Ik had echt uitgekeken naar Houffa. Is me ook echt op het lijf geschreven. In de zware startklim was ik niet zo goed gestart, zat wat ingesloten. Maar bij de 1ste afdaling kon ik al veel plaatsen goed maken, waardoor ik 25ste kwam te zitten bij de ingang van de 1ste grote ronde. Ik hoopte dat deze keer een astma-aanval ging achterwege blijven, helaas kreeg ik er wel één voor de beklimming-afdaling van Fousse d'Outh. De specialist en huisarts hadden me verboden om verder te rijden bij pijn op de borst. Toen ik bij de oversteek van de weg naar het schooltje mama zag staan, ben ik hoestend en piepend gestopt. Ik kreeg geen lucht meer en de benen waren afgesneden. Ik voelde me echt rot! Het ging ervoor zo goed. Mijn moraal zat zwaar onder het vriespunt. Ben ondertussen naar specialist geweest en mag even niet rijden om de longen te laten herstellen. Ik kreeg nieuwe medicatie. Hopelijk werkt die beter. Ik wil dit weekend vlug vergeten...
Het bloed kruipt waar het niet kruipen kan... 't Is nochtans lang gereden dat ik nog een XC-wedstrijd reed. Enkel vorig jaar de BK-marathon. Een echt XC-parcours wou ik nog eens op mijn palmares. Aan de start samen met masters 1. Klaar voor startronde + grote rondes. Belangrijkste vd wedstrijd was voldoende doseren om zo de technische en moeilijke passages goed te kn nemen. Ik kwam in een groepje terecht van 5, maar verloor mijn drinkfles, waarvoor ik stopte. Daardoor raakte ik die mannen kwijt. Ik kon een halve ronde later Tom Seghers inhalen en samen reden we onze laatste ronde uit... dachten we. We werden toen juist voor de aankomst gedubbeld door de eersten, MAAR iedereen moest nog een ronde rijden. Na een aarzeling van een 2-tal minuten zijn Tom en ik toch nog doorgereden. We reden deze ronde op een rustiger tempo, uitrijden was belangrijker dan... Ik werd 22ste en ben best tevreden na bijna 2 uur wedstrijd.
Dag 1: St. Sulpice Laurière - Guéret (55km - 1500hm)
De start was vandaag om 13u. We waren net op tijd aangekomen om ons nog snel om te kleden, onze fietsen klaar te zetten en ons een beetje op te warmen. Papa en ik waren nog een klein toertje gaan doen, toen we net op tijd aankwamen om te starten. Papa en ik stonden redelijk goed vooraan wat ideaal was voor mij, want na een kleine afdaling begon de eerste klim van zo'n kilometer lang. Ik was goed mee met een klein groepje waar ik me de hele dag aan kon vastklampen. Ik heb die dag maar 1 probleem gehad waardoor ik misschien wel wat tijd verloren heb: bij de 1e afdaling ben ik namelijk mijn drinkbus verloren waardoor ik snel zonder drinken zat en dus moest stoppen aan de bevoorrading. Na een heel mooie dag kwam ik uiteindelijk toe na 2u 32min 43sec als 15e. Een geslaagde eerste dag!
Dag 2: Guéret - Aubusson (70km - 1800hm)
Vandaag om 10 uur vertrekken. De start was voor de eerste keer achter de auto. Hierdoor was het nogal wringen om toch vooraan te staan bij de officiële start. Deze was net als gisteren bergop, ideaal voor mij dus. Bij de start zat ik bij de grote kopgroep van zo'n 20man. De organisator had ons gewaarschuwd dat er na deze klim een gevaarlijke en lange afdaling op ons te wachten lag... En inderdaad, met veel gladde stenen en boomwortels was ze inderdaad gevaarlijk waardoor er wat ingehouden werd. Dit zorgde er voor dat de grote groep in 2 gesplitst werd. Ik zat bij de 2e groep, dit de hele wedstrijd. De rit zelf was weer heel erg lastig, veel klimmen, gevaarlijke afdalingen, snelle rechte stroken,... Gelukkig was er ook genoeg tijd om te recupereren in de afdalingen op straat. De finish lag in een klein dorpje midden in een dal. Hiervoor moest je via kleine trapjes lopen om toch als eerste de laatste klim in te zetten. Dit was nog een pittig stukje tot bovenaan een klein kasteeltje! Hier werd ik 10e na 3u 6min 1sec. Dit zorgde ervoor dat ik 12e stond in het algemene klassement.
