Long live the king! Dat is waarschijnlijk de enige Engelse zin waar alle Thai, jong en oud, rijk en arm, dom en slim, groot en klein, perfect de betekenis van kennen. Dat moet wel als je bedenkt dat die zin werkelijk op alles wat je maar kan uitvinden neergeschreven of gedrukt wordt.
Maar ze hebben ook wel gelijk natuurlijk, de koning van Thailand leeft echt al een lange tijd. Een beetje aanmoedigen kan dus nooit kwaad. Koning Bhumibol in kwestie is namelijk al 80 jaar oud, en is zelfs de langstregerende vorst op aarde want hij heeft namelijk al 60 jaar de macht over Thailand
En wees maar zeker dat iedereen dat moet geweten hebben. De straten hangen vol met zijn beeltenissen, grote affiches met meneer de koning en mevrouw de koningin in vorstelijke outfit. Poserend in al de mogelijke posities die je maar kan bedenken voor twee mensen op leeftijd.
Alle taxis en bussen hebben een beeltenis van hem hangen en in iedere winkel hangt een groot portret van hem. Mij verbaast het alleen maar dat ze nog geen actiefiguurtjes van hem verkopen
Over de leeftijd van koning Bhumibol heb ik trouwens ernstig mijn twijfels. Ofwel is de tijd hem zeer genadig geweest ofwel weten ze hier heel goed wat photoshop allemaal kan.
Inderdaad, ik en Leen weten dus maar al te goed hoe onze interimkoning (toch voor drie maand) er uitziet. En we hebben er een zekere mate van respect voor, want die mens heeft echt bovenmenselijke krachten
Waar hij een heel land toe kan aanzetten zonder nog maar 1 keer met zijn ogen te knipperen, daar nemen we onze spreekwoordelijke hoed voor af
We zijn hier nu ongeveer 2 weken, hebben hier al twee maandagen meegemaakt en deze tweede maandag begon ons nu toch iets op te vallen. We zaten op ons minibalkon zoals gewoonlijk een beetje de mensen te bekijken terwijl we aan het lezen en babbelen waren, toen het ineens toch wel zeer hard opviel dat er zeker 5 mensen beneden rondliepen met een gele t-shirt aan. We dachten dat dit toeval of zo was, dat de mensen hier allemaal als lievelingskleur geel hebben. Toevallig.
Als je hier twee weken bent zou je omdenduur van niets meer opkijken.
Toen gingen we eventjes de straat op voor bananen, om in het gele thema te blijven en daar begon het toch echt een beetje op te vallen. Overal gele mensen. t Is zo al lastig voor ons om niet op te vallen, maar nu vielen we echt helemaal uit de toon, want werkelijk: iedere Thai die over straat liep had een geel t-shirt aan.
Hadden we nu teveel in de zon gekeken dat we alleen nog maar de kleur geel konden waarnemen? zou je kunnen gearresteerd worden als je geen geel droeg? Onze fantasie sloeg al op hol.
Maar na navraag bleek het eigenlijk heel simpel te zijn. Op de viering van de 60 regeerverjaardag van koning Bhumibol had meneer het namelijk in zijn bol gekregen om gele gewaden te dragen en dat was voor alle Thaise kledingproducenten het teken om massaal gele polo-t-shirtjes te gaan produceren met de woorden Long live the king erop.
Want de koning had toch wel zeer duidelijk getoond dat dit de bedoeling was. (!?!!)
En de Thai hebben er absoluut geen problemen mee om alle maandagen van het jaar gezamenlijk een gele tshirt te dragen om hun koning te eren, dus u kan al raden wat een succes dat hier is...
Ik hoor u al verzuchten: ale, al een geluk dat het geen roze was. Mmm, dat kon ook al niet meer, twee jaar geleden is er namelijk al een Pinkday geweest. Ik had koning Bhumibols outfit voor zijn 58ste regeerverjaardag wel eens gezien willen hebben.
Alleszins, ik zie onze teergeliefde Albert nog niet meteen een kledingtrend lanceren Laat staan een trend die tegen iedere vorm van goede smaak ingaat. Geen Belg die er aan zou denken om iedere maandag een groen met blauw gestippelde hemdje aan te trekken.
Maar Belgen zijn dan ook een grote hoop individualisten die toevallig even hard de belasting oplichten.
Trouwens, of er nu een koning is in België of niet, en welke kleren hij draagt, dat weten alleen de vaste Royalty-watchers en STORY-lezers nog met zekerheid. Het valt alvast niet op dat er een koning is in België en welke kleren hij draagt is al zeker de vraag. Draagt hij er uberhaubt wel? Ik zou het niet weten.
