Ik vertrek seffens terug uit Bormio richting België met eventuele tussenhalte met overnachting. Het is nog mooi weer dus kunnen we er nog beetje van genieten onderweg. Het is goed geweest. Mijn fietskompaan Dirk blijft nog tot dinsdagmiddag om van Hieruit naar de Provence te rijden voor het Mont Ventoux - evenement.
De passo dello stelvio was een topbelevenis, mooi weer, schitterende natuur, kortom genieten tijdens de beklimming van 22 km naar de TOP ! Boordevol 'emoties' onderweg en bij het bereiken van de eindmeet ... één van die dagen om nooit meer te vergeten ... Ik draag deze overwinning op aan mijn dierbaren die ik al een tijd moet missen ..., ze blijven voor eeuwig in mijn hart ! ! !
Ik heb zonder problemen de top bereikt. Rustig naar boven gefietst zonder een trap te veel te geven. Mijn eindtijd speelde geen rol om deze eerste keer voldoende impressies op foto vast te kunnen leggen. Een uitgebreid verslag volgt spoedig (beloofd)
Op tijd wakker 06u50 voor een stevig
ontbijt. Muesli, platte kaas, broodjes, konfituur, beleg en (straffe
koffie. Vandaag staan vrije beklimmingen op het programma van de
organisatie. We beslissen om niet de uitgestippelde Stelviotour van
102 km te doen (umbrailpas en Stelviobeklimming vanuit Prad in
ZuidTirol) maar één lange beklimming: De Passo Gavia. Gene minne
want aan de cijfers te zien is deze bergpas 2652 m hoog en 26 km
lang. Uiteindelijk bleek hij bijzonder goed mee te vallen. Ik had
mij aan veel erger verwacht. ik deed het parcours in 2u 22 min. maar
vooral zonder enig probleem. Niet slecht om te beginnen . Wat
vooral opviel was het smalle wegdek de laatste 13 km na het laatste
dorpje S. Caterina en op veel plaatsen was dit tevens in slechte
staat. De haarspeldbochten volgden zich in deze strook snel na elkaar
op waarin steile stukken zaten. Het was gelukkig vrij droog maar vrij
bewolkt. Naarmate we dichter bij de top kwamen was de sneeuw nog heel
sterk aanwezig langs de weg. De bevoorrading stond op de top. Zo at
ik wat extra energie op met bananen, sportdrank en honingkoek. Snel
ook een winddicht jasje aan want het is boven toch wel frisjes als je
niet in beweging bent. Mijn fietsgenoot Dirk kwam even later boven.
Enkele verdere korte details: Passo Gavia 2652m: vertrokken om
8u55 aankomst : de klimteller stond op 26km in een tijd van 2u22min. Zonder
problemen boven geraakt die uiteindelijk ondanks het stevig profiel
naar mijn aanvoelen niet zo moeilijk bleek. Een smal wegdek die vaak in slechte
staat was maar prachtig parcours en omgeving. Winters sneeuwlandschap op de top waar
bevoorrading stond van de organisatie Voorzichting naar beneden tijdens
eerste smalle deel van de afdaling....
We voelden ons nog goed terug in Bormio
en besluiten nog een tweede mooie beklimming aan te vatten die dag: Leghi di Cancano 1941m : 10km
klimmen naar dit mooie stuwmeer. Het zag er een kleine Stelvio uit
door de talloze haarspeldbochten naar de top. Prachtig gewoon ...
Terug aangekomen in Bormio stond de
teller op 88km... Nu voldoende proberen te recuperen en
voldoende pasta eten in een klein gezellig ristorante in de mooie oude
binnenstad. En dan op tijd gaan slapen voor de grote dag van morgen!
Rond 10u vertrokken in Imsterberg
richting Bormio. Het was een mooie rit via mooi stukje Zwitserland
(kanton Graubunden) waar we even halt hielden in Sankt Moritz (1850m)
voor een terrasje aan het meer bij stralend weer. Een uurtje later
onze weg verder gezet via de indrukwekkende Berninapas (2300m) om
even later het tolvrije ski-oord Livigno te bereiken. Onze bestemming
begint dan naderbij te komen met nog een goede 40km voor de boeg
waarbij we nog de Passo Foscagno (2291m) overrijden in een
indrukwekkend mooi natuurlandschap. Dan is het enkel nog 22km dalen
tot in Bormio dat al een beetje Belgisch kleurt. De inwoners van dit
oord zullen het geweten hebben.
Na incheck in het hotel 'Capitani' een
gezellig ristorante opgezocht in de oude autovrije binnenstad
(Typisch Italiaans) met leuke terrasjes en straatjes. Uiteraard stond
er pasta op het menu.
Tenslotte nog even in de
Stelvio-Village ons deelnamepakket gaan afhalen en dan rond 22u bedje
in want morgen 'op tijd' opstaan. Het was een mooie dag. Er was best
wat lawaai in het hotel na dit uur van (Belgische) hotelgasten die er
blijkbaar niet beter op vonden het laat te maken. Daardoor was het
wat moeilijker de slaap te vatten. Het enige minpuntje van de dag.
Het verblijf in Imsterberg zit er zo
goed als op. Het was een geslaagde 3-daagse om aan het hooggebergte
te gewennen. Morgenvoormiddag rijden neef Dirk en ik richting Bormio
via Zwitserland. De afgelopen twee dagen hebben we nog twee pittige
klimritten kunnen afwerken. Gisteren was het nog gedeeltelijk in de
wolken en de regen met de onder andere de 8km lange beklimming naar
de Pillerhöhe(1600m). En vandaag dan nog een zeer geslaagde
beklimming over 17 km naar de top van de hahntennjoch (1894m) in de
benen waarbij de zon zich meer en meer van haar beste kant liet zien.
Uiteraard werden de nodige verbruikte
kalorieën rijkelijk aangevuld met pasta, spätzle, kartoffelen,
uitgebreide salattellers, käse-schinken toast, rindersteak, spargel,
Försterschnitzel, ...teveel om op te nemen en ook de nodige liters
wasser, sportdrink, grösse cola's en icetee. Kein Bier, allé eentje
vandaag toch van onze gastfamilie als afsluiter van ons verblijf. Het
zijn echt 'schatzies'.
Nu een stevig dutje doen en morgenvroeg
bij het vertrek zeggen we: 'STELVIO-STILFSERJOCH, here we come-wir
sind da ! ! !
De volgende dagen wordt het zelfs zeer
warm (30°) tot onweerachtig in de namiddag, een beetje van het goede teveel
dus voor een bergradfahrer ... Voldoende smeren is alvast de boodschap !