Vorige keer schreef ik nog dat ik 's nachts regelmatig opstond. Het leek me gemakkelijker om gewoon beneden op de bank te blijven slapen en dat doe ik dus ook al sedert 2 weken. Gelukkig begrijpt mijn vriend dat ik alles voor mijn dieren wil doen. Ik vermoed dat hij het stiekem wel leuk vindt om het bed voor zich alleen te hebben .
Er zijn nachten dat ik soms moet opstaan voor Fluffy maar vaak ook niet, alsof ze gerust is als ik bij haar ben. Ze is nu slechts 4 van de 24 uur per dag alleen (als ik werken ben). Helaas vond ik haar telkens op haar linkerzij als ik thuis kwam van het werk. Al die tijd kan ze niet eten/drinken. Na het liggen op die zijde, kan ze echter veel beter huppelen. Alsof ze altijd kramp in de rechter-achterpoot heeft en dat die kramp door het liggen/spartelen weg is. Ze kan dan weer zelf uit de kooi springen!
Op een nacht lag ze net met haar hoofdje in de opening van haar houten slaaphok en door het spartelen, stootte ze telkens haar hoofdje. Ik mag er niet aan denken dat zoiets gebeurt als ik er niet ben! Dus heb ik haar slaaphok vervangen door een oud grashuis. Hoewel ze normaal gezien niet goed met veranderingen om kan, was ze hier dol op! De hele nacht heb ik haar horen in en uit springen en knabbelen aan het huis. Snowy vond het de volgende dag ook meteen spannend en leuk .
Ik blijf bezorgd over het feit dat ze niet meer uit haar fles drinkt in de kooi, ik begrijp niet waarom ze dit niet meer doet.
En 2 weken geleden deden wij een poging om haar rechteroortje schoon te maken maar het lukte niet, we zagen iets zitten wat aangekoekt was en waren bang dat we dit nog verder naar beneden gingen duwen. Dus weer een ritje naar de dierenarts en ik had gelijk. Het was geen vuil maar droge huidschilfers die samengeklonterd waren. De dierenarts moest zelfs een pincet gebruiken om alles te kunnen verwijderen. Fluffy heeft dus niet alleen op de buitenkant maar ook aan de binnenkant van haar oren een droge huid. Ook weer een typisch ouderdomskwaaltje dat ik met uiercrème probeer op te lossen. Haar oor zag er die avond heel rood en geïrriteerd uit maar in de loop van de volgende dag trok dit gelukkig weg.
Fluffy geniet nog steeds als ik een "burrito" van haar maak en deze keer deed ze iets bijzonder grappigs. Terwijl zij ontspannen lag, kon ik haar voetjes schoonmaken en de gedroogde ontlasting verwijderen. Ik dacht dat ik gedaan had, waarop zij 1 pootje uitstrekte, alsof ze wilde zeggen: "je bent nog een stukje vergeten". En dat was ook zo. Is dat geen slim en behulpzaam meisje?
Haar gewicht blijft eindelijk stabiel op 1785g en ze wurmt zich tegenwoordig zelf tussen mijn voeten om er lekker en diep te gaan slapen . Snowy heeft ook aandacht nodig en krijgt die natuurlijk ook. Af en toe niest hij en heeft hij ook spijsverteringsproblemen. Zodra zijn haren weer loskomen, gedraagt hij zich ziekjes maar het is net zo plots weer over. Het lijkt een cyclus van 3 à 4 dagen te zijn: 3 dagen rui, 3 dagen geen enz. Gelukkig vindt hij weer steun bij zijn vriendinnetje .
Nog steeds blijken er mensen te zijn die vinden dat ik Fluffy te lang in leven houd. Eigenlijk hoef ik mezelf niet te verdedigen, een konijn dat wil eten (zelfstandig of via dwangvoer) wil leven! Een dier dat zo enthousiast rondspringt om voer te krijgen, heeft héél véél levenslust! Het is niet omdat ze niet meer alles kan wat een jong konijn kan, dat ze geen levenskwaliteit meer heeft! Beelden zeggen meer dan woorden, dus...
Dit jaar geen echte sint kadootjes, de nijnen kregen een peterselie bakje gevuld met paardenbloemen en dat smaakte . Uiteraard laat ik hen hier maar even van eten, om plakpoep te voorkomen.
Chica doe ik geen plezier met iets nieuws en Mika... had haar lekkers al opgepeuzeld voor ik een foto kon maken . Ze is een waar avonturiertje en bliksemsnel! Traditiegetrouw zet ik elke hamster in de kerststal om foto's te maken. Maar Mika deed wat geen enkele hamster haar ooit voordeed!
En ik kon met de "hamstervangst" beginnen... Daarna ging ze nog even de (computer)muis en kerstmuis verkennen. En weer zet ze haar tandjes in het kerstmuisje, niets van stof is veilig voor haar.
