Deze week als training klimkoers te Orroir gereden. De 1ste 9 rondes geen probleem. Ik kon goed in het peloton blijven. Er werd zeer hard gereden.
Bij het ingaan vd 4 rondes met beklimming Kluisberg wist ik op voorhand dat het zwaar ging worden, want mijn batterijtjes waren bijna leeg. Toch 1 keer opgereden, onder grote aanmoediging, maar ik moest lossen. Ben afgestapt bij de 2de beklimming omdat ik al te ver achter was.
Vandaag mijn 1ste Flanderscup dit jaar. Niet direct met type parcours. Het parcours was hetzelfde als vorig jaar, maar nu in omgekeerde richting. Deed wel raar. Het bos lag er droog bij en er hing een vochtige lucht. Geen stof, das goed!
Omdat ik nog geen Flanders gereden had, moest ik achteraan staan bij de start, maar dat vind ik niet zo erg. Weet me wel naar voor te manoeuvreren.
Lukte ook goed, zat vlug halfweg. Ik wou halfweg de 1ste ronde aansluiten bij de 1ste grote bende, maar ik kreeg een duwtje en kwam tegen een boom terecht en viel. Terug de fiets op en achtervolgen.
De rest vd wedstrijd reed ik samen met Thomas VDV en de Waalse kampioen. Enkel Thomas en ik deden het kopwerk. In de voorlaatste ronde kreeg Thomas het moeilijk en bleef ik alleen over met Jérémy. Ik spaarde me een beetje om te kn weglopen in de allerlaatste stukken. Dit lukte ook. Ik kwam als 9de tevreden over de meet!
Voor mijn eerste BK had ik toch wel wat stress. Ik wist wel goed hoe het parcours was omdat ik het de vrijdag ervoor eens was gaan verkennen. Het was eerder omdat ik dan toch wel goed zou weten waar ik zou staan tussen "de Belgen" omdat er in sommige andere wedstrijden ook Nederlanders of Fransen eens meedoen. Bij de start verschoot ik een beetje toen er zich plots een steil en lang stuk omhoog zich aanbood. Ik had de startronde niet verkend en dacht dat het gewoon een licht oplopende stukje was ging zijn. De start had me toch zwaar vermoeid waardoor ik eventjes de tijd nodig had om er terug door te komen. Dit kon natuurlijk nietonmiddellijkdoor de vele stukken die je moest lopen, iets dat ik niet echt gewoon ben. Al bij al ging het op deze stukken nog het best. Ik had het het moeilijkst op de lange klim. Ik kon niet echt het goede ritme vinden en reed me er iedere keer weer een beetje op kapot. In de 2e ronde heb ik even problemen gehad met mijn zadel dat was neergevallen door te snel door een klein putje te rijden en verkeerd op mijn zadel te landen. Gelukkig was de materiaalpost niet ver en heeft mijn papa het zo goed mogelijk recht gezet. In de laatste ronde kon ik zo goed als aansluiten bij een groepje van 3. Deze wou ik zeker niet kwijtgeraken en deed er alles aan om ze te kunnen volgen. Ik zag dat ze alle 3 moe waren en vele foutjes maakten. In het loopgedeelte vielen er 2 en heb ik ze kunnen voorbijsteken. Als we de laatste materiaalpost voorbijreden hoorde ik de andere nog roepen dat hij krampen had, ik heb hem nog snel voorbijgespurt en nog eens alles gegeven om toch nog voor hem de finish te bereiken. Ik werd 16e, een resultaat waar ik toch redelijk tevreden mee ben.
Toffe reis gehad. Weinig op de fiets gezeten. Lekker genoten van sauna, jacuzzi, zwembad en eten. Het bikepark te Winterberg was wel leuk, maar ook niet echt spectaculair. Ik dacht dat het moeilijker zou geweest zijn. Wel cool!
Vandaag wedstrijd te Ouren. Leuk parcours. Vorig jaar daar ook gereden. Echt wel technische passages en afdalingen, veel klimwerk. Vind ik leuk. Het parcours gisteren verkend en alles bleek nog hetzelfde. Vanmorgen in de regen vertrokken naar daar. Ik stelde me er niet direct zeer veel bij voor, omdat ik lekker gezondigd heb en met moeite de bike gezien had, maar het was ideaal weer om te kijken waar mijn longen aan toe zijn.
Best goed vertrokken, zat op het einde van de grote beklimming en de moeilijke 2de afdaling mooi 10de toen ik bij ons mama voorbij kwam. Benen voelden goed en adem wou perfect mee. In de 2de ronde kreeg ik het wat moeilijk ( beetje teveel gegeten zeker...), toen kwamen mij een aantal renners voorbij. Ik kon me vrij snel herpakken en reed een mooie 3de en 4de ronde. Bij het einde vd laatste ronde had ik nog een kerel te pakken, maar bij het nemen van 1 vd laatste bochten moest ik wat risico nemen en gleed ik weg op het gras. Toch blij 12de geworden!
