Het was een nacht die je normaal alleen in films ziet...
Rond een uur of 9 kruipen we in onze tenten (meer dan slapen kunnen we hier toch niet doen, het is erg koud bovenop de krater). Lien en Nele slapen samen in een tent, ik slaap alleen, de 2 Duitse meisjes slapen samen, de gids en kok hebben een tent en de chauffeur slaapt in de jeep.
In slaap vallen is niet echt gemakkelijk, het is koud en we weten dat er twee olifanten in de buurt zijn. Er waren nog veel andere dieren te horen zoals zebra's, een hyena, en wie weet wat nog allemaal...
Rond een uur of 2 's nachts krijsen de 2 Duitse meisjes de hele camping wakker, het gegil ging door merg en been, zelfs door Lien haar oorstoppen heen. De meisjes roepen Manuel, onze gids, en hij vraagt of alles goed is. Natuurlijk niet! Hij komt uit zijn tent en ziet een wrattenzwijn wegspurten met een rugzak van de meisjes. Hij zet de tegenaanval in en kan de rugzak afnemen. Wij horen het hele gebeuren, want onze tenten staan maar een meter uit elkaar. Ik hoor het dier (toen nog niet wetende wat het was) brullend langs mijn tent afkomen. Even beschrijven: schreeuwende meisjes, een brullend dier (ik dacht een leeuw), geroep van de gids, ik die Nele en Lien roep voor hulp, Nele die 2 minuten nodig heeft om haar schoenen aan te doen (zo leek het) en ik die bijna flauw viel. Nog nooit zoveel schrik gehad! Als we uit onze tent komen zien we dat de hele zijkant van de tent van de meisjes is opengescheurd. De gids is ondertussen met hen naar de jeep verhuisd, hij blijft daar samen met hen slapen en laat ons in de steek. Wij moeten van de stress naar het toilet en maken een tocht door het donker, tididididiiiii, en slapen daarna met 3 in een tent. Van slapen is er niet veel meer gekomen. We hebben toch wel wat vragen bij de veiligheid van deze slaapplaats. Er waren trouwens ook rangers die ons moesten beschermen, maar die gewoon lagen te slapen op het moment dat we ze nodig hadden.
Moe maar opgelucht dat we nog leven, gaan we de volgende morgen naar Oldupai. Dit is een krater waar ze belangrijke archeologische vondsten hebben gedaan. We zijn in de krater afgedaald naar de plaats waar ze menselijke en dierlijke fossielen gevonden hebben, en we hebben enkele archeologen aan het werk gezien.
Na Oldupai rijden we naar de volgende kampplaats bij Lake Manyara. We hebben zelfs een zwembad waar we dan ook onmiddellijk gebruik van maken. Het uur van slapengaan wordt hier iets later; van een vorige verschrikkelijke en koude nacht, gaan we nu naar een nacht vol muggen, zweet en rust...
Crazy Gemma (de ietwat gekke Britse safariverantwoordelijke), komt ons ophalen aan het hotel. Eerst regelen we nog de verzekering en betaling. We hebben ieder een miljoen shilling afgehaald (onze portefeuille gaat niet meer dicht). Gemma sluit zelfs de gordijnen van de kamer waarin we de betaling regelen, om pottenkijkers te vermijden. We vertrekken voor een rit van 3 uur met een jeep naar Ngorongoro. We hebben een kok, een chauffeur en een Maasai gids mee. Ngorongoro is een vulkanische krater, waarin veel dieren leven. Aan de ingang van het park beslist Nele nog een snicker te eten. Als deze half op is, komt er een baviaan aanrennen en gaat achter Nele aan. Nele schreeuwt maar weer eens en gooit de snicker naar Lien en mij, in de veronderstellingen dat wij deze zouden opvangen. Maar de baviaan is sneller en gaat er met het lekkers van door, en Nele, die had beter moeten weten na de bavianenaanval van dag 3. We verblijven in het park in een tentenkamp op de rand van de krater. In het park wil zeggen: tussen de wilde dieren, zonder omheining. We zien de klassiekers opnieuw: zebra's, gnoes, struisvogels, wrattenzwijnen, buffels,... en ja ook iets nieuw: een cheeta! Wel gespot met een verrekijker, maar toch, gezien is gezien... Terug in het tentenkamp gaan we aan tafel. Daar blijven we al niet lang zitten, want 2 gigantische olifanten komen aan het waterreservoir drinken. We staan op amper 3 meter van de olifanten, echt geweldig mooi om te zien. De zebra's grazen terwijl tussen onze tenten... We gaan vroeg slapen, want het is hier op deze hoogte heel erg koud. Dag 1 van deze 4-daagse safari is al geslaagd!