Dag 3: Aubusson - (60km - 1200hm)
Vandaag was het vroeg opstaan om dan rond 8uur aan de start te verschijnen. De benen voelden nog niet super na de lange rit van gisteren. Mijn start was vandaag super: ik reed net achter de top van de week, rond de 3e à 4e positie. Natuurlijk wist ik dat ik dit niet ging volhouden en moest ze lossen. Gelukkig kon ik aansluiten bij een 2e groepje. De eerste 20 - 30 km gingen niet echt vlot, veel stappen, veel modder en natuurlijk de benen die niet goed ronddraaiden. Ook was er een of andere clown die voorop reed niet aan het opletten waardoor we een pijl niet hadden gezien en dus 2 km te veel hadden gereden. Na zo'n 40 km kreeg ik plots een boost. Alles ging weer supergoed waardoor ik de vele verloren plaatsen weer goed kon maken. Op de laatste klim ging ik zelf nog 4 man voorbij. Hierdoor werd ik 25e. In het algemene klassement betekende dit een 13e plaats en een eerste plaats bij de juniors (wat niet zo moeilijk was aangezien we maar met 2 waren). Het voelde toch wat raar om voor de 1e keer op het podium te staan met bloemen en een trofee in de hand. Een mooie afsluiter van een zeer geslaagde week! Hier kom ik volgend jaar zeker terug!
Dit weekend stond dé mountainbikewedstrijd van het jaar op het verlanglijstje van zeer veel bikers. Lindor Offroad Team Oudenaarde was natuurlijk ook van de partij. Jay Bytebier reed bij de nieuwelingen op zaterdagvoormiddag. Zijn pa Wim reed 2 uurtjes later bij de masters 2. Erwin De Clercq voelde het ook kriebelen en besliste op de valreep om ook te starten bij de fun B. Hij mocht een paar minuten na Jay vertrekken. Verslagen volgen later...
Jay rijdt laatste van bovenste rij... Tijdens wedstrijd van Jay aan de 4x-klim, na de brandweerafdaling.
Erwin bij de afdaling naar het schooltje. Juist voor de diepe duik. Broer Jaime amuseert zich op de trappen van het schooltje... tussen de wedstrijden door. Even Absalon succes toewensen! Wim bij de afdaling van Fosse d'Outh.
Tjah, veel kan ik niet vertellen met maar 2 ronden gereden te hebben...
Ik had al niet zo'n supergevoel bij de verkenning en de opwarming. Ook had ik weer zeer veel last van stress, waarschijnlijk omdat het al een tijdje geleden was dat ik nog een wedstrijd gereden had. Aan de start stond ik op de 5e rij. Ook de start was niet echt mijn ding. In de vorige wedstrijden was het steeds starten bergop, wat me wel lag, maar deze keer was het een platte start. Bij de eerste klim had ik al last van de benen waardoor ik er heel wat moest laten passeren. In de 2e ronde ging het bijna niet meer om deze klim boven te geraken. Ook iedere afdaling werd lastiger: ik zag het parcours niet meer, zat bijna iedere keer buiten het parcours,... Ik vertrouwde het niet helemaal meer en ben bij het ingaan van de 3e ronde gestopt. Ik weet niet precies aan wat het lag, misschien te weinig geslapen in de vakantie, te warm, te stoffig, zwaar parcours,...
Toch wil ik mijn papa, Inge, Wim, en Jay nog eensbedanken voor de steun na mijn opgave!
Vandaag stond Cuesmes (Mons) op het programma. Ik had er wel naar uitgekeken, omdat ik na mijn gezondheidsproblemen- wil weten waar ik sta.
