Na ons ontbijt mochten we deze morgen al vlug de bus in die ons via een korte omleiding naar de grotten van Hotton bracht. Hier arriveerden we echter iets te vroeg zodat er nog wat tijd restte om ons te vermaken in de bijhorende speeltuin. Dat is ook best aardig ter afwisseling. Toen onze gids arriveerde begon onze tocht . Via een aantal trappen daalden we tot 40 m onder de grond. Hier werden we vergast op een leerrijke uiteenzetting over de vorming van stalagmieten en stalactieten. We leerden ook dat wanneer deze druipstenen samensmelten we spreken van een pilaster. Eigenlijk werd er heel goed opgelet zodat de aangekondigde test na de rondleiding niet echt meer nodig bleek. Nog even 35 m zakken via een nauwe wenteltrap om daar te vernemen hoe grotten gevormd worden. Na een mooi lichtspektakel waarbij de mooie vormen van de grot en de gevormde druipstenen duidelijk in beeld werden gebracht, gingen we via een aantal trappen en gelukkig een lift weer naar de bovengrond. Met de 3 foto's willen we jullie even laten meepoeven van de grot van Hotton. Eénmaal terug in Durbuy werden we onmiddellijk aan tafel verwacht. Ook nu heeft het eten gesmaakt. Nu even een middagdutje om straks de geheimen van de dolmen en de menhirs te ontdekken.
Deze donderdagmorgen ziet er alvast veelbelovend uit. De zon laat ons weer niet in de steek en dat vinden wij hier allemaal prima. Misschien dat we er straks wel iets minder van gaan merken want we kruipen met z'n allen onder de grond om de wereld van stalagmieten en stalactieten te bewonderen.
Net zoals de voorbije nachten heeft ook nu iedereen weer genoten van de nachtrust en daarnet zag iedereen er fris en monter uit. Straks laat ik jullie nog wel even meegenieten van enkele foto's maar nu zal het even zonder moeten.
Het was misschien wel een korte blog maar ook zo blijven jullie op de hoogte van het reilen en zeilen hier in Durbuy.
Missie volbracht! Boven liggen er hier nu 40 avonturiers die voor de volle 100% geslaagd zijn in de verschillende opdrachten die vandaag op het programma stonden. Ja hoor u leest het niet verkeerd 40 avonturiers want deze middag arriveerde mevrouw Myriam met in haar gezelschap een klasgenoot. Vanmorgen werden alle bruggen met veel moed overwonnen maar dat kon u reeds lezen op de vorige blog en deze namiddag werd er naar hartenlust geklommen, deden we een rappel en kwam de aap uit de mouw tijdens de overtocht via de apenbrug. Voor de ene verliep de ene activiteit al wat vlotter dan de andere , er hing er wel eens eentje ondersteboven tijdens de rappel of er schoot wel een keer een voetje van de stalen kabel van de apenbrug maar wat is er leuker dan wat extra uitdaging voor een avonturier. Na een versterkend avondmaal werden de leerlingen in drie groepen verdeeld om samen met de leerkracht ergens in de buurt van Durbuy gedropt te worden. Gewapend met een kaart en zaklamp kon het eigenlijk niet mislopen. De ene groep deed het netjes volgens plan, de andere vond dan weer dat een hoekje afsnijden best leuk kan zijn en de derde groep besliste om helemaal van de geplande route af te wijken. Maar iedereen kwam binnen de afgesproken tijd netjes ( hieronder moet je verstaan met modderige schoenen en al dan niet broeken) aan op LPM. Tijd om rustig onze slaapplaats op te zoeken en te genieten van een welverdiende nachtrust. Slaapwel en tot morgen!
