Bosklas Durbuy 2019

Na de LPM fuif en de stressquiz eindigden we de avond met het vrij podium. Enkelen van onze bosklassers gaven hier het beste van zichzelf.

De avond werd afgesloten met een lied van de stagiaires met ondersteuning van meester Bram en juf Lisa. Zij zongen natuurlijk over de leuke tijd hier in Durbuy.

Met een fotozoektocht nemen we straks afscheid in Durbuy. (Misschien straks nog wel enkele sfeerbeelden).

Na het middagmaal keren we dan huiswaarts met een koffer vol modderige kledij maar vooral heel veel herinneringen.

De modder zal zeker verdwijnen maar de herinneringen en verhalen van deze avontuurlijke week zullen veel moeilijker gewist kunnen worden

Deze morgen moest bijna iedereen tegen 7.30 gewekt worden want een bosklas is best vermoeiend en dan is een goede ( en lange) nachtrust heel belangrijk.

Als ik de weersverwachtingen mag geloven starten we vandaag droog maar mogen we later op de dag regen verwachten.

De activiteiten-verwachtingen zijn natuurlijk anders: Deze morgen staat de avonturenloop op het programma en deze namiddag gaan we op stap met kaart en kompas. Vanavond staat ons laatste goedgevuld avondprogramma te wachten.

Over al deze activiteiten later meer.

Eerste stop de bruggen: de eerste brug loopt over een diepe kloof maar iedereen bereikte veilig de overkant. De tweede brug de touwenbrug bracht ons terug naar de overkant van de kloof. Ook deze brug lukte bij iedereen.

Met zijn allen trokken we dan naar het everzwijnenbos. Hier doorlopen houdt natuurlijk een aantal risico's in en daarom is super stil zijn de boodschap. En dan merkt er natuurlijk iemand een zwijntje en dan moet je ... LOPEN.

Gelukkig is lopen iets wat we goed kunnen ( misschien met dank aan meester Geert) en liep dit avontuur ook goed af.

Op naar avontuur 3 :de Death ride. Sommigen hadden hier wel een beetje schrik voor maar die kan je overwinnen en daarom heeft bijna deze rit gemaakt.

Deze avonturen illustreer ik met foto's van de leerkrachten. Die van de kinderen krijgen jullie zeker later nog te zien.

Willem ( LPM -gids) gaf ons deze namiddag eerst een briefing rond apenbrug , rappel en klimmen.

1. Trek een speciale gordel aan .

2. Op de apenbrug zorg je dat je goed beveiligd bent en dan mag je deze oversteken zoals je zelf wil. Stappen als een volleerd mannequin is toegestaan.

3. Ga naar de rappel. Zet je voeten op de rand en je benen steeds mooi gespreid. Doe alsof je in de zetel ligt en daal langzaam af.

4. Klimmen doe je met je handen en voeten en NIET met je tanden. A fdalen doe je zoals bij de rappel.

Iedereen had supergoed geluisterd naar Willem en in ware para-stijl konden de meesten de apenbrug oversteken, deden ze een super-coole rappel en ook het klimmen lukte bij de meesten supergoed. De foto's zijn hier een duidelijk bewijs.

In vier groepen stapten we onder een tranende hemel ( = motregen) naar het domein van Hare krishna. Voor sommige groepen bleek het juist volgen van de verschillende foto's niet zo evident en zo waren zie die eerst vertrokken niet de eersten op het domein. Toch is iedereen met hier en daar een tip van de toeristen of lokale bevolking op de eindbestemming gekomen. De bus van LPM bracht ons dan veilig terug naar onze verblijfplaats. Hier konden we dan lekker smullen van frietjes met stoofvlees.

Na een klein halfuurtje platte rust, kwestie van onze frietjes te laten verteren, trekken we straks in de richten van de rappel. Maar die verslaggeving volgt later.

Enkele foto's van de ochtendgymnastiek.

Speciaal voor Mevrouw Myriam: IEDEREEN heeft er een goede nachtrust op zitten en maakt zich nu klaar voor het ontbijt.

Vandaag mogen jullie je verwachten aan de gebruikelijke 3( 4) blogs van de dag.