Ik heb er nog nooit goed gereden: stoffige terril vol berkenbomen. Ik ben juist allergisch voor die bomen, dus vlot het daar nooit. Maar wie weet
De zon bleef even achter de wolken, waardoor het niet zo heet was als gisteren voor de kids. Stof genoeg.
Ik was goed vertrokken, zat in 4de positie. Toen ik boven kwam, begon ik al vreselijk te hoesten, en zag je weinig voor je door al het stof. Ik reed mijn wedstrijd gewoon uit, maar bakte er niets van. Ik eindigde ergens in de 20, 23ste dacht ik.
Dat wordt een wedstrijd om te schrappen volgend jaar. De berken doen me de das om.
Daarna nog gekeken naar ploegmaat Robin, maar die moest ook zwaar in het stof bijten. Je leest het nog wel.
Met 74 dln aan de start. Mooi warm weer, behoorlijk wat wind, maar vooral berkenalarm.Goed mee vertrokken. Er werd hard gereden. Er liep er eentje weg van in het begin, maar die werd halverwege koers terug ingelopen door de grote massa van 50, waarin ik me bevond.Soms was het wel gevaarlijk rijden, veel gewoel in de bende. Op een bepaald moment was er een valpartij voor me, die ik gelukkig mooi kon ontwijken.Heel de wedstrijd goed kn meerijden in de buik van het grote peloton.Laatste 2 rondes liepen er4 weg, waarvan er 2 overbleven om naar de meet te gaan. Wij bleven in grote groep samen. Massaspurt dus. Ik liet me voor de grote spurt op gang kwamuitbollen in de staart vd bende, omdat ik niet wou in een valpartij belanden.In de massaspurt bij de beloften, even na onze wedstrijd, vielen er helaas zwaar gewonden. Er moesten 5 ziekenwagens naar de meet komen. Er was er zelfs eentje over een hek onder het podium terecht gekomen. Ik rijd dit enkel om snelheid te kweken en NIET om er gebroken botten aan over te houden.
Orroir 13-04-2011
Vandaag 58 renners aan de start voor de Grand Prix de la Présidente dHonneur. Mooie klimkoers aan de Waalse kant van de Kluisbos. Eerst 9 kleine rondes en daarna 4 grote klimrondes met telkens de beklimming van de Mont de lEnclus.Vorig jaar gestrand juist voor de ingang van de 1ste klimronde, nu zeer goed mee in het grote peloton. Soms liep er wel eens eentje weg, om de premie te pakken, maar we kwamen altijd allemaal terug samen. Er werd terug zeer hard gereden! Er sneuvelden een hele pak renners voor we de 1ste klimronde in gingen. Het was mijn 1ste beklimming op de weg in een wegwedstrijd. Een hele beleving. Ik reed vlot mee naar boven. We werden telkens een hele lange rekker.In de afdaling kon ik steeds terug aansluiten bij de grote groep. Bij de 3de beklimming voelde ik dat het beste er af was, maar ik kon toch steeds terug aansluiten bij de bende. Het zou weer een massaspurtje worden, dacht ik. In de laatste ronde was er een afscheiding van een man of 20. Wij hingen op 100m, maar geraakten voor de beklimming niet meer bij de bende. De laatste klim was echt harken tot boven. Ik kwam als 27ste over de meet, stik kapot maar enorm content. De adem zit goed, de benen lopen soepel. Mooie training!Op naar de volgende mountainbikewedstrijd te Mons!
Gisteren stond ik aan de start van een wegwedstrijd in Reningelst (Poperinge). De benen voelden goed maar het was warm en miste 3x een drinkus waardoor ik het zwaar kreeg. De vierde keer bij de bevoorrading ben ik zelf gewoon gestopt op mijn drinken te kunnen aannemen. Daardoor zat ik helemaal achteraan en op dat moment werd het peloton uitéén gereden. Ik kon ook niemand voorbij rijden in die smalle baantjes tegen 60km/u. dus wachtte ik tot op de grote baan om de sprong naar het eerste deel van het peloton te maken en dat lukte. Ik zat weer vooraan maar het beste was eraf en ik kon me niet meer positioneren voor de sprint en zo finishte ik in het peloton als 31ste.
