Bongiorno !

Op tijd wakker 06u50 voor een stevig ontbijt. Muesli, platte kaas, broodjes, konfituur, beleg en (straffe :-) koffie. Vandaag staan vrije beklimmingen op het programma van de organisatie. We beslissen om niet de uitgestippelde Stelviotour van 102 km te doen (umbrailpas en Stelviobeklimming vanuit Prad in ZuidTirol) maar één lange beklimming: De Passo Gavia. Gene minne want aan de cijfers te zien is deze bergpas 2652 m hoog en 26 km lang. Uiteindelijk bleek hij bijzonder goed mee te vallen. Ik had mij aan veel erger verwacht. ik deed het parcours in 2u 22 min. maar vooral zonder enig probleem. Niet slecht om te beginnen :-). Wat vooral opviel was het smalle wegdek de laatste 13 km na het laatste dorpje S. Caterina en op veel plaatsen was dit tevens in slechte staat. De haarspeldbochten volgden zich in deze strook snel na elkaar op waarin steile stukken zaten. Het was gelukkig vrij droog maar vrij bewolkt. Naarmate we dichter bij de top kwamen was de sneeuw nog heel sterk aanwezig langs de weg. De bevoorrading stond op de top. Zo at ik wat extra energie op met bananen, sportdrank en honingkoek. Snel ook een winddicht jasje aan want het is boven toch wel frisjes als je niet in beweging bent. Mijn fietsgenoot Dirk kwam even later boven.

Enkele verdere korte details:
Passo Gavia – 2652m: vertrokken om 8u55 aankomst : de klimteller stond op 26km in een tijd van 2u22min. Zonder problemen boven geraakt die uiteindelijk ondanks het stevig profiel naar mijn aanvoelen niet zo moeilijk bleek.
Een smal wegdek die vaak in slechte staat was maar prachtig parcours en omgeving.
Winters sneeuwlandschap op de top waar bevoorrading stond van de organisatie
Voorzichting naar beneden tijdens eerste smalle deel van de afdaling....

We voelden ons nog goed terug in Bormio en besluiten nog een tweede mooie beklimming aan te vatten die dag:
Leghi di Cancano – 1941m : 10km klimmen naar dit mooie stuwmeer. Het zag er een kleine Stelvio uit door de talloze haarspeldbochten naar de top. Prachtig gewoon ...

Terug aangekomen in Bormio stond de teller op 88km...
Nu voldoende proberen te recuperen en voldoende pasta eten in een klein gezellig ristorante in de mooie oude binnenstad. En dan op tijd gaan slapen voor de grote dag van morgen!