Om 8u vertrekken we met veel plezier uit Kisumu, op naar het dorpje van gids Daniel voor de homestay. Onderweg stoppen we even aan een meertje waaraan een legende verbonden is (een blanke vrouw kwam op bezoek bij het volk dat leefde op de plek waar nu dat meer is, maar werd er niet echt vriendelijk onthaald en sprak daarom bij vertrek een vloek uit en het hele dorp liep onder water. Hebben wij met Kisumu ook geprobeerd maar is niet gelukt helaas :)).
Als we in Kowuor aankomen moet Lien al dringend naar het toilet, en zij maakt als eerste kennis met 'het gat'. Er staan wel muren rond, waar gekko's haar gezelschap houden:). We registreren ons bij de Chief van het dorp, die fel verzwakt was door AIDS en vervangen werd door een ad-interimchief (een vrouw). We rijden verder naar het dorp en worden ongelofelijk warm onthaald door de bewoners. Ze staan te zingen en te dansen en pakken ons vast, heel emotioneel en overweldigend allemaal. Iedereen stelt zich aan mekaar voor en we drinken thee met hopen melk erin, en krijgen een soepbord pindanoten voorgeschoteld. Als de kinderen arriveren, willen ze allemaal op de foto, en als Leen haar pakje ballonnen uithaalt worden ze helemaal wild. De schoolkinderen hebben een performance voorbereid: de jongens van de secondary school en de meisjesvan de primary school zingen en dansen, en de mzungu moeten meedoen natuurlijk. Het billenwerk van Lien scoort heel goed bij de dorpsbewoners!
We eten allemaal samen, en het is vandaag ook Anka's verjaardag, dus Amos heeft met de vrouwen een cake gebakken met fopkaarsen, en de vrouwen komen die al zingend (natuurlijk) brengen. Daarna gaan we mee met ons gastgezin voor de eerste nacht (per 2). Dat is nog een beetje onwennig allemaal omdat het voor iedereen wat aftasten is. We proberen wat te babbelen (alleen de oudste familieleden spreken geen Engels) en bekijken het huisje (in het donker). er is een living, een soort van berging, een keuken buiten, 1 slaapkamer voor de kinderen waar 1 twijfelaar stond waarop wij met twee mochten liggen. De rest ging in de woonkamer slapen... Er is geen elektriciteit dus we gebruiken olielampen, de muren zijn van leem, het is stoffig met veel spinnenwebben, de kippen lopen in en uit, de gsm hebben ze wel maar kunnen ze alleen in de stad opladen. Maar ze doen heel erg hun best om het ons naar de zin te maken, en zorgen heel goed voor ons. Wat we daar die twee dagen te eten hebben gekregen was voor henzelf telkens een feestmaal, dus we waren blij dat we wat voedingsmiddelen hadden meegenomen als cadeau.
Iedereen werd op tijd gewekt door de haan en de geiten die rond de huisjes lopen. Samen ontbeten met de families en om 9u werden we verwacht voor een rondleiding door het dorp. Leen en Nele zaten nog braaf aardappelen te schillen terwijl de groep al stond te wachten bij de pottenbakkerij. We bezochten verschillende projecten: de geitenkwekerij, imker, ananasplantages. Het was heel heet en we waren blij met onze aankomst bij de secondary school. Hartelijke ontvangst en een bezoekje aan elke klas. Leen en Nele werden in elke groep voorgesteld als leerkrachten en de directeur is ervan overtuigd dat ze er nog ooit les komen geven.. De jongens zingen voor ons en we worden uitgenodigd om mee te doen. Ook de kinderen van de primary school hebben vanalles voorbereid: gedichten over aids en sex, veel liedjes. De optredens waren fantastisch, ze konden heel goed zingen en dansen! Iedereen is geboeid door de blanken omdat ze bijna nooit blanken zien. De dorpelingen zien ons echt als ambassadeurs en er werd herhaaldelijk benadrukt dat we hen niet mochten vergeten. En dat we terug moeten komen.
In de namiddag hebben we elk onze eigen boom geplant en de rest van de dag en avond hebben we doorgebracht met ons gastgezin. Ze hadden heel veel vragen en waren geinteresseerd in onze manier van leven. Na de zonsondergang op tijd gaan slapen...