Ik heb in Pepingen niet kunnen rijden. Mocht niet. Groen licht van de arts gekregen, dus zeer content naar mijn trainingsbosje te Flobecq.Mooi, zwoel weer met een warm windje. De organisator kon blij zijn.De wedstrijd was georganiseerd door Peter Vuylsteke. Chapeau, mooi gedaan! Zeer leuk parcours, veel afwisseling, op en af. Echt cool!We waren met niet zoveel, 17 denk ik. Goede start gemaakt, mooi 2de bosjes in. Dom, even later, val ik en was Mathieu gaan vliegen. Vlug terug op de bike, want ondertussen was Jarno met Wout gepasseerd. Even later kwam ik Wout geparkeerd op de grond tegen. Vollen bak verder gereden naar Jarno toe.Ik kwam even wat dichter, maar raakte zeker niet bij hem. Af en toe gevallen, zoals de meesten hoorde ik achteraf, want het zanderig parcours lag er op sommige plaatsen nogal los bij. Ik had een mooi gat met de 4de en 5de en kon dit behouden tot het einde vd wedstrijd.
Zeer tevreden kwam ik als 3de over de streep!
Bedankt aan de supporters, vooral aan de mama van Nicky!
Merida Flanders Cup: Pepingen 27/03/2011 De allereerste Flanders Cup, hopelijk valt dit wat beter mee dan de vorige wedstrijden in de Wallonia Cup...
Bij de start had ik al het geluk dat ik mij redelijk vroeg had ingeschreven hiervoor. Ik mocht namelijk als 20e aan de start staan.
Bij de start was ik niet zo supergoed vertrokken, vooral omdat die voor mij nogal aarzelde en ik dus moest wachten tot aan de eerste bocht om hem voorbij te gaan. Toen zat ik ongeveer op de 17e plaats. In de loop heb ik gelukkig heel wat mannen voorbij kunnen steken zodat ik de streep als 7e passeerde. Deze plaats kon ik niet lang behouden en zo moest ik ook de 6 andere koplopers laten gaan. Enige tijd kon ik samen met iemand blijven rijden maar dit duurde tot de 3e ronde waar ik hem moest laten gaan. Ik heb de race verder gereden op mijn tempo en ben zo mijn 8e plaats kunnen blijven behouden. Ik voelde me ook super die dag en nog beter na de aankomst. Ik ben echt blij dat ik deze keer toch een mooi resultaat heb kunnen behalen. Ik had natuurlijk al veel bijgeleerd van de voorbije 2 wedstrijden zoals veel drinken, eten, mij niet te veel forceren in de eerste rondes,... Ook het parcours lag me veel beter: droog, veel recuperatiestroken, korte klimmetjes,...
Hobbys:naar de cinema gaan, eten koken, hardlopen, muziek luisteren,en dj' en
Wat is het mooiste moment uit je MTB-carrière:8ste plaats scratch in korte afstand Raid de Godefroy in 2009 (2de in mijn categorie elite) en22ste plaats in marathon te Hollange
Wat is/zijn je doel(en) voor 2011:marathons rijden in de Ardennen (60 tot 70 km), alsook deelnemen aan BK marathon en mijn conditie verder opbouwen.
We wensen onze voorzitter en manager, Franky De Groote, alsook de echtgenote en familie, van zijn zielsverwant en boezemvriend, Jan Leutenez, onze oprechte deelneming toe. Veel sterkte en kracht toegewenst bij de verwerking van dit zware verlies!
Ik had al een pak minder stress dan vorige week in Dinant, mijn hartslag kon ik onder controle houden aan de start en ik dacht er helemaal klaar voor te zijn... Niet dus...
Ik was goed gestart en heb in het eerste stukje klimmen toch nog vele renners kunnen voorbijsteken. Maar in 2e bocht ging het mis. Daar stond plots iemand voor mij stil waardoor ik niet doorkon en uit de pedalen moest. Ondertussen stak er mij zeker 10 man voorbij en was ik al mijn gewonnen plaatsen van de start weer kwijt...