Er was de dagen VOOR de wedstrijd heel wat kritiek op het parcours nl de aangelegde rotspaden. Uiteindelijk werd de dag voor het BK een massa steentjes over de rotsen gegoten, zodat er niet al teveel schade kwam aan fiets en biker. Zag een beetje op tegen dit parcours. Veel geregend, dus veel lopen. Niet direct een MTB-gedachte. En helemaal niet mijn ding. Ik had het gevoel dat ik al mijn krachten verloor in het lopen in de modder. Cyclocross op zijn best... Ik denk dat ik op het parcours van ongeveer 7 km bijna 1 km geploeterd heb in de modder. Bij de dames jeugd verloor Clemence Baude haar schoen in de modder en verloor uiteindelijk daardoor haar BK. Ook bij ons Nieuwelingen verloor de knappe en beste MTB'er Remi Mertz de driekleur. Dan klaag ik nog niet met mijn uitslag. Was blij dat we na de wedstrijd de MTB konden opbergen en op reis vertrekken. Hopelijk gebruiken ze volgend jaar meer hun verstand en krijgen we terug een echt MTB-BK zoals Malmedy en Ottignies. Da's pas echt klimwerk en technisch cool.
Op vrijdag 1 Juli heb ik mijn 2e wegkoers gereden. Dit om toch eens te zien hoe mijn lichaam en vooral de benen de examenperiode verteerd hadden. Het is natuurlijk ook altijd een mooie training. Aangezien ik mijn 1e wegkoers in Oudenaarde niet uitgereden had, had ik nu wel wat stress om toch beter te doen. De koers ging om een iets ander uur door dan gewoonlijk, om 18u, wat er toch wel voor zorgde dat je je moest aanpassen (bv de ondergaande zon). Bij de start was ik goed mee en kon mooi in het peloton blijven. Na enkele ronden zag ik een groepje vertrekken die tot het einde alleen zouden blijven. Ik heb ook 1 maal geprobeerd om mee te glippen met een groepje maar dit mislukte jammer genoeg. Het zorgde er wel voor dat ik toch heel wat energie verloren had. Zo een 3tal ronden voor het einde begon ik wat last te krijgen van krampen en omdat mijn mama mij nooit zag passeren kon ik geen drinken vragen. Gelukkig stond er iemand die ik kende die me dan drinken aangegeven heeft. Wanneer we naar de finish reden versnelde het peloton in de laatste rechte strook. Dit tempo kon ik niet meer aanhouden en ben enkele seconden na het peloton aangekomen. Ik was heel erg tevreden aangezien iedereen me vertelde dat het wel een seizoen zou duren voor ik mijn 1e wegkoers zou uitrijden...
De 2e Belgacom GP van mijn seizoen. Jammer genoeg heb ik er 3 moeten missen: 1maal ziek, 1 tijdens de examens en Sankt-Vith vond ik iets te ver. Het was meer dan een maand en een half geleden dat ik nog eens een mountainbike wedstrijd had gereden, dus wou ik het parcours zo goed mogelijk kennen. Daarvoor had ik dinsdag en vrijdag enkele rondjes gereden om toch zeker te zijn dat ik nergens domme fouten zou maken. Het parcours was super in elkaar gestoken: enkele technische stukjes, korte klimmetjes, de snelle afdalingen,... Het enige waarvoor ik nog wat schrik had was de zware start: volle snelheid de muur op! Gelukkig hielden de kopmannen zich rustig bij de start op de vesten en kon ik nog goed doorschuiven (ik stond namelijk op de 26e plaats bij de start) maar eens we bij de Muur kwamen werd het me iets te lastig en verloor ik vele plaatsen. Na de eerste ronde toch wel zwaar afgezien te hebben, vond ik een goed ritme in de 2e en 3e ronde waardoor ik dan toch weer enkele plaatsen kon goedmaken. Bij de 4e ronde begon ik wat moe te worden en verloor weer een plaatsje. Gelukkig kon ik in de laatste ronde nog een plaatsje goedmaken door iemand voorbij te steken die platte band had. Ik eindigde 20e maar had toch gehoopt op een plaats binnen de eerste 15. Nu nog een weekje trainen en dan volgende week zondag mijn eerste Belgisch Kampioenschap!
Vorige week reed ik in St Vith. Zoals voorgeschreven zeer grondig opgewarmd, zodat mijn longen voldoende opgewarmd waren. Doch in de 1ste ronde kreeg ik toch een aanval en werden mijn benen afgesneden. De volgende rondes eigen tempo gereden om de benen terug los te krijgen. De laatste ronde had ik terug voldoende power in de benen, maar ik kon geen enkel verschil meer maken.
