We slapen iets minder lang als de vorige ochtenden en gaan op weg naar de stranden van Malibu via de Pacific Coast Highway, een mooie kustweg volgens de boekjes en heel wat mensen die we zijn tegengekomen. In en rond Malibu zouden heel veel strandvilla's staan van soms ook al weer rijke beroemdheden. Eerst lijkt dat dik tegen te vallen. Alles zit nog dik id wolken en is grijs en grauw. We hebben hier de voorbije dagen al telkens 's ochtends bewolking gehad die tegen 11h wegtrok en plaatsmaakte voor de zon. Tegen de avond overloopt het telkens weer. Koud is het gelukkig niet, zelfs met de wolken blijft het dik id 20°, heel aangenaam en veel beter als het weer thuis als we al de berichten mogen geloven. We zien voorlopig ook alleen maar wat achterkanten van strandhuizen met massa's electriciteitskabels, bah, zo lelijk. Het strand zien we ook niet want die lelijke dingen blokkeren al het zicht. We rijden verder en stilaan verandert het zicht, we krijgen toch al eens de kust te zien en de huizen worden groter en exclusiever, alweer zien we soms alleen maar een inrij poort. We stoppen ene eerste keer bij een plaatsje met de tot onze verbeelding sprekende naam Paradise Cove luistert. Inderdaad we komen op een heel mooi stukje strand met geweldige golven. Na die een tijdje van op een kleine pier gade geslagen te hebben trekken mijn 2 helden hun zwembroek aan en trotseren de golven. De zon is er ondertussen ook weer doorgekomen, al heeft die lang op zich laten wachten vandaag, het is al bijna middag. Jonas geeft dat vrij snel op nadat hij een paar keer is meegesleurd, dat mierengewicht van hem kan niet op tegen de kracht van de golven. Bovendien is het zand vrij scherp en heeft tem z'n knie pijngedaan. Hij begint dan maar een soort burchtachtig iets te graven in de hoop dat die bestand gaat zijn tegen de golven, niet dus! David houdt het wat langer vol maar wordt toch ook een paar keer goed overhoop gegooid door de golfslag. Je ziet zo die golven opbouwen achter hem en sommige zijn een pak groter als zijn 1m70, een kleine 3 m toch wel zijn de grotere dus die kunnen al tellen. Er komen er steeds een paar grote joekels achter elkaar en tussen elke golf zie je ook hoe het water terugtrekt. Mini tsunamietjes als het ware. Daarna wordt het effe rustig en zie je ze vanop de oceaan opnieuw opbouwen, heel mooi om zien en ondanks het geraas ook heel rustgevend. Na een lunch gaan onze 2 heren nog wat verder met het bouwen van hun burcht maar telkens der iets of wat gegraven is komen der een paar joekels van golven en kunnen ze opnieuw beginnen. De parking kost maar 3 dollar als je voor 20 dollar consumeert in het beach restaurant en als je niet langer als 4 h blijft, daarna wordt die belachelijk duur dus we rijden door. We passeren Zuma beach en hier staan nu ook de mooiere strandhuizen, op palen op het strand tegen de rotsen aangebouwd. We keren terug via een kleine strandweg Broad Beach Road die we ontdekken en merken dat de terugrit veel interressantere views toont als het heengaan. Al de huizen zijn tegen de heuvels in de richting vh Zuiden gebouwd en vermits we nu de zon achter ons hebben krijgen we een heel mooi zicht erop. We komen nu meer van die beach roads tegen en stoppen ook een paar keer om het strand op te gaan op de voorkanten van die huizen te zien. Langs de straatkant zien we namelijk nog steeds alleen maar de achterkanten vd huizen alhoewel die ook wel al dik de moeite vh bekijken waard zijn zeker ook omdat er ook weer dikke chique voituren te zien zijn! We moeten wel een paar keer op onze stappen terugkeren omdat we op een "private beach" belanden! Rond 17h zijn we terug ih hotel en gaan mijn mannen het zand van zich afspoelen dat overal zit door het gevecht met de golven. David heeft ook een paar serieuze schaafwonden door het schuren vh zand en meegeleurd worden door de golven maar die maalt daar niet om. Ik werk nog even deze blog af voor de voorlaatste keer waarschijnlijk. Vanavond gaan we nog even de pier op alvorens te gaan eten en morgen is het inpakken en nemen we om 19h de vlieger terug naar huis. Het is een beetje een dubbel gevoel, van de ene kant spijt dat het ook weer bijna voorbij is, het is heel mooi geweest! Alleen zijn we van de andere kant toch ook blij van terug naar huis te kunnen gaan en weer in ons eigen bed te kunnen slapen en 's morgens weer een boke met choco te kunnen eten. Waarschijnlijk zal het laatste verslag voor zondag zijn want we komen maar zaterdag heel laat in Brussel toe. See you very soon now folks!!!