Bij de verkenning had ik gedacht dat het parcours qua moeilijkheid en zwaarte ook goed ging meevallen maar tijdens de wedstrijd voelde dit allemaal plots heel anders aan. De ondergrond was erg zwaar net zoals de keren dat ik moest afstappen.
Op het einde, toen ik dacht nog 1 ronde te moeten rijden had ik alles gegeven om toch de schade nog wat te beperken maar toen ik aan de finish kwam zei iedereen plots dat ik nog een ronde moest doen. In deze laatste ronde heb ik nog 1 plaats moeten afstaan omdat het echt niet meer ging. Ik was echt blij dat het gedaan was en dat ik naar huis mocht...
Met mijn plaats ben ik niet zo heel erg tevreden: 23e van de 45 deelnemers. Ik had gehoopt op een betere eindplaats dan in Dinant maarja, volgend weekend beter zeker...
Snelle goede start gemaakt. Ik zat mooi 4de en kon in de startklim goed mee en behield mijn positie. Ook de zware klimpassage erna verteerde ik goed. Daarna even plat, volledig naar beneden en terug op voor de 2de klim. Daar draaiden mijn benen plots vierkant en verloor ik enorm veel plaatsen.
De 2de ronde kwam ik er terug volledig door en kon ik goed opschuiven samen met Robin Porters uit de Funklasse. We wisselden elkaar goed af en we konden een heleboel renners terug inhalen. Het ging toen terug héél goed. Ik werd uiteindelijk 13de en ben best tevreden met het gevoel dat ik eraan overhoud. Alleen jammer dat mijn benen plots zo tegensputterden.
Ondertussen zit ik met het snot, grote niesbuien en pijnlijke keel. Verkoudheid of allergie? Misschien hing dit al in de benen? Ik hoop van niet. Volgende week staat Pepingen op het programma.
OORDEGEM - Het was mijn eerste koers dit seizoen. Ik heb het moeten uitstellen met een beetje vertraging vanwege een lichte knieontsteking.
Ik wist niet wat te verwachten, ook niet wat te doen. Ik kwam aan de start met een goed gevoel. De eerste twee rondjes gingen moeizaam na een slechte opwarming. Maar hoe verder in de wedstrijd, hoe beter dit ging. Aan de finish kwam ik ongeveer in het midden van het peloton aan. Daar was ik toch zeer blij mee.
Gisteren stond ik aan de start in merelbeke. Aan de inschrijving mocht ik bijna een uur aanschuiven vooraleer het aan mij was. We stonden met 349 renners aan de start voor een koers van 117 km. In het begin was het gevoel in de benen weer niet zo goed maar het beterde snel. Ik bleef een ganse koers in het peloton want wegrijden was onmogelijk op zo grote brede wegen tegen zo'n groot peloton. Het was dus gewoon meerijden en wachten op de massasprint want in een massasprint ben ik niet kansloos door mijn explosiviteit uit de mountainbike. De laatste ronde was enorm nerveus want iedereen wou vooraan zitten. Uiteindelijk raakte ik voor de laatste bocht mooi vooraan, ik zat ong. 15/20ste positie, perfect dus want de aanloop naar de sprint was nog bergaf. Maar dan gebeurde waar ik voor vreesde, ik hoor ineens een val en ineens vliegen enkele fietsen tegen mij en rijden mannen van achter op mij. ik kon niet meer weg en ging 500 meter voor de finish aan grote snelheid tegen de grond. geen mooi resultaat dus. ik kwam er vanaf met enkele schaafwonden en bloeduitstortingen maar toch was de teleurstelling groot. uiteindelijk was het een mooie training met 45.3 gem. op naar pepingen volgende week!
bedankt aan de supporters die kwamen kijken en vooral inge (voor de foto) en wim (voor mij drinken te geven)!
Jay rijdt laatste van bovenste rij...
Bij het begin vd 2de ronde
Toen ik terug voluit kon gaan.
