De 2e Belgacom GP van mijn seizoen. Jammer genoeg heb ik er 3 moeten missen: 1maal ziek, 1 tijdens de examens en Sankt-Vith vond ik iets te ver. Het was meer dan een maand en een half geleden dat ik nog eens een mountainbike wedstrijd had gereden, dus wou ik het parcours zo goed mogelijk kennen. Daarvoor had ik dinsdag en vrijdag enkele rondjes gereden om toch zeker te zijn dat ik nergens domme fouten zou maken. Het parcours was super in elkaar gestoken: enkele technische stukjes, korte klimmetjes, de snelle afdalingen,... Het enige waarvoor ik nog wat schrik had was de zware start: volle snelheid de muur op! Gelukkig hielden de kopmannen zich rustig bij de start op de vesten en kon ik nog goed doorschuiven (ik stond namelijk op de 26e plaats bij de start) maar eens we bij de Muur kwamen werd het me iets te lastig en verloor ik vele plaatsen. Na de eerste ronde toch wel zwaar afgezien te hebben, vond ik een goed ritme in de 2e en 3e ronde waardoor ik dan toch weer enkele plaatsen kon goedmaken. Bij de 4e ronde begon ik wat moe te worden en verloor weer een plaatsje. Gelukkig kon ik in de laatste ronde nog een plaatsje goedmaken door iemand voorbij te steken die platte band had. Ik eindigde 20e maar had toch gehoopt op een plaats binnen de eerste 15. Nu nog een weekje trainen en dan volgende week zondag mijn eerste Belgisch Kampioenschap!
Vorige week reed ik in St Vith. Zoals voorgeschreven zeer grondig opgewarmd, zodat mijn longen voldoende opgewarmd waren. Doch in de 1ste ronde kreeg ik toch een aanval en werden mijn benen afgesneden. De volgende rondes eigen tempo gereden om de benen terug los te krijgen. De laatste ronde had ik terug voldoende power in de benen, maar ik kon geen enkel verschil meer maken.
Best teleurgesteld.
Vandaag andere vooropwarming voorgeschreven gekregen. Goed doorstaan, benen voelden goed en adem sputterde niet tegen.
Het parcours was danig aangepast. Ik vond het best cool. Zwaar, weinig recuperatiemomenten
Het ging er terug van in het begin hard aan toe en halverwege de 1ste ronde wilden de benen terug niet mee en harkte ik het parcours af.
Hoe langer ik reed, hoe beter ik me voelde. De allerlaatste rondereed ik best goed. Alle renners die me voorbij kwamen in mijn slechte ronde, kon ik allemaal terug passeren. Ik voelde me echt sterk en kon goed doorgaan. Bij aankomst bleek dat ik de laatste ronde 1 min vlugger had kn rijden. Ik spurtte nog tegen Van Pol die ik uiteindelijk te pakken kreeg in hetbike - park, maar hij haalde nipt de meet voor me.
Ik werd 23ste.
Hopelijk komt er een dag dat ik geen aanval krijg en ik zo krachtig kan doorgaan, zoals mijn laatste ronde.
Na lange tijd OUT vandaag mijn 1ste wedstrijd gereden. Vorige week nog controle bij arts: longen OK. Groen licht gekregen om terug aan competitie te doen. Volgende week staat St Vith op het programma, daarom wou ik liever eerst een wegkoers rijden om toch wat snelheid te kweken en te kijken wat de longen geven.
Gelukkig bleef de zon uit tot na de wedstrijd en was het nog niet al te zwoel tijdens onze wedstrijd.
We waren met 27 aan de start. Klaar voor 10 rondes. De 1ste drie ronden merkte ik wel dat mijn longen toch nog niet voldoende opgewarmd waren en had ik het toch wat moeilijk qua zuurstof. Maar ik kon me goed wegsteken in het grote peloton.
Af en toe demarreerde er eentje, maar die werd telkens weer ingehaald. Hoe langer we reden, hoe beter ik me voelde.