Ik denk trouwens dat ik het reclamebureau dat koning Bhumibols propaganda doet eens ga opzoeken. Ze leveren degelijk werk, das het minste wat ik kan zeggen
Nieuw plan voor de toekomst: koningin van België worden. En mensen lelijke t-shirtjes laten dragen
We gingen het er eens van nemen. Een weekenduitstap naar het dichtstbijzijnde strand, want als je 3 maand in Thailand bent moet je toch een beetje bruingebraden wederkeren.
Ongelukkigerwijs voor ons werd dat dus een busreis naar het befaamde Pattaya
Als nietsvermoedende dwaze toeristen klommen wij dus vrijdagavond de bus op, niet beseffende in welk hellegedrocht wij 2 uur later gedropt zouden worden
De busreis was ook al geen lachertje. Tuurlijk t was goedkoop, maar dat je daarom de busreizigers moet vriesdrogen door de airconditioning op 15 ° Celsius te zetten, dat vind ik toch wel een beetje overdreven
Soite, nadat we de bus verlaten hadden als ijsblokjes kwamen we dus in het alombekende PATTAYA city terecht, the city of extremes!
Mm, mooie lijfspreuk, en meer dan de waarheid. Spijtig genoeg!
Tuurlijk, we wisten ook wel dat we hier vermoedelijk zouden struikelen over de ouwe knakkers met een jonge thaise deerne aan hun arm,.. Maar dat het zo erg ging zijn!!
Na een goedkoop hotelletje gevonden te hebben met verdacht veerkrachtige (!) bedden zochten we het Pattayaanse straatleven op
Shock nummer 1: ALLEEN maar ouwe knakkers!!!!!!!!
Geen vrouwen te bespeuren. Tenzij de prostituees natuurlijk. Die zich dan ook overal hadden neergevlijd om opgepikt te worden.
Shock nummer 2: Zo georganiseerd!
We waanden ons bijna in een bedevaartsoord. Het ziet er naar uit dat De Bond der Gepensioneerden zijn mannelijke leden niet meer naar Lourdes of Vaticaanstad stuurt. Nee, de ouden van dagen komen tegenwoordig naar Pattaya
Met hele troepen/ hordes/ scholen zaten ze daar op de strandpromenade Overal rimpels.
Shock nummer 3: het gebrek aan schaamte.
Het werd ons meteen duidelijk dat we konden staren.
Als 80-jarige een 20-jarig dametje aan je arm hebben hangen is de normaalste zaak van de wereld in Pattaya city. De eerste 5 deden ons nog walgen, de volgende 5 deden ons lachen, en de laatste 500 van deze koppeltjes deden ons zelfs niet meer omkijken
Inderdaad, het was wel meteen duidelijk dat dit niet echt de place to be was voor ons, maar dan gingen we maar eens op onderzoek uit Er was in de verste omtrek geen normaal café of bar te bespeuren, dus dan maar meteen een gogobar binnengestapt.
Dat bestaat eigenlijk uit niet meer dan een grote bar met in het midden 10 vrouwen die je drinken opdienen en af en toe eens aan een paal gaan bengelen die in het midden van hun toog staat En die bar staat eigenlijk gewoon onder een soort afdak, naast nog 7 andere bars
En daarrond staan de begerige mannen Plus wij twee.
Er kan niet gezegd worden dat we niet opvielen. Sommige mannen van rond de 50 vonden ons zelfs iets te confronterend en gingen weg omdat we hen waarschijnlijk iets te veel aan hun eigen dochters deden denken
En toen kon het schouwspel beginnen natuurlijk. t Is niet dat we de meest choquerende bar hebben uitgekozen. En gelukkig maar, truken met pingpongballetjes zijn (nog) niet mijn favoriete avondentertainment. Maar het is sowieso al vreemd om het aan de haak slagen van een prostituee gade te slaan.
Je loopt trouwens niet gewoon af op zon madam om te vragen hoeveel het kost.
Nee, blijkbaar moet je ze eerst nog een beetje zien te versieren. Met een drankje, een hapje, een kleedje, een foto, en als voorspel speel je een spel
Dan verwacht je een opwindend spel dat hier en daar het bloed wat harder doet stromen, het hart sneller doet slaan, maar in de meeste bars spelen ze gewoon vier op een rij
Hebt u het wel goed gelezen? Ja, u hebt het goed gelezen: vier op een rij!
Het meest opwindende spel aller tijden!! (sarcasme) Persoonlijk zou ik er nog niet van gaan blozen laat staan dat mijn hart er harder van zou gaan slaan
Maar ja, als de man won kreeg hij een tongkus en ging de verliezer in kwestie mee naar zijn hotelletje, dus das wel voldoende beloning veronderstel ik voor het spelen van zon onnozel spelletje...