Op 31 december wordt mijn kleine beer alweer een jaar! En waar andere hamsters op die leeftijd al een stuk kalmer zijn, is zij nog steeds één brok energie. Maar wat wil je met 2 energieke ouders .
Toen ik dit jaar de kerstboom versierde, gaf het toch een raar gevoel om maar 1 storend elementje te hebben (lees: Snowy die aan de lichtjes wilde knabbelen ). Fluffy kan alleen nog maar op afstand toekijken. Maar ze wil wel nog poseren met kerstmuts, Snowy doet natuurlijk mee .
In de nacht net na mijn vorig bericht, was Fluffy weer op haar verkeerde zijde gaan liggen. Gelukkig sta ik nog steeds minstens 3x per nacht op, dus om 2u. 's nachts heb ik haar al kunnen rechtzetten. Ze lag weer in een diepe kuil op de rubber matten en had alle bodembedekking en hooi weg gesparteld. Bovendien had ze - wellicht van de angst - een plas gedaan waardoor haar hele linkerbil/flank nat was. Dus ook dat diezelfde nacht nog zo goed mogelijk afgedroogd, het wassen heb ik pas de volgende dag gedaan.
Hoewel het heel vermoeiend is om 's nachts meermaals op te staan (en het begint helaas door te wegen), ben ik toch blij dat ik het doe. Vaak sta ik voor niets op maar die enkele keer dat ze mij nodig heeft... dan kan ik er voor haar zijn.
Het viel me overigens op dat ze tijdens de andere nachten altijd blijft zitten, ze gaat nauwelijks nog liggen (waarschijnlijk uit angst om niet meer overeind te komen). Dat moet enorm vermoeiend zijn en daarom neem ik haar zo een 2 à 3x per dag tussen mijn voeten. Daar valt ze als een blok in slaap (soms zelfs met gesnurk ). En wat me daarna opviel, bevestigt mijn vermoeden dat mijn lieve meid al een tijdje doodmoe is. Want door het vele slapen, huppelt ze nu vaker rond en gedraagt ze zich over het algemeen kwieker. En dat terwijl ik de metacam dosering toch aan het afbouwen ben!
Ik voer nog steeds Junior selective bij en iedere dag geef ik wat meer brokjes. Dan wacht ik af of ze haar blindedarmkeutels nog opeet. En indien dat het geval is, krijgt ze de volgende dag nog meer. Nu zit ze 's morgens aan anderhalve bodem van haar kom en 's avonds nog eens een halve bodem. Dat is 2x zoveel als ze tot voor kort kreeg.
Wellicht heb ik haar vorige keer gewogen met een volle blaas want 50g aankomen in 1 week tijd is wel heel veel. Ze is gestaag van 1742g naar 1756g gegaan en gisteren woog ze 1775g. Ik besef dat ze nooit meer op haar 'oude' gewicht zal komen, maar als ik het afvallen kan tegenhouden, ben ik al heel blij.
Meer voer samen met meer rust, leidt - voorlopig althans - tot een energieker konijn .
Ik vind het zo jammer dat ik dit niet eerder geprobeerd heb, maar ja, een mens weet nu eenmaal niet alles van tevoren. Ik begrijp nog steeds niet hoe eiwitrijker voer net niet leidt tot meer blindedarmkeutels maar ben er wel blij om.
Van Snowy begrijp ik ook niet veel. Hij kan plots enkele dagen ruien, wat resulteert in niezen, smakken en slechtere eetlust. En zo plots als het komt, is het ook weer voorbij en dan is hij weer het vrolijk sprintend en binkiënd ventje.
Hij krijgt gelukkig wel weer aandacht van Fluffy:
Een maand geleden was Fluffy jarig maar ik durfde toen niets extra geven omdat ze veel last had van plakpoep. Gezien ik dit zo wil houden, heb ik een late en bescheiden verrassing gegeven.
Ingewikkeld worden als baby vindt ze ook nog altijd leuk en het ontspant haar. Hoewel ze hier op haar 'verkeerde' zijde ligt, heb ik haar kunnen kalmeren en raakte ze niet in paniek. Pas na een kwartier liggen, wilde ze overeind komen.
Gisteren ging ze dan eindelijk weer zelfstandig ontspannen liggen (op de juiste zijde!). Hier zie je overigens hoe ingevallen haar kontje geworden is.
Nu ze weer meer rondhuppelt, gaat ze ook weer zelf naar de hondenmand-wc.
En Snowy trekt zich nog vaak terug in "zijn" grashuisje. Hij is natuurlijk ook niet meer van de jongsten (wordt 8 in het voorjaar). Hij geniet ervan om languit ontspannen te kunnen liggen. Soms steekt Fluffy haar hoofdje naar binnen maar ze gaat voorlopig nog niet bij hem liggen.
