Van L. kreeg ik het boek 'Je kunt je leven helen' van Louise L. Hay. Ik heb het gelezen in centerparcs. Het boek lijkt op dat van Inge Rock: je wordt wat je denkt. Het is een heel interessant boek. Ik heb het nu in één keer uitgelezen, maar eigenlijk is dit een boek dat je zelf moet aankopen. Op momenten dat je je minder sterk voelt, moet je dit boek kunnen vastnemen en bepaalde dingen in lezen. Je moet er dus kunnen in markeren en schrijven. Er staan ook zeer leuke oefeningen in. Ik denk dat ik dit boek ga bestellen bij de Standaard. Het is echt een bewaarboek en werkboek.
Vergeet niet te genieten van alles wat er rondom je gebeurt.
Sommige mensen zijn zo begaan met hun eigen gedachtenstroom dat ze daardoor vergeten te genieten van het heden. Hun leven gaat aan hen voorbij, onopgemerkt.
Herinner jezelf eraan om NU te leven. Train jezelf om te genieten van kleine dingen, van dingen die je misschien als te vanzelfsprekend hebt beschouwd: de geur van koffie of vers brood, de glimlach van kinderen, het gezelschap van mensen die je nauw aan het hart liggen, een aanraking, een briesje frisse wind,
Vandaag is het Goede Vrijdag, dit betekent geen vlees eten. Natuurlijk heeft het ook een diepere betekenis. Voor mij betekent het vooral ook dat het mooie weer gaat beginnen, dat de bloemen gaan bloeien. En...dat mijn leven goed is. Het doet mij eraan herinneren dat ik moet genieten van het leven, van al het mooie dat we krijgen. De liefde van mijn dochter, de vele vrienden, mijn ouders, ....
Straks ga ik naar een fuifje, een collega is vandaag jarig en daarom is er een fuif met muziek van 15 jaar geleden en langer. Ik hoop dat ik nog eens lekker uit de bol kan gaan, ik wil dansen, ik wil genieten,.... Het hangt grotendeels van mezelf af of het leuk wordt of niet. Wil ik me amuseren? Wil ik in die groep zijn? Ja, wel dan gaat het ook leuk worden. Ik moet me gewoon nog eens laten gaan. Genieten van de muziek, van de sfeer.
Gisteren naar de bank geweest om een kindrekening te openen. Ook een nieuwe afspraak vastgelegd bij de notaris, binnen enkele weken pas. Hopelijk kunnen we dan de papieren ondertekenen en is alles vlug voorbij. Heb eigenlijk geen zin om erover te schrijven. Ik ga dat dus ook niet doen.
Soms wou ik dat ik terug 18 jaar was en wist wat ik nu allemaal weet. Mijn leven zou er anders uitzien. Maar het heeft geen zin daarover te dromen, ik leef nu en daar moet ik het beste van maken. Soms lukt me dat goed, dan ben ik fier op mezelf. De laatste maanden kon ik echt zeggen dat ik mezelf graag zag. Ik was trots op mezelf (waarom zeg ik dat nu in de verleden tijd?). Anderen zeiden dat ik er goed uit zag, en dat is leuk! Dat hoort iedereen graag. Ik besef dat ik eigenlijk nog geluk heb. Ik woon bij mijn ouders, heb mijn dochter bijna altijd bij me. Ik heb een goed job, goede en lieve vrienden. Ik heb mijn vrijheid terug. Weet je, ik heb in het begin ook zo kunnen genieten van P.. Hij luisterde naar mijn verhalen, was er als ik het moeilijk had en kon me opbeuren door te zeggen hoe leuk ik er uitzag en hoe graag hij me zag enz. In het begin dacht ik dat ik hem ook graag zag, maar dat waren momenten dat ik genoot van zijn aandacht en dat mag je niet verwisselen met diepere gevoelens. De vele smsjes die ik kreeg van hem, krikten me iedere keer weer op. Tot op het moment dat ik voor mezelf de knoop definitief doorhakte en wist dat ik alleen met mijn dochter verder wilde. Toen stond hij te kort op mijn vel. Hij nam teveel van mijn tijd in beslag, hij