De morgen zit erop en we zijn al goed op weg om volleerde avonturiers te worden. Om 9.oo stonden we al monter en fris een balletje te werpen want tegen een partijtje basket zeggen de meesten geen nee. Goed opgewarmd werden we dan onderwezen in de kunst van het 'string dragen' sorry voor de leken maar het woord string is hier het vakjargon voor een klimgordel. Gelukkig zijn we allen zeer pienter en een klimgordel aantrekken is voor ons een koud kunstje. Dan op weg naar de eerste brug. In een recordtijd sloegen we er in om met z'n allen de twee bruggen te overwinnen. Dan een touwen-wandeling met hier en daar een uitglijder maar dat kon onze pret niet bederven op weg naar de grot voor een ware speologietocht. De eerste hindernis, op handen en knieën door een enge doorgang, overwinnen is de eerste stap in een onvergetelijk tocht door het donker. Eigenlijk zijn we best trots op onszelf dat we ook dit deel van de avontuurlijk dag reeds tot een goed eind hebben gebracht. Dan met een goed gevuld busje waarop we heen en weer werden geschud met ook hier de al dan niet nodige oefeningen in het evenwicht bewaren,op weg naar LPM. Hier werden we vergast op heerlijke frietjes met ..... Nu een half uurtje rust om straks het tweede deel van onze avontuurlijke dag even succesvol verder te zetten.
Vandaag is ons programma gevuld meteen heleboel avontuurlijk opdrachten. Vanavond of misschien beter na vannacht zijn wij onverbeterlijke avonturiers die niet bang meer zijn voor een ladderbrug, een apenbrug, een grotje meer of minder. Ook de duisternis zal voor ons geen geheimen meer kennen. Is dit voor jullie thuisblijvers nog een mysterie dan zou ik zeggen straks lees je maar snel onze blog en jullie kan dan een deel meegenieten van onze avonturen Om iedereen misschien nog even gerust te stellen kan ik melden dat iedereen na de vermoeiende dag van gisteren goed uitgerust aan de ontbijttafel is verschenen. Tot later!
Ja, ook dinsdag is voor onze leerlingen alweer achter de rug . Terwijl ik hier rustig zit te bloggen, liggen onze spruiten moe en uitgeteld in bed en misschien liggen de eersten wel al lekker te slapen.
Deze namiddag vertrokken we in drie groepen onder begeleiding van de leerkracht op aardrijkskundige wandeling. Voor de leerkrachten is dit telkens weer een sprong in het duister want zullen die leerlingen hen wel goed leiden door hun kompas op de juiste manier af te lezen.
Gelukkig zijn onze leerlingen niet te onderschatten en duikt er hier en daar wel een kompasgenie op of wordt er goed samengewerkt zodat we op het 'rechte' sorry juiste pad blijven. Met hier en daar wat modderige hindernissen of moeten we zeggen gesaboteerde wegen: een 'boomtakje' ( te lezen als minstens 5 dunne boomstammen) dat plots de doorgang blokkeert, of valse voetsporen op een modderig pad of net dat stukje extra avontuur: een rivier oversteken via een superdunne boomstam, kwamen we allemaal keurig op tijd terug in LPM. Nog even wat vastzetting van het geleerde in ons geïmproviseerde klasje en toen gaven onze knorrende magen aan dat het tijd was om de hongerigen te spijzen. Heerlijke sliertjes overgoten met een lekkere tomatensaus stonden er op het menu. De avond sloten we af met een rustige knutselactiviteit en een half uurtje gezellig spelen en het bekijken van de blog en alle reacties. Alle leerlingen die een berichtje kregen vonden dat supertof en bedanken jullie daarvoor. Ook voor ons, leerkrachten is het altijd leuk dat jullie onze avonturen volgen en dat ook aan ons kenbaar maken met een berichtje. Omdat ik slechts één groep kon begeleiding op de wandeling sluit ik deze blog met enkele slaapzaalfoto's ( uitgezonderd de eerste foto). Alvast tot morgen.
De zon was volop van de partij en we werden gedropt op het juiste bospad. Onze eerste wandeling van de dag konden we aanvatten. Eerst even het landschap bekijken , 'hé dat is hier niet zo vlak als bij ons!! ' dan aan de lijve ondervinden dat wanneer je eerst een hele tijd daalt je ook terug moet stijgen en dat bleek voor sommigen onder ons een minder leuke ontdekking. Na wat gepuf en geblaas bereikte iedereen het museum van Hotemme.
Hier bekeken we de dieren en planten en leerden we heel wat bij door op kleine details te gaan letten. Misschien nog met de musical in het achterhoofd zagen sommigen zelfs een Vlaamse 'haai' in één van de kijkkasten. Kwestie van nieuwe dieren te ontdekken. Na een lekker middagmaal was iedereen toe aan een half uurtje rust om straks het tweede deel van de wandeldag aan te vatten.