Terwijl wij dit alles zaten te aanschouwen, werden we overigens om de 30 seconden aangeklampt door de één of andere persoon die ons wat dan ook probeerde te verkopen.
Van fotos met één of andere bedreigde diersoort tot piercings. Zon bedreigde diersoort was bijvoorbeeld een anaconda. Maar op een bepaald moment ook eens een klein babyluiaardje dat Leens hart in duizend hartjes brak toen het zich wanhopig aan haar duim vastklampte en haar met grote gebroken ogen aanstaarde. Het zag er natuurlijk ook wel extreem schattig uit met zijn gebreid jurkje aan. Maar het zag er vooral heel verdrietig uit. Dus een foto hebben we zeker niet genomen aangezien dat dat dit soort praktijken alleen maar aanmoedigt.
Het meest degoutante vond ik persoonlijk de kleuterbendes. Georganiseerde (jazeker!!) bendes van meisjeskleuters (4 à 5 jaar) die elk om beurt langskwamen om een kus op je wang te drukken en daar geld voor te vragen of nog erger, om hun hand net naast je kruis te leggen en er geld voor te vragen. Degoutant toch!
Daarna keken ze je aan met grote knipperende, maar brutale ogen aan tot je bezweek.
Niet bezweken echter
Alhoewel ik het wel erg vind dat het nu al duidelijk is wat ze binnen 15 jaar als beroep gaan uitoefenen
Na zon anderhalf uur gestaar van ons richting deze show, waren we het hele gedoe toch een beetje beu. We trokken verder, die eindeloze straat van gogobars en stripclubs in, op zoek naar een deftig café. Dat we overigens nooit gevonden hebben
Leen zag een Belgisch vlagje aan een café en dacht in al haar impulsiviteit dat dit wel een normaal café zou zijn dat Belgisch bier zou schenken.
Mmm, ze was wel eventjes uit het oog verloren dat het café pal in het midden van de straat des verderfs stond, en de cafénaam was ook niet bepaald onsuggestief.
We waren namelijk terecht gekomen in Jenarees place: Den Deugniet
Nen groten deugniet blijkbaar, dieen Jenaree,
Ik had 10 minuten daarvoor nog over hem zitten vertellen zonder dat ik het zelf wist. Ik had ooit eens een aflevering van Telefacts gezien over Vlamingen in Pattaya. En 1 van de hoofdrolspelers van die aflevering was Jenaree geweest.
Zijn meest beroemde citaat van toen: In Pattaya zijt ge goed af als man. Met een Thaise vrouw kunt ge alles doen wat ge wilt en als ge ze beu zijt, schopt ge ze buiten en neemt ge een ander.
Een levensvisie die hij trouwens zelf zeer nauwgezet naleefde aangezien hij temidden van een grote villa leefde met een soort harem van jonge Thaise vrouwen rondom hem.
Maar kom, zo vrouwonvriendelijk als hij uitscheen, ik en Katrien waren toch meer dan welkom in zijn kleine caféetje. Hij zette zelfs clouseau voor ons op (Jeej).
De overige Vlaamse mannen die er zaten trokken zich ofwel niets van ons aan (en zaten vervolgens onbeschaamd met hun hand te wriemelen in de decoté van een Thaise dame) of kwamen ons uithoren over wat we in deze buurt zaten te doen.
Één reisleider wist ons zelfs te vertellen dat hij daar ook toevallig was terechtgekomen. Dat hij er anders nooit kwam. De geloofwaardigheid spetterde er vanaf.
Ge kunt mij veel wijsmaken, maar een reisleider in Thailand die toevallig terechtkomt in Pattaya
Nu goed, na enkele toch wel boeiende conversaties met deze mannen, waren we toch moe genoeg om in onze extra-verende, maar verder zalige, bedjes te kruipen.
Eindelijk nog eens slapen in een éénpersoonsbed, dat kan deugd doen
De dag daarop stonden we op en konden we tot de constatatie komen dat 1 avondje in het centrum van de rosse buurt van Pattaya al genoeg was geweest. We zouden het centrum uittrekken, op zoek naar een rustig strand dat niet geplaveid was met bronstige walrussen en hun wulpse prooien.
We hebben er wel een paar kilometertjes voor mogen stappen. De rosse buurt van Pattaya is namelijk net niet oneindig.
Alsof we al niet genoeg gezien hadden, kwamen we onderweg ook nog eens een neergestoken man tegen. Dat leek toch zo aangezien hij bleek trillend in een plas bloed lag.
We zijn voorzichtig doorgestapt
Geen idyllische zandstranden te bekennen overigens. Enkel speedboten en rotsstranden.
