Gisteravond was hier heel veel wind. Ik had echt wel soms bang dat men raam ging stukvliegen van de wind. Er was echt heel veel wind en lawaai buiten. Ik hoorde blikjes en glasscherven buiten ronddwarrelen, maar na een tijdje werd ik het al gewoon. En besteede ik hier ook geen aandacht meer aand. Zoals elke avond hoorde ik ook nog andere geluiden, maar dit was normaal dacht ik. Want hier is s'avonds altijd vrij veel lawaai. Maar deze morgen kreeg ik bezoek, ik was net wakker en had net mijn kleren aan, toen er werd geklopt op men deur. Ik deed open, en de politie stond voor men deur. Ik schrok me een hoedje. Ik was geschrokken, maar de man stelde me gerust en zei dat hij enkel even iets wilde vragen. Dit bezoek verwachtte ik echt niet. De politie kwam vragen of ik iets raar gehoord of gezien had gisteravond. Want er werd ingebroken in het huis naast mij. Ik vertelde over de wind en zei dat ik eigenlijk niets raar hoorde want dat het altijd hetzelfde is s'avonds. De man zei dat het niks was. Maar nu zit ik toch wel een beetje met schrik hoor. Want als je één keer hard duwt of stampt tegen mijn deur is ze al open, dus nu ga ik voor ik vertrek alles goed wegzetten, het moest zo maar eens zijn, dat ik onaangenaam bezoek krijg.
De lessen na de week vankantie kwamen traag op gang. Op maandag hadden we geen les, maar toen was ik nog voor enkele uren in België. En op dinsdag hadden we maar 2 uur les, namelijk Engels. We moesten een kleine presentatie geven over het schoolsysteem in ons land. En de andere studenten moesten goed luisteren naar onze uitspraken, en kijken naar de manier waarop we presenteerde. Na onze presentatie kregen we feedback. En weet je wat ze zeiden over mij? Ik vond het eigenlijk wel heel lief van men medestudenten. Ik kwam heel vriendelijk over en lachten naar iedereen vriendelijk. Dit vond ik wel een leuk compliment. Nadien hadden we nog even een afspraak met Dick (onze coördinator) over de veranderingen in ons programma. We kunnen nu ook avondles volgen. Elke dinsdag volgen we avondles. Het gaat over techniek bij jonge kleuters. Het is wel vrij interessant. En ik heb al wel enkele leuke dingen geleerd, die ik zeker in de toekomst eens ga uitproberen in de kleuterklas. Want eigenlijk heel veel wat je doet met kleuters is techniek, maar je moet het gewoon op een andere manier aanbieden. OOk zijn we te weten gekomen dat we onze stage kunnen doen in een school voor kinderen met een handicap. Niet één soort handicap maar kinderen met verschillende handicapen. Dit vind ik super. Het gaat een hele ervaring voor mij zijn, en ik kijk er zeker naar uit. Voor de rest hebben we deze week nog uitleg gekregen over ons project dat we moeten uitvoeren, en over de verdere taken die we hier moeten doen. Dus we zitten hier niet stil hoor.
Voor de rest gaat alles goed met mij, en probeer ik hier het beste te maken. Want eigenlijk 3 maanden is wel kort hoor. Ik zou graag nog enkele maanden langer willen blijven, want dan zou ik veel meer kunnen bijleren. Sorry voor diegene die op mij thuis wachten. Vanaf volgende week heb ik drie dagen stage. En dan zal ik jullie nog meer vertellen.
Dit weekend was echt wel super zalig, ik heb er echt van genoten. Dit weekend kwam men allerliefste lieveke me bezoeken. Ik had een vrij moeilijke week gehad hier. Met vele ups, maar met heel veel downs. Dus dit bezoekje kwam echt wel geroepen. Ik heb echt van jouw bezoekje, en aanwezigheid genoten. Ik heb men hartje eens kunnen luchte, en het deed echt wel deugd, om dit te doen. Na jouw bezoekje kan ik weer met volle moed aan het programma beginnen. En lieveke, nog eens een dikke merci, voor je bezoekje, ik vond het echt super leuk.
En vergeet niet, ik zal jou nooit vergeten, mooi niet, hoor!!!!
