Vanaf vandaag is het officieel want we hebben er allebei onze handtekening onder gezet. Mijn Bart is jouw papa! Dat wil zeggen dat je zijn familienaam krijgt en dat hij na de geboorte naar het gemeentehuis kan gaan om je aan te geven zonder dat hij mama daar bij nodig heeft.
Vanavond voor de zesde keer naar de gyneacoloog alweer. En toch is mama nog altijd zenuwachtig als ze in die wachtzaal zit. En vooral heel nieuwsgierig om jou weer eens naar de camera te zien lonken. Deze keer moesten we niet naar Lennik, maar hadden we een afspraak in het ziekenhuis in Halle. Jammer... Zo krijgen we de nieuwe praktijk van dr. Lauwers nog niet direct te zien. Maar dat is natuurlijk niet zo belangrijk als jou zien. Ze had ons gewaarschuwd dat het wachten in Halle lang kon duren en daarom hadden we de plannen voor ons huisje meegenomen. Dan konden we die samen nog eens goed bekijken voor de huisjesman morgen weer langskomt. De nesteldrang heeft bij ons overdreven grote proporties aangenomen Uiteindelijk hebben we niet lang moeten wachten en konden we jou al snel bewonderen. Alleen valt er steeds minder en minder te zien. Hier een stukje hoofd, daar een stukje arm of een stukje been. We hebben je twee keer heel schattig zien gapen en dat was wel erg leuk. Verder is alles naar goede gewoonte perfect in orde: de omtrek van je hoofdje en je buik is perfect normaal en ook je billetjes hebben de juiste proporties. Een normale kleine spruit dus. En je weegt nu 1.900kg! De doorbloeding van de navelstreng was ook goed in orde, dus je krijgt nog steeds genoeg eten. Mama mag lekker voorthuppelen zoals ze aan het doen was tot de volgende afspraak op 13 december.
Nog 2 maanden en je bent er... De 'grote dag' komt nu steeds dichterbij. Het wordt steeds moeilijker om niet de hele dag door aan jou te denken. Wat wil je, mijn buikje zit voortdurend in de weg, ik moet om de zoveel tijd naar het toilet spurten voor een plasje en jij kan bij momenten goed doorschoppen! Bij voorkeur op het moment dat mama eigenlijk lekker in slaap zou willen vallen. Ik begin stilaan af te tellen naar onze verjaardag (11&12 december) en dan naar Kerst en Nieuwjaar en dan naar ???
Wat zit daar allemaal in??? En zeggen dat je nog eens 3x zo groot moet worden voor je mag komen piepen!!! Ben jij al nieuwsgierig naar hoe de wereld eruit ziet? Naar de geur van je mama en papa? Naar de gezichten die bij al de stemmen horen die je steeds maar tot in dat buikje hoort?
Wij zijn in elk geval al heel nieuwsgierig naar jou... Maar ons geduld wordt voorlopig nog even op de proef gesteld. Blijf nog maar even lekker in dat warme nestje tot je er helemaal klaar voor bent.
Mama: een heeeeel rustige dag vandaag. Lekker uitslapen, luieren en een bezoekje aan opa en oma. Papa: een hele dag werken aan stoute pc'tjes in Aalst! Mama: danku opa en oma voor het wassen van mijn auto en voor het maken van de buikfotootjes. Eindelijk is het eens gelukt. Het resultaat? Kijk zelf maar. Papa: Eindelijk thuis... wat een druk weekend! Zaterdagvoormiddag de geboortelijst leggen (Ja! Voor papa's is dat zwaar werk...) en de rest van het weekend hard werken om iets klaar te krijgen tegen maandag. Pfffff...
Joepiedepoepie, de stoute dokters in het ziekenhuis hadden de resultaten van mijn buisjes vol bloed eerst ergens verloren gelegd, hoe dom, maar toen ze terug boven water kwamen, bleek dat ik helemaal perfect normaal in orde ben. Een gezonde mama Katrien dus! Alleen een beetje moetjes van een drukke week op werk... Hopelijk helpt het weekend ons weer recht. Alvast ook een goed vooruitzicht voor morgen in elk geval, want dan gaan we spulletjes kiezen voor de geboortelijst van onze kleine spruit.
Vandaag naar de dr. voor mijn glucosetest. Ik zit nu eigenlijk tussen twee prikjes in. Binnen 10 minuten moet ik terug vertrekken, maar ik had geen zin om een uur in de wachtzaal te zitten op zijn harde bankjes. Er zijn al drie prikjes en een viezig zoet drankje achter de rug en nu dus nog eentje te gaan. En dan afwachten wat het resultaat wordt natuurlijk... Ik denk dat ik straks maar eens vraag of ik als beloning naar het hartje mag luisteren :) En daarna nog gaan werken, daar heb ik minder zin. Vandaag toch maar eens proberen om tegen 17 uur te stoppen i.p.v. een uur later. Want ik ben moe, moe, moe.