Dan ons maar weer laten oplichten door twee brommerrijders voor 80 Baht (veel te veel voor een brommer) die ons naar een rustig zandstrand zouden brengen.
Waar zetten ze ons af: een strand dat even vol lag met patsers en prostituees als dat in Pattaya centrum, maar dan zonder de gogobars.
Soite, toch ons eigen stukje kunnen afbakenen. Daar waar de meeste vuiligheid aangespoeld was dus.
En dan maar beginnen braden he. Niet dat dat echt de bedoeling was. We waren daar om eens in de zee te kunnen zwemmen en waren ons bijna voortdurend aan het inwrijven met zonnecrème factor 40.
Maar er is dus een reden waarom al die Thai met hun kleren aan de zee in gaan.
Wij, als twee koppige simpele duiven met ons bikinitje aan de zee in en het resultaat is er dan ook naar.
Als twee Lobstergirls lopen we nu al twee dagen pijn te lijden. Van onze schouders niet meer kunnen optillen van de zeer, tot buikkrampen door zware verbrandingen op onze buik, het is echt een totaalpakket geweest dat Pattaya.
1 dag later leken we zelfs twee mislukte bodybuildsters, omdat we glansden van al de vaseline die we over ons volledige lichaam hadden gesmeerd.
(Vaseline heb ik trouwens mee om wrijvingsplekken tussen de billen te vermijden. Dat loop je namelijk soms op in zon warm land waar je veel zweet en met korte rokjes of shorts rondwandelt.)
De fysieke wonden van ons fenomenale bezoek aan Pattaya doen ons overigens zeer goed herinneren aan de degoutante zaken die we in deze verdorven stad gezien hebben. We zullen niet snel vergeten hoe het daar ook alweer was.
Plat aja
LEEN VAN DEN BROECK, ROOM 204, PACIFIC APARTMENT, 13 SOI NAPASUB 2, SUKHUMVIT 36 BANGKOK (BKK) 10110, THAILAND
Hopelijk kunnen we op een vlotte manier post ontvangen! We blijven al zeker tot 20 november in dit appartement, misschien zelfs tot het einde van ons verblijf in thailand. Maar dat komen jullie zeker nog te weten!
x
Ooit al eens het gevoel gehad dat ge het warm had en uw oren tuiten van het lawaai? Dat ge niet meer wist waar eerst kijken of horen?
Bravo voor u, maar niets kan tippen aan Chinatown.
Vandaag hebben we een bezoekje gebracht aan het centrum van Chinatown. Met zijn felle kleuren, doordringende geuren, overweldigende lawaai en jachtige drukte is dit het drukste deel van heel Bangkok
Na een ritje op de Skytrain en een stadsbus van ongeveer een uur werden we hier gedropt. Het zal u niet verbazen dat we na een anderhalf uur al oververmoeid waren en longen vol uitlaatgassen hadden als je hoort dat de straatjes hier slechts 2 meter breed zijn maar dat er langs beide kanten kraampjes staan, het er zwart van het volk loopt en er nog eens om de haverklap brommers aan 70 km per uur trachten te passeren
Het was een opwindend uitstapje omdat je niet kan geloven wat een massas aan dingen ze hier verkopen (voor echt heel lage prijzen: bijvoorbeeld 99 Baht voor paar nepBirkenstocks). Het enige woord waarmee ik deze uitstap kon beschrijven was Massaproductie. En dat is het ook. Alle kermissen over heel de wereld halen hier hun pluchen prijzen, hellokittybrol en nepsjakosjen. Da s gewoon zeker.
We hadden ogen tekort door al dat kleurengeweld en die afwisseling van geuren: dure parfums afgewisseld met benzine en vreemde vissoorten
Maar na een anderhalf uur waren we waarschijnlijk anderhalve kg lichter van de stress en het overtollige zweten.
t Is de moeite, een uitstapje naar Chinatown, je kijkt je ogen uit, maar het is zeker niet voor alle dagen.
En toch stonden sommigen van die ouwe chineesjes gewoon stoicijns op de hoek van t straat, een beetje te kijken naar het volk. Alsof ze niet alle moment van hun sokken konden gereden worden door één of andere zot op een brommer.
Alles went blijkbaar.
En denken dat wij Sukhumvit een drukke straat vonden.
Voor mij en Katrien zien alle Thai er hetzelfde uit t Is zelfs zo erg dat we vergeten zijn wie de eigenaar is van ons appartement. Er loopt hier een man rond die er wel wat op lijkt maar hij is het toch niet helemaal. Of hij is het wel en zijn we gewoon echt vergeten hoe hij er uitziet?