Twee rondes voor het einde, sprong er eentje achter de eerste en ging ik er achteraan. Bleek die gast plat te zijn en dan vond ik het slimmer om me terug te laten inlopen door de bende. De ontsnapte werd ook terug opgegeten door het peloton.
Uiteindelijk liep er toch nog eentje weg bij het stilvallen vd demarrages. Goede gok, want hij won.
De rest spurtte voor zijn beste plaats. Ik zat goed vooraan en riskeerde toch ook om mee te spurten. Ik werd uiteindelijk 8ste! Zeer tevreden over mijn wedstrijd, alsook over mijn gevoel dat ik er aan over houd. Als 1ste Merelbekenaar kreeg ik bovenop mijn prijzengeld nog een extra centje! Mijn geluk kon niet op!
Vandaag stond ik aan de start in wetteren. Het was warm , er waren weinig renners en enkele toppers. het beloofde dus een zware wedstrijd te worden. De eerste wedstrijdhelft kon ik rustig meerijden in het peloton zonder veel krachten te moeten gebruiken. Er was wel al een kopgroep van 11 renners gevormd die we nooit meer zouden terugzien. Halfweg koers ging ik in de aanval en we raakten weg met 18 man. op 3 ronden van het einde mistte ik een bocht en moest lossen uit dit groepje , ik wachtte op het peloton en reed dan gewoon uit in het peloton en werd zo 32ste.
Hier de resultaten van deelname op 2 juni aan Cimes de Waimes 31ste van > 436 deelnemers in de categorie 65 km. > > http://chronorace.blob.core.windows.net/files/6907.pdf > > (op deze deelname is er een foto gemaakt aan de startlijn, staat helaas nog niet op sportograf)
Het parcours was biljartvlak. Ik wist helemaal niet of ik dit zou kunnen of niet aangezien er in elke wedstrijd die ik tot nu toe gereden heb toch veel klimmen zat. 1 ding wist ik wel en dat was dat de start niets voor mij was: een platte baan rechtdoor en wind op kop! Gelukkig was de tegenstand niet echt zwaar maar toch kon ik pas als 6e het bos in. Na een hele tijd te moeten achtervolgen en een val kon in toch bij de kopgroep van 3 komen. Toen ik hierbij zat ging het allemaal wat makkelijker. Ik kon ze goed volgen en kwam zelf even op kop. Ik begon al te dromen van een podiumplaats. In het laatste stukje bos versnelde de eerste waardoor het moeilijk was om hem te volgen omdat ik namelijk als 4e reed. Ik bleef ze steeds zien maar over het laatste brugje (over de kar) ben ik ook nog eens uit mijn pedaal moeten gaan omdat ik mijn bocht te kort had afgesneden. Misschien met wat meer koerservaring had ik me in het laatste stuk bos op kop moeten zetten, of tenminste 2e plaats om zo toch een podiumplaats te kunnen hebben. Al bij al ben ik tevreden. Nu donderdag naar Averbode en daarna 2 weekjes rust. De tegenstand zal wel een pak zwaarder zijn en ik heb nog wat last van een buikgriep... We'll see!
Nadat ik mijn start een beetje gemist had door niet onmiddellijk in mijn pedaal te geraken, kon ik het nog redelijk goed maken en reed bij het ingaan van de eerste ronde ongeveer op de 10e plaats. Het parcours lag me veel beter dan vorig weekend in Stoumont: niet te technisch, genoeg plaatsen om te recupereren, niet te veel steile klimmen,... In de tweede ronde had ik wel weer wat problemen om verder te rijden, waarschijnlijk door de start waar ik veel energie ben verloren. Gelukkig kon ik mijn eigen tempo rijden en kwam ik bij het ingaan van de laatste rond op de 9e plaats. Bij de bevoorrading voor de laatste ronde werd mijn papa al gewaar dat het zou beginnen regenen en was ik vergeten mijn bril af te geven. Dit zorgde er voor dat tijdens de onweersbui ik op een moment niets meer zag. Dit maakte het heel moeilijk in het bos, samen met de laag modder die zich vormde, om nog te deftig te kunnen rijden. Zo ben ik in een klein stukje naar beneden gevallen, heb toen mijn bril zo snel mogelijk weggestoken, maar helaas waren er mij op dit moment al 2 andere renners voorbij gereden. Dit zorgde ervoor dat ik als 11e van de 29 eindigde. Ik ben al heel wat tevredener dan vorig weekend en hoop op een nog betere plaats op het PK.