Deze morgen trekken we op fotowandeltocht naar het domein van Hare Krishna., deze namiddag wordt het klauteren en vanavond kruipen. Wat dit precies inhoudt, krijgen jullie later op de dag nog te horen.

Wij zijn klaar voor een hele dag avontuur.

Vandaag zeiden we niet zo maar sten tegen stenen maar MEGALIETEN.

Zo leerden we over de soorten megalieten en wat de betekenis van deze stenen euh.... megalieten precies zijn.

Bij de verschillende stopplaatsen kregen we verschillende opdrachten.

Zo moesten we met een groep de constructie van de dolmen nabootsen. We discussieerden over het al dan niet verplaatsen van menhirs.

We mochten ook even fantaseren over het versieren van dolmen.

Bij de menhir van Oppagne konden we ons lunchpakket aanspreken en daarna mochten we in groepjes reclame bedenken voor de megalieten.

Er werd hele leuke reclame bedacht maar de grote winnaar was het mega-lied : zeg niet zomaar steen tegen een mega-liet!

Bij de witte menhir van Wéris moesten we de echte legendes trachten te ontdekken. En dan onze laatste stopplaats Lit du Diable.

Het verhaal doet de ronde dat wie op het bed gaat zitten niet gespaard blijft van ongeluk. Maar misschien moeten wij dat nu ontkrachten: Deze morgen moesten we nog in 2 groepen naar Wéris ( enkel het kleine busje was beschikbaar) maar nu werden we opgehaald met de grote bus ( deze werd vanmiddag hersteld en wij waren de eerste passagiers!) Wij zijn GELUKSVOGELS!

Al deze activiteiten illustreer ik even met enkele foto's.

Iedereen is na een verkwikkende nachtrust klaar om de nieuwe dag aan te vatten. Sommigen onder onze bosklassen waren reeds vroeg in babbel-modus maar toch werd iedereen geacht de nodige rust tot 7.30 in acht te nemen.

Op dit moment maakt iedereen zich klaar om straks na het ontbijt ( boterhammen met choco, confituur of cornflakes) te kunnen vertrekken naar Wéris. Vandaag staat er een dagtocht op het programma dus nieuws kunnen jullie pas verwachten rond de klok van zes deze avond.

Jullie kunnen dan vast en zeker een uitgebreid verslag lezen van onze avonturen in het dorp uit het verleden.

Deze en vele andere termen waren schering en inslag deze namiddag.

Simon ( LPM-monitor) liet ons op een zeer leuke manier kennismaken met de geschiedenis van Durbuy. Het ene verhaal werd geïllustreerd met de opvoering van een toneel in ware Shakespeare stijl met onze eigen graaf Gillian de la Bohème . Er werd gehuwd, de leenmannen deden wat een leenman hoorde te doen, ... Andere verhalen werden ons verteld met heel veel beeldspraak en verbeelding, af en toe hing er zelfs wel eens een geurtje aan, ( cfr de mestkar van Durbuy).

Na een flinke klim, wel .... trappen op het koeienpad ( we mogen het aantal niet verklappen voor de bosklassers van de toekomst) keerden we naar onze verblijfplaats terug.

Een korte pauze en dan aan tafel voor het avondmaal.

Nu zitten al onze leerlingen in de grote zaal voor de avond -activiteit die we straks afsluiten met een reflectorentocht. Maar daarover meer in de laat-avond blog.

Dus na de nodige telefoontjes werden we opgehaald door het busje van LPM. Onze bagage kon mee met de pick-up . Aangezien we dit jaar zeer talrijk zijn, gebeurde het transport in 2 beurten. Jullie blogster zat in het tweede transport en ik moet eerlijk bekennen dat het echte avontuur al startte tijdens de busrit. Maar tenslotte zijn we ook daarvoor in Durbuy, want 'avontuur' staat hier bovenaan ons lijstje.

Op dit eigenste ogenblik zitten alle bosklassers reeds te smullen van de eerste maaltijd in Durbuy.

Straks zullen we ons installeren op onze kamer en dan staat de eerste activiteit op het programma. Daar krijgen jullie vanavond verslag over.