Eigenlijk vinden we het wel erg dat we het zo moeilijk de mensen herkennen hier, maar wat zou je willen als werkelijk iedere inwoner van Bangkok (met zijn 15miljoen inwoners) zwart sluik haar heeft, een maatje 36, ongeveer 1 m 60 groot is en ogen heeft met een huidplooitje
We willen best geloven dat Thaise mensen het ook wel moeilijk zouden hebben als ze naar Belgie kwamen en Belgische mensen uit elkaar zouden moeten houden, maar wij zijn toch makkelijker te herkennen denken we
Ik en Katrien zijn toch wel het levende voorbeeld. Erg ondenkbaar dat er één Thai zal zijn die mij voor Katrien zal houden of omgekeerd
Maar goed, zelf zijn de Thai er heel goed in om onderscheid te maken in uiterlijken
We waren een beetje gechoqueerd toen we het hoorden, maar blijkbaar worden de iets bruinere Thai ook hier gediscrimineerd. Discriminatie is van alle tijden, tuurlijk, en mensen slagen er altijd wel in om anderen te discrimineren. Maar je moest eens weten hoe miniem het verschil wel niet is tussen een iets donkerdere Thai en een lichtere.
Het verschil is even groot als tussen een Belgische persoon in de winter en die zelfde persoon in de zomer.
Toch wordt er hier zwaar gediscrimineerd op vlak van huidskleur naar het schijnt en dat is dan ook de reden waarom de poppetjes van Bangkok vanaf dat de zon begint door te breken hun parasol in de lucht steken.
Niet dat je echt bruin kan worden van de zon hier. Zoals Leen clever wist op te merken: ge kunt hier niet in de zon kijken om te niezen, aangezien de smog ervoor zit
Maar het is het gedacht dat telt zeker.
En als ge nog niet blank genoeg zijt, kunt ge ook nog altijd een smoothzalfke gebruiken dat uw huid blanker maakt (een soort aangelengde javel veronderstel ik) of maakt ge een afspraakje bij de plastische chirurg.
Slechts 2000 Baht voor een huidverlichtingskuur. Dat is nog geen 50 euro hé mensen!!! Om er dan even mottig blank uit te zien als Michael Jackson waarschijnlijk
Voor de geïnteresseerden trouwens Een borstliftingske kost hier maar zon kleine 80 euro, hetzelfde voor een borstvergroting En een nieuwe neus kost zelfs maar 75 euro. Eigenlijk kunnen we gerust wel enkele van die neusjes meesmokkelen in onze bagage, we zullen er een kettingske aanhangen en zeggen dat het sleutelhangers zijn.
Geen kat die dat doorheeft...
Bestellingen kan u doorgeven via deze blog.
Bedankt en nog een prettige dag verder!!!
Het eerste wat opvalt aan het uiterlijk van de Thai is dat ze allemaal, één voor één, graatmager zijn Een schatting: gemiddeld maatje 36, zowel bij vrouwen als bij mannen.
En dat terwijl ze hier gemiddeld toch 6 keer per dag eten.
In feite eten ze de hele dag door, maar omdat niemand dat ook maar zou kunnen geloven noch begrijpen houden we het op 6 keer.
Dat wil zeggen: sochtends, halverwege de ochtend, s middags; halverwege de middag, s avonds en nog een keertje s nachts Je kan geen Thai tegemoet komen op straat of hij is wel op iets aan t kouwen. Als t maar te combineren valt met rijst, noedels of mie.
Ja, s ochtends eten ze hier inderdaad ook rijst, noedels, mie gecombineerd met één of ander gebarbecued stuk vlees of bouillonsoepke erbij. Ik kan u verzekeren dat de wandeling naar onze stageplek s ochtends zo eerder een helletocht wordt dan een verkwikkende ochtendwandeling
Als ge bedenkt dat heel de straat vol staat met dergelijke kookkraampjes en dat ze zich hier ook niet generen om niet meer zo verse vis op de barbecue te smijten, dan kunt ge u perfect inbeelden wat een prachtig geurenpalet wij hier s ochtends soms voorgeschoteld krijgen...
Oja, wat ik niet mag vergeten te zeggen over het begrip thais voedsel.
Het MOET pikant zijn. Niet tongenkrullend pikant zoals een loempiake bij de chinees, maar PIEKant!!! Dat soort pikant waardoor uw maag zich in foetushouding achter uw longen gaat verstoppen, uw lippen verdubbelen in omvang en uw tong tegen uw verhemelte slaat. Ge moet hier maar eens een slaatje bestellen. Afgezien van de twee blaadjes salade lijkt dit in niks op wat men in België onder een slaatje placht te verstaan.
