Ik weet het, ik ben mijne blog een beetje aan het verwaarlozen... Maar ik kan de laatste tijd terug goed uit de voeten en dat geeft me dus ook de kans om eens andere dingen te doen. Wandelen gaat goed, fietsen gaat goed, zelfs aan autorijden heb ik me al gewaagd. Dat geeft een mens toch al heel wat bewegingsvrijheid meer! Je wereld wordt gelijk een pak groter. Je ziet dat ik aan de rechterkant van deze blog terug een aftelmachien heb gezet. Nee, ik moet niet nog eens geopereerd worden (toch niet direct...). Ik tel deze keer af tot aan de paasvakantie. Dat is immers de moment dat we gaan skiën. En ik heb al wel eerder vermeld dat die vakantie een hoogtepunt in mijn jaar is. Dit jaar komt dat een beetje in het gedrang door mijn blessure, maar toch is het mijn doel om op die vakantie enkele pistes af te kunnen dalen. Daar werk ik nu dus elke dag voor: elke dag mijn oefeningen, goed ijs leggen, mijn ontstekingsremmers nemen en mijn sessies bij de kinesist. En met resultaat...! Maandag zijn we immers terug op controle geweest bij de orthopedist. Hij vroeg me van op de tafel te gaan liggen en mijn been te buigen zo ver ik kon. Toen ik mijn voet bijna tot aan mijn bovenbeen bracht, trok hij zó'n ogen... Hij had niet verwacht dat ik al zo ver zou staan. Ik moet nu wel toegeven dat ik op het gebied van kine in een luxepositie zit. Na mijn ongeval heb ik van de specialist 9 beurten gekregen om mijn been soepeler en krachtiger te maken als voorbereiding op de operatie. Dankzij mijn volleybalclub en de kinesist die bij onze club is aangesloten kon ik gewoon gedurende een maand élke dag kine gaan volgen. Mijn operatievoorbereiding was dus ideaal. Ik besef dat dat een voorrecht is dat niet iedereen kan genieten, terwijl toch iedereen daar eigenlijk wel recht op zou moeten hebben, maar de gelegenheid diende zich aan, dus ik heb ze dan ook genomen. Maar dit heeft dus tot gevolg dat ik een week of drie voor sta op het normale revalidatieschema. Ik heb ook nog foto's laten nemen van mijn knie en volgens de orthopedist zat alles mooi in elkaar, dus mijn oefeningenschema kan een volgend stadium ingaan: zwaardere oefeningen, meer variatie en dus ook sneller resultaat! Ik zie mijn knie echt bijna van dag tot dag verbeteren en dat geeft wel een voldaan gevoel. Ik weet waarvoor ik werk en als je zo resultaat ziet, motiveert dat ook wel om te blijven werken. Gisteren ben ik voor de eerste keer ook terug gaan training geven. Ik begeleid de kleuters van onze volleybalclub in een volleybalspeeltuin. Daar kruipt heel wat voorbereiding in, maar het zijn zo'n toffe bengeltjes dat ik het heel graag doe. Ik was dan ook heel blij van ze, na de kerstonderbreking, allemaal terug te zien. Ik steek in bijlage een foto van mijn kadees.
Ik zal tenslotte trachten mijn blog wat regelmatiger aan te vullen. Tot slot steek ik er ook nog een fragment in van de zaalshow 'Morimos Solamente' van Alex Agnew. Eén van de DVD's die ik in mijn aan-de-zetel-vastgekluisterd-periode heb bekeken. Hilarisch!
 "Shocked"){kind=icon}