Gisteren (maandag) zijn we op bezoek geweest en gaan observeren in een Islamitische school, je kan het zo'n beetje vergelijken met een concentratieschool van bij ons. Alleen heb ik hier een veel betere ervaring opgedaan dan bij ons in België. Hier gaan ze echt met liefde en respectvol om met de kinderen van andere origines. Het was wel een leuke ervaring. En heb wel enkele leuke ideeën gezien. Die ik zeker in de toekomst nog eens ga gebruiken. Voor de rest zijn we nog naar de les geweest in de namiddag en een dokter gaan zoeken. En da blijkt hier ni zo simpel. Want ze hebben alleen een spreekuur van 08.00 u s'morgens tot 08.30. Jaja, jullie lezen het goed, maar een half uur spreekuur, de rest is op afspraak. Maar door de hulp van men coördinator heb ik een afspraak voor morgen avond. Het is niets erg hoor, alleen een vervelend probleem. Maar voor de nieuwsgierige onder jullie vertel ik het wel later, wanneer ik terug ben. En mama, nog eens sorry dak u e beke ongerust maakte. Vandaag (dinsdag) zijn we heel vroeg vertrokken met de bus naar het station, want we moesten op stagebezoek in een school in Hilversum. Namelijk een internationale lagere school. Ik wilde heel graag eens kijken in groep 1 of 2, dus bij de kleuters. Het was een leuke maar heel andere ervaring. De kleuters van 4 - 5 jaar krijgen hier les in het Engels. Ze leren al lezen en schrijven. En in de klas is er nergens een hoek te bespeuren. Dus heel anders als bij ons. Ook kunnen deze kleuters als tellen tot 200, en hun Engels was veel beter als dat van mij. Dus da was best wel grappig. Deze avond ben ik naar de dokter geweest, alle dokter zou ik het hier nie kunnen noemen. Ze wist eigenlijk niet veel, en gaf heel belachelijke oplossingen. Ik zei dat ik een vermoeden had, wat men probleem kon zijn, en zij zei me gewoon na. Heel raar. Eigenlijk had ik beter ni kunnen gaan, maar ja. Hopend da ons mama meer nieuws heeft morgen. Ik hou jullie op de hoogte.
Op vrijdagnamiddag begon mijn weekend hier in Utrecht, na een voormiddag observatie stage in een Secundaire school. Het was een hele leuke ervaring. Maar daarover wil ik nu ni echt uitwijden. Ik wil jullie iets vertellen over mijn weekend. Een heel speciaal weekend. Jaja want toen ik vrijdagmiddag net was thuisgekomen stond er al bezoek voor mijn deur. Mijn liefste klasgenootje en teveneens mijn beste vriendin, Silke stond aan mijn deur. Samen met haar zus, zijn we naar het shoppingscentrum gereden met de auto. Dat was nog eens een belevenis. Eer dat we daar waren , had nog al wat in hoor. Want je hier me de auto verplaasten is ni zo gemakkelijk. Sorry voor de slechte gidsing he, Silke. Na een namiddagje in de stad te hebben doorgebracht, zijn we dan terug naar men kamer gereden. En dan was het weer tijd om afscheid te nemen. Het was een hele leuke namiddag en zeker voor herhaling vatbaar. Dan heb ik samen me men kotgenootje lekker gekookt en gegeten. Rap nog een douchke gepakt en gewerkt voor school en dan vroeg in bed. Want morge komt er groot en belangrijk bezoek voor mij. Jaja eindelijk zaterdag, vroeg opgestaan, dat ik me zeker niet zou overslapen. Want vandaag komt men mama en Roel, men Grote broer Thijs en Marijke, men klein broetje Viktor en men klein lief Jilleke en zeker niet vergeten men allerliefste Lieveke. s'Morgens kreeg ik een smsje binnen 30 min. zijn we daar. Ik kan u verzekeren dat waren de 30 langste minuten uit men leven. Want eerlijk gezegd dat zijn wel de belangrijkste mensen uit men leven. En ik mis die enorm hard. Wanneer ik op school zit gaat het heel goed, maar wanneer ik alleen thuiskom en op men kamer zit, heb ik het vaak moeilijk. Ik ben echt wel