Op het lijstje vandaag: uitslapen, ontbijten, geld afhalen, en organiseren.
Het eerste lukt tot Simon, de hoteleigenaar, op de deur komt kloppen. Het was dan ook al 8.15u... We reageren niet, maar staan dan toch maar op. Blijkt dat hij ons geld wou. Hebben we nog niet, dus de Simon zal nog even geduld moeten oefenen. We gaan op zoek naar een ATM die werkt, maar die vinden we niet! We wisselen wel onze dollars om zodat we op zijn minst kunnen gaan ontbijten. We stappen een zaak binnen, en we mogen meteen aanschuiven bij een Vlaams koppel dat ook op safari vertrekt. We wisselen wat weetjes en tips uit, en hun gids helpt ons aan een volgens hem betrouwbare safari-organisatrice, een Britse die met een Maasai getrouwd is en hier een aantal vrijwilligersprojecten heeft lopen. Toevallig kennen we haar naam van een paar Britse jongeren die bij ons op de bus naar Arusha zaten en bij haar vrijwilligerswerk gaan doen. We besluiten haar te bellen, en ze komt naar de zaak waar we zitten. We leggen uit wat we willen, zij zegt wat ze kan aanbieden en zal ons later opnieuw ontmoeten, zodat we ook met de Duitse meisjes kunnen overleggen. Zo, dat gaat vlot :).
Daarna verkennen we Arusha een beetje (niiks bijzonders) en vinden na lang zoeken het kantoor van Dar Express, waar we de bus naar Dar es Salaam vastleggen voor vrijdag 24 juli. We werken onze blog wat bij en eten iets, en dan terug naar het ViaVia cafe, waar we de meisjes zien, en de drie Britten (eentje was heel blij dat we zijn camera nog op de bus hadden zien liggen, maar of hij die nog terug ziet weten we niet), en drie Vlaamse studenten. We leggen 4 dagen safari vast, die morgenvroeg al beginnen, en eten met live muziek. Dan terug naar het hotel, en wie slaapt er in de kamers tegenover ons? De drie studenten. Leen en Lien socializen nog wat (ze zijn jaloers op onze foto's want hebben zelf niet zo heel veel dieren gezien) en dan weer bed in...
