Vrijdag was een speciaal dagje New York.. Na wederom een goed Amerikaans ontbijt zijn we met de G-train, en daarna de F-train naar Coney Island gegaan. Ik was hier na al mij NY-reizen nog nooit geweest, en daar het binnenkort volledig tegen de vlakte gaat, wilde ik het toch zeker nu nog bezoeken. Het was de moeite! Coney Island is een begrip. Zie : http://www.coneyisland.com/ Het is al sinds 1807 een plek waar de mensen naartoe trekken voor strand en amusement. Rond 1885 zijn daar kermisatracties bij gekomen. Er staat al sinds die jaren een reuzenrad (wonderwheel) en een achtbaan. In die jaren kwamen daar miljoenen mensen op af, en het was "the place to be" voor de jetset. Vanaf de jaren 60 is het verval ingetreden en is het steeds meer een "strand voor de armen" geworden. Wij waren een van de zeldzame blanke families die daar liepen. Maar de sfeer is grandioos. Mensen van alle soort en kleur lopen zich te vermaken met de veelheid aan draaimolen, waarzeggers, krachtmetingen en pubs en restaurants. En natuurlijk de stranden, de pieren waar gevist kan worden en de muziek. De stad zelf heeft een DJ ingehuurd, en mensen beginnen spontaan te dansen. Vele anderen hebben hun eigen ghettoblaster meegenomen. Van alle continenten komt de klank je tegemoet. En een verzameling aan "weirdos", van travestieten tot would be acteurs (Elvis Presley loopt hier ook - alhoewel niet gezien vandaag), tot gezellig dikke mensen die hun vetrollen maar al te graag vertonen, en zoveel meer.. Sjim en Wout hebben het wonderwheel gedaan en het spookhuis, en we zijn met zijn allen nog in de wildwaterbaan geweest.
's Avonds zijn we naar een baseball match geweest: de Mets tegen de Cardinals, in het Shea stadion. Ook dit was geweldig. De grootheids van zo'n stadion, er waren maar liefst 40.000 mensen. Tom en Nancy (zijn vriendin) hadden ons uitgenodigd mee te gaan. Met de metro er naar toe. De drukte was overweldigend en we moesten elkaar vooral niet kwijtraken in de menigte. De spelregels waren ons nog niet helemaal duidelijk. We vroegen ons na een tijdje zelfs af of ze al begonnen waren, of dat ze nog aan een warming up bezig waren. Vragen stond wat stom, maar na een tijdje bleek toch dat ze al bezig waren.. Persoonlijk begrijp ik niet zo goed waarom deze sport zoveel passie teweeg brengt bij de grote massa hier. Maar Sjim en Wout wisten toch te zeggen dat dit leuker was dan naar een voetbalmatch gaan kijken. Het was dus geslaagd en een belevenis. De Mets hebben met glans gewonnen.
Onze tweede dag NYC zit er op. Wat hebben we allemaal gedaan ? Eerst een echt Amerikaans ontbijt genomen. Bij een restaurantje hier op de hoek, in handen van Latinos, zoals de meeste louche en minder louche eettenten hier. Het legde een goed bodem in onze maag voor een dag van wandelen en slenteren. Daarna de metro naar Times Square, waar we al dicht in de buurt zaten van het kloppend hart van de stad wat winkels en cultuur betreft. Uren hebben we gelopen, van noord naar zuid. Central Park al gezien en helemaal down town de ferry genomen naar Staten Island, vanwaar je het Vrijheidsbeeld kunt zien. Dit is een gratis ferry, dus geknipt voor Hollandse zielen zoals wij.... We hebben Chinatown en Little Italy doorkruist en her en der nog wat kadootjes gekocht. We zijn in het Hard Rock Cafe geweest en in een MEGAgrote speelgoedwinkel. Daar stond bv de Empire State Building in lego, inclusief King Kong. Al met al een dag zoals alle toeristen ze doen in New York.. We voelden onze voeten wel. 's Avonds zijn we gaan eten met Tom in een TexMex, BBQ en Sushi restaurant (rare combinatie), maar goed zitten. De jongens aan de taco's, en ik weer een grote salade, toch de beste keus voor dit warme weer. Na het reaturantje nog een nachtwandeling gemaakt, waar we konden genieten van de skyline van de stad en een dode vis die daar lag. Maar voor dit alles bekijk maar beter de foto's.