Van Mika even geen foto's. Ik probeer het wel maar omdat ze zo adhd en watervlug is, heb ik veel kontjes en halve hamsters op foto staan . Ik blijf pogingen ondernemen om haar 1 seconde stil te laten zitten voor een foto.
Even een kort berichtje over Fluffy. De afgelopen week zat ze zo scheef dat ze voortdurend met haar bil in haar eigen blindedarmkeutels zat. Ze eet die niet altijd meteen op en dan gebeurt het dat ze er pardoes gaat inzitten. Mij wachtte dan de 'aangename' taak () om haar bil te wassen. Ook zij vond het allesbehalve leuk. Ze laat veel toe zonder morren maar bij deze handeling hoor ik haar duidelijk grommen/knorren wat haar de bijnaam knorpotje oplevert . Het resultaat vóór een wasbeurt:
Het viel me op dat ze vaak ook in de kooi bleef suffen terwijl ze er normaal gezien toch graag uit wil. Bovendien 'sleepte' ze meer dan huppelen en dat deed me besluiten om meer Metacam te geven (0,4 ml i.p.v. 0,25). Dat hielp gelukkig! Ze sloft niet meer en gedraagt zich ook kwieker. En... ze gaat niet meer met haar bil in de blindedarmkeutels zitten!
Omdat ze zachte dingen zoekt om tegen te leunen, gaf ik haar nog iets nieuw. Enkele jaren geleden kreeg ik van mijn vriendin een grote pluche dobbelsteen. Toen Snowy nog jong was, sprong hij erop en plaste hij erop. Maar ook hij is al op leeftijd en kan nu niet meer zo hoog springen. Dus de dobbelsteen werd weer bovengehaald en met succes!
De woorden van mijn dierenarts bleven in mijn hoofd zinderen: een zakje botjes. Met Olvarit ben ik niet gestart omdat het meer suikers dan nuttige voedingsstoffen bevat. Daarom ging ik op zoek naar veilige bijvoeding en ik dacht die gevonden te hebben maar... ze lust het niet. Dan gooi ik het maar over een andere boeg. Haar eetlust is geweldig goed, ongelooflijk eigenlijk. Haar groenteschotel verdwijnt in een half uur tijd terwijl ze er vroeger 2 uren over deed. Brokken eet ze ook in 1 keer, vroeger at ze die in fasen. Dus: meer groenten die ook in een mum van tijd in dat mondje verdwijnen. En meer brokken maar dan wel junior Science Selective. Die bevatten meer eiwit tegenover het gewone voer. Wat me verbaast: als ik meer van het gewone voer geef, laat ze haar blindedarmkeutels liggen en bij dit junior voer niet, raar... Maar het lijkt te helpen want in een week tijd is ze 50g aangekomen. Ik hoop dat dit blijvend is en niet tijdelijk. En eigenlijk hoop ik ook dat het helpt om weer wat spieren op te bouwen. Hoewel ik bang ben dat de schade onomkeerbaar is.
Ze huppelt nu weer zelf naar Snowy's kooi om te plassen. Een gratis zonnebad is dan mooi meegenomen .
Jullie zien dat ze met haar voorpootjes de schuine houding compenseert, daarom neem ik haar vaak tussen mijn voeten zodat ze recht kan zitten en kan ontspannen. Daar valt ze dan ook altijd in slaap .
Oh ja, enkele weken geleden maakte ik me zorgen om die roze vlekjes onder haar voorpootjes. Maar dat waren slechts de kussentjes van haar pootjes die zichtbaar waren omdat de haren opzij geduwd werden door het steunen. Niets aan de hand dus.
Al bij al heb ik weer wat hoop omdat ik weer manieren heb gevonden om haar te helpen.
Gelukkig ging het langzaam beter met de gezondheid van iedereen.
Fluffy zit nog steeds in een mindere periode, misschien is het ook wel blijvend. Van de week huppelde ze naar de drinkbak en viel ze weer. In haar geval betekent het dat ze niet meer naar die plaats durft te gaan. Wat dus ook betekent dat ze niet meer dronk. Daarom heb ik maar een 2de drinkbakje dichterbij gezet. Het heeft geen zin om haar nog tot beweging te dwingen. Het betekent echter ook wel dat ze niet meer dan 1 metertje beweegt. Hoogstens 2 om naar de kooi te lopen. Het lopen zelf gaat soms erg moeizaam omdat haar beide achterpoten naar links glijden. Dat komt dan weer doordat de bespiering rechts almaar afneemt.
