Vandaag voor het eerst in bad met mam en pap. Mannekes toch, wat maken die twee daar een kliederboel van! Eerst giet mama bijna een halve liter water naast het bad omdat ze denkt dat ze superwoman is. Dan blijkt het bad te warm, dan weer te koud en pas na lang, erg lang sukkelen is het net goed. Ondertussen is de vloer nat en mama haar sokken zijn nog natter. Trouwens, jullie denken allemaal dat ik een klein, stil muisje ben. Want jullie hebben mij nog nooit kabaal horen maken... Maar dan heb je mij nog niet in bad zien gaan. Reken maar dat er dan leven in de brouwerij is. Ik word pas stilletjes als ik lekker droog ben en al mijn kleertjes weer aan heb. De buren zullen nu wel weten dat er een kleintje in huis is!
Vandaag heeft ons Milatje een prikje gekregen om nog wat bloedtesten te doen omdat ze een geel kleurtje begon te vertonen. De waarden waren een beetje te hoog en daarom moest ze 4 uurtjes onder de "blauwe lamp". Ze heeft haar heel goed gedragen en ging zonder wenen in haar tijdelijke bedje.
Deze morgen was het zover... 9u06 kwam je daar piepen. Mama en papa waren wel heel ontroerd om je te zien en je eerste kreetjes te horen. We hebben deze nacht wel niet echt kunnen slapen (en mama kan er heel wat beter tegen dan papa) maar dat vervloog allemaal op het moment.
Voor wie dacht dat er in 2006 nog een kindje van zou komen... fout gegokt! Onze kleine pruts is braaf blijven zitten. Het wordt er dus eentje van 2007. Mama en papa hebben nog rustig kunnen genieten van een feestelijke avond. Vandaag, op 1 januari, nog eventjes overal nieuwjaar gaan wensen en we zijn weer een dag verder. Welke dag van januari 2007 zal ons kleintje nu kiezen om te komen piepen???
In ieder geval een heel gelukkig nieuwjaar van ons drietjes aan iedereen!
Vanmorgen had ik een spannende afspraak met de monitor in het ziekenhuis van Halle. Hoera! Een half uur lang een dutje doen terwijl dat ding registreert wat er allemaal gebeurt in mijn buikje. En regelmatig eens piepen hoe het hartje van ons kleintje klopt natuurlijk. Volgens de monitor is alles daarbinnen rustiger dan vorige keer. Mijn bloeddruk is ook lager en mijn dikke varkenspootjes (wegens vochtophopingen) zijn een beetje gekrompen. Rusten was dus blijkbaar toch verstandig... Ondertussen staat alles thuis zo'n beetje klaar: boven op onze slaapkamer is er een rustig en gezellig slaapplekje ingericht en beneden staat nu het wiegje klaar en alles voor de verzorging van ons spruitje. Zelfs mijn valies is ondertussen gemaakt. Het enige wat ik nu nog moet doen, is een beetje genieten van de feestdagen en aftellen naar de grote dag. Wanneer die ook komt???
We doen het nog altijd goed... Mama's plasje werd goedgekeurd bij de gyn, haar bloeddruk is iets hoger dan normaal maar nog ok, jij krijgt nog altijd lekker veel eten en je hebt nog vruchtwater genoeg om in rond te zwemmen. Alleen vindt de gyn dat mama veel te moe is en dat ze wat meer moet rusten. Dus blijft ze maar een weekje vroeger thuis dan gepland. De gyn hoopt dat je daardoor tijdens de feestdagen nog lekker blijft zitten waar je nu zit. En mama ook...
Alles begint nu ook op orde te geraken: - doopsuiker staat klaar - de kaartjes komen in orde - mama maakt stilaan haar koffertje voor het ziekenhuis klaar - morgen halen we de belangrijkste spulletjes op bij DreamBaby samen met nonkel Tom
Mama en papa zijn dus stilaan klaar voor je komst... en vooral heel nieuwsgierig naar jou!
Mila
...bij mama en papa op schoot.
