|
Jonge poezen moeten kunnen spelen. Telkens Mathurin hier op bezoek kwam bleek dat de grote poezen er niet voor te vinden waren om met hem te stoeien, dus maakte ik hem maar een speeldoos... die al met groot enthousiasme in gebruik werd genomen nog voor ze af was!
Het is een goedkoop en heel eenvoudig speeltje om zelf te maken. Je gaat ergens in een winkel een grote kartonnen doos vragen. (Fietsenwinkels hebben grote dozen waar je zelfs een doolhof in kan maken. Ex-muziekwinkels hebben er ook heel interessante  )
Je begint met de doos volledig dicht te plakken met brede plakband. Je maakt er dus een gesloten kubus of balk van. Vervolgens begin je er met een cutter gaten in te snijden. Zie dat de poes niet in de buurt is als je met messen bezig bent want anders springt ze er al spelend op af en kan je haar verwonden!!!
In de doos maak je venstertjes zowel op de randen als in 't midden als op sommige hoekjes. Zie wel dat je de stevigheid van de doos niet verzwakt door teveel en te grote gaten te maken.
Bij sommige gaten laat je de flappen hangen zodat er klapdeurtjes ontstaan.
Enkele pingpongballetjes, of van die goede oude "super"-balletjes die zo heerlijk botsen, zijn ideaal om in de doos te steken. Dan krijgt de poes een soort flipperkast!
Eens hij er in zit, laat hem er dan ook in spelen tot hij er genoeg van heeft en probeer hem er niet uit te trekken want dan doe je hem misschien pijn en krijgt hij een hekel aan de doos.
Maak ook enkele kleine gaatjes dicht bij mekaar want niks is leuker dan met een poot in zo'n gaatje zitten peuteren om een balletje uit de doos te vissen.
Mathurin gaat er zo wild mee te keer dat de doos soms uit zichzelf gaat rechtstaan!
Maar met een sjaal spelen is natuurlijk ook niet te versmaden...
Voorzie minstens één of twee makkelijke ingangen, waar ze vlot door kan springen, zodat de poes zich nooit opgesloten voelt.
Als je niet wil dat je balletjes te snel uit de doos rollen voorzie dan drempeltjes in je deurtjes, dan rollen ze niet naar buiten.
Effe rust, en dan de detailafwerking...
Mathurin : "En die is dus echt helemaal voor mij? Voor mij alleen? En ik mag die ook kapot maken enzo? Ge zijt toch zeker hé? Want als ik in de zetel bijt dan mag dat níet... Dus om alle miserie op voorhand al te vermijden : dit ding mag ik lustig mishandelen? Ja? Ja, ik weet het, ik zet graag even alles op een rijtje, maar dat is bij u ook nodig want uw opvoedingsmethoden laten wat te wensen over, ge zijt niet altijd konsekwent hé madam! En goeie afspraken maken goeie vrienden."
Mathurin was zo enthousiast dat mijn doos ineens uit zichzelf op de loop ging!
Hij kon ze, door er met volle geweld in rond te springen, zelfs rechtop zetten!!!
Mathurin : "Niet slecht, niet slecht voor een beginner, maar er mankeert toch nog wat afwerking. Ik zou bijvoorbeeld graag wat koordjes hebben en misschien een belletje?..."
OK, koordjes dan maar. Je maakt twee gaatjes en steekt er een kort touw door. Aan beide uiteinden maak je knopen.
Als de poes aan 't ene eindje trekt dan schuift het andere eindje met het belletje automatisch naar boven. Een heerlijk speeltje.
Mathurin : "Ja, dat kan... Dat is al een heel goed begin. Maar ik zou toch maar een kartonneke onder dat koordje plakken want anders gaat dat rap kapot scheuren. Ik ken mezelf..."
Dus volg de raad van Mathurin - hij is ervaringsdeskundige - en plak een extra stukje karton onder de koordlus. Let wel op dat de lus, als de poes ze helemaal naar boven trekt, niet zo groot is dat de kat er haar kop door kan steken en er in verward kan geraken, anders zou ze kunnen stikken.
Mathurin : "Momentje, ik ga even testen! Mmm, ja, ge hebt dat goed gedaan. Misschien is dat wel tegen mijn jonge geweld bestand ja..."
Mathurin : "Kom ik zal efkes helpen met knoopjes leggen ik ben daar heel goed in."
Mijn jonge kater ondertussen al een beetje kennende breng ik nog maar wat extra verstevigingen aan...
Mathurin had eindelijk zijn speeldoos, maar nu bleek dat haar delen met Serendipity er teveel aan was... Dan maken we er toch een tweede zeker! Misschien kan ik als bijberoep hier beneden een "kattenspeelgoed-atelierke" beginnen. Artisanale speeltjes uit recyclagematerialen.
Mathurin : "Ge moet die niet exact kopiëren hé! Daar is ook geen kunst aan! En in die doos voor Dipity moet ge ook niet zoveel koordjes hangen, en een belletje hoeft ook niet, en -"
Laathi : "Seg hé, Mathurin! Wie is er hier de CEO van "'t Artisanaal Kattenspeelgoed-atelierke"?! Gij of ik?"
Mathurin : "Gij. Maar ík ben wel de testpiloot, en de eindklant, dus kunt ge beter naar mijn adviezen luisteren. En als uw firmake een beetje marcheert dan wordt ik misschien ook nog uw aandeelhouder, dus ik zou zeggen : doe maar goed uw best..."
Mathurin : "Ja, de koordjes zijn stevig, de doos trouwens ook. Ik ben best tevreden. Alleen vind ik het nog altijd stom dat ge van de doos van Serendipity ook zoveel werk hebt gemaakt. Die had het best met een paar gaten minder kunnen stellen, want ge gaat zien hé, die gaat er toch alleen maar in liggen slapen."
Mathurin : "OK. De tweede doos is ook getest en goedgekeurd. Zijt ge zeker dat ge haar aan Serendipity gaat geven? Ik kan er best twee de baas hoor... kan ik van de ene naar de andere springen. Of vindt ge twee per kat een beetje gulzig? Hm. Waarschijnlijk wel. Doe maar alsof ik niks gezegd heb, dat bespaart me dan misschien uw opvoedkundige preek over "hebzucht" en "delen met anderen" enzo... Ik zal 't wel met die ene doos doen. En als ze kompleet vernield is kan ik nog altijd die van Dipity aanslagen natuurlijk..."
-----------------------------
Heb je een uur geknutseld aan je speelgoeddoos en kijkt je poes er laatdunkend op neer? Strooi er dan wat smakelijke kattekorrels in. Ook als je afwezig bent is het heel prettig om in die doos droogvoer te strooien dan kan het dier spelen en eten tegelijk en is de verveling van 't alleen-zijn wat doorbroken. Veel knutselplezier voor baasje én poes!
|
