Twee weken geleden merkte ik dat hij naar de keuken wilde springen, daar is een opstapje van pakweg 16 cm. Maar hij durfde niet goed met die gladde tegels. Dus ik legde vlug 2 matjes neer en nog geen minuut later hoorde ik zijn kleine voetjes achter mij trippelen . En hupsakee, meneer liep ook maar ineens naar het terras waar hij jaren niet meer wilde komen. Ik was tegelijk ontroerd en trots op hem!

Waarschijnlijk wilde hij er niet meer komen omdat zijn vriendinnetje niet meer mee kon. Ik zag hem vroeger vaak in de keuken rondjes draaien, alsof hij Fluffy wilde aansporen om hem te volgen. Maar ja, ze wilde het niet meer en vooral het laatste jaar kon ze ook echt die afstand niet meer lopen.

Toen het zo warm weer werd, lag Snowy hier voor pampus. Er zat geen spatje energie meer in ocharme. Hij kreeg ook weer moeite met zijn spijsvertering en at niet meer goed. Brokjes, natte groenten en zelfs kruiden konden hem niet bekoren. Ik ben blij dat die hitte voorbij is! Zoals jullie zien is hij flink in de rui en heeft hij een mooi 'rokje' .

Ook dat is een verandering t.o.v. vroeger: hij laat zich nu - gelukkig! - veel beter plukken.

(let niet op de gele plekken, jullie weten dat hij niet meer helemaal zindelijk is )

En 's avonds zitten we nog altijd gezellig samen .

Hoewel mijn lief wollig pluizebolleke er dus alles aan doet om me te troosten, heb ik het nog vaak moeilijk met het verlies van Fluffy. Ik mis haar aanwezigheid, haar karakter, haar knuffels...

Maar het leven gaat door en ook Chica en Mika vragen aandacht. Vooral Mika kan er wat van . Ondanks haar gevorderde leeftijd bruist ze nog altijd van energie. Ik hoop dat ze dit nog heel lang mag blijven doen ! Zij had gelukkig helemaal geen last van de warmte.