We vertrekken 's morgens weer rond hetzelfde tijdstip en nu naar Kisumu. We bezoeken een museum over de Afrikaanse cultuur: we zien muurschilderingen, werktuigen, ... Buiten nog een vijver met 2 krokodillen en slangen achter glas. Veel stelt het allemaal niet voor, dus we zijn blij dat we naar ons hotel gaan. Na de lunch maken we een bootocht op Lake Victoria (Lien en Nele zien er trouwens heeeeel goed uit met een zwemvest). We zien nijlpaarden en heel mooie vogels. Op zaterdag wassen de mensen zich blijkbaar in het meer en ze kennen daarbij weinig schaamte. Ook de auto's krijgen een wasbeurt, ze worden half tot in het meer gereden en dan afgespoeld. Als we uit de boot stappen begint het hard te waaien en regenen en toch bezoeken we nog de overdekte markt. Het is er heel druk, vuil en onaangenaam. De mensen bekijken ons, raken ons aan, wijzen ons na en roepen vanalles dat we gelukkig niet verstaan. We gaan naar de supermarkt voor inkopen voor de homestay en de verjaardag van Anka morgen. We eten pizza en drinken een cocktail in een toch wel gezellig Duits restaurant en bereiden ons voor op 2 dagen local food!
Ontbijt in het rainforest... Onze open hut biedt weinig weerwerk tegen de hongerige apen die het op onze bananen gemunt hebben. We vertrekken voor een wandeling van twee uur door het woud en leren vooral wat bij over geneeskrachtige planten. Een uitkijktoren zou een uitzicht over het hele woud moeten bieden, maar daarvoor komen ze zowat twintig meter aan fondsen tekort. Leen en Lien hebben na de wandeling zin in een voetbad en gaan samen in 1 kom staan. Gezellig! En vuil dat dat water was!!! In de namiddag ondernemen we een wat steviger wandeling naar de top van een berg voor een mooi uitzicht. Drie kilometer klimmen in de hitte gaat ons niet zo goed af, maar we geraken er. pole pole he... Van het oorspronkelijke woud blijft nu nog maar 10 procent over: het is 240 vierkante km groot. Tijdens de afdaling gaan we nog een grot binnen die vol vleermuizen zit... heel tof Een stevige regenbui alweer (het is niet voor niks een rain forest) en onderweg komen we een paar kinderen tegen die een hele boomstam op hun hoofd dragen.
Om 8u African time (daar mag je dus rustig een klats bijdoen) vertrekken we voor een rit van 7u naar het Kakamega Rain Forest. Onderweg lunchen we aan een tankstation, en we krijgen kip met frieten. Rode kip met frieten zelfs. Dat kan ook niet anders als ze rood zand eten he ;). Onderweg zien we de outskirts. Het ziet er allemaal hel armoedig en onderkomen en bouwvallig uit, en de wegen zijn in slechte staat (veel free massage). Platte band hoort er dus ook bij... We lazen in onze gids dat het rond drie uur altijd regent in het regenwoud, en ja hoor, het scheelde misschien een uur maar de regen was er. Stefano had intussen rustig de tijd om zijn nieuwe appartement te regelen via de gsm... Pronto! In Kakamega verblijven we in bandas (hutten) zonder elektriciteit. We hebben twee cooks bij die goed eten verzorgen, en we spelen een paar rondes weerwolven... Leuk!
Ontbijt op kamp Naivasha is meteen weer iets speciaals dankzij het gezelschap van een nogal assertief wrattenzwijntje. De pannenkoeken met benaan en honing vallen dus niet alleen bij de mzungu (white people) in de smaak! Daarna vertrekken we naar Lake Nakuru: een zout meer dat vooral bekend is omwille van de grote flamimgopopulatie (2 miljoen). Mooi gezicht. We doen een game drive door het natuurpark, op zoek naar de Big Five, en we hebben geluk: we zien neushoorns, buffels, een luipaard zowaar, leeuwen, alleen de olifanten ontbreken nog.