Maandag was ik nog bij de dierenarts om haar nageltjes te laten knippen. Terwijl we daar waren, heeft ze ook haar rechteroortje en geurklieren schoongemaakt. Mijn dierenarts zei dat ze er qua vacht en oogopslag nog prachtig uitzag. Maar ze voelde wel dat ze "een zakje botjes" aan het worden was. Hoewel ik dit zelf ook wel voel, doet het pijn om die woorden van een ander te horen . Op de een of andere manier dringt het dan pas echt door. En hoewel ik het moet aanvaarden, doet het me nog steeds pijn dat ik haar zie wegkwijnen en er niets aan kan doen .
Ik vroeg of bijvoeren zin had en ze adviseerde me om Olvarit te proberen. Tot op heden heb ik dat nog niet gedaan omdat ze sowieso haar blindedarmkeutels al laat liggen. Ze eet ze naderhand wel op, tenminste, die niet aan haar poten/kontje blijven plakken . Het bijvoeren zal ik in het weekend beginnen. Stel je voor dat ze spijsverteringsproblemen krijgt, dan wil ik wel thuis zijn om haar te behandelen.
De laatste tijd ben ik erg veel bezig met verzorging i.p.v. knuffelen en gewoon genieten. Maar ja, dat hoort erbij. Bejaarde konijntjes hebben nu eenmaal meer zorg nodig. Ze wassen zich ook niet meer zo vaak (omdat ze geen zin hebben maar ook omdat ze niet meer overal bij kunnen). Daarom krijgt Fluffy iedere avond een stevige borstelbeurt, dat bevordert de bloedcirculatie.
Omdat ze door het vallen telkens weer een emotionele opdoffer kreeg, besloot ik bachbloesems in te zetten. Ik heb een mix laten maken van mimulus, gorse, wild rose, olive, walnut en larch omdat ik haar daarin het meest herkende. Wil je weten waarom net deze bloesems, kijk dan even op http://www.knagers.net/bachbloesems.htm
En om haar toch een beetje meer te laten bewegen, maak ik gebruik van haar beste zintuig - haar neus - en haar eetlust, die nog steeds bewonderenswaardig is! 's Avonds - als Snowy in de kooi zit - leg ik voor haar een geurspoor van lekkere hapjes van ongeveer 2 meter. Speuren voor konijnen, zeg maar . Aangezien Snowy een vreetzakje is én veel sneller dan Fluffy, mag hij natuurlijk niet in de weg lopen, hij zou alles voor haar neus wegkapen .
Een onderdeel van T-Touch is bandage. Tot op heden had ik het nog niet geprobeerd omdat het bij een konijn ook moeilijk is door de bouw van het lichaam. Maar van de week ben ik ermee begonnen. De eerste keer was ze onwennig en nerveus, ik heb het toen ook maar een halve minuut aan gelaten. De 2de keer ging al een stuk beter en de 3de keer ontspande ze helemaal. Foto's zeggen meer dan woorden . Mag ik u voorstellen: de bunny burrito of worstenbroodje .
Zo heeft ze wel 10 minuten liggen slapen! Is ze niet schattig? Ze heeft zo een groot vertrouwen in mij, ik vind haar fantastisch .
Even wat meer info: bandage bij ttouch geeft een lichte druk die een kalmerend effect heeft op het zenuwstelsel.
Vorige keer schreef ik ook dat ze zittend sliep. Het viel me op dat ze niet meer tegen de wand van haar kooi ging zitten. Wellicht deed het pijn omdat ze zo knokig geworden is. Daarom heb ik de wand zachter gemaakt door deze oplossing en zoals je ziet, heeft het succes.
Dit jaar is ze overigens nog niet in de rui gegaan. Op haar wangen en billetjes zijn wat plukjes losgekomen maar zeker geen grote hoeveelheden. Misschien is haar lichaam te zwak of hoort het gewoon bij de ouderdom. Chica was vorig jaar en dit jaar net zo. Zij heeft sinds Kerst vorig jaar trouwens geen eitjes meer gelegd. Waarschijnlijk is haar voorraad echt op. Ze gedraagt zich thans vaak broeds maar er volgt niets meer. Gelukkig maar want het putte haar uit en ze werd onregelmatig. Een teken dat ook zij een bejaard dametje geworden is.
Het klinkt misschien allemaal negatief maar ik zie nog steeds dat Fluffy heel veel kan én plezier heeft in het leven. Dat ze minder speelt heeft ook met haar leeftijd te maken. De laatste tijd krijg ik soms echter mailtjes of ik haar niet beter zou laten inslapen. Zulke mailtjes stoten me tegen de borst want daarvoor is het echt nog véél te vroeg. Bovendien kan niemand anders beslissen over haar gezondheid, alleen wij kunnen beoordelen hoe goed/slecht het gaat. Mindere periodes horen er nu eenmaal bij. Bejaarden in een rusthuis laat men toch ook niet inslapen, simpelweg omdat hun gezondheid kwakkelt.