wilde meer en dat kon ik niet opbrengen. Ik wilde ook absoluut niet het risico nemen dat mijn dochter nog maar zou denken dat ik iets met een ander zou hebben. Ik wil er alleen voor haar zijn en niet meer opnieuw verantwoording moeten afleggen aan iemand. Natuurlijk vind ik het jammer dat ik hem nu weer verdriet en pijn bezorg door afstand te nemen van hem. Toch wil ik nu niets anders. Het is alleen moeilijk om altijd alleen te zijn. Ik kan met mijn dochter niet praten zoals ik met een volwassene zou praten. Gelukkig vond ik ook heel veel steun bij een collega. Zij is altijd bereid om te luisteren en met mij te praten. Zij steunt me zonder dat ik verplichtingen heb aan haar. Maar wat wil ik in de toekomst? Kan ik echt alleen verder? Ik weet het niet goed. Ik dacht altijd van wel, maar sinds vorige week ben ik daar niet zeker meer van. Dat echt diep doorpraten, dat filosoferen, dat gewoon samen zijn met iemand waar je je goed bij voelt, dat wil ik wel blijven behouden.
Och, eigenlijk ben ik vandaag niet echt in de mood.
Zes mentale 'spieren' van de geest: de eerste twee
Eigenlijk zijn het zes mentale activiteiten die je kan trainen zadat ze sterker worden.
PERCEPTIE: de manier waarop je naar iets kijkt. Ik ben me ervan bewust dat ik ook mijn standpunt van kijken naar iets kan veranderen. Nu het nog toepassen! Ooit, toen ik ongeveer 19 à 20 jaar was, kwam ik thuis van een uitstapje en vroeg aan ma waar mijn vader was. Ze nam me mee naar hun slaapkamer en daar lag mijn pa lijkbleek in bed. Ik zal dit beeld nooit vergeten. Ik was geschokt en zeker toen ik hoorde dat hij ziek geworden was nadat ze telefoon gekregen hadden van iemand die vertelde dat hun dochter (ik dus) in Leuven helemaal niet deed wat zij dachten, maar een relatie had met iemand die verslaafd was aan drug en zelf waarschijnlijk ook drugs nam. Ik reageerde niet, was met stomheid geslagen, er zat een deel van waarheid in hetgeen ze vertelden, maar ik zag het niet zo negatief wat ik deed. Ik vond het wel zeer erg dat mijn pa daar zo lag. Dit was MIJN schuld. Ik wentelde me in zelfmedelijden. Nu kan ik die perceptie ook anders zien: het was niet slecht dat mijn pa daar zo lag, het opende mij de ogen en deed me inzien dat ik inderdaad niet op de goede manier bezig was.
INTUITIE: ik heb het gevoel dat.... Wij, westerlingen, ontkrachten vaak onze intuitie door naar ons 'gezond verstand' te luisteren. Je moet vertrouwen op je intuitie, dan kan het groeien. Intuitie liegt NOOIT!. Het vindt zijn essentie in de oorsprong van ons werkelijke zijn. Het heeft ook te maken met overdracht van energie. Heel vaak verdrong ik mijn intuitie. Hier moet ik zelf nog heel hard aan werken. Ik moet en wil leren vertrouwen op mijn intuitie. De dag dat ik bij mijn man wegging, volgde ik mijn intuitie. Mijn gevoel zei me dat het NU het moment was om te vertrekken, echt te vertrekken. Mijn gezond verstand heeft nog enkele keren geprobeerd om me te overtuigen om te blijven. En ik heb ook echt op een bepaald moment tegen hem gezegd dat ik toch maar beter bleef en het nog probeerde. Toch kwam steeds dat gevoel terug van: als je nu niet vertrekt, komt het er nooit van. En ....ik volgde mijn gevoel, mijn intuitie en ben plotsklaps vertrokken. Ik heb mijn gevoel gevolgd, heb actie ondernomen en die actie brengt me dichter bij het leven van mijn dromen, een leven waarin ik belangrijk ben, waarin ik centraal sta en kan doen wat ik zelf echt wil zonder steeds te moeten denken of iemand anders hier boos kan om zijn.