een familiemensje. En ben het in België niet gewoon, dat er niemand is, wanneer ik thuiskom. Het is wel een erg drukke bedoening bij ons thuis, maar die drukte mis ik wel hoor. En ook die kleine dagelijkse ruzietjes. Zoals bijvoorbeeld, ruzie mee onze Thijs voor de computer. En Thijs als je dit leest, dit is wel gemeend hoor. Ook al hebben we vaak ruzie, je bent echt wel MIJN grote broer. We hebben al vele waters doorzwommen, je mag wel zeggen stormen, doorzwommen. Ik weet dat ik altijd op u kan rekenen. Ik mis u hier echt wel hoor. Die kleine smsjes van u, doen me heel veel plezier, en helpen me hier door heen. En Marijke voor u heb ook nog een klein woordje; Zorg goed voor men grote broer, want da heeft hem soms wel nodig. En men allerliefste Viktor en Jilleke, het doet me echt veel pijn om jullie achter te laten. En ik ben echt wel fier dat ik jullie grote zus mag zijn. Maar jullie mogen zeker niet vergeten dat ik altijd jullie Grote zus blijf. En dat ik jullie altijd zal helpen. Ook al ben ik nu niet echt bij jullie, ik zit wel in jullie hartje en zal jullie helpen zo goed ik kan. Jullie kunnen altijd op me rekenen. En denk maar dat dit heel belangrijk is voor grote zus haar toekomst. En ik beloof jullie wanneer ik terug in België ben, ik met jullie dit in de Mc Donalds ga vieren. En men mama, ook al hebben we vaak woorden, deze zijn niet gemeend. Ik ben heel blij dat jij maar ook Roel (zeker en vast) mij deze kans willen geven. En ik bedank jullie hier heel hard voor. Ik zal zorgen dat jullie fier kunnen zijn op mij. En maak je maar geen zorgen, door jullie goede opvoeding kan ik goed voor mezelf zorgen, zoals; men eigen potje koken (en gezond ook), mijn was doen, ... . En ik zal bewijzen dat ik dit kan, mede door jullie goede opvoeding en doordat jullie mij deze kans gegeven hebben, . Ik ben echt wel fier op zo'n goede ouders. En ook al kan hij dit niet meer meemaken, ik zal ervoor zorgen dat hij fier kan zijn op zijn klein dochtertje. Alle klein, ik ben al groot en zeker nu dat ik deze zomer de grootste en belangrijkste stap in men leven ga zetten. Maar ik wil deze kans met beide handen aannemen, en dit tot een goed einde brengen, zodat jullie fier op mij kunnen zijn, allemaal. En Roel, zorg alstublief goed voor ons mama, want ik weet dat ze het nu ni zo gemakkelijk heeft, nu dak ze e beke ver weg ben. Maar ik ben zeker dat je dit zal doen. En als laatste , maar zeker niet vergeten, men lieveke. Jij hebt een heel speciaal plaatsje in men hartje gekregen en dat zal altijd zo blijven. Ik zie je heel graag, en ik besef maar al te goed dat jij de enige bent voor mij. Ik mis je heel hard, en vergeet niet wanneer ik terug ben, en nog een maand heel hard gewerkt heb voor school = Onze toekomst kan beginnen. Lieveke ik zie je graag. Alle zal maar eens verder gaan over men weekend , hé. Dus zoals ik al verteld heb, kwam heel de familie op bezoek. Dan zijn we met zen alle, lekker druk eens naar de stad geweest en eens lekker geschopt. Het was een leuke dag. Maar dan was weer het rottigste moment aangebroken, afscheid nemen. Het doet me pijn dat ik hier blijf en zij vertrekken. Want samen met deze mensen heb ik al héél véél meegemaakt. En ik besef maar al te goed wat ze allemaal voor mij betekenen. En dat is véél, heel véél!!! Na het afscheid nemen, ben ik dan maar direct beginnen op te ruimen, om men zinnen te verzetten. En dan was het alweer zondag. Lekker uitgeslapen kon ik men werkdag beginnen. Ik heb een hele dag voor school gewerkt, want oh ja, hier hebben we ook veel werk, hoor. En dan was het weekend alweer voorbij. Een weekend met veel emoties, maar zeker voor herhaling vatbaar!!!!