Omdat het altijd maar over Fluffy lijkt te gaan, mag je niet denken dat Snowy minder aandacht krijgt. Ook hij geniet met volle teugen van ttouch en maakt me nog altijd aan het lachen met zijn gekke binkies en sprintjes door het huis. En door acties zoals deze:
Hij is plots opnieuw beginnen te verharen, en nog wel van kop tot teen. En zoals altijd gaat het samen met niezen en smakken. Ik begrijp er niets van. Hij op zijn beurt begrijp niets van Fluffy's gedrag. Ze zit voortdurend tegen de sofa of tegen mijn voeten (als ze maar kan steunen) en daardoor liggen ze nauwelijks nog samen. Snowy trekt zich daardoor erg vaak terug in het grashuis namiddag.
Tja, voor hem is het ook aanpassen.
Mika heeft een nieuw wiel gekregen van mij. Eigenlijk een egoïstische beslissing omdat haar vorige wielen regelrechte herriemakers waren! Het eerste piepte al een dag nadat het gesmeerd was en het tweede klapperde erg hard. In beide gevallen kon ik geen oog dichtdoen als ik beneden sliep (wat de laatste tijd soms gebeurde i.v.m. Fluffy of Snowy). Ook voor Fluffy, Snowy en Chica moet dat geluid enerverend geweest zijn. Dit wiel echter... ik kan het iedereen aanraden: heerlijk geruisloos ! En zij houdt er ook van, dat telt natuurlijk ook mee.
Mika is trouwens nog steeds héél actief, ze kan wel 4 uren lopen in een wiel, met af en toe korte pauzes. En als ze niet loopt, knaagt ze aan de tralies of doet ze dit om aandacht te trekken:
Er is blijkbaar iets nieuw op de markt: Olvarit met alleen maar vlees. Van de week heb ik kip gekocht in de hoop dat ze deze dierlijke eiwitten wel wil eten. Ze is namelijk nogal kieskeurig en lust bv. geen meelwormen of complete Olvarit. Eerst gunde ze het hapje geen blik waardig maar de volgende morgen was het kommetje leeg. Ook de koekjes met garnalen die ik recent kocht, eet ze volledig op. Eindelijk iets gevonden wat ze lust!
Nog anderhalve maand en zij wordt alweer een jaar. Goh wat gaat de tijd toch snel...
Vorige keer was het nog spannend met Snowy, van de week ben ik weer beneden blijven slapen omwille van Fluffy. Ze zakte steeds opnieuw door haar rechter-achterpoot. Het ergste was dat ze niet meer zelf overeind kon, en dit is nochtans haar 'goede' kant. Het gaf haar weer een mentale opdoffer en ze durfde zelfs niet meer op haar rechterzijde slapen. Dagen aan een stuk heeft ze zittend geslapen ocharme . Ik deed wat ik kon voor haar: ondersteunen, massage, oefeningen, pijnstiller... Nu lijkt het eindelijk weer de goede kant uit te gaan.
De goede periodes wisselen met de minder goede en beide periodes lijken langer te duren. Een mindere periode gaat ook altijd gepaard met gewichtsverlies, wat allicht te wijten is aan verlies van spiermassa. Wel/geen beweging heeft er niets mee te maken, het is gewoon een gevolg van de spondylose.
Gisteren woog ze toch 10g meer dan vorige week en ook Snowy weegt eindelijk weer meer dan 850g .
Het blijven slapen op de bank mag je trouwens niet te letterlijk opvatten, ik heb namelijk geen oog dicht gedaan! Wat kan mijn Mikaatje een herrie maken! En wat is ze druk, druk, druk. Ze kan uren na elkaar in haar wiel lopen en als ze hiermee stopt, gaat ze tralieknagen. Geen wonder dat ze maar niet aankomt in gewicht . Ze is overigens nog steeds dol op dit speeltje. Ze slaapt er in, wast zich, eet er en af en toe bekijkt ze ook gewoon de wereld om haar heen. (Ze zit achter plexiglas, daarom is de foto niet zo scherp).
Vorige week zei ik al dat ik een leuk filmpje van Chica zou hebben. Ze was van de week erg onrustig en daarom nam ik haar bij me op het bureau. Ik had geen idee dat ze zo een grote fascinatie had voor mijn toetsenbord .
Morgen is het Halloween, ik wens jullie allemaal een gezellige griezelavond .
Nu heb ik een weekje vakantie en dan hoop ik eindelijk mijn mail-achterstand bij te werken. Het zal echter nog steeds niet bijster snel gaan omdat ik griep heb . Wat een timing weer...