32. 10 Augustus, Beverly Hills, the rich and famous
Allright folks, vandaag gaat het richting Beverly Hills dat maar een 20 - tal minuutjes van Santa Monica ligt. Daar maken we eerst een wandeling met de reisgids als leidraad doorheen het centrum. We zigzaggen langs de winkelstraten, waaronder de wereldberoemde Rodeo Drive, met exclusieve winkels de ene nog meer als de andere, Chanel, Dolce & Gabana, De Beers diamants, Vuiton, Cavalli, in geen enkele gaat de limiet van onze Visa hoog genoeg zijn vrees ik dus we houden het bij kijken. De auto's die we zien zijn ook niet mis, Maserati, Ferrari's, geblindeerde Rolls Royces, Porche, Range Roovers, Austin Martins al deze exclusieve wagens zijn hier de Toyota's van de rich people en het lijkt wel of ze die hier weggeven, zoveel zien we der. Ook de showrooms van deze exclusieve wagens zijn hier allemaal vertegenwoordigd. Ook heel wat vrouwelijks moois, wankelend op hun hoge hakken in hun skinny jeans, David heeft de fotocamera id aanslag want het moest maar es de ene of andere beroemdheid zijn. De schoenenwinkels staan der hier al die weken al vol mee. Sandalen, pumps met hakken waar je duizelig van wordt vh bekijken alleen. Meestal zijn het sleehakken dus dat valt nog mee bij het stappen maar vooraan zit er ook al een dikke 10 cm onder dus stelten blijven het toch wel. Soms zie je zo een lange slanke dame en dan bekijk je haar schoenen en besef je dat ze 15 cm kleiner wordt als ze haar schoenen uitdoet. Een hele hoop van die meisjes kan der ook echt niet mee weg, ik vermoed dat verzwikte enkels hier schering en inslag zijn. Daardoor heb ik hier ook nog geen schoenen gevonden, oftewel zijn het hele platte tussen de teen oftewel van die hoge toestanden. David ziet er geen graten in als ik die toch zou aantrekken, hij komt dan met z'n neus net op de juiste hoogte is tem ah fantaseren, jaja, blijf maar fantaseren, ik ga m'n enkels niet breken. Anyway, we wijken af. Na het exclusieve window shopping rijden we door de hills van Beverly Hills ook weer ad hand van de reisgids en passeren we een aantal villa's waar beroemdheden wonen of gewoond hebben. Ook hier zijn de exclusieve wagens massaal present, als ze al te zien zijn want als we wat hoger de hills inrijden zien we enkel nog hagen, muren en gesloten inrij poorten met camera's. Hier houdt men niet van pottekijkers. Na een lunch bij ja hoor alweer Mc Do, als we terug zijn gaat die wel effe niet meer od agenda komen, gaan we op weg naar Hollywood. Ik merk dat ik onze reisgids ben vergeten ih toilet bij de Mc Do en we rijden nog terug maar de gids is verdwenen, dju, das een dikke tegenvaller. We vinden Hollywood Boulevard zo ook wel, het is alleen spijtig dat we de kleine details nu niet kunnen nalezen. Het verkeer is weer niet te doen, files, aanschuiven en nog eens files, heel deze regio staat gewoon altijd stil op welke weg dan ook. Later lees ik in wat andere documentatie dat in LA en omgeving met z'n 17 miljoen wagens meer als een derde van al de wagens van California rondsnorren, dat verklaart het drukke verkeer wel natuurlijk. Op de Hollywood boulevard moeten we ons een weg banen doorheen de massa mensen en lopen we langs de sterren oh trottoir. Voor de handafdrukken moeten we id tuin zijn vh Chinese Theater maar daar is men alles in gereedheid aan het brengen voor de première van Final Destinay 5 die 's avonds plaatsvindt en de tuin is afgesloten. We wriemelen nog wat tussen de mensen door maar al bij al is er hier niet veel te zien, om de 5m wordt je ook nog eens aangeklampt om je rondleidingen voor "view the stars" met zo van die open busjes aan te smeren en dat werkt behoorlijk op onze zenuwen dus gaan we terug richting parking. Opeens zien we de famous HOLLYWOOD sign, Jonas is er al de ganse rit naar ah uitkijken geweest, van tussen een doorloop ve shopping mall en gaan we wat korter kijken op de bruggen die de verschillende delen vh winkelcentrum met elkaar