Best teleurgesteld.
Vandaag andere vooropwarming voorgeschreven gekregen. Goed doorstaan, benen voelden goed en adem sputterde niet tegen.
Het parcours was danig aangepast. Ik vond het best cool. Zwaar, weinig recuperatiemomenten
Het ging er terug van in het begin hard aan toe en halverwege de 1ste ronde wilden de benen terug niet mee en harkte ik het parcours af.
Hoe langer ik reed, hoe beter ik me voelde. De allerlaatste rondereed ik best goed. Alle renners die me voorbij kwamen in mijn slechte ronde, kon ik allemaal terug passeren. Ik voelde me echt sterk en kon goed doorgaan. Bij aankomst bleek dat ik de laatste ronde 1 min vlugger had kn rijden. Ik spurtte nog tegen Van Pol die ik uiteindelijk te pakken kreeg in hetbike - park, maar hij haalde nipt de meet voor me.
Ik werd 23ste.
Hopelijk komt er een dag dat ik geen aanval krijg en ik zo krachtig kan doorgaan, zoals mijn laatste ronde.
Na lange tijd OUT vandaag mijn 1ste wedstrijd gereden. Vorige week nog controle bij arts: longen OK. Groen licht gekregen om terug aan competitie te doen. Volgende week staat St Vith op het programma, daarom wou ik liever eerst een wegkoers rijden om toch wat snelheid te kweken en te kijken wat de longen geven.
Gelukkig bleef de zon uit tot na de wedstrijd en was het nog niet al te zwoel tijdens onze wedstrijd.
We waren met 27 aan de start. Klaar voor 10 rondes. De 1ste drie ronden merkte ik wel dat mijn longen toch nog niet voldoende opgewarmd waren en had ik het toch wat moeilijk qua zuurstof. Maar ik kon me goed wegsteken in het grote peloton.
Af en toe demarreerde er eentje, maar die werd telkens weer ingehaald. Hoe langer we reden, hoe beter ik me voelde.
Twee rondes voor het einde, sprong er eentje achter de eerste en ging ik er achteraan. Bleek die gast plat te zijn en dan vond ik het slimmer om me terug te laten inlopen door de bende. De ontsnapte werd ook terug opgegeten door het peloton.
Uiteindelijk liep er toch nog eentje weg bij het stilvallen vd demarrages. Goede gok, want hij won.
De rest spurtte voor zijn beste plaats. Ik zat goed vooraan en riskeerde toch ook om mee te spurten. Ik werd uiteindelijk 8ste! Zeer tevreden over mijn wedstrijd, alsook over mijn gevoel dat ik er aan over houd. Als 1ste Merelbekenaar kreeg ik bovenop mijn prijzengeld nog een extra centje! Mijn geluk kon niet op!
Vandaag stond ik aan de start in wetteren. Het was warm , er waren weinig renners en enkele toppers. het beloofde dus een zware wedstrijd te worden. De eerste wedstrijdhelft kon ik rustig meerijden in het peloton zonder veel krachten te moeten gebruiken. Er was wel al een kopgroep van 11 renners gevormd die we nooit meer zouden terugzien. Halfweg koers ging ik in de aanval en we raakten weg met 18 man. op 3 ronden van het einde mistte ik een bocht en moest lossen uit dit groepje , ik wachtte op het peloton en reed dan gewoon uit in het peloton en werd zo 32ste.
Hier de resultaten van deelname op 2 juni aan Cimes de Waimes 31ste van > 436 deelnemers in de categorie 65 km. > > http://chronorace.blob.core.windows.net/files/6907.pdf > > (op deze deelname is er een foto gemaakt aan de startlijn, staat helaas nog niet op sportograf)
Het parcours was biljartvlak. Ik wist helemaal niet of ik dit zou kunnen of niet aangezien er in elke wedstrijd die ik tot nu toe gereden heb toch veel klimmen zat. 1 ding wist ik wel en dat was dat de start niets voor mij was: een platte baan rechtdoor en wind op kop! Gelukkig was de tegenstand niet echt zwaar maar toch kon ik pas als 6e het bos in. Na een hele tijd te moeten achtervolgen en een val kon in toch bij de kopgroep van 3 komen. Toen ik hierbij zat ging het allemaal wat makkelijker. Ik kon ze goed volgen en kwam zelf even op kop. Ik begon al te dromen van een podiumplaats. In het laatste stukje bos versnelde de eerste waardoor het moeilijk was om hem te volgen omdat ik namelijk als 4e reed. Ik bleef ze steeds zien maar over het laatste brugje (over de kar) ben ik ook nog eens uit mijn pedaal moeten gaan omdat ik mijn bocht te kort had afgesneden. Misschien met wat meer koerservaring had ik me in het laatste stuk bos op kop moeten zetten, of tenminste 2e plaats om zo toch een podiumplaats te kunnen hebben. Al bij al ben ik tevreden. Nu donderdag naar Averbode en daarna 2 weekjes rust. De tegenstand zal wel een pak zwaarder zijn en ik heb nog wat last van een buikgriep... We'll see!