Vanuit een licht bewolkt Dubuy wensen wij jullie een goede morgen. Voor ons ligt er een mooie dag in het vooruitzicht: de zon probeert hier al door een dun wolkendek te breken , en straks worden onze kuitspieren deftig op de proef gesteld want vandaag is het wandeldag. Maar daarover later meer.....
De nacht hebben de meesten onder ons vrij goed doorgebracht en hoewel de meesten wel redelijk vroeg de ogen openden zien ze er allen fris uit bij het ontbijt. Blijkbaar wekt buitenlucht de eetlust op want ze hebben vrij goed ontbeten.
We laten jullie nu nog even meegenieten van onze ordelijke leerlingen.(zie foto) Tot vanmiddag
En geschiedenis dat hebben we vandaag echt wel beleefd. Pascal vertelde ons op een zeer leuke en interactieve manier de geschiedenis van de stad Durbuy. Zo leefde hier ooit een graaf 'Sam' die graag de bloempjes buiten zette maar die dan toch ene schone jonckvrouwe ten huwelijk vroeg en zo een mooi gezin stichtte in zijn kasteel. Zo kwamen we ook te weten dat de koeienoorlog echt wel om koeien gaat; Zo brachten we een leerrijke namiddag door in het centrum van Durbuy. Na de wandeling hebben we dan even het gehoorde en geziene netjes ingevuld in ons werkboekje. Om zes uur konden we dan genieten van het avondmaal om bijna onmiddellijk daarna onze geschiedkundig brein verder aan te scherpen. In een grot die in het verleden ontstaan is door de werking van het water hier in Durbuy natuurlijk de Ourthe, konden we dankzij onze stille doortocht door de grot ook een enkele vleermuis waarnemen. Onze spruiten liggen terwijl ik hier de blog in orde breng al in bed en ik ben er van overtuigd dat de eersten al snel in dromenland zullen verzeilen want het was reeds een lange maar leerrijke dag. Om jullie een impressie te geven van onze activiteiten alvast enkele foto's.
eerste berichten uit Durbuy goed verlopen treinreis wel heel druk op de trein leerlingen zelf wel rustig en voorbeeldig station Barvaux: bus staat reeds op ons te wachten wel enkele laadprobleem: teveel bagage geen bagage achtergelaten kamerverdeling vlot verlopen de trappen (=3) met de koffers: best lastig goed geïnstalleerd straks de eerste warme maaltijd groentensoep, rijst, kip curry en ananas( jullie vlugger op de hoogte dan bosklassers zij eten om 13.00) dan verkennen we op geschiedkundig wijze de 'stad' Durbuy; maar daarover later meer ... eerste foto's om jullie te overtuigen dat we het hier naar onze zin hebben volgen vanavond
Eerst voelde het weer een beetje onwennig en na een valse start ( ik tikte eerst een tekst en duwde dan op een verkeerde toets en toen moest ik weer helemaal opnieuw beginnen) begint het me hier weer aardig te lukken.
Zijn jullie net als ik al aan het af tellen naar onze week in Durbuy? Misschien volgen jullie ook wel de weerberichten? Wordt het een lenteweek met zon of zullen we toch te maken krijgen met enkele maartse buien?
Hopelijk wordt het de zon die we te zien krijgen en kunnen we de dikke truien waarvan sprake was in de brief lekker in onze koffer laten zitten. De laatste voorbereidingen zijn achter de rug: iedereen weet wanneer we vertrekken, wie zorgt voor het vervoer, de laatste blaadjes zijn aangepast,... Het enige dat ons nu nog te doen staat is het maken van onze koffer, de wekker tijdig zetten en er een toffe , leerrijke week van maken. Wij, de leerkrachten hebben ze veel zin in. Als oude 'rotten ' in de avontuurlijke tochten en de leerijke wandelingen hebben meester Dries en ikzelf juf Eva al heel enthousiast gemaakt. Ik merkte zelfs dat ons enthousiasme reeds op jullie is overgeslaan en dat vind ik prachtig. Om jullie nog wat extra warm te maken zet ik er nog een foto uit de oude doos bij. Iedereen klaar voor een superweek. Klik ook nog even op de link en je ziet een muzikaal warmmakertje.