Wat de wereld denkt, is niet belangrijk, wat IK denk is belangrijk. IK ben de enige die mijn wereld kan veranderen.
Ik bekijk mezelf en onderzoek wat er zeker nieuw moet worden in mijn leven. Ik denk ook aan de factoren die mijn emoties naar beneden halen.
Ik wil een plaats voor mezelf en mijn dochter, ik wil niet bij mijn ouders blijven wonen. Dit is maar een tijdelijke oplossing, maar ze duurt nu al veel te lang. Reeds een half jaar woon ik bij hen in. Ik voel me niet dapper genoeg om de stap te zetten en iets te kopen. Ik wil ook eerst gescheiden zijn voor ik een woning koop. Huren wil ik niet, want dat is geld weggooien + je kan meestal niets huren voor minder dan 3 jaar en zolang wil ik echt niet wachten om iets te kopen. Ik mis daadkracht en wilskracht om duidelijk te maken dat de scheiding moet vooruit gaan. Ik blijf treuzelen en praten met mijn ex, om te zorgen dat er geen ruzies komen.
Maar IK MOET EEN BESLISSING NEMEN ZODAT IK VERANTWOORDELIJK KAN WORDEN VOOR MIJN RESULTATEN. Wat me tegenhoudt, is een vorm van angst. Ik ben me hiervan bewust en benoem de angst als ' angst voor het onbekende, angst voor het nemen van grote beslissingen'.
Ik wil me een beeld vormen van hoe ik mezelf over een half jaar tot een jaar zie.
Ik zie mezelf samen met mijn dochter in een mooi modern appartement zitten. Het is kleurrijk en ruim. Er is veel muziek en er staan veel boeken in de kamer. Op het terras kan ik rustig tot mezelf komen, met een glaasje wijn. Mijn dochter gaat regelmatig op bezoek bij haar papa en als ze er behoefte aan heeft, gaat ze er enkele daagjes logeren. Ik voel me goed in mijn job en kan me vooral toeleggen op het team en probeer er voor te zorgen dat het een hecht en goed team blijft waar iedereen zich goed voelt en graag komt werken. Regelmatig komen er vrienden op bezoek om lekker samen te filosoferen over het leven en vooral over al de mooie kanten, de positieve dingen van het leven. Ja, ik hou van het leven en ik hou van mezelf!
Master minds, stap 3: denken, denken en nog eens denken
Zolang je oude films in je hoofd blijft afspelen, kan je niet creatief worden en kan je de gebeurtenissen in je leven niet op een nieuwe manier leren bekijken. Je moet iets NIEUWS gaan denken! Je kunt de problemen in je leven niet oplossen met dezelfde soort gedachten als die waarmee je de problemen in je leven hebt geroepen. Albert Einstein.
Elke mens bestaat uit en lichaam en een geest. Het lichaam is het voertuig en de geest is de activiteit die het voertuig aanstuurt. De geest bestaat uit een bewustzijn en een onderbewustzijn.
Dr Fleed noemt dit 'The Stickman'. De geest is veel belangrijker dan het lichaam. Het lichaam voert slechts uit wat de geest beveelt. In de bewuste geest ligt de vrije wil en met de bewuste geest kunnen we naar buiten communiceren, via onze vijf zintuigen, die als antennes prikkels opvangen van de buitenwereld. De informatie die binnenkomt, wordt door ons bewustzijn gekleurd.
When you change the way you look at things, the things you look at change.