn er nu enkel mama's gerustgesteld. Ja, we trekken over een drietal weken voor een supertof verblijf naar Durbuy. Jullie kunnen nu alvast de eerste voorbereidingen treffen. En je mag het gerust van me aannemen het wordt vast en zeker weer een week om niet snel te vergeten. Naar goede gewoonte kan je hier alvast even doorklikken naar het lied: j'aime Durbuy van de topartiest Rob. http://www.youtube.com/watch?v=1dhxmSKgGrI
Na een iets langere nachtrust hebben we deze morgen getracht om onze bagage op een ordelijke manier te maken. Jammer maar dat is niet overal gelukt. Maar alles zit netjes sorry een beetje modderig en onordelijk in onze koffer.
Onder een zon-loze hemel die af en toe een traantje laat ( waarschijnlijk omdat wij Durbuy deze middag verlaten) zochten we deze morgen naar verborgen plaatsjes in Durbuy.
Bijna iedereen kon alle foto's localiseren en slaagden er in om de vragen te beantwoorden.
Nu genieten we van het middagmaal en straks vertrekken we richting Barvaux om daar op de trein richting Brugge te stappen. Straks hopen we velen onder onze lezers terug te zien aan het station en dan kunnen jullie aan de lijve ondervinden dat we het hier reuzetof vonden en dat we deze week nooit zullen vergeten.
Misschien nog even dit: in de loop van volgende maand krijgen de leerlingen alle foto's van deze bosklas op CD.
Deze keer moesten jullie wel even geduld hebben om de laatste nieuwtjes vanuit Durbuy te vernemen. We hadden een vrij drukke avondvullende activiteit en daardoor hebben we jullie geduld even op de proef gesteld.
Deze namiddag bezochten we het dolmen- en menhirsdorp Wéris. Hier vernamen we iets meer over de overblijfselen uit het neolithische tijdperk. Maar ook de verhalen over 'duivels en sluwe molenaars' hebben ons echt geboeid. Als er nu even wat ongeluk in de lucht hangt dan weten we nu wie we de schuld moeten geven. Vanavond aten we samen met alle scholen een overheerlijk avondmaal en we werden zelfs verrast met een optreden van Manou. Na even met de benen gezwaaid te hebben , deden we een ontspannende maar te gelijkertijd leerrijke quiz. De grootste gokkers hadden hier wel een voordeel want gokken kan soms de kansen doen keren. Een 'beetje ' later dan de vorige avonden werden de slaapzakken opgezocht en nu is vast iedereen al in dromenland om te dromen over de voorbije dagen of al te dromen over de thuiskomst morgen.
Na ons ontbijt mochten we deze morgen al vlug de bus in die ons via een korte omleiding naar de grotten van Hotton bracht. Hier arriveerden we echter iets te vroeg zodat er nog wat tijd restte om ons te vermaken in de bijhorende speeltuin. Dat is ook best aardig ter afwisseling. Toen onze gids arriveerde begon onze tocht . Via een aantal trappen daalden we tot 40 m onder de grond. Hier werden we vergast op een leerrijke uiteenzetting over de vorming van stalagmieten en stalactieten. We leerden ook dat wanneer deze druipstenen samensmelten we spreken van een pilaster. Eigenlijk werd er heel goed opgelet zodat de aangekondigde test na de rondleiding niet echt meer nodig bleek. Nog even 35 m zakken via een nauwe wenteltrap om daar te vernemen hoe grotten gevormd worden. Na een mooi lichtspektakel waarbij de mooie vormen van de grot en de gevormde druipstenen duidelijk in beeld werden gebracht, gingen we via een aantal trappen en gelukkig een lift weer naar de bovengrond. Met de 3 foto's willen we jullie even laten meepoeven van de grot van Hotton. Eénmaal terug in Durbuy werden we onmiddellijk aan tafel verwacht. Ook nu heeft het eten gesmaakt. Nu even een middagdutje om straks de geheimen van de dolmen en de menhirs te ontdekken.
Deze donderdagmorgen ziet er alvast veelbelovend uit. De zon laat ons weer niet in de steek en dat vinden wij hier allemaal prima. Misschien dat we er straks wel iets minder van gaan merken want we kruipen met z'n allen onder de grond om de wereld van stalagmieten en stalactieten te bewonderen.
Net zoals de voorbije nachten heeft ook nu iedereen weer genoten van de nachtrust en daarnet zag iedereen er fris en monter uit. Straks laat ik jullie nog wel even meegenieten van enkele foto's maar nu zal het even zonder moeten.
Het was misschien wel een korte blog maar ook zo blijven jullie op de hoogte van het reilen en zeilen hier in Durbuy.
Missie volbracht! Boven liggen er hier nu 40 avonturiers die voor de volle 100% geslaagd zijn in de verschillende opdrachten die vandaag op het programma stonden. Ja hoor u leest het niet verkeerd 40 avonturiers want deze middag arriveerde mevrouw Myriam met in haar gezelschap een klasgenoot. Vanmorgen werden alle bruggen met veel moed overwonnen maar dat kon u reeds lezen op de vorige blog en deze namiddag werd er naar hartenlust geklommen, deden we een rappel en kwam de aap uit de mouw tijdens de overtocht via de apenbrug. Voor de ene verliep de ene activiteit al wat vlotter dan de andere , er hing er wel eens eentje ondersteboven tijdens de rappel of er schoot wel een keer een voetje van de stalen kabel van de apenbrug maar wat is er leuker dan wat extra uitdaging voor een avonturier. Na een versterkend avondmaal werden de leerlingen in drie groepen verdeeld om samen met de leerkracht ergens in de buurt van Durbuy gedropt te worden. Gewapend met een kaart en zaklamp kon het eigenlijk niet mislopen. De ene groep deed het netjes volgens plan, de andere vond dan weer dat een hoekje afsnijden best leuk kan zijn en de derde groep besliste om helemaal van de geplande route af te wijken. Maar iedereen kwam binnen de afgesproken tijd netjes ( hieronder moet je verstaan met modderige schoenen en al dan niet broeken) aan op LPM. Tijd om rustig onze slaapplaats op te zoeken en te genieten van een welverdiende nachtrust. Slaapwel en tot morgen!
Ik heb zonet de brief met nieuwe info rond ons verblijf in Durbuy uitgeprint. We zijn er dus klaar voor.