We staan om 6u op en ontbijten om half 7. Echt een goed ontbijtbuffet, met alles wat we lekker vinden. Heerlijk, net voor we een lange busrit moeten aanvangen! Best jammer dus dat Lien en Nele de lekkere dingen aan zich voorbij moeten laten gaan wegens, jawel, stomach problems... Toast en confituur dan maar. Sal en Suzy houden ons gezelschap en wuiven ons uit. Om 8u stappen we op de bus, en om 15u komen we aan in Arusha. Wat een rit... Slechte wegen! Als je het al een weg kan noemen... Wij zijn wat gewoon intussen, maar de toeristen die recht van het vliegtuig komen, trekken hun ogen open. Maar: we hebben wel een glimp opgevangen van de Kilimanjaro! En op Mount Meru natuurlijk, die boven Arusha uit torent. Bij aankomst in Arusha worden we overdonderd door safari-touroperators die ons allemaal een gratis rit aanbieden in ruil voor informatie (lees: een safari aansmeren). Amos had ons gezegd dat de bus ons bij ons hotel zou afzetten, en dus kunnen we gelukkig blijven zitten. Onder ons hotel is ook zo'n bookingskantoor, en ook hun 'mannetjes' volgen ons tot aan de deur van de kamer! Die doen we dan maar snel dicht! We brengen onze laundry binnen en gaan op zoek naar het ViaVia cafe om wat lotgenoten te vinden. Ook onderweg worden we de hele tijd (en ik overdrijf niet: zelfs als we al lang binnen zitten in het cafe staat er nog zo'n kerel buiten te wachten) aangeklampt en aangesproken door de safarimannen. Niet te doen... Het ViaViacafe is aangenaam en we komen er tot rust. Twee Duitse vrouwen komen al dadelijk op ons af om te kijken of we niet samen een safari kunnen regelen. We besluiten de volgende dag opnieuw af te spreken, want nu is het voor ons a little too much. Een groep breakdancers is aan het oefenen op een podium buiten, er zitten Vlaamse toeristen, het eten is eens wat anders dan kip en rijst, dus we keren tevreden naar het hotel terug, in een taxi die door de baas van het cafe is geregeld (de rest vertrouwen we niet echt :)).
We staan vroeg op voor een game drive, in de hoop wat jacht-actie te zien. Om half zeven zitten we in ons busje. We zien olifanten en leeuwen, maar geen actie, helaas! We ontbijten terug in het kamp met pannenkoeken (hmmmm!) en pakken in om te vertrekken naar de laatste halte van deel 1: Nairobi. We nemen afscheid op dezelfde plek waar we begonnen zijn, nl. in hotel Boulevard. Na de evaluatie en een groepsfoto nemen we afscheid van de chauffeurs en de kok. We genieten nog eens van een goeie douche (was lang geleden, we kunnen een onderhoud gebruiken!) en gaan met zijn allen nog een laatste keer samen eten. In een typisch Afrikaans restaurant natuurlijk, dus: met de handen! De dag nadien wel weer stomach problems natuurlijk, maar dat hoort er inmiddels gewoon bij.
Daarna nemen we afscheid van de gidsen en de rest van de groep, want vanaf morgen gaat ieder zijn eigen weg. Geen tranen, maar het doet wel een beetje gek te bedenken dat we vanaf nu nog maar met z'n drietjes zijn! Maar we kijken uit naar een volgend Great Adventure ;).
Nele haar dag is perfect begonnen: ze is niet meer ziek en aangenaam verrast door Sal die zijn conversatie braaf vanbuiten geleerd heeft. Amos kwam niet verder dan "Alles goed?"
We maken ons klaar voor een ganse dag Maasai Mara. Opnieuw veel kuddes gezien, 'migration', de dieren komen van Serengeti (Tanzania) naar Kenia op zoek naar water. We bezoeken de Mara river met een gewapende ranger die ons nijlpaarden en krokodillen toont. Indrukwekkend!
We bezoeken een Maasai stam (20 dollar om het dorp te mogen zien) en ze verwelkomen ons met dans en zang. Onze 3 mannen worden vriendelijk verzocht om met hen mee te springen. Zo hoog mogelijk. De meisjes mogen het gelukkig bij gehuppel houden (Leen en Nele verschijnen nog op Youtube ;-) ). We bezoeken een woning, heel arm en klein. Nog primitiever dan bij ons homestay-gezin. 1 slaapruimte voor de ouders en een hokje voor een 9-tal kinderen... Ze drinken enkel melk en koeienbloed. En eten enkel koeienvlees. De mannen hebben alles voor het zeggen, vrouwen worden geslagen als ze niet gehoorzamen. Bovendien worden zowel de jongens als de meisjes besneden. Het lijkt ons onmogelijk om hier te wonen, maar we zijn weer een ervaring rijker!