verbindt. Die zijn echter niet allemaal toegankelijk want, we are filming, krijgen we te horen. Opeens zien we overal camera's, lichten en mensen met walkie talkies. Er wordt één of andere television show opgenomen, oh wauw. Der staat beneden een bord waarop ook nog te lezen staat dat je in een gebied rondloopt waar men ah filmen is en dat je eventueel op film kan verschijnen maar dat je daar akkoord mee gaat omdat je kijkt! We kunnen toch een paar fotootjes nemen vh sign en rijden dan verder de heuvel op om van korterbij wat foto's te nemen, veel rustiger. Daarna gaat het terug richting hotel, zwembad en dan downtown voor een heerlijke pizza en warm chocolate tart, die taart trekt wat op een moulleux, yummie!!. Tijdens het eten vraagt Jonas hoe laat het is en als dat blijkt mee te vallen zegt tem zo langs z'n neus weg dat we dan nog op tijd zijn om naar Planet of the Apes te gaan kijken. David laat zich vermurwen, Jonas vraagt de bill please aan een verbaasde serveerster en 15 min later zitten we voor de 2 de avond op rij in de Cinema. De film is dik ok, véél minder griezelig als de lelijke aliens vd avond ervoor en heerlijk relaxed kruipen we alweer na 12-en in ons bed.
We slapen uit vanochtend en gaan dan het centrum in vr een ontbijt bij Starbucks. Daarna lekker kuieren langs 3rd street, winkel in en winkel uit en jiha, Jonas vindt schoenen. Al de ganse tijd dat we hier zijn proberen we die een paar schoenen aan te smeren maar komen nooit tot een consensus, nu vinden we hier hele coole All Stars, hele andere als bij ons en tem houdt ze meteen aan, ze komen niet meer van z'n voeten. We lunchen op het dak ve winkelcentrum dat maar sinds eind 2010 is geheropend na volledig gerenoveerd te zijn. Het ene super hippe restaurant en eethuis naast het andere en super coole winkels, great! Daarna gaan we onze zwemspullen ophalen en gaan we op weg voor een lange strandwandeling. David loopt met de camera in aanslag om sexie lifeguards te fotograferen maar der is maar één meisje bij en die is wel mooi gespierd maar dat is het dan ook zowat en de sexie mannelijke lifeguards kunnen hem minder bekoren, khad dat toestel moeten afpakken en zelf wat fotootjes moeten maken, ;-))) Jonas en David wagen zich ih water en gaan een gevecht aan met de golven die af en toe behoorlijk heftig zijn. Het is lekker warm maar der staat toch ook een vrij koude wind en Jonas is een uur ah bibberen eer tem weer opgewarmd is na het zwemmen id zee. Ih terugwandelen id buurt vd pier spoelen der allemaal zwarte dingen aan, ik heb het nog niet door maar David wel, het is olie! Als we vh strand weglopen en onze voeten afspoelen merken we al dat dit goedje behoorlijk hardnekkig is en later in de douche moeten we schrobben op het er af te krijgen. En dan te
bedenken dat dit deel vh water vol zat met spelende kinderen, die moeten volhangen, niet te begrijpen dat ze dit deel vh strand niet hebben afgesloten. Het hotel zal ook niet happy zijn want we zijn waarschijnlijk niet de enige gasten die handdoeken en een bad vol resten olie achterlaten. We dineren ih winkelcentrum in een heel mooi en lekker Chinees restaurant nadat we met Jonas voor de zekerheid even bij Mc Do zijn gepasseerd. Moesten we zo'n chinees bij ons hebben, we zouden der regelmatig te vinden zijn, heerlijk! We hebben al een paar movie theaters gezien en als we der na het eten opnieuw eentje passeren pikken we nog effe een filmpje mee. Planet of the apes lijkt ons wat heftig en we kiezen voor cowboys en aliens. Die is zo mogelijk nog heftiger. Cowboys die door afzichtelijk aliens worden ontvoerd, brrrr maar tem is toch wel best goed. Harrison Ford speelt een soort sympathieke rich bastard rancheigenaar met een debiele wreed ambetante zoon en Daniel Graig is de andere held van dienst. Jonas duikt een paar keer weg al zegt tem achteraf dat tem neen helemaal geen bang had, hij is maar 2 keer of zo geschrokken. Het is na 12-en als we gaan slapen.