Het waren erg stresserende dagen en ze zijn blijkbaar nog niet voorbij. De drukte houdt maar niet op en dan worden mijn konijntjes nog ziek .
Het begon met Fluffy die - na een lange goede periode - weer een mindere periode heeft. Ze zakte verschillende keren door haar rechterachterpoot, waardoor ze een paar keer gevallen is. Eén keer is ze zelfs van de loopmatten gerold, ze kwam op de tegels terecht en lag met gespreide voorpoten en paniek in haar oogjes . Meteen weer begonnen met Metacam en intussen gaat het opnieuw een beetje beter. Helaas is ze ook weer gewicht kwijt gespeeld, ze weegt nog slechts 1771g. Ik vind dat ze nu ook mager wordt rond de ribben, het is erg confronterend om te zien dat de ouderdom zo snel komt.
Toch kan ze weer op haar achterpootjes staan (zoals je ziet, staan ze wel heel dichtbij elkaar). Uit de hooizak eten, heeft ze al een tijdje niet meer gedaan.
Onlangs merkte ik wel dat ze 2 kale plekjes onder haar voorpootjes heeft (ter hoogte van de 'wijsvingers'). Wellicht komt dit doordat ze meer op haar voorpootjes steunt omdat ze minder gevoel in de achterhand heeft. 1x heb ik er Chenidine gel opgesmeerd maar het werd meteen weer afgelikt. Ik hou het nu gewoon goed in het oog.
Close-up
Ook Snowy bleef niet gespaard. Gisteren was ik naar een familiefeest en toen ik terug kwam, had Snowy bijna al zijn groenten verorberd. Maar ik zag wel dat sommige keutels klein en hard waren. Ik liet de konijnen loslopen en begon Mika's kooi schoon te maken. Toen dit klaar was, viel het me op dat Snowy erg vaak in een andere houding ging liggen. Alsof hij last had van zijn buikje. Toch at hij nog hooi, groenten en zelfs snoepjes. Dit ging zo 2 uren door, ik had al Metacam gegeven om zijn maag-darmstelsel te ontspannen maar ik twijfelde nog steeds of hij gas had. Hij bleef immers eten maar keutels kwamen er niet meer. Toch voor de zekerheid maar begonnen met Equate om 0u30 en vanaf dan leek hij meer last te krijgen en stopte hij met eten .
Ik gaf ook een darmstimulerend middel en ben de hele nacht op de bank blijven slapen. Nou ja, slapen... Ieder uur moest hij natuurlijk zijn dosis Equate krijgen. Omstreeks 5u. 's ochtends werd hij eindelijk rustiger en bleef hij in dezelfde houding liggen. Hij at echter nog niet. Om 6u10 stond ik op (ik had toch geen oog dicht gedaan van de zenuwen) en ik liet hem loslopen. Toen zag ik dat er 7 keuteltjes en een plasje in zijn kooi lagen. Bij het loslopen, verschenen nog veel meer keutels maar die waren erg grillig van vorm en voelde kleverig aan.
Ik heb geen idee wat hij precies gehad heeft en hoe hij het gekregen heeft. Er is niets veranderd aan zijn voedingspatroon, het enige wat veranderd is, is het feit dat hij opgesloten wordt als we niet thuis zijn.
Vanmorgen gaf ik hem 5 brokjes en verschillende kruiden om de spijsvertering te stimuleren. Alles werd gretig en met grote honger opgegeten. Daarna heb ik hem nog 2x 10 brokjes gegeven. Voor het overige heeft hij nog meer hooi gegeten dan gewoonlijk. Ik hoop dat ik hem nu weer helemaal op de rails heb gekregen en dat hij het niet nogmaals krijgt.
Ik begrijp niet waarom beide nijnen plots last krijgen van hun spijsvertering terwijl jarenlang alles goed gegaan is.
Gelukkig is er ook goed nieuws! Fluffy was afgelopen dinsdag jarig en ze is errug verwend geworden . Niet alleen door ons, ook 2 vriendinnen (die ik eindelijk in levende lijve zag op de konijnendag), hadden heel veel cadeautjes bij voor mijn lieverdjes. En van een andere Nederlands vriendin kreeg Fluffy een prachtige kaart . Je ziet aan haar blik dat ze stomverbaasd was .
Vanwege de spijsverteringsproblemen heb ik niets bijzonders gegeven qua snackjes. Helaas dus geen feestelijke foto's dit jaar. Jammer, 10 jaar is thans een mijlpaal maar misschien kunnen we het op een ander tijdstip goedmaken. Ze wilde ook niet met de cadeautjes spelen. Geen probleem, Snowy palmt ze wel in .
Chica zit weer in haar krijsperiode , ik hoop dat ze vlug voorbij zal zijn. Ze wil ook weer de hele tijd bij me zijn, volgende keer een leuk filmpje daarover. Ze zit me namelijk momenteel te pesten op mijn toetsenbord .