's Avonds discussieren we nog over de levenswijze van de Maasai en kijken we naar de prachtige sterrenhemel bij het kampvuur. Ilja voert een experiment uit met zijn telelens: hij maakt elke 30 seconden automatisch een foto van de sterren om een totaalbeeld te krijgen van hoe de sterrenhemel eruitziet. We begrijpen er zelf niet veel van, maar wachten op het resultaat...
Om half 8 vertrekken we met de busjes richting Maasai Mara. Ons busje met enige vertraging, Stefano had nog een 'italiaanse' espresso nodig
We rijden 6u met 100 km (!) omweg voor benzine en komen aan in Kenia permanent camp op de grens van Maasai Mara national park. Onze trouwe kok van dienst maakt een lekkere lunch en we hebben een paar uur vrije tijd. We gaan met de groep op pad, want Amos heeft ons verteld dat er op 5 min. wandelen een zwembad is in een 5-sterrenresort. De inkomhal is veelbelovend: hoge plafonds en marmeren vloer. Grote tuin, met hutjes en aapjes. We komen enthousiast aan bij het zwembad... waarvan het water grasgroen blijkt te zijn!! We konden er toch niet aan weerstaan en hebben het heelhuids overleefd!
Om 16u vertrekken we voor een 'evening game drive' in het park. We zien al heel veel dieren op 3u tijd: zebra's, gnoes, giraffen, olifanten met kleintjes, Kai Mook is er niks tegen ;-), 2 mannetjesleeuwen die graag poseren voor de camera. Onze chauffeur, James, zoekt met het busje de perfecte plaats voor de perfecte zonsondergangfoto: met een boom, berg en zon...
Elke dag wordt er wel iemand ziek in de groep, vandaag jammergenoeg Nele. Leen en Lien leren Sal en Amos Nederlands zodat ze Nele kunnen verrassen de volgende morgen: "Dag Nele, alles goed, heb je goed geslapen, fijne dag nog!" Amos geraakt niet verder als 'Liefde' en 'Mooi' (ja, we weten het, we zijn ook lief en mooi ;-) )
's Morgens een warme 'douche' genomen bij onze gastgezinnen in de tuin. De douche bestaat uit een rieten omheining waar ons hoofd net bovenuit komt. Het riet is afgedekt door witte plastic en de vloer bestaat uit rode bakstenen. Het water is wel lekker warm gekookt en we voelen ons alweer een heel stuk frisser!! Iedereen wordt op de centrale verzamelplaats verwacht om afscheid te nemen. Sommige 'mama's' hebben een souvenir voor hun lieve dochters: Lien krijgt een zelfgeboetseerde paars-roze kip, voor in de keuken, waar ze bloem moet indoen. Nele en Leen zijn de trotse eigenaars van een gedroogde, uitgeholde pompoenhelft die ze gebruiken als schep voor bv: water.
Het afscheid is al even hartelijk als de ontvangst! Iedereen knuffelt en zingt voor ons. Het is heel overweldigend!
Ze vertrekken naar Kericho en rijden tussen de heuvels vol groene theeplantages. Heel mooi, groen gebied. Onderweg hebben we nog 2 keer platte band. De vorige band was blijkbaar niet goed gerepareerd! We verheugen ons toch wel op een deftige douche, stromend water, electriciteit. Wat een tegenvaller bij aankomst! De hele stad zit zonder water en een onweer zorgt ervoor dat de elektriciteit een hele tijd uitvalt. Veel valt er niet te beleven in de stad, we dolen een beetje rond. Leen en ik krijgen de massa's verse koeienmelk moeilijk verteert, dat komt er nog eens bovenop!