De laatste dagen begin je serieus tekeer te gaan in mama's buik. Je kan de bewegingen nu niet alleen voelen, maar zelfs zien. Af en toe ontstaan er de meest bizarre bultjes op mama's buik. Je zit ook de hele tijd aan de rechterkant, want daar zitten een heleboel dikke bulten. Zul je aan de buitenkant even wild zijn???
Dag kleintje... Je bent de laatste maand meer dan 300gr bijgekomen en je weegt nu 877gr. Op de geprinte versie van de echo zie je alleen nog maar een schattige afdruk van je hoofdje, want je geraakt ondertussen al niet meer helemaal in beeld. Alles is wel weer goed nagekeken en je bent een gezonde, flinke baby. Mama is iets minder gezond... Er zat wat teveel suiker in haar plasje, dus is het nu gedaan met snoepen. Wat een straf! Want de chocolaatjes gingen er de laatste tijd goed in en de reep marsepein die ik had gekocht, moet nu ook blijven liggen. Maar dat is allemaal niet erg, zolang jij maar lekker fit en gezond op de wereld geraakt.
Veel liefs...
P.S. Je meter vindt dat je al een heel schattig kopje hebt.
Mama's buikje wordt nu echt wel lekker rond! Niemand is nog bang om te vragen wanneer ik moet bevallen :) De buikfoto van Mexico is ondertussen zelfs alweer achterhaald. Dus we zullen papa binnenkort weer eens aan het werk moeten zetten!
Normaal moesten we op 11 september naar de gyn, maar ze heeft ons toen terug naar huis moeten sturen omdat ze een bevalling moest gaan doen. We mochten vandaag om 8u45 teruggaan. Alleen heeft de gyn ons wel nog een dikke 20 minuten op de stoep laten staan!
Gelukkig was dat allemaal vergeten toen we je op het scherm zagen rondspartelen. Deze keer heeft de dokter alles eens heel goed nagekeken en het ziet er heel goed uit: een flink stel hersenen, een wild kloppend hartje en de rest werkt ook allemaal. Misschien lijk je wel op de papa, want volgens de gyn heb je grote handjes en die kunnen echt niet van mij komen :) Je weegt nu 550 gram en meet ongeveer 27 cm.
Gisteren terug geland op Zaventem na een lekker lange vlucht. Zoals beloofd hebben we ook het goede weer naar hier gestuurd van zodra we in Mexico aangekomen waren en we kunnen er nu nog mee van genieten. Mexico zelf was zoals we al schreven wauw!!! We hebben natuurlijk wel maar een klein stukje Mexico gezien: de provincie Yucatan. En laat die provincie nu net bekend staan om zijn mooie witte en uitgestrekte zandstranden. Onze luie dagen aan het strand hebben we afgewisseld met actie en cultuur: - met de Catamaran naar het eilandje 'Isla Mujeres' en onderweg snorkelen aan een mooi, beschermd rif - naar Chichen Itza, het middelpunt van de provincie en daarom zijn daar ook de belangrijkste resten van Maya's achtergebleven - voormiddag naar Tulum, ruïnes van een Maya-dorp aan de kust en in de namiddag lekker genieten in een megagrote lagune vol blauw water en visjes Euh ja, we hebben het dus goed gehad...
Wij zitten momenteel aan de Carribische kust en t moet gezegd worden... Wauw :) Spijtig dat little one het zelf nog niet kan zien... Alleszinds met ons drietjes is nog alles goed en we amuseren ons hier. Er is zelfs al een buikfoto genomen :) De rest van het verhaal zullen we hier wel plaatsen als we terug zijn, want zo op een tv typen is niet alles...
We zitten ondertussen weeral een weekje verder en ik ben dus een weekje zwangerder. Mijn buik is ondertussen nog wat gegroeid en toch heb ik er nog altijd geen enkele foto van. Tante Anneleen en papa Bart doen hun taak niet zo goed! Morgen vertrekken we op vakantie en daar zullen dan wel wat buikfotootjes gemaakt worden. Zo hebben we meteen een mooie achtergrond. Mijn valies maken was deze keer wel niet zo makkelijk, want de meeste van mijn zomerkleedjes passen ondertussen niet meer. Shorts raken niet meer toe, rokjes blijven hoog op mijn buikje steken en T-shirts bedekken maar een halve buik. Zucht! En dit is nog maar het begin, zeggen ze dan.
Mila
Normaal moesten we op 11 september naar de gyn, maar ze heeft ons toen terug naar huis moeten sturen omdat ze een bevalling moest gaan doen. We mochten vandaag om 8u45 teruggaan. Alleen heeft de gyn ons wel nog een dikke 20 minuten op de stoep laten staan!