In Belgie durft men al eens zeggen dat slaatjes voor de konijnen zijn en dat die dingen maar flets smaken Sorry, maar ik zou het konijn wel eens willen zien dat er in slaagt een Thais slaatje op te vreten. Moet een vuurvast konijn zijn alleszins, want Katrien heeft net niet de kooktemperatuur bereikt toen ze er één trachtte op te eten, bij mij volstond 1 schep al. Ik heb het er echt nie voor!
Maar, t was bijna helemaal op. Applaus voor katrien!!
Maar al dat pikant gedoe verklaart wel in zekere zin waarom de Thai zo mager zijn Nu, eerst en vooral moet ik wel nog iets belangrijks vermelden. Ze eten hier dan wel gemiddeld 6 keer per dag maar de porties zijn wel echt mini. Als ge hier bij wijze van spreken een klein pakske frieten zou bestellen, zoude drie frietjes krijgen met een druppeltje mayonaise erbij ( ik hoop dat deze vergelijking ergens op slaat).
En in verband met al die pikantigheid. Vooral de Thaise vrouwen hebben niks liever, want naar het schijnt vermager je enorm van het eten van veel pikant voedsel. Begrijpelijk als ge bedenkt hoe vlot uw darmtransit plotseling wel niet wordt en hoeveel liters water ge wel niet uitzweet na het eten van zo één pikante maaltijd.
Ik hoop dat dit relaas een beetje duidelijk maakt wat wij hier wel niet allemaal doormaken soms. Een mens zou echt soms gaan smaken naar een vettige bloedworst als ge voor de 75ste keer een rijstschotel wordt voorgeschoteld. In ons favoriete café, The witch tavern organiseren ze binnenkort Oktoberfesten met stevige Duitse boerenkost op het menu. Misschien moeten we dit toch eens in overweging nemen.
U hoort het alleszins als het er van gekomen is
Onze eerste week zit er op! En al van om 3u, JIHA!
Vanaf nu start dus het weekend en kunnen we misschien beetje verder op verkenning gaan, al zal het wel low-budget moeten zijn... Aangezien Katrien voor de moment niet zo goed meer op de hoogte is van haar resterende saldo en we willen wachten op de afrekening van onze visa van september. Maar geen nood, dinsdag begint oktober al!!!!
De eerste stageweek zit er op en al bij al valt alles hier erg goed mee. Ook al denk ik nu al dat dit niet echt de doelgroep is waar ik later wil mee werken. Denk dat ik gewoon iets te ongeduldig ben om met kinderen te werken, gelukkig maar dat niemand daar iets van ziet. Sowieso ga ik ervoor deze stageperiode! We kunnen er maar het beste van maken, en da zijn we ook van plan!!
de eerste dag hebben we geobserveerd en vanaf dinsdag zijn we meteen begonnen met activiteiten geven. Een half uur per kind, dit gaat echt snel vooruit eens je bezig bent. En we hebben zo'n 7 kinderen.
Maar we moeten alles natuurlijk nog verder uitbreiden,voorbereiden en ons project op poten stellen... Ik kan jullie al verklappen dat dit met muziek te maken heeft!
Meer nieuws horen jullie nog wel, zoals gewoonlijk ;o)
X
Nog maar een weekje in Thailand en het wordt al duidelijk wie er de man en de vrouw in ons huishouden is.
Raad eens>>>
Wie ons goe kent weet het al.
who s the wife... Leen
Who s the man... Katrien
Het belangrijkste bewijs daarvoor is toch wel het feit dat Leen het huishouden doet en Katrien ... eh... sja, toekijkt ... of vuilmaakt.
t hangt er vanaf wat me op die moment het meest uitkomt.
Leen kuist, ruimt op (achter Katruien haar gat), dekt de tafel, wast af. Denkt over alles wel een beetje na, leert bij en na een weekje (zoals het in een goed huwelijk gaat) begint Leen als vrouw te commanderen en bevelen te geven!
katrien wast wel zelf haar kleren, want dat wil ze echt nie, dat iemand anders haar ondergoed moet wassen, chance!
En ja, Katrien doet the guy stuff.
Ze denkt over alles eerst logisch na. En verder doet ze de administratie (met behulp van leen), het bijhouden van de rekeningen (ieder voor zich), het herstellen van elekronische defecten (pc herstelt steeds zichzelf, ma tis tgedacht da telt), wc s ontstoppen (met behulp van mister Muscle en de stok)!
En dan de extraatjes. Eens een attentie hier, een complimentje daar, mijn stoel naar achter schuiven, de deur openhouden, de wc-bril omhoog laten staan, het tjoepke niet meer terug op de tandpastatube zetten... ;o)
Dit huishouden komt goed,
we zijn goed ingespeeld op elkaar
ja toch he?