Vandaag gingen voor de eerste keer echt les volgen in het engels en in Nederland. Ik was wel een beetje zenuwachtig en ik wist niet goed wat ik moest verwachten. Ging ik het Engels wel verstaan, Hoe geven ze hier les, ... ? Het was wel weer een aanpassing om een hele dag op schoolbanken te zitten, na zo'n lange stageperiode en de vakantie ertussen. Het was een heel zware dag. Want ik moet me hier echt wel heel de tijd concentreren, om alles goed te verstaan. Ze zien op korte tijd heel veel. Ik kreeg vandaag Engels, Education in the Netherland, and Life in the Netherlands. De Engelse les viel wel mee, Education in the Netherlands is niet zo simpel. Hoe het onderwijssysteem hier ineen zit, is ni zo gemakkelijk. De les Life in the Netherlands was wel leuk, er werd verteld over de gewoonte en de cultuur in Nederland. Het lijkt wel heel hard op onze cultuur en gewoonte in België. Soms zijn er wel enkele verschillen. Maar ja da zal wel overal zo wel zijn. Ook hebben we onze eerste huistaak gekregen. Da vind ik ni zo simpel. We moeten een paper/ thesis schrijven van 500 woorden in het Engels over de verschillen met ons land en hier.De verschillen oke, maar int Engels????? Dus ik zal er maar eens aan beginnen.
Tot binnenkort, ik hou jullie zeker op de hoogte, Veel liefs,
Op zondag gingen naar het huis van Dick Bruna. Dit is een soort museum met alle werken van hem. Maar wat er vooral te zien was, was Nijntje. Het was een leuk bezoek. We leken wel twee chinezen, van alles namen we foto's. Dat was wel grappig. Voor foto's moet je maar eens kijken op men space. Want ik krijg ze niet op men blog, sorry hiervoor. Voor diegene die in Nederlands de film hebben gezien van Dick Bruna, het museum laat ook zien hoe Dick Bruna te werk gaat. Zo, het is ook wel leuk voor kinderen, want er dus het echte Nijntjes huis waarin de kinderen kunnen spelen. Met het bedje van Nijntje, kleren van Nijntje, ... . Ook kunnen ze spelletjes spelen op de computer, luisteren naar verhaaltjes, dingen knutselen over Nijntje, ... . Het was echt wel de moeite, maar voor dit allemaal neer te schrijven is het niet zo handig. Hihi. Voor de rest zijn we gaan wandelen in het Wilhelmina Park, je kan het een beetje vergelijken met het stadspark van Leuven. Omdat het weer prachtig was dit weekend. Wat kan ik nog neerschrijven.... Voor de rest hebben we nog niet veel gedaan, en wachten tot maandag voor onze eerste echte lessen, morgen hier meer over.
Na een slechte en onrustige nacht met weing slaap, heb ik me klaargemaakt voor naar het school te gaan, met de fiets. Raar, maar waar, ik was op tijd wakker, en mijn wekker heeft maar één keer moeten aflopen, en ik was uit men bed. Daar zullen sommige wel van verschieten. En moet ik jullie nog eens iets vertellen? Ik was bijna drie kwartier te vroeg op school. Dat is ook iets niet van mijn gewoonte. De school is gelegen op 20 min met de fiets van mijn woning. Dus dat valt mee. En het zijn hier allemaal vlakke wegen, dus niet echt vermoeiend. Als je hier met de fiets rijdt, ben je echt de koning/koniging op de straat. Hier rijden enorm veel fietsen. De fietspadden zijn nog breder dan de baan voor de auto's. Niet te geloven. Met men niet al te beste conditie heb ik de trip met de fiets toch overleefd. Ik ben wel een beke stijf, en men achterwerk doet wel pijn, maar voor de rest ben ik nog heel. Eerst moesten we in de faculty off management zijn voor de introductie. Het leek wel een heel dorp van Faculties. Waar je keek, je zag enkel schoolgebouwen. Maar je kan het zeker niet vergelijken met die van ons. Onwaarschijnlijk groot, modern, echt niet te verwoorden. We werden ontvangen met koffie en thee. En nadien kregen we heel veel uitleg, over van alles en nog wat. En waar ik van verschoten ben, ik verstond bijna alles goed. Want het is hier allemaal te doen in het Engels. Ik werd als het ware ondergedompeld in een heus taalbad. Ik heb gepraat met mensen uit Zuid-afrika, Frankrijk, Spanje, Mexico, Turkije, Finland, Polen, ... . Het was echt wel de moeite. Zo leer ik van elke taal wel iets. Dat is handing. We kregen ook een pauze met echte drop en stroopwafels. De Nederlandse specialiteit. Nadien zijn we naar de Facultie off Education geweest, waar ik drie maanden naar school zal gaan. Dit is een ouder gebouw en minder modern. Maar toch kunnen de Belgische scholen er iets van leren. Omdat deze school vrij oud is, zijn ze een nieuw gebouw aan het bouwen. Dit opent normaal volgend schooljaar. Dus voor diegene die volgend jaar komen, het is echt wel de moeite. Alleen het gebouw al. Het is enorm groot en een enorm doolhof. Voor de rest was het een dag met veel uitleg, en informatie. Maar over het algeem valt het vrij wel mee. De mensen zijn aardig, en heel sociaal. En voor iedereen is het wennen. Ik vertel jullie binnenkort wat meer over men lessen en tijdsbestedingen, maar er is nog wat werk voor mijn lessenpakket samen te stellen, dus. Jullie horen nog van mij.