Vroeg id ochtend checken we uit, het hotel was ok maar veel te duur. Hadden we geweten dat pas vandaag naar Legoland gingen hadden we makkelijk nog een nachtje in San Diego kunnen blijven. We zitten nu wel maar een 10- tal minuutjes van Legoland verwijderd en zijn al rond 9h30 ih park dat maar om 10h opengaat. Dat geeft Jonas ruim de tijd om in de shop uitgebreid te gaan kiezen wat tem wilt kopen. Hj heeft zelf z'n dollars mee en weet dat tem hier nog wat tegoed heeft voor z'n goede rapport. En dat kiezen is niet makkelijk want ze hebben hier natuurlijk weer ik weet niet hoeveel dat hij nog niet heeft en z'n Lego Starwars collectie is toch al wel behoorlijk uitgebreid. Hij krijgt nog wat bedenktijd want het park gaat open en we gaan niet gans de dag met zo'n grote doos rondzeulen. Eerst gaat het langs imaging and adventure land. Er staan nu nog geen lange wachtrijen bij de rollercoaster en David waagt z'n kans, Jonas is alleen maar ih Starwars gedeelte geïnterresseerd en is met geen stokken mee te krijgen. In Castle land gaat tem dan toch mee in wagentjes waarin je lasers hebt en je een parcour moet afleggen en zoveel mogelijk punten scoren. Daarna wagen ze zich ook nog in een rups die eerst door een kasteel en dan een belachelijk klein parcour buiten aflegt. We krijgen zo al stilaan id smiezen dat de attractie in dit park niet echt afgestemd zijn od oudere jeugd en volwassenen. Dan komen we miniland tegen, dat zijn al de grote steden van de US ih klein nagemaakt. Ongeveer 6 miljoen blokjes zijn hierin gebruikt en dit is echt goed gemaakt. San Francisco met z'n heuvels, pier en tram. Louisiana en New Orleans, Washington met het White House enz. Allemaal zijn ze nagemaakt. Zo ook Las Vegas en we krijgen hier een veel beter zicht op de hotels, we krijgen zowaar Excalibur, waar wij overnachtten nu in 1 keer op de foto. Dit is supermooi en dan krijgen we het Star Wars gedeelte ih vizier. Een 6-tal heel gekende scenes uit de verschillende films tot aan de animatiereeks vd clone wars toe zijn geweldig uitgewerkt met een paar speciale effecten derbij. Jonas loopt vh een naar het ander, we houden hem niet bij. Ik maak een paar 100 foto's voor Jonas om later nog te bekijken maar ook voor ons is dit genieten. Het is ondertussen al middag en gaan effe wat eten en daarna weten we het zo goed niet meer. De attracties zelf, als ze al ok zijn, daar staan ongelooflijk lange wachtrijen, een uur aanschuiven en meer is geen uitzondering. De andere delen vh park zijn afgestemd op vele kleinere kinderen. We lopen nog een klein doolhof door waar je naar sleutels moet zoeken, we doen een boottocht waar je miniland vanuit wat andere hoeken kan bekijken, er zijn ook nog een paar gebouwen waar de historie eh maken vd Lego blokjes worden uitgelegd en dat is ook wel leuk. In het eerste gedeelte dat rond games is opgebouwd, is nog een mindstorm workshop maar die is volgeboekt tot 18h30 en zo lang willen we echt niet meer wachten. We bekijken ook nog even een 4D show maar die blijkt helemaal rond BoB de Builder zijn gemaakt, gelukkig duurt die niet te lang en dan hebben we het echt wel gehad. In één vd andere souvenirs shops vinden we een bouwdoos met de millenium falcon en die ziet er super uit, wij vinden allebei dat Jonas die moet meenemen want die is vrij uniek en bij ons niet te verkrijgen maar Jonas heeft z'n keuze gemaakt en id shop bij de ingang koopt hij het zoveelste ruimteschip, hij weet perfect in welke film en welke scène dit te zien is, voor ons een groot mysterie. Der zitten bovendien een hoop figuurtjes bij die tem nog niet heeft en dat vindt hij natuurlijk ook wel super! Legoland was een behoorlijke tegenvaller, we hadden hier veel