Nadat ik mijn start een beetje gemist had door niet onmiddellijk in mijn pedaal te geraken, kon ik het nog redelijk goed maken en reed bij het ingaan van de eerste ronde ongeveer op de 10e plaats. Het parcours lag me veel beter dan vorig weekend in Stoumont: niet te technisch, genoeg plaatsen om te recupereren, niet te veel steile klimmen,... In de tweede ronde had ik wel weer wat problemen om verder te rijden, waarschijnlijk door de start waar ik veel energie ben verloren. Gelukkig kon ik mijn eigen tempo rijden en kwam ik bij het ingaan van de laatste rond op de 9e plaats. Bij de bevoorrading voor de laatste ronde werd mijn papa al gewaar dat het zou beginnen regenen en was ik vergeten mijn bril af te geven. Dit zorgde er voor dat tijdens de onweersbui ik op een moment niets meer zag. Dit maakte het heel moeilijk in het bos, samen met de laag modder die zich vormde, om nog te deftig te kunnen rijden. Zo ben ik in een klein stukje naar beneden gevallen, heb toen mijn bril zo snel mogelijk weggestoken, maar helaas waren er mij op dit moment al 2 andere renners voorbij gereden. Dit zorgde ervoor dat ik als 11e van de 29 eindigde. Ik ben al heel wat tevredener dan vorig weekend en hoop op een nog betere plaats op het PK.
Na enkele koersen te rijden waar ik last had van mijn hooikoorts ging het dit weekend weer beter . Er reed een groep weg van 54 man maar ik was niet mee , dan spurtte ik maar voor de ereplaatsen en werd 57ste van 161
Volgend weekend pk mountainbike in moerbeke-waas. grtz Nicky
Wegens zware gezondheidsproblemen zal Jay de komende maand(en?) geen wedstrijden rijden. Volgende maand wordt gekeken of hij volledig hersteld is en wordt de beslissing genomen om alsnog door te gaan. We wensen hem veel beterschap toe! De moed niet laten zakken, makker!
De eerste Belgacom GP! Ik had al overal wat gelezen dat de parcours van de Belgacom GP spectaculairder waren en natuurlijk vorig jaar ook gezien in Geraardsbergen dat het een mooie omloop was, maar ik had nooit verwacht dat het zo technisch ging zijn. Bij de verkenning had ik al gezien dat dit mij niet erg lag, en dan vooral de steile afdaling niet. Bij de start had ik weer heel wat stress. Ik mocht op de 3e rij starten en bleef goed bij de grote groep tot op de top van de startklim. Bij de afdaling had ik er geen vertrouwen in en heb ze dan maar naar beneden gelopen. Hierdoor verlies je natuurlijk veel tijd en plaatsen maarja, liever veilig beneden geraken. De eerste ronde ging redelijk goed maar in de 2e begon ik heel wat problemen te krijgen: zware ademhaling, hoge hartslag, zware benen,... Ik hoopte dat ik niet weer ging moeten opgeven en heb dus maar doorgezet. Gelukkig ging het in de 3e ronde al iets beter en in de 4e nog beter. Ik weet niet of deze cross country wedstrijden voor mij zullen blijven. Ik denk dat ik het meer van de lange afstand zal moeten hebben... Ik eindigde als 20e, een resultaat waar ikzelf niet tevreden ben. Ik hoop dat het provinciaal kampioenschap iets voor mij zal zijn en dat ik eens in de top 10 kan eindigen.
Ongelooflijk parcours! Een mengeling van Malmédy, Houffa en Ouren. Spectaculaire afdaling, lange klimmen, technische stukken Het parcours waarop in de namiddag mannen als Absalon, Hermida, Nys elkaar de loef gingen afsteken.
Het was de allereerste keer daar. Wij mochten de spits afbijten. Cool!In de startklim werd er rustig gestart tot halverwege de demarrages begonnen en de wedstrijd echt van start ging. Vrij vlug na de startklim hadden we de spectaculaire afdaling, te zien ook op Sporza.be. Ik kon mooi naar beneden duiken en een pak renners voorbij gaan, maar dan waren er een paar die begonnen telopen en de boel in het nauw dreven, waardoor ik ten val kwam. Onderste boven op de rug. Geen paniek, direct weer recht en weg Daarna hadden we een lange klim van een km, waar echt op kracht naar boven gereden werd. Ik zag een groepje voor me rijden, maar kon nooit echt aansluiting maken.
Ik eindigde 17de en ben best tevreden met mijn resultaat. De benen gingen vlot en de adem viel mee. Volgende week staat Eupen op de planning.