P.S.: Silke ik heb er al van gebruik gemaakt he, zie maar eens op men blog. Hihi. En nog eens bedankt, je had dit zeker niet moeten doen. En nog iets een dikke proficiat he, voor je punten. Je hebt dat weer goed gedaan. Silke hou u goed, en ik mis men kameraadje.
Eindelijk aangekomen, maar het afscheid was zwaar!
Hallo,
Eindelijk ben ik aangekomen in Utrecht. Vol zenuwen vertrok in donderdagmorgen thuis. Ik had geen idee waaraan ik mij moest verwachten. Ik had nog nooit in utrecht geweest, ik wist niet waar ik ging verblijven, hoe het er ging uitzien, en dergelijke. Na een vrij lange rit met de wagen, kwam ik eindelijk aan in de straat waar ik drie maanden ging verblijven. Aan de buitenkant te zien, was het een hele kleine, smalle woning en op het eerste zicht leek het niet veel soeps. We moesten een vrij steile trap op en daar was al meteen een mijn kamer. Mijn verblijfplaats voor drie maanden. Eerlijk gezegd ziet het er van binnen beter uit, dan aan de buitenkant. Ik heb een ruime kamer, met een bureau, een stoel, een bed, een rek, een kleine kast, een tv. En als enige in het huis heb ik een klein keukentje, en een eigen douche. Wat ik wel super vind, en dit had ik helemaal niet verwacht. Na het even rondkijken, moest er nog vanalles geregeld worden met de huisbaas. Dit was een heel vriendelijke man, en hij is zeer bereidwillig. Dus dat viel ook al mee. Nadien heb ik uitgepakt en alles een beetje een plaats gegeven. Nu gingen we nog even de buurt verkennen en kijken waar de school gelegen was. Dit hebben we te voet gedaan. Het was een leuke, maar zeer pijnlijke wandeling. Mijn voeten deden enorm pijn. Ik ben namelijk niet gewoon van veel te stappen. Na even te wandelen hebben we de school gevonden, dus dat was al positief. Daarna zijn we (ouders en mijn lieveke) gezellig gaan eten. Onze laatse avond maaltijd. En nadien was het moment spijtig genoeg daar, het afscheid nemen. Dit viel me enorm zwaar. Ik zal jullie allemaal missen. Heel hard. Nadien ben ik onmiddelijk begonnen met alles af te kuisen, en af te wassen en te ordenen. Hierdoor kon ik mijn zinnen een beetje verzetten. En ben dan op tijd in bed gekropen, want de volgende morgen moesten we fris zijn voor onze "eerste" schooldag in Nederland. Ik ben eens benieuwd. Ik ga jullie zeker op de hoogte houden. Hou jullie goed daar, en mis jullie allemaal.
Hallo, Binnekort kunnen jullie hier al mijn avonturen lezen en bekijken. Ik ga proberen regelmatig hier iets op te zetten, zodat jullie toch van mij iets te horen krijgen. Maar nu moeten jullie nog eventjes wachten, net zoals ik.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