Mika haalde eergisteren 'straffe toeren' uit, zoals we dat in Vlaanderen zeggen . Ze had het klaargespeeld om haar knaagstaaf in de tunnel te trekken. De bedoeling was dat ie meeging naar haar 'uitkijktoren'. Maar daarvoor zou ie door een bocht moeten... Tja, dat lukt dus niet, maar de pogingen die Mika onderneemt, zijn daardoor wel grappig . Het filmpje is niet zo goed van kwaliteit omdat gewone lampen niet genoeg belichting bieden. Maar ik hoop dat je toch ziet wat ik bedoel.
Tot slot nog nieuws over de konijnen infodag. Ondanks de kleine locatie, was het toch een leuke en leerrijke dag. Voor herhaling vatbaar maar dan wel in een grotere zaal. Dank je wel aan de deelneemster voor de fotos!
Als laatste nog even melden dat er nog een vrij groot aantal mensen is, die op mail antwoord wachten. Ik hoop dat jullie nog even geduld kunnen uitoefenen, ik doe mijn uiterste best om iedereen zo snel mogelijk van een antwoord te voorzien.
Maar eerst ga ik een middagdutje doen, in de hoop wat slaap in te halen .
Nog even een vervolg op de vorige blog. Toen schreef ik nog dat ik geen oplossing had voor Fluffy's kooi. Maar een tijdje nadat ik het bericht geplaatst had, kwam mijn vriend aanzetten met het idee om ook een rubber mat in haar kooi te leggen. Zo gezegd, zo gedaan. Het zijn kleine automatjes geworden omdat dit praktischer is (lichter in gewicht). Bovendien waren ze ook de helft goedkoper. Door de vele nopjes hoop ik dat Fluffy wel grip zal krijgen, mocht ze ooit nog eens op de verkeerde zijde in slaap vallen. De afgelopen week ben ik 's nachts verschillende keren opgestaan om te kijken of alles nog in orde was met haar. Gelukkig was dat zo, maar met deze matten voel ik me een stuk meer gerust. Ze bijt niet in rubber dus ik hoef ook niet bang te zijn dat ze aan de matten zal knagen. Ze zijn ook niet gemakkelijk bereikbaar, er zit nog een laag bodembedekking en hooi over. Graven kan ze toch niet meer dus enkel bij spartelen kan ze in rechtstreeks contact komen met de matten.
De mat met nopjes
De matten in het gedeelte van de kooi waar ze slaapt. Ze gaat niet meer in haar slaaphok.
Bodembedekking erover.
En tenslotte een laag hooi.
Maar nu over dierendag. Ze worden natuurlijk dagelijks verwend maar als extraatje wilde ik hen een snoepje geven dat ze nog niet kenden: een donut.
Uiteraard niet de hele donut want ik zit niet te wachten op plakpoep, verstopping en meer van die "leuke" dingen. Maar enkele stukjes gingen heel erg vlotjes naar binnen . Fluffy's vachtje onder haar oog ziet er wat sjofel uit door het traanoogje.
Ook Mika kreeg een stukje van de donut .
Eerst voorzichtig proeven.
Het eerste stukje wordt in het mondje gepropt.
En het laatste stukje verorbert ze zelf wel . Is ze niet wondermooi ?
Vannacht is ze erg actief geweest en besloot ze dat ze niet meer in haar huisje wilde slapen.
Bovenaanzicht.
Ik heb haar vanmorgen even uit de kooi genomen (ze wilde eruit), het wiel weer rechtop gezet en daarna ging mevrouwtje wél in haar huisje slapen. Zonder papiertjes... .
Chica heeft met dierendag een extra stukje trosgierst gekregen maar wilde niet op de foto .
Volgende week geen blog want dan is er de eerste konijnen infodag. Ik kijk er naar uit maar ben ook een beetje zenuwachtig .
Toen ik vanmorgen wakker werd, hoorde ik vreemde geluiden van beneden komen. Ik dacht eerst nog dat Mika aan het graven was maar daarvoor klonk het te luid. Toen ik beneden kwam, tref ik Fluffy aan op haar 'verkeerde' linkerzijde, de zijde waarvan ze niet meer zelf overeind kan. Ze lag met haar voorpoten en hoofdje op de kale bodem van de kooi, bodembedekking en hooi waren aan de kant gegraven/geschopt door haar pogingen om weer overeind te komen. Ik zette haar natuurlijk heel vlug overeind en heb haar even vastgehouden omdat ze erg wankel op haar pootjes stond. Bovendien hijgde ze ook heel heftig. Wie weet hoe lang ze al in die positie lag . Dat was 1 van mijn grote angsten: "wat als dit gebeurt als ik slaap of uit werken ben?" Al die uren die ze dan in paniek doorbrengt...