Na enkele koersen te rijden waar ik last had van mijn hooikoorts ging het dit weekend weer beter . Er reed een groep weg van 54 man maar ik was niet mee , dan spurtte ik maar voor de ereplaatsen en werd 57ste van 161
Volgend weekend pk mountainbike in moerbeke-waas. grtz Nicky
Wegens zware gezondheidsproblemen zal Jay de komende maand(en?) geen wedstrijden rijden. Volgende maand wordt gekeken of hij volledig hersteld is en wordt de beslissing genomen om alsnog door te gaan. We wensen hem veel beterschap toe! De moed niet laten zakken, makker!
De eerste Belgacom GP! Ik had al overal wat gelezen dat de parcours van de Belgacom GP spectaculairder waren en natuurlijk vorig jaar ook gezien in Geraardsbergen dat het een mooie omloop was, maar ik had nooit verwacht dat het zo technisch ging zijn. Bij de verkenning had ik al gezien dat dit mij niet erg lag, en dan vooral de steile afdaling niet. Bij de start had ik weer heel wat stress. Ik mocht op de 3e rij starten en bleef goed bij de grote groep tot op de top van de startklim. Bij de afdaling had ik er geen vertrouwen in en heb ze dan maar naar beneden gelopen. Hierdoor verlies je natuurlijk veel tijd en plaatsen maarja, liever veilig beneden geraken. De eerste ronde ging redelijk goed maar in de 2e begon ik heel wat problemen te krijgen: zware ademhaling, hoge hartslag, zware benen,... Ik hoopte dat ik niet weer ging moeten opgeven en heb dus maar doorgezet. Gelukkig ging het in de 3e ronde al iets beter en in de 4e nog beter. Ik weet niet of deze cross country wedstrijden voor mij zullen blijven. Ik denk dat ik het meer van de lange afstand zal moeten hebben... Ik eindigde als 20e, een resultaat waar ikzelf niet tevreden ben. Ik hoop dat het provinciaal kampioenschap iets voor mij zal zijn en dat ik eens in de top 10 kan eindigen.
Ongelooflijk parcours! Een mengeling van Malmédy, Houffa en Ouren. Spectaculaire afdaling, lange klimmen, technische stukken Het parcours waarop in de namiddag mannen als Absalon, Hermida, Nys elkaar de loef gingen afsteken.
Het was de allereerste keer daar. Wij mochten de spits afbijten. Cool!In de startklim werd er rustig gestart tot halverwege de demarrages begonnen en de wedstrijd echt van start ging. Vrij vlug na de startklim hadden we de spectaculaire afdaling, te zien ook op Sporza.be. Ik kon mooi naar beneden duiken en een pak renners voorbij gaan, maar dan waren er een paar die begonnen telopen en de boel in het nauw dreven, waardoor ik ten val kwam. Onderste boven op de rug. Geen paniek, direct weer recht en weg Daarna hadden we een lange klim van een km, waar echt op kracht naar boven gereden werd. Ik zag een groepje voor me rijden, maar kon nooit echt aansluiting maken.
Ik eindigde 17de en ben best tevreden met mijn resultaat. De benen gingen vlot en de adem viel mee. Volgende week staat Eupen op de planning.