's Avonds gaan we samen uit eten in het Tea Hotel. Ziet er heel chique uit, live pianomuziek. Jammer voor Lien dat ze niks kan eten, een tomatensoep is meer dan genoeg. Leen en Nele genieten van een glas wijn en vegetable curry met rijst.
Om 8u vertrekken we met veel plezier uit Kisumu, op naar het dorpje van gids Daniel voor de homestay. Onderweg stoppen we even aan een meertje waaraan een legende verbonden is (een blanke vrouw kwam op bezoek bij het volk dat leefde op de plek waar nu dat meer is, maar werd er niet echt vriendelijk onthaald en sprak daarom bij vertrek een vloek uit en het hele dorp liep onder water. Hebben wij met Kisumu ook geprobeerd maar is niet gelukt helaas :)).
Als we in Kowuor aankomen moet Lien al dringend naar het toilet, en zij maakt als eerste kennis met 'het gat'. Er staan wel muren rond, waar gekko's haar gezelschap houden:). We registreren ons bij de Chief van het dorp, die fel verzwakt was door AIDS en vervangen werd door een ad-interimchief (een vrouw). We rijden verder naar het dorp en worden ongelofelijk warm onthaald door de bewoners. Ze staan te zingen en te dansen en pakken ons vast, heel emotioneel en overweldigend allemaal. Iedereen stelt zich aan mekaar voor en we drinken thee met hopen melk erin, en krijgen een soepbord pindanoten voorgeschoteld. Als de kinderen arriveren, willen ze allemaal op de foto, en als Leen haar pakje ballonnen uithaalt worden ze helemaal wild. De schoolkinderen hebben een performance voorbereid: de jongens van de secondary school en de meisjesvan de primary school zingen en dansen, en de mzungu moeten meedoen natuurlijk. Het billenwerk van Lien scoort heel goed bij de dorpsbewoners!
We eten allemaal samen, en het is vandaag ook Anka's verjaardag, dus Amos heeft met de vrouwen een cake gebakken met fopkaarsen, en de vrouwen komen die al zingend (natuurlijk) brengen. Daarna gaan we mee met ons gastgezin voor de eerste nacht (per 2). Dat is nog een beetje onwennig allemaal omdat het voor iedereen wat aftasten is. We proberen wat te babbelen (alleen de oudste familieleden spreken geen Engels) en bekijken het huisje (in het donker). er is een living, een soort van berging, een keuken buiten, 1 slaapkamer voor de kinderen waar 1 twijfelaar stond waarop wij met twee mochten liggen. De rest ging in de woonkamer slapen... Er is geen elektriciteit dus we gebruiken olielampen, de muren zijn van leem, het is stoffig met veel spinnenwebben, de kippen lopen in en uit, de gsm hebben ze wel maar kunnen ze alleen in de stad opladen. Maar ze doen heel erg hun best om het ons naar de zin te maken, en zorgen heel goed voor ons. Wat we daar die twee dagen te eten hebben gekregen was voor henzelf telkens een feestmaal, dus we waren blij dat we wat voedingsmiddelen hadden meegenomen als cadeau.
Iedereen werd op tijd gewekt door de haan en de geiten die rond de huisjes lopen. Samen ontbeten met de families en om 9u werden we verwacht voor een rondleiding door het dorp. Leen en Nele zaten nog braaf aardappelen te schillen terwijl de groep al stond te wachten bij de pottenbakkerij. We bezochten verschillende projecten: de geitenkwekerij, imker, ananasplantages. Het was heel heet en we waren blij met onze aankomst bij de secondary school. Hartelijke ontvangst en een bezoekje aan elke klas. Leen en Nele werden in elke groep voorgesteld als leerkrachten en de directeur is ervan overtuigd dat ze er nog ooit les komen geven.. De jongens zingen voor ons en we worden uitgenodigd om mee te doen. Ook de kinderen van de primary school hebben vanalles voorbereid: gedichten over aids en sex, veel liedjes. De optredens waren fantastisch, ze konden heel goed zingen en dansen! Iedereen is geboeid door de blanken omdat ze bijna nooit blanken zien. De dorpelingen zien ons echt als ambassadeurs en er werd herhaaldelijk benadrukt dat we hen niet mochten vergeten. En dat we terug moeten komen.