meer van verwacht, miniland en het starwars park waren fantastisch maar we hebben véél te veel geld betaalt om alleen maar dit interressant te vinden. Moest Jonas 6 jaar jonger zijn geweest had hij de tijd van z'n leven gehad maar hij is dit park echt wel ontgroeid. We rijden door naar Santa Monica, das maar een klein uurtje rijden van hier, waar we de laatste 4 dagen van ons Amerika avontuur zullen verblijven. We komen nu wel id buurt van LA en het verkeer is superdruk, we banen ons een weg doorheen weer gigantische autostrades maar arriveren toch nog behoorlijk op tijd ih hotel Loews Santa Monica, en dat ligt echt ah strand, geweldig. Snel effe alles od kamer droppen en even naar het strand en de pier wandelen. Hier is de serie Baywatch opgenomen en David is al ah uitkijken naar Pamela Anderson lookalikes maar blijft voorlopig nog op z'n honger zitten. Daarna nog even zwemmen ih hotel zwembad dat behoorlijik kleiner is als de foto's op de website deden vermoeden. We zitten ook heel kort bij het centrum en das ook wel handig voor het dinner. Daarna slapen, en nog effe naar de legodoos kijken, dat worden nog een paar lange dagen voor we thuis zijn en er gebouwd kan worden....
Vanochtend weer eerst alles inpakken, zo van het ene hotel naar het andere is wel leuk maar wel ook veel gesleur met valiezen. Daarna een ontbijtje ih hotel, we zijn al wat slimmer geworden, David en ik bestellen 1 all American breakfast en daar kunnen we met 2 goed onzen buik aan rond eten. Daarna uitchecken en op weg naar het vliegdekschip, de US Midway die net na WO II in dienst is genomen en tot vooraan id jaren negentig in active service is geweest tem de operatie Desert Storm in Irak. Dan heeft het 10 jaar aan discussies geduurd eer de navy het schip wilde vrijgeven om als museum te worden gebruikt en sinds 2003 is het open voor publiek. Er komen miljoenen bezoekers naartoe, het is één vd druk bezochtste attracties van California. Het gaat trapje op, trapje af, via de piepkleine slaapkwartieren vd gewone soldaten, tot de grote suites vd officieren, admiraal en kapitein. Die 2 laatste hadden elke hun privé keuken en kok. We passeren ettelijke ready rooms vd piloten, briefing zaaltjes waar ze klaar zaten om op te stijgen als nodig. De dry cleaning en laundry rooms zijn ook nt niks. In zo 1 wasmachine krijg ik waarschijnlijk al onze was vd voorbije weken, giga groot! Keukens zijn er ook genoeg en er is zelfs een klein ziekenhuis met een IC, eigen apotheek, een tandartsenpraktijk. Dit is echt idd een kleine stad op zich. Dit schip werkte met steamengines en moest om de 4 dagen tanken, de nucleaire nazaten die nu worden gebruikt, kunnen zo'n 20 jaar rondvaren zonder bij fuelen. Dat vertelt ons onze gids tijdens het bezoek ad commandotoren. Dat is het enige deel dat je niet op je eentje kan verkennen, de rest wandelen we door met een koptelefoon en audio tour. Op het fly deck staan weer een ganse hoop gevechtsvliegtuigen en helicopters. Al bij al doen we der bijna 4h over om alles te bekijken en dan hebben we niet overal alles gelezen wat er aan uitleg stond, dan hadden we der nog een paar uur langer over gedaan. Het is een maffe gedachte, 1000-den mensen op een schip alleen maar om een paar tientallen vliegtuigen te kunnen laten vliegen van waar ook ter wereld indien nodig. Het lijkt toch wel een beetje overkill. Daarna gaan we op weg, het is een korte trip deze keer zo'n 40 min, naar het Hilton hotel in Carlsbad waar we 1 keer overnachten om morgen naar Legoland te gaan. In het hotel hebben ze een plattegrond van het park en Jonas heeft het al volledig bestudeerd. Het Starwars gedeelte ligt midden ih park dus dat worden weer kilometertjes lopen ....