Dit is echt een kakverhaal
letterlijk dan,... We zijn hier nog maar een paar dagen in Bangkok en we zijn er al in geslaagd om de volledige afvoer van ons appartement om zeep te helpen.
T was eigenlijk al duidelijk van maandag dat de hele wc verstopt zat want er liep niets door. En op zon kritiek moment krijgt katrien natuurlijk weer de drang om een grote boodschap te doen.
Dreigmenten, doodsbedreigingen van mij hielpen niet, en zo heeft ze het hele spullement zo mogelijk nog meer om zeep geholpen. When she s got to go, she s got to go-oo and nobody can stop her...
We denken er eigenlijk wel uit te zijn waarom dat het hele ding verstopt zit, wc papier lost hier niet op in het wc en blijft gewoon als een gigaprop in de afvoer zitten...
Dringend tijd dus dat we onze gatsproeier leren gebruiken. Yeah
Kijken er al naar uit!
Onze WC verstopt is, waardoor ik nu zeker mijn fobie moet overwinnen om op een ander te kunnen gaan.
(Er wordt aan het probleem gewerkt en hopelijk is er snel een oplossing)
Voila seh, met een zware kater opgestaan vandaag. De jetlag had ons eindelijk weten in te halen. Maar chapeau voor ons, we hebben het tot het einde volgehouden. Ook al werden we niet echt (of laat ons zeggen: NIET) volledig begeleid of opgevangen. Allereerst kwamen we al drie kwartier te vroeg aan. Pijn! En dan bleek ook nog eens dat er 3 man (vrouw) begeleiding was voor drie (3) kinderen. Mmm, vooral Leens humeur begon hier aan een snelle spurt naar beneden. Toen ook bleek dat Sherry, onze begeleidster, leek te veronderstellen dat wij ergos de boel daar op motorisch vlak eens helemaal op gang zouden komen trekken, waren we toch ook een beetje ontgoocheld. Maar he, langs de andere kant is het wel een grote uitdaging ook. Uiteindelijk hebben we carte blanche, mogen we volledig onze eigen therapiestijl invoeren, en kunnen we ook op een heel gevarieerde manier te werk gaan, dus we zien het zeker niet zo pessimistisch in. Maar het zal nog hard werken worden; tot nu toe zullen we waarschijnlijk al een paar orthesen moeten maken, een prothese moeten aanpassen, therapieen moeten maken voor autistische kinderen, enzovoort...
Wat er de komende weken op ergovlak zal gebeuren horen jullie wel nog, maar we zullen heel erg op onze eigen kunde moeten betrouwen...
Dat beloofd!!!!!!!!
Noem het vergevorderde vrouwenemancipatie, noem het voor mijn part a world gone mad, alleszins hebben we reeds verschillende keren kunnen constateren dat de vrouw in Thailand op de bouwwerf een prominente plaats inneemt. En de bouwwerf is in de meeste landen toch het summum van mannelijk gepronk en testosterongeweld. Ja echt, ongeveer de helft van alle personen die op zon thaise bouwwerf werken zijn vrouwen. Niet zomaar vrouwen, jonge deernes met een slanke lijn en mooie gezichtjes. En ze staan er niet alleen voor de show, ze doen wel degelijk mee met het zware mannenwerk. Dat niet alleen zelfs, ook de overige belangrijke occupaties van de werfarbeider nemen ze op zich. Terwijl wij, twee nietsvermoedende Belgische jonge vrouwen, over t straat liepen in onze straat/soi konden we tot de conclusie komen dat we niet enkel door de mannen nagefloten werden, maar dat de vrouwen van dienst ook heftig stonden mee te zwaaien en te roepen. Geeft toch wel een speciaal gevoel als je dat meemaakt. En het kan toch niet anders dan dat vrouwen ambeteren een belangrijk onderdeel is van het bouwvakkersexamen in Thailand Dat gaan we toch eens navragen.
We stonden er eigenlijk een beetje van te kijken dat we op onze eerste dag in thailand zo weinig last hadden gehad van onze jetlag. Een beetje koppijn gehad, verder niks. Niet te verbazen eigenlijk dat we er zo weinig last van hadden, aangezien we er nog altijd geen gehad hebben. Zelfs tot heden ten dage niet.