In de namiddag hebben we elk onze eigen boom geplant en de rest van de dag en avond hebben we doorgebracht met ons gastgezin. Ze hadden heel veel vragen en waren geinteresseerd in onze manier van leven. Na de zonsondergang op tijd gaan slapen...
We vertrekken 's morgens weer rond hetzelfde tijdstip en nu naar Kisumu. We bezoeken een museum over de Afrikaanse cultuur: we zien muurschilderingen, werktuigen, ... Buiten nog een vijver met 2 krokodillen en slangen achter glas. Veel stelt het allemaal niet voor, dus we zijn blij dat we naar ons hotel gaan. Na de lunch maken we een bootocht op Lake Victoria (Lien en Nele zien er trouwens heeeeel goed uit met een zwemvest). We zien nijlpaarden en heel mooie vogels. Op zaterdag wassen de mensen zich blijkbaar in het meer en ze kennen daarbij weinig schaamte. Ook de auto's krijgen een wasbeurt, ze worden half tot in het meer gereden en dan afgespoeld. Als we uit de boot stappen begint het hard te waaien en regenen en toch bezoeken we nog de overdekte markt. Het is er heel druk, vuil en onaangenaam. De mensen bekijken ons, raken ons aan, wijzen ons na en roepen vanalles dat we gelukkig niet verstaan. We gaan naar de supermarkt voor inkopen voor de homestay en de verjaardag van Anka morgen. We eten pizza en drinken een cocktail in een toch wel gezellig Duits restaurant en bereiden ons voor op 2 dagen local food!
Ontbijt in het rainforest... Onze open hut biedt weinig weerwerk tegen de hongerige apen die het op onze bananen gemunt hebben. We vertrekken voor een wandeling van twee uur door het woud en leren vooral wat bij over geneeskrachtige planten. Een uitkijktoren zou een uitzicht over het hele woud moeten bieden, maar daarvoor komen ze zowat twintig meter aan fondsen tekort. Leen en Lien hebben na de wandeling zin in een voetbad en gaan samen in 1 kom staan. Gezellig! En vuil dat dat water was!!! In de namiddag ondernemen we een wat steviger wandeling naar de top van een berg voor een mooi uitzicht. Drie kilometer klimmen in de hitte gaat ons niet zo goed af, maar we geraken er. pole pole he... Van het oorspronkelijke woud blijft nu nog maar 10 procent over: het is 240 vierkante km groot. Tijdens de afdaling gaan we nog een grot binnen die vol vleermuizen zit... heel tof Een stevige regenbui alweer (het is niet voor niks een rain forest) en onderweg komen we een paar kinderen tegen die een hele boomstam op hun hoofd dragen.
Om 8u African time (daar mag je dus rustig een klats bijdoen) vertrekken we voor een rit van 7u naar het Kakamega Rain Forest. Onderweg lunchen we aan een tankstation, en we krijgen kip met frieten. Rode kip met frieten zelfs. Dat kan ook niet anders als ze rood zand eten he ;). Onderweg zien we de outskirts. Het ziet er allemaal hel armoedig en onderkomen en bouwvallig uit, en de wegen zijn in slechte staat (veel free massage). Platte band hoort er dus ook bij... We lazen in onze gids dat het rond drie uur altijd regent in het regenwoud, en ja hoor, het scheelde misschien een uur maar de regen was er. Stefano had intussen rustig de tijd om zijn nieuwe appartement te regelen via de gsm... Pronto! In Kakamega verblijven we in bandas (hutten) zonder elektriciteit. We hebben twee cooks bij die goed eten verzorgen, en we spelen een paar rondes weerwolven... Leuk!