Lieve Angelique, juf Hilde en alle anderen die tevergeefts gewacht hebben op deze laatste blog,
Ik ga jullie geduld niet langer op de proef stellen maar jullie iets later dan eigenlijk de bedoeling was op de hoogte brengen van onze laatste bosklasuren. Die zijn trouwens prima verlopen .Met ruime plaats op onze twee treinen en een probleemloze terugreis arriveerden we bijna op tijd te Brugge. Op het perron van Brugge stonden vele ouders ons op te wachten want vooral de moeders waren zeker nieuwsgierig naar de inhoud van de koffers. Gelukkig voor hen leven we in moderne tijden en hopelijk was die inhoud met 1 druk op de knop weer draagbaar!! Om een lang verhaal kort te maken: De bosklasssen waren SUPERLEUK en zullen we hopelijk NOOIT VERGETEN. Hierbij wil ik ook nog even alle ouders bedanken die op deze blog gereageerd hebben. Jullie reactie of ze nu schriftelijk was of mondeling doet altijd deugd en steek ons een hart onder de riem. Dank jullie wel. Aan alle leerlingen willen wij, jullie meesters en juf ook dank je wel zeggen :jullie waren een toffe bende om mee op te stap trekken!!!!!
Misschien tot later! ( ook volgend jaar trekken we op bosklas( zelfde periode= 2 weken voor de paasvakantie) en dan mogen jullie gerust nog een bezoek je brengen aan deze blog)
Onze laatste voormiddag brachten we zoekend door in Durbuy. Vonden we al foto's van die kleine details? Natuurlijk want wij zijn doorwinterde speurders die oog hebben voor detail en trouwens we waren zeer aandachtig tijdens de geschiedeniswandeling. Nu nog vlug een proper souvenirtje ( de andere souvenirtjes moeten in de machine) en onze week in Durbuy zit er spijtig genoeg op. Voor we de treinreis aanvatten, vullen we onze buiken met een lekkere maaltijd. De maaltijden waren trouwens heel de week niet te versmaden. Voor de thuisblijvers tot straks en vanavond dan nog een laatste afscheidsblog.
Onze laatste avond te Durbuy werd een bonte avond. We zijn gestart met een dansje en een liedje, vervolgens een lekker worstje in een sausje tussen een broodje. daarna werden we geïntroduceerd in de Japanse vouwkunsten om daarna een kaartje te leggen of een spelletje te spelen. Afsluiten gebeurde met een ware artiest en zijn beat box talent. Kortom gevarieerd maar toch superleuk. Nog één nachtje slapen en morgen nog een morgen om afscheid te nemen van Durbuy.
En wat voor een namiddag! Met z'n allen (want dat had ik nog niet vermeld: Mevrouw Myriam is op bezoek) trokken we onder een grijze hemel de berg op. Jammer van het druilerige weer maar vandaag zouden we onze grenzen verleggen en ons wagen op 2 verschillende avontuurlijke bruggen zo ergens tussen de boomtoppen. En grenzen zijn er verlegd. Sommigen begonnen met een klein hartje aan de tocht maar iedereen bracht het tot een goed einde en bereikte de overkant van de bruggen. Knap hoor!!! De dappersten van de bende laten we jullie alvast zien. Voor hen die hier niet verschijnen op de blog, vragen we nog een beetje geduld. Later krijgen alle leerlingen nog een cd met alle foto's van de gezamenlijke activiteiten van het zesde leerjaar. Wat ik misschien best nog vermeld lieve ouders is het feit dat het deze middag de hele tijd regende en dat is te merken aan onze kledij. Ik zou zeggen: zet de wasmachinedeur maar open niet voor alle mooie herinneringen maar voor alle 'mooie modderige' kledij.
