18-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

18 sept. / 20 km200  / 28.988 stappen

“Camino industrie” of  “Camino autoroute” mogen we deze tocht van vandaag wel noemen; wij stapten bijna de ganse dag langs gevaarlijke wegen.

Het werd een gewaagde tocht langs drukke wegen.

Nn villa nova do Rheina kwamen wij voor het eerst een kerkje tegen op onze pelgrimstocht, wij maakten hiervoor een kleine omweg en na een stevige klim bereikten wij het kerkje dat spijtig genoeg gesloten was. Een dorpsbewoonster zocht de pastoor of de koster, maar helaas.

In Azambuja vonden wij een kamer bij de residentie "Flor da Primavera".

Een heel vriendelijk vrouwtje deed moeite om Vlaams te leren en ons een beetje Portugees bij te leren.

Voor de veteranen onder ons was het weer hoog tijd dat de voeten rust kregen. Onze jonge spring in het veld, Betty,  had nog een etappe verder kunnen gaan.

Ocharme Betty, je zit opgescheept met 2 veteranen en wat voor een soort ! De ene heeft graag altijd het laatste woord en de ander wil het altijd beter weten. Maar voor de rest komen wij goed overeen hoor !

Na onze was en plas rustten wij uit en vanavond bij het eten drinken wij een fles wijn op de 27ste huwelijksverjaardag van Jan en Marina.

We zullen nog proberen om in de kerk van Azambuja binnen te geraken voor een stempel, een gebed en het branden van een kaarsje.

Dat was het relaas van vandaag.

Groetjes van ons alle drie.

18-09-2008 om 20:26 geschreven door marobe  

19 sept.

Azambuja - Reguendo - Santarem.        

11,750 km / 16787 stappen - 31,800 km / 45.460 stappen

Wat Rosalinde vannacht heeft uitgezet weten wij niet maar ...... vanmorgen had ze er een grote blaar bij van 2,50 euro die gisteren nog niet te zien was.

Vandaag zou het een zware maar mooie etappe kunnen worden. We vertrokken na een stevig ontbijt richting Reguendo. dit was een stuk a la voeren. Op een bepaald stuk moesten wij ons door dichtgegroeide rietvelden banen. Natte, drassige en modderige ondergrond hebben wij getrotseerd. In Reguendo aangekomen beseften wij toch dat wij toch wel drie straffe madammen waren. De een liep met een blauwe loskomende nagel met een dikke blaar eronder,de ander met vier blaren op de voeten en de derde liep de 31 km alleen verder.

Rosalinde en Marina namen in Reguendo de bus naar Santarem en zochten een goede slaapplaats.
Rond 17 u hebben wij Betty verwelkomd met een grote super bock en wij waren opgelucht dat wij haar terug zagen.

Toen Betty de kamer betrad zei ze : wij zijn weer met ons gat in de boter gevallen.

Vanavond grondige voetverzorging om hopelijk morgen samen verder te stappen. 

dankbaar voor het vervolg.

Wij

19-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

19-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

20 sept.

Santarem - Arneiro das Meilhanicas.  

24,60 km / 35150 stappen

Gisterenavond niet gedacht om met alle drie samen te vertrekken wegens de pijnlijke voeten maar dan toch ferm bedacht en een kleine km verder zaten wij al in de kerk van Sao Paulo. Na een bedankje aan sint Jozef en de heilige Rita zagen wij het weer volledig zitten.

Ja,ja dat hier twee kranige vrouwen bij zijn is wel zeker.

De weg was vrij zwaar maar we beten ferm op onze tanden. wat hebben die twee veteranen al in hun jong leven uitgespookt om zo een boetetocht te moeten ondergaan ...

Ik ging voorop en zocht al een slaapplaats. Dit onderkomen met zwembad tartte heel onze verbeelding. Er waren voor ons al twee Nederlandse pelgrims aangekomen waar we een leuke avond mee hadden.

Deze dames waren reeds 74 jaar en gingen door tot in Santiago.

Betty

Zoals elke morgen trekken wij een boodschapkaartje. Vandaag trok Marina "ontmoetingen".

In de kerk gaf een vrouwtje ons uitleg over de heiligen die er allemaal stonden en gaf ons allen een gebedsprentje dat ze zelf had gemaakt en vroeg voor haar te bidden  in Fátima. Zijzelf zou voor ons bidden voor een goede tocht.

De volgende ontmoeting was een fruitkraam die op een kruispunt stond waar wij elk een appelsien en een appel wilden kopen ... de eigenaar wilde geen geld, hij offreerde ons dit. Juist voor Advagar stopten wij bij een cafeetje om een frisdrank en hadden wij een gesprek met vier Portugezen en een Canadees.

Van ontmoetingen gesproken…

20-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

20-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

20-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

21 sept.    

Armeiro das Milhanicas - Minde. 

23,50 km / 33609 stappen

Zoals gezegd - met ons gat in de boter gevallen, d.w.z. als kers op de taart een zeer lekker ontbijt.

Daarna volijver begonnen aan de dag van het klimmen en klimmen en stevige klim en lange klim en sterke klim tot het zweet van ons t... armen lekten.

Langs geitepaadjes. Het was een prachtige berg.

De hel naar O'cebreiro was er niks tegen ! de Hollandse dames vonden dit ook.