Ontbijt op kamp Naivasha is meteen weer iets speciaals dankzij het gezelschap van een nogal assertief wrattenzwijntje. De pannenkoeken met benaan en honing vallen dus niet alleen bij de mzungu (white people) in de smaak! Daarna vertrekken we naar Lake Nakuru: een zout meer dat vooral bekend is omwille van de grote flamimgopopulatie (2 miljoen). Mooi gezicht. We doen een game drive door het natuurpark, op zoek naar de Big Five, en we hebben geluk: we zien neushoorns, buffels, een luipaard zowaar, leeuwen, alleen de olifanten ontbreken nog.
Verder zien we nog hopen dieren, echt leuk om aan het rijden te zijn en ineens verrst te worden, door vechtende impalamannetjes bijvoorbeeld. we zien ook weer de (intussen) klassiekers: pelikanen, giraffen, apen, fish eagle, hyena's, waterbok, zwarte en witte neushoorn, te veel om op te noemen.
Lunch op een mooi uitkijkpunt, lekker rustig, foto's nemen... tot ineens twee hongerige baboons ons eten hebben geroken en besluiten dat het hen wel aanstaat... Ze omsingelen ons, elk kiest een kant, en grissen de zakjes en tassen bijna uit onze handen! Gelukkig was het alleen de afvalzak die ze konden bemachtigen, maar ik heb voor het eerst sinds lang nog eens geschreeuwd... jaja, toch effe schrikken! Leen zat intussen rustig op het toilet en hoorde wel dat er commotie was, maar heeft de actie jammer genoeg gemist.
In Nakuru stad hebben we even tijd om wat te winkelen. Mijn Proximus werkt hier niet dus koop ik een locale sim-kaart, en Lien haar broek scheurde al de eerste dag dus zij gaat op zoek naar een nieuwe. Die vindt ze aan een spotprijs in een kraam op straat, maar passen valt dan niet echt mee!
We nemen de boda-boda (een fiets met een kussentje achterop) terug naar het Chester Hotel. Werkgelegenheid creeren is een specialiteit in Kenia: als onze stroom uitvalt komen ze met drie kijken hoe ze dat gaan oplossen...
We hebben al wat Swahili geleerd en dat willen we graag met jullie delen :) (over de spelling valt te discussieren):
karibu: welkom jambo: hallo hakuna matata: no worries asante (sana): (veel) dank simba: leeuw sawa sawa:okee lala salama: slaapwel hapane asante: is om de verkopers weg te jagen :) (nee bedankt) pole pole: langzaamaan
Om 8 uur verzamelen we in het hotel Boulevard voor de busrit van Nairobi naar Lake Naivasha. Vertrek om 8 uur hier in Afrika wil zeggen: in de kamer tot de vaststelling komen dat het 8 uur is, dan nog rustig naar het toilet gaan, de rugzak nemen, naar de ingang wandelen in een traag tempo, daar uiteindelijk om 8u30 aankomen en dan tot de vaststelling komen dat we nog eerst zijn ook!
De groep is verdeeld over 2 busjes. In bus 1 zit onze chauffeur James (Kenia), gids Daniel (Kenia, 35), Stefano (Italie, 23), Anna (Zweden, 34), Lien, Nele en Leen. In bus 2 zit chauffeur Joseph (Kenia), gids Amos (Kenia), Suzie (Engeland, 25), Sal (Canada, 35), Ilja (Zwitserland, 23), Sonja (Duitsland, 23), Anka (Duitsland, 21), Vibs (Denemarken, 33).