Verder zien we nog hopen dieren, echt leuk om aan het rijden te zijn en ineens verrst te worden, door vechtende impalamannetjes bijvoorbeeld. we zien ook weer de (intussen) klassiekers: pelikanen, giraffen, apen, fish eagle, hyena's, waterbok, zwarte en witte neushoorn, te veel om op te noemen.
Lunch op een mooi uitkijkpunt, lekker rustig, foto's nemen... tot ineens twee hongerige baboons ons eten hebben geroken en besluiten dat het hen wel aanstaat... Ze omsingelen ons, elk kiest een kant, en grissen de zakjes en tassen bijna uit onze handen! Gelukkig was het alleen de afvalzak die ze konden bemachtigen, maar ik heb voor het eerst sinds lang nog eens geschreeuwd... jaja, toch effe schrikken! Leen zat intussen rustig op het toilet en hoorde wel dat er commotie was, maar heeft de actie jammer genoeg gemist.
In Nakuru stad hebben we even tijd om wat te winkelen. Mijn Proximus werkt hier niet dus koop ik een locale sim-kaart, en Lien haar broek scheurde al de eerste dag dus zij gaat op zoek naar een nieuwe. Die vindt ze aan een spotprijs in een kraam op straat, maar passen valt dan niet echt mee!
We nemen de boda-boda (een fiets met een kussentje achterop) terug naar het Chester Hotel. Werkgelegenheid creeren is een specialiteit in Kenia: als onze stroom uitvalt komen ze met drie kijken hoe ze dat gaan oplossen...
We hebben al wat Swahili geleerd en dat willen we graag met jullie delen :) (over de spelling valt te discussieren):
karibu: welkom jambo: hallo hakuna matata: no worries asante (sana): (veel) dank simba: leeuw sawa sawa:okee lala salama: slaapwel hapane asante: is om de verkopers weg te jagen :) (nee bedankt) pole pole: langzaamaan
Om 8 uur verzamelen we in het hotel Boulevard voor de busrit van Nairobi naar Lake Naivasha. Vertrek om 8 uur hier in Afrika wil zeggen: in de kamer tot de vaststelling komen dat het 8 uur is, dan nog rustig naar het toilet gaan, de rugzak nemen, naar de ingang wandelen in een traag tempo, daar uiteindelijk om 8u30 aankomen en dan tot de vaststelling komen dat we nog eerst zijn ook!
De groep is verdeeld over 2 busjes. In bus 1 zit onze chauffeur James (Kenia), gids Daniel (Kenia, 35), Stefano (Italie, 23), Anna (Zweden, 34), Lien, Nele en Leen. In bus 2 zit chauffeur Joseph (Kenia), gids Amos (Kenia), Suzie (Engeland, 25), Sal (Canada, 35), Ilja (Zwitserland, 23), Sonja (Duitsland, 23), Anka (Duitsland, 21), Vibs (Denemarken, 33).
De auto's rijden hier aan de linkerkant van de weg, allé wat je een weg kan noemen: rode zand met veel hobbels en gaten. Een rond punt langs links nemen is ook een hele belevenis, bestuurders kijken nergens naar, we hebben ook nog geen enkele auto gezien die geen deuken heeft. B
ij aankomst in kamp Lake Naivasha maken we een boottocht naar Crescent Island. Daar doen we een Safari Walk: wandelen tussen de wilde dieren. We zien impala's, waterbuffels, zebra's, pelikanen, nijlpaarden, gnoes en een kudde van 11 giraffen. We leren dat God de gnoe als laatste gemaakt heeft waardoor het een samenraapsel is van verschillende andere dieren: de staart van een paard, de rug van een hyena, de sik van een geit, de kop van koe en de hoorns van een dier dat we niet onthouden hebben. De eerste giraf die we zagen zat op de grond (ze kunnen het dus!), maar ze kunnen niet liggen en hun kop neerleggen, want dat kan hun hart niet aan.
De boottocht terug naar het vaste land verloopt minder vlot, de motor van één boot valt uit, zodat de andere boot nu als sleepboot dient. We geraken er uiteindelijk en we eten om 16 uur onze ''early lunch" samen in het kamp. We hebben een hangmat, schommel, bar, kampvuur en we slapen in kleine huisjes onder ons eerste muskietennet.