Ik had echt uitgekeken naar Houffa. Is me ook echt op het lijf geschreven. In de zware startklim was ik niet zo goed gestart, zat wat ingesloten. Maar bij de 1ste afdaling kon ik al veel plaatsen goed maken, waardoor ik 25ste kwam te zitten bij de ingang van de 1ste grote ronde. Ik hoopte dat deze keer een astma-aanval ging achterwege blijven, helaas kreeg ik er wel één voor de beklimming-afdaling van Fousse d'Outh. De specialist en huisarts hadden me verboden om verder te rijden bij pijn op de borst. Toen ik bij de oversteek van de weg naar het schooltje mama zag staan, ben ik hoestend en piepend gestopt. Ik kreeg geen lucht meer en de benen waren afgesneden. Ik voelde me echt rot! Het ging ervoor zo goed. Mijn moraal zat zwaar onder het vriespunt. Ben ondertussen naar specialist geweest en mag even niet rijden om de longen te laten herstellen. Ik kreeg nieuwe medicatie. Hopelijk werkt die beter. Ik wil dit weekend vlug vergeten...
Het bloed kruipt waar het niet kruipen kan... 't Is nochtans lang gereden dat ik nog een XC-wedstrijd reed. Enkel vorig jaar de BK-marathon. Een echt XC-parcours wou ik nog eens op mijn palmares. Aan de start samen met masters 1. Klaar voor startronde + grote rondes. Belangrijkste vd wedstrijd was voldoende doseren om zo de technische en moeilijke passages goed te kn nemen. Ik kwam in een groepje terecht van 5, maar verloor mijn drinkfles, waarvoor ik stopte. Daardoor raakte ik die mannen kwijt. Ik kon een halve ronde later Tom Seghers inhalen en samen reden we onze laatste ronde uit... dachten we. We werden toen juist voor de aankomst gedubbeld door de eersten, MAAR iedereen moest nog een ronde rijden. Na een aarzeling van een 2-tal minuten zijn Tom en ik toch nog doorgereden. We reden deze ronde op een rustiger tempo, uitrijden was belangrijker dan... Ik werd 22ste en ben best tevreden na bijna 2 uur wedstrijd.
Dag 1: St. Sulpice Laurière - Guéret (55km - 1500hm)
De start was vandaag om 13u. We waren net op tijd aangekomen om ons nog snel om te kleden, onze fietsen klaar te zetten en ons een beetje op te warmen. Papa en ik waren nog een klein toertje gaan doen, toen we net op tijd aankwamen om te starten. Papa en ik stonden redelijk goed vooraan wat ideaal was voor mij, want na een kleine afdaling begon de eerste klim van zo'n kilometer lang. Ik was goed mee met een klein groepje waar ik me de hele dag aan kon vastklampen. Ik heb die dag maar 1 probleem gehad waardoor ik misschien wel wat tijd verloren heb: bij de 1e afdaling ben ik namelijk mijn drinkbus verloren waardoor ik snel zonder drinken zat en dus moest stoppen aan de bevoorrading. Na een heel mooie dag kwam ik uiteindelijk toe na 2u 32min 43sec als 15e. Een geslaagde eerste dag!
Dag 2: Guéret - Aubusson (70km - 1800hm)
Vandaag om 10 uur vertrekken. De start was voor de eerste keer achter de auto. Hierdoor was het nogal wringen om toch vooraan te staan bij de officiële start. Deze was net als gisteren bergop, ideaal voor mij dus. Bij de start zat ik bij de grote kopgroep van zo'n 20man. De organisator had ons gewaarschuwd dat er na deze klim een gevaarlijke en lange afdaling op ons te wachten lag... En inderdaad, met veel gladde stenen en boomwortels was ze inderdaad gevaarlijk waardoor er wat ingehouden werd. Dit zorgde er voor dat de grote groep in 2 gesplitst werd. Ik zat bij de 2e groep, dit de hele wedstrijd. De rit zelf was weer heel erg lastig, veel klimmen, gevaarlijke afdalingen, snelle rechte stroken,... Gelukkig was er ook genoeg tijd om te recupereren in de afdalingen op straat. De finish lag in een klein dorpje midden in een dal. Hiervoor moest je via kleine trapjes lopen om toch als eerste de laatste klim in te zetten. Dit was nog een pittig stukje tot bovenaan een klein kasteeltje! Hier werd ik 10e na 3u 6min 1sec. Dit zorgde ervoor dat ik 12e stond in het algemene klassement.