De auto's rijden hier aan de linkerkant van de weg, allé wat je een weg kan noemen: rode zand met veel hobbels en gaten. Een rond punt langs links nemen is ook een hele belevenis, bestuurders kijken nergens naar, we hebben ook nog geen enkele auto gezien die geen deuken heeft. B
ij aankomst in kamp Lake Naivasha maken we een boottocht naar Crescent Island. Daar doen we een Safari Walk: wandelen tussen de wilde dieren. We zien impala's, waterbuffels, zebra's, pelikanen, nijlpaarden, gnoes en een kudde van 11 giraffen. We leren dat God de gnoe als laatste gemaakt heeft waardoor het een samenraapsel is van verschillende andere dieren: de staart van een paard, de rug van een hyena, de sik van een geit, de kop van koe en de hoorns van een dier dat we niet onthouden hebben. De eerste giraf die we zagen zat op de grond (ze kunnen het dus!), maar ze kunnen niet liggen en hun kop neerleggen, want dat kan hun hart niet aan.
De boottocht terug naar het vaste land verloopt minder vlot, de motor van één boot valt uit, zodat de andere boot nu als sleepboot dient. We geraken er uiteindelijk en we eten om 16 uur onze ''early lunch" samen in het kamp. We hebben een hangmat, schommel, bar, kampvuur en we slapen in kleine huisjes onder ons eerste muskietennet.
jullie lezen nu ons eerste bericht vanuit Hotel Boulevard in Nairobi. Onze lange vlucht van 14u hebben we overleefd, met een tussenspurt in Londen en Qatar. We hebben dus op 3 continenten voet aan wal gezet!! Nairobi ziet er op het eerste zicht stoffig, superdruk en op en top Afrikaans uit. De eerste diersoort is al gespot... een geit... (we hebben ze nog niet zien zitten).
Ons hotel is goedgekeurd, we hebben zelfs een zwembad en tennisplein! Een contrast met wat ons nog te wachten staat! We blijven hier 1 nacht en komen over 14 dagen terug. Waarschijnlijk zal ons volgend bericht dan pas verschijnen omdat we morgen op safari vertrekken. En we hopen dat ons verslag dan een pak boeiender is We hebben net kennisgemaakt met onze gids, Amos, de andere groepsleden kennen we nog niet. Lien zal de nacht doorbrengen met een zekere Suzie uit de UK.
Nele is op dit moment niet bereikbaar op haar gsm, we proberen het te regelen... Leen en Lien zijn wel bereikbaar, dus laat maar komen die berichten!!
Kwhaheri! Lien (secreterasse van dienst) Leen en Nele (souffleurs)
Drive through Kikuyu farmland to the edge of the Rift Valley. Camp on the shore of Lake Naivasha with a large bird and hippo population. Walk among the animals on a guided Crescent Island tour.
Day 3 Nakuru
Journey to Nakuru and explore the colourful town. Enjoy an afternoon safari in search of the black and white rhino, lion and the elusive leopard.
Day 4-5 Kakamega Rainforest
Drive west to Kakamega, a virgin tropical rainforest which is home to a huge variety of birds and monkeys. On day 5 stretch your legs with a morning rainforest walk with local forest guides and learn about the Kakamega Environmental Education Program.
Day 6 Kisumu
After a morning walk, drive to Kisumu, the third largest city in Kenya. Enjoy the colourful local market in Kisumu, home to the second largest tribe in the country, the Luo.
Day 7-8 Kendu Bay Village
Experience how many rural Africans live, in a traditional homestay in the hills above Kendu Bay. Wander with the villagers, strike up conversation and enjoy local hospitality.
Day 9 Kericho
En route, stop in Kisii, the soapstone center of East Africa. Continue to Kericho, Kenya's world famous tea growing region.
Day 10-11 Masai Mara
No visit to Kenya would be complete without a visit here! Spend time game viewing with excellent chances of seeing the "Big 5" - lion, leopard, buffalo, elephant and rhino.
Day 12 Nairobi
Enjoy a game drive in the Masai Mara, watching the animal kingdom come to life as the sun rises over the Mara plain. Continue through the Great Rift Valley on your way back to Nairobi.