Wie is de rijke graaf van Durbuy die verschikkelijk graag cadeautjes geeft aan de mooie dames? Ja hoor, hij verbleef in ons midden. Niemand minder dan één van onze leerlingen namelijk Bram mocht de rol op zich nemen. Zo kwamen we ook te weten dat onze graaf heel wat leenheren met lijfeigenen had en hij zo aan al zijn rijkdom kwam. De zoon van onze graaf kreeg de naam 'Niels' en omdat hij niet zo dol was op de school bracht hij heel wat tijd door in de bossen rondom Durbuy. Daar ontmoette hij de mooie dochter van een lijfeigene en werd tot over zijn oren verliefd. Zo werden we door gids Willem de hele stad doorgeloodst. Best interessant en heel leerrijk. Weten jullie trouwens dat hier in Durbuy lang geleden een koeienoorlog 'woedde'? Willen jullie hier meer over vernemen dan vragen we jullie nog een dagje geduld. We zullen honderduit te vertellen hebben op vijdagavond.
ps Voor de ouders die denken dat sommigen onder ons zich graag verstoppen hier een groepsfoto en enkele foto van onze geschiedeniswandeling.
Jullie moesten nu wel lang op onze blog wachten maar ons programma zat een beetje vol en nu is er pas een gaatje om jullie te berichten over onze activiteiten. Deze namiddag trokken we Asterix en Obelix achterna maar in plaats van dolmen en menhirs te bouwen hebben we ons beperkt tot het bekijken van deze reuzeachtige bouwwerken. Best indrukwekkend als je weet dat een enkel 'steentje' 30 ton weegt. Ook de duivel speelt in de verhalen rond de menhirs steeds een belangrijke rol. Hoewel over de duivel geen slecht woord want hij was ons goedgezind want wij werden op een mini-bui na gespaard van zware regenval. De zon kregen gelukkig wel te zien. Na een lekkere maaltijd , macaroni met hesp en kaassaus, hadden we geen tijd om even te rusten want er stond een verrassing op het programma. Deze verrassing werd op enthousiasme onthaald. Ja hoor een dropping dat viel goed in de smaak. In twee groepen trokken we er uit. Op twee verschillende plaatsen werden we gedropt maar dankzij de goede kaartvaardigheid van de leerlingen kwamen we na een uurtje terug in het centrum. Nog een babbeltje voor het slapengaan en dan het bed in om onze batterijen op te laden.
Het zal vlug moeten gaan want nu een iets meer tijd inbeslagnemend middagmaal ( stoofvlees met frietjes) moet ik jullie hier in record tijd op de hoogte brengen van onze voormiddag. De oh en de ah waren deze morgen zeer talrijk aanwezig want de wereld onder de grond is toch wondermooi. De druipstenen in allerlei vormen en maten waren prachtig om te aanschouwen en sommigen stonden letterlijk met de mond open deze prachtige natuurlijke kunstwerken te bekijken. Snel nog enkele foto's om jullie ook te doen watertanden. Nu snel warme en tegen de regenbeschermende kledij aantrekken (want het is alsof de duivel ermee gemoeid is) om tussen de dolmen en de menhirs te gaan wandelen en ook hopelijk hier iets op te steken.
Na een deugddoende nachtrust die gelukkig wat langer was dan de voorbije dag, staan we weer paraat voor een leerrijke dag in het zuiden des lands.Maar jammer genoeg zijn de weergoden ons vandaag precies niet zo goed gezind. De hemel is zeer grijs en de regen wisselt met sneeuwvlokken. Gelukkig brengen we de morgen door in de grotten van Hotton maar we hopen dat het deze middag iets droger is want dan hebben we een ontmoeding met enkel dappere Belgen. Maar daar natuurlijk weer later meer. Voor allen die reeds een reactie achterlieten op onze blog van harte dank want het doet iedereen deugd om ook iets van het thuisfront te horen. Alle kinderen sturen dan ook groeten terug aan jullie.
We aten dan misschien wel sliertjes en we kropen ook onder de grond maar wormpjes zijn we nog niet. We moesten ons wel op handen en knieën voortbewegen en ons in allerlei kronkels en bochten wringen om ons een weg te bannen door de duisternis van de Grotten van Durbuy. Maar wij hebben een hele lading stoere meiden en knechten mee want iedereen heeft de speleo-avond tot een goed einde gebracht. Na een verkwikkende douche doken we het bed in en de meesten van onze dappere zieltjes zijn nu reeds in dromenland. Misschien dromen ze wel van de prachtige natuur, l'ours, een adembenemende afdaling en de meest avontuurlijke apenbrug. Morgen is ons programma ook goed gevuld maar om daarover meer te vernemen zult u nog wat langer moeten wachten. Alvast tot morgen!
De allereerste blog van 2010. 