Het positieve aan heel de zaak waren de mooie panorama's.
Wij, Rosalinde en Marina, hadden een kleinere tred waardoor wij na ong. 8 km Betty haar eigen tocht lieten voortzetten op haar tempo zodat wij onze tocht op tijd en stond konden onderbreken omuit te puffen.

Wij hebben dan heel de dag compagnie gehad van een witte vlinder die rondom en tussen ons in fladderde.

Wij kwamen ook in enkele dorpjes kerkjes tegen maar spijtig genoeg waren deze gesloten.
Boven in de bergen overtrok de hemel en rommelde er onweer.

Wij hebben dan Jacobus om hulp gevaagd en het onweer bleef uit.

Uiteindelijk heeft ieder op zijn eigen tempo gehaald.

Dikke proficiat en een ferme cerveja werd hierop gedronken.

nog 1 etappe en dan .....  Fatima (hopelijk)

De meisjes in Portugal

Boodschap voor Mannu en Linda - in Alverca is er geen overnachting (ook de Hollanders vingen bot)

21-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

21-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

22 sept.

Minde – Fátima.

21,580 km / 30834 stappen

De kaartjes die we vanochtend trokken waren zeer toepasselijk en gaven ons de kracht om samen de laatste etappe af te werken.

De laatste tocht was het enthousiasme groot genoeg om op hetzelfde ritme Fátima binnen te komen.

Het werd een aangename tocht en de aankomst in Fátima was indrukwekkend en emotioneel.

We staken een elektronisch kaarsje aan voor het slagen van onze tocht en bezochten het “heiligdom”.

Het was indrukwekkend.

Onze rugzak werd al snel een te grote belasting en we zochten de refugio op.

Deze bleek zeer netjes te zijn en wij zijn de enigste gasten. Wat een luxe!

Na het douchen, de voetverzorging en de was, gingen wij op zoek naar een internetcafé en ... frisse cervejas !

We hebben het gehaald !!!!!!

daag

22-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

22-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

23-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

23 sept.

Fátima

Gisterenavond hebben wij heel lekker gegeten in de buurt van onze refugio.

Betty deed zich te goed aan een grote teljoor pulpa (inktvis).

Marina en Rosalinde deelden 1 bord met lekkere vis en gebakken aardappeltjes.

Dit werd overgoten met een lekkere fles vino tinto.

Maar van de vino kregen wij 's nachts zo’n nadorst en wij hadden niets meer te drinken dus dat was onder de kraan hangen.

Vanmorgen na het ontbijt kwam het religieuze gedeelte aan de beurt.

Kaarsen werden gekocht en geofferd. Het was een echte vlammenzee. De kaarsen smolten zienderogen weg of vielen om in het vuur.

Nadien deden wij elk in stilte ons gebed voor Maria van Fátima voor iedereen die dit gevraagd had en ook voor iedereen die ons nauw aan het hart ligt!

Nadien gingen wij op souveniertjesjacht.
Van Paternosters tot Mariabeelden…keuze te over.
Scherpenheuvel is niets vergeleken met de commercie hier.

Straten en straten vol winkeltjes .... pleintjes puilen uit van de winkeltjes.

We wandelden ook naar de huisjes van de herdertjes waar Maria aan verschenen was en waar alles mee begon. Ook hier heerste de commercie.

Na het avondeten gaan wij meedoen met de kaarsjesprocessie en zit het er voor ons op hier in Fátima.

Morgen nemen wij de bus terug naar Lissabon en genieten donderdag nog een laatste dag in de city.

We willen hierbij nog ons thuisfront bedanken dat zo met ons heeft meegeleefd op onze tocht.
Dit gaf ons kracht en steun !

Halleluja ! ! !

23-09-2008 om 20:34 geschreven door marobe  

24-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

24-09-2008 om 00:00 geschreven door marobe  

26-09-2008 om 18:19 geschreven door marobe  

Naar het einde van de tocht leeft bij veel pelgrims een dubbel gevoel. Blij dat er een einde komt aan het onderweg zijn en dankbaar voor al die mooie momenten.

Een beetje onrust ook misschien omdat het einde van de tocht nadert en niet alle vragen een antwoord kregen.

We mochten genieten  van de schoonheid van de natuur, de zon, de bloemen en de wind.

We mochten andere mensen ontmoeten, mensen die we amper kenden en toch waren we zo eigen met mekaar.

Ook waren vermoeidheid, pijn en eenzaamheid ons deel.

Zoals we met open handen thuis vertrokken, 10 dagen geleden, willen we ook met open handen weer naar huis terugkeren, gesterkt door deze weg, onze camino!

Ga naar huis naar de uwen. En vertel hen alles, wat de Heer, u onderweg gedaan heeft …                      ( Marcus,V,19)

Het is een wonder gebeuren wanneer mensen elkaar echt ontmoeten. Wanneer we afscheid  nemen verlaten we wel elkander maar laten elkaar niet alleen. Het is een wonder wanneer mensen elkaar echt ontmoeten.

Dit is het laatste berichtje en we bedanken iedereen die met interesse onze Camino volgde.

Het was gewoon een dagelijks verslagje van ons "doen en laten" op deze tocht die we stuurden naar al diegene  die ons nauw aan het hart liggen en we waren zeer blij met de talrijke reacties die we mochten ontvangen

Afsluiten doen we onze blog zeker niet, want we moeten nog onze foto’s posten. 

                              Marina, Rosalinde en Betty                                                       

27-09-2008 om 21:00 geschreven door marobe  

28-09-2008 om 18:03 geschreven door marobe