Elke dag kunnen we slechts in slaap vallen rond een uur of 4 en dat is dan nog vroeg en worden we pas wakker rond een uur of 12 s middags. Trek daar eens 5 uur vanaf. Inderdaad. Als we in Belgische tijd rekenen worden we elke dag rond een uur of 7 wakker en gaan ongeveer slapen rond een uur of 11. Heel normale uren om op te staan en te gaan slapen he. Alleen een beetje lastig als je in feite om 8.30 u plaatselijke tijd zou moeten kunnen opstaan. Vandaag heeft het pijn gedaan. De jetlag heeft toegeslagen, maar gewoon vijf dagen later, en dat kan niet anders dan dodelijk zijn.
Voor foto s kan u terecht op:
http://leenvdb.spaces.live.com
http://lunatune86.spaces.live.com
Alle foto s staan er nog niet op, maar zo eenvoudig is da ook nie echt. Dus geniet vooral al van deze die nu al te zien zijn.
X
Gisteren hebben we eerst weer uitgeslapen, nadien zijn we weer met de skytrain richting Siam gereden om daar nu werkelijk, zoals zaterdag gepland, siam square en andere toeristische plaatsen te bezoeken.
Vanaan de halte siam werden we door een thais vrouwtje in een tuktuk gedreven, voor 150 Bath richting Giant Swing, een grote reuzeschommel die ze vroeger gebruikten om de mannelijkheid te testen, om het hoogst. Nu wordt deze niet meer gebruikt, de schommel hangt er niet meer aan. afgeschaft wegens teveel accidenten.
Na dit te zien, wat nie echt vet was, gingen we daartegenover een tempel binnen... naamt schiet me even niet meer te binnen, moeilijk om zo n namen te onthouden, maar staat wel ergens op papier. De tempel was erg mooi om te bezoeken, en binnenin, wij zijn niet volledig binnen geweest, was er een gouden zittende buddha van ong 8m!! Nadien zijn we te voet op zoek gegaan naar The Grand Palace, maar vlak toen we er waren sprak er ons een vriendelijke man aan. Die legde ons uit dat de tempel net gesloeten was en het nu niet meer ging. Hij duidde in ons toeristisch boekje verschillende interessante plaatsen aan die we zeker moesten bezoeken. De man vertelde ook erg nuttige informatie ivm Tuktuks... We hadden ons er blijkbaar goed laten opleggen met die 150Bath. De man regelde voor ons een Tuktuk van de regering, voor 40Bath reed die man met ons rond en bleef hij overal waar we wouden zijn wachten... Dik int zak gezet dus bij onze eerste Tuktuk rit, aangezien we nu voor 40Bath werden rondgereden en terug werden afgezet aan de skytrain!!!
We reden eerst naar de Lucky Buddha, blijkbaar geen toeristische plek en ook niet zoveel te zien, buiten 1 beeld van dienen Buddha zelf, want in de tempel mochten wij sowieso nie binnen.
Nadien gingen we naar de Thai factory. Daar wordt kledij handgemaakt en zijn er merken zoals Versace. Kleine bedoening, we hadden er meer van verwacht.
Toen we terug wouden naar de skytrain zette onze chaufeur ons eerst nog eens af aan Gen Gallery, een reuze-juwelen gallerij met vooral diamanten. Blijkbaar staat belgie wel erg bekend in de diamanten wereld...
Toen zijn we teruggekeerd, moe maar voldaan nog iets gaan eten en terug richting appartement.
X
We vandaag voor de eerste keer regen hebben gehad... en da int regenseizoen... Het heeft een goed half uurtje eens goed geregend zoals bij jullie. Maar bleef hier wel warm en twas ook weer snel droog!!
Hier op de pakskes sigaretten al vettige fotos staan!
(Ik rook trouwens ook wel veel minder als in Belgie, niet alleen daardoor, ma omda k er gewoon nie zo vaak zin in heb... positief!!)
we hebben gisteren in het naar huis gaan voor de eerste keer 2 belgen ontmoet op de skytrain. Die zijn hier 4 maand geleden komen wonen voor hun werk. vriendelijke en jonge mensen. we hebben er even een klapken mee gedaan over het reilen en zeilen hier.
Het is hier dus normaal om geen keuken te hebben, aangezien iedereen hier op straat eet en altijd uiteten gaat, da kost u hier maar 20frank voor een maaltijd soms... Wat ook opvalt als ge hier iets wilt drinken is dat ge meer ijs dan drinken krijgt, tegen dage nen tweede slok wilt nemen ist al watercola geworden.
Wat mij zeker is bijgebleven is de uitdrukking T.I.T.
Da staat voor This Is thailand: ze bedoelen daarmee da alles wat we tegenkomen echt wel normaal is, da thaimensen vriendelijk lijken en dat da wel gezegd wordt. Maar dat da eigenlijk nie zo is, da da eigenlijk nogal asociale mensen zijn die op zichzelf leven... enkel zeer vriendelijk tegen toeristen voor het geld!
Xx