Dag 3: Aubusson - (60km - 1200hm)
Vandaag was het vroeg opstaan om dan rond 8uur aan de start te verschijnen. De benen voelden nog niet super na de lange rit van gisteren. Mijn start was vandaag super: ik reed net achter de top van de week, rond de 3e à 4e positie. Natuurlijk wist ik dat ik dit niet ging volhouden en moest ze lossen. Gelukkig kon ik aansluiten bij een 2e groepje. De eerste 20 - 30 km gingen niet echt vlot, veel stappen, veel modder en natuurlijk de benen die niet goed ronddraaiden. Ook was er een of andere clown die voorop reed niet aan het opletten waardoor we een pijl niet hadden gezien en dus 2 km te veel hadden gereden. Na zo'n 40 km kreeg ik plots een boost. Alles ging weer supergoed waardoor ik de vele verloren plaatsen weer goed kon maken. Op de laatste klim ging ik zelf nog 4 man voorbij. Hierdoor werd ik 25e. In het algemene klassement betekende dit een 13e plaats en een eerste plaats bij de juniors (wat niet zo moeilijk was aangezien we maar met 2 waren). Het voelde toch wat raar om voor de 1e keer op het podium te staan met bloemen en een trofee in de hand. Een mooie afsluiter van een zeer geslaagde week! Hier kom ik volgend jaar zeker terug!
Dit weekend stond dé mountainbikewedstrijd van het jaar op het verlanglijstje van zeer veel bikers. Lindor Offroad Team Oudenaarde was natuurlijk ook van de partij. Jay Bytebier reed bij de nieuwelingen op zaterdagvoormiddag. Zijn pa Wim reed 2 uurtjes later bij de masters 2. Erwin De Clercq voelde het ook kriebelen en besliste op de valreep om ook te starten bij de fun B. Hij mocht een paar minuten na Jay vertrekken. Verslagen volgen later...
Jay rijdt laatste van bovenste rij... Tijdens wedstrijd van Jay aan de 4x-klim, na de brandweerafdaling.
Erwin bij de afdaling naar het schooltje. Juist voor de diepe duik. Broer Jaime amuseert zich op de trappen van het schooltje... tussen de wedstrijden door. Even Absalon succes toewensen! Wim bij de afdaling van Fosse d'Outh.
Tjah, veel kan ik niet vertellen met maar 2 ronden gereden te hebben...
Ik had al niet zo'n supergevoel bij de verkenning en de opwarming. Ook had ik weer zeer veel last van stress, waarschijnlijk omdat het al een tijdje geleden was dat ik nog een wedstrijd gereden had. Aan de start stond ik op de 5e rij. Ook de start was niet echt mijn ding. In de vorige wedstrijden was het steeds starten bergop, wat me wel lag, maar deze keer was het een platte start. Bij de eerste klim had ik al last van de benen waardoor ik er heel wat moest laten passeren. In de 2e ronde ging het bijna niet meer om deze klim boven te geraken. Ook iedere afdaling werd lastiger: ik zag het parcours niet meer, zat bijna iedere keer buiten het parcours,... Ik vertrouwde het niet helemaal meer en ben bij het ingaan van de 3e ronde gestopt. Ik weet niet precies aan wat het lag, misschien te weinig geslapen in de vakantie, te warm, te stoffig, zwaar parcours,...
Toch wil ik mijn papa, Inge, Wim, en Jay nog eensbedanken voor de steun na mijn opgave!
Jay rijdt laatste van bovenste rij...