Ja, we zijn aangekomen in New York. Het was vroeg opstaat bij vertrek (04.30u) en bepakt en bezakt zijn we naar Zaventem vertrokken. Inchecken, paspoorten, bagagecontrole (Sjim werd gefouileerd) en wachten op het vliegtuig. De jongens keken hun ogen uit. Vooral de loopbanden konden op veel sympathie rekenen. De vlucht was voorspoedig en al met al niet zo lang (7 uur). Wout : "Ik wist niet dat vliegen zo leuk was; lekker eten voor de TV"... In New York was het warm en vochtig. Met een shuttlebus zijn we naar Grand Central gegaan en vandaar met de metro naar ons onderkomen. Het appartement van Tom, een vriend die ik ondertussen al jaren heb in New York. Na even wat te hebben uitgerust zijn we opnieuw naar Manhattan gegaan. Dit is slechts een metrostop vanaf waar we zitten. We waren natuurlijk al hartstikke moe, maar de beste strategie is toch maar om gewoon even door te bijten en direct met het ritme van hier mee te gaan. Het is hier 6 uur vroeger. Doel: Empire State Building bestijgen. Dat hebben we gedaan. Met de lift naar de 86ste verdieping. Uitzicht verzekerd. Het was wat mistig, maar we konden toch de hele stad rond zien. Het was echt schitterend. Weer terug beneden, zijn we ons tweede doel gaan uitvoeren: schoenen kopen. Er was een grote winkel in de buurt met allemaal dingen die precies in de smaak vallen. Missie snel behaald: coole schoenen voor weinig geld. Het is hier ook solden en de dollar staat laag. En Wout heeft nog een pet gekocht (ook cool natuurlijk). 's Avonds was Tom thuis en zijn we in een buurtrestaurant gaan eten. Een lange dag. Daar de twee hoofddoelen al zijn bereikt (vanwege weinig geduld van de jeugd..) kunnen we de rest van de dagen op ons gemakkie door de stad slenteren en ontdekken.
Alles geregeld: de was gedaan, de tassen gepakt, de huisoppas onderweg.
Maar voordat we vertrekken nog even het doel van onze reis wat nader uitleggen. Normaal gaan we nooit zo ver op reis, en opteren we er voor om gewoon met trein/bus/gehuurde auto ergens in de natuur te gaan kamperen. Zon, water, lekker eten en veel groen is voor ons voldoende om bij te komen van een jaar werken/school gaan. Dit jaar dus niet.
Ikzelf heb een tijdje in Bolivia gewoond en veel gereisd doorheen het continent. De cultuur, de natuur en de mensen hebben een grote plaats in mijn hart veroverd. Mijn werk heeft ook altijd direct of indirect te maken met de Latijns Amerikaanse situatie. Veel professionele contacten heb ik in landen in het Zuiden, maar speciaal met de Latin@s.
Met deze reis wil ik iets over brengen aan mijn zonen van mijn passie voor de Andes. En hen laten zien en ruiken van de rijke en warme cultuur aldaar. De mooie dingen dus. Maar ik wil hen ook tonen wat de pijn voorstelt van een land dat systematisch wordt leeggeroofd. Waar de natuurlijke rijkdommen massaal worden vernietigd omdat de consumptiedrang van de landen in het Noorden geen grenzen kent.
Een van mijn eerste boeken over Latijns Amerika was De aderlating van een continent, van Eduardo Galeano. Een prachtig boek, waarin duidelijk en poetisch wordt omschreven hoe armoede in de hand gewerkt wordt. Er is nog niet veel veranderd. Een thema waar ik veel mee bezig ben is ecologische schuld, en dit samen met een Ecuadoriaanse organisatie (Accion Ecologica). Zie voor meer info http://www.vodo.be/index.php?option=com_content&task=view&id=352&Itemid=150
Dit thema zal regelmatig terugkomen op deze blog. Het zal dus niet alleen over mooie landschappen en goedkope marktjes gaan
Met het boeken van de reis bleek al snel dat we best over New York vliegen. Een tussenstop van een paar dagen kost niets extra. En omdat ik daar een vriend heb die graag zijn appartement voor een paar dagen wilde afstaan, was dat snel beslist. De Big Apple heeft meer aantrekkingskracht op de jongens dan Ecuador (maar dat zal wel veranderen ). Ik heb het gevoel dat we vooral de filmsets gaan bezoeken van de vele films/series die al aan hun ogen voorbij getrokken zijn: Empire State Building (King Kong), Central Park (Friends), Bibliotheek (The day after tomorrow), Little Italy (The Godfather), enz
hartelijk bedankt voor de leuke reacties! We hebben er echt zin in. We zullen zo eerdaags eens beginnen inpakken. Sjim komt pas maandagavond thuis, die is nog op Chirokamp. Dus dat wordt dinsdag snel snel wassen, om zijn kleren dinsdagavond weer schoon en droog in de koffer te hebben. We vertrekken woensdagmorgen om 6.00u met de bus naar Zaventem. Dinsdag komt ook Valerie, een meisje/vrouw (we weten eigenlijk niet hoe oud ze is) uit Parijs. Ze zal een maand voor de thuisblijvers zorgen: Mafalda en Darkie, de poezen en Flint de Fret. Verder zal ze haar handen vol hebben aan de tuin en natuurlijk de stad Antwerpen leren kennen. Ze is muzikante, en zal op zoek gaan naar plaatsen waar ze kan spelen en de rust van het huis gebruiken om nieuwe muziek te componeren.
Welkom op onze blog. Hier kan je ons volgen wat we doen en laten op onze reis naar Ecuador, met tussenstop van een paar dagen in New York. We zullen deze site vullen met onze verhalen en niet te vergeten foto's. We hopen dat jullie er plezier aan beleven..... wij alvast wel!
Onze reis
Darkie en Flint en Mafalda
hallo vrienden,
Hallo allemaal !
