Hoe moeilijk kan fietsen

Inhoud blog

	Gemopper en humor op de fiets!
	Betutteling of terecht?
	De onderwijzeres in New York die haar klas...
	Moederdag...
	Dé woede en haat in de week voor 'de man in de kist'

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

in de stad zijn?

05-05-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

DÃ© woede en haat in de week voor 'de man in de kist'

Vanaf de dag dat ik hoorde dat hij ernstig ziek was, wist ik dat het onwaarschijnlijk zou zijn dat ie er weer bovenop zou komen. Mijn zusjes zijn die bewuste zaterdag in november naar hem toegegaan. Hij was er verschrikkelijk aan toe. De arts van de huisartsenpost probeerde hem zover te krijgen om opgenomen te worden. Mijn vader zei dat hij de zondag nog met z'n dochters wilde doorbrengen en dan maandag opname, dat was goed. Hij heeft er voor moeten tekenen.

Ik had een paar keer per dag contact met m'n zusjes, voor hem, maar vooral voor mijn jongste zusje. Ik wist dat ze er niet tegen kon. Toen ik zondag belde nam mijn oudste zus op en zei voor ik 't wist: 'Hier pa, Simone is aan de telefoon'. Dat moment voelde ik haat voor haar, maar wat kon ik doen? Ik belde tenslotte zelf. Eigen schuld, dikke bult, zeggen ze hier in Holland soms. Ik hoorde pa me gedag zeggen op een manier waaruit bleek dat ie blij was, alleen...ik was 't niet.

Toch mijn fatsoen gehouden en op een zakelijke wijze naar z'n wel en wee gevraagd: hem gezegd dat ie de volgende dag de nodige onderzoeken gewoon moest laten doen, dat ik ook de nodige rot onderzoeken moest ondergaan(en dat was waar),..DUS... Nadat hij dat beloofde hing ik op. De volgende dag, maandag, is ie naar het ziekenhuis gebracht.

Ik heb hemel en aarde bewogen om mijn vader niet op dezelfde dag als de sterfdag van mama te laten doodgaan. Geschreeuwd, gevloekt en vervloekt heb ik hem voor als ie 't waagde om op haar sterfdag dood te gaan. Dat had hij niet verdiend. Het zou een soort heiligschennis zijn. Wel, hij heeft me dat respect betoond voor zover je dat kunt zeggen. Of God vond dat ook niet kunnen.
Wat ik zeker weet, is dat hij heeft geweten dat ik er zo over dacht.

Wordt vervolgd

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Over mijzelf

Ik ben Gladys
Ik ben een vrouw en woon in Wijdemeren (Nederland) en mijn beroep is nu even geen beroep. Geef wel les als vrijwilligster..
Ik ben geboren op 15/11/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: trijdschriften en non-fictie lezen/op een terrasje praten met vriendinnen, maar ook mensen kijken/ verschillende crime-s.
Door een gezondheidsprobleem kan ik af en toe niet goed nadenken. Ik hoop dat jullie mij weten te vinden. Ik heb niet go