|
Naar het einde van de tocht leeft bij veel pelgrims een dubbel gevoel. Blij dat er een einde komt aan het onderweg zijn en dankbaar voor al die mooie momenten.
Een beetje onrust ook misschien omdat het einde van de tocht nadert en niet alle vragen een antwoord kregen.
We mochten genieten van de schoonheid van de natuur, de zon, de bloemen en de wind.
We mochten andere mensen ontmoeten, mensen die we amper kenden en toch waren we zo eigen met mekaar.
Ook waren vermoeidheid, pijn en eenzaamheid ons deel.
Zoals we met open handen thuis vertrokken, 10 dagen geleden, willen we ook met open handen weer naar huis terugkeren, gesterkt door deze weg, onze camino!
Ga naar huis naar de uwen. En vertel hen alles, wat de Heer, u onderweg gedaan heeft
( Marcus,V,19)
Het is een wonder gebeuren wanneer mensen elkaar echt ontmoeten. Wanneer we afscheid nemen verlaten we wel elkander maar laten elkaar niet alleen. Het is een wonder wanneer mensen elkaar echt ontmoeten.
Dit is het laatste berichtje en we bedanken iedereen die met interesse onze Camino volgde.
Het was gewoon een dagelijks verslagje van ons "doen en laten" op deze tocht die we stuurden naar al diegene die ons nauw aan het hart liggen en we waren zeer blij met de talrijke reacties die we mochten ontvangen
Afsluiten doen we onze blog zeker niet, want we moeten nog onze fotos posten.
Marina, Rosalinde en Betty
27-09-2008 om 21:00
geschreven door marobe 
|