Zij herstelde zich weer vlug en leek het snel vergeten te zijn. Maar ik breek ondertussen mijn hoofd over hoe ik dit in de toekomst kan vermijden en kom maar tot 1 conclusie: ik kan het niet .
Hoe gek het ook klinkt: toch is dit een teken dat het beter gaat met haar rug/poot. De laatste weken kan ze voor langere tijd rechter zitten maar ook weer recht slapen. Hiermee bedoel ik: languit op haar buik. Dat kon ze al een tijdje niet meer, wellicht omdat het pijn deed. Vanuit die positie zakt ze soms echter weg naar links. De afgelopen week heb ik haar enkele keren overeind moeten helpen, omdat ze begint te spartelen als ze wakker wordt in die houding.
Dit waren helaas niet de enige zorgen van de afgelopen week. Toen ik vrijdag opstond, zag ik Fluffy in een kuiltje in haar bodembedekking zitten. Ze had blijkbaar dus weer flink wat rondjes gedraaid omdat ze haar gemak niet kon vinden. Ik nam haar uit de kooi en ze liep zó moeizaam weg dat ik dacht dat haar spondylose ineens veel erger geworden was. Ze strompelde verder en verstopte zich in de doos. Ik vertrouwde het voor geen meter, haalde haar uit de doos en zag plots haar spits snuitje. Dat kan maar 1 ding betekenen: gas ! Ik herken het onmiddellijk bij haar; enkel bij gas verkrampt haar gezichtje van de pijn. Als test zet ik de kom brokjes voor haar: niets. Ik geef meteen Equate en Metacam. Jammer van dit laatste want dit had ik bijna afgebouwd. Helaas moest ik gaan werken maar mijn vriend was toevallig thuis dus hij kon haar verder behandelen. Als dit niet kon, was ik wel thuis gebleven hoor! Hij heeft haar gedurende het eerste uur om het kwartier een dosis Equate gegeven en daarna ieder uur. Primperan en dwangvoeren liet ik nog even achterwege. Ik had alvast het reismandje klaargemaakt zodat hij eventueel naar de dierenarts kon gaan als het niet beter werd. Ook de stethoscoop en medicijnen had ik klaargelegd zodat hij voorbereid was.
Nog voor ik vertrok, lag ze echter al ontspannen te slapen. Verder heb ik van op afstand instructies gegeven. O.a. de helft van de brokjes laten wegnemen en vers bio hooi vermengd met kruidentuin laten geven. Toen ik op het werk aankwam, kreeg ik al telefoon dat haar darmen (die doodstil waren) opnieuw flink begonnen te borrelen en dat ze hooi begon te eten. Een goed teken dat er beweging kwam dus. Wat later kwamen ook de eerste keutels tevoorschijn, 's nachts had ze er totaal geen gemaakt. Wie weet hoe lang ze dus ook al met gas heeft gezeten .
Haar spijsvertering was niet zo snel helemaal in orde. Ze bleef kleine hoeveelheden eten, terwijl ze normaal veel ineens kan eten. Pas 's avonds at ze weer normaal en stormde ze ook weer op snoepjes af en at ze uit de hooizak toen ik de kooien schoonmaakte.
Het is meer dan 2 jaar geleden dat beide konijnen nog een gasaanval gekregen hebben. Ik maakte me zo zorgen om Snowy en zijn rui en dan krijgt zij plotseling een gasaanval! En ik heb werkelijk geen idee wat de oorzaak kan zijn. Het enige wat er de laatste weken veranderd is, is dat ze in de voormiddag opgesloten wordt en weer uit een flesje moet drinken. Sommige mensen denken dat konijnen gas kunnen krijgen door uit een fles te drinken omdat ze veel lucht happen. Geen idee of dit ook zo is. Ik kan jammer genoeg geen drinkbakje in haar kooi zetten, stel je voor dat ze er met haar snoet in valt en niet meer overeind raakt... .
Positief nieuws over haar is dat ze 17g is aangekomen en dat ze nog altijd een pittige tante is. Ze gromt nog steeds naar Snowy en schiet naar voren als ze denkt dat hij haar eten gaat stelen .
Met Snowy gaat het gelukkig goed. Hij is wel nog steeds in de rui, het blijft maar duren. Maar hij eet goed, maakt binkies en rent veel. Het enige wat er "mis" is met hem, is dat hij weer afgevallen is en nu minder dan 850g weegt. Zijn gedrag vertelt me echter dat hij zich goed voelt dus ik wacht gewoon af. Na de rui zal hij vast wel weer bijkomen.
Als afsluiter: mooie foto's die ik van de week nog kon maken.
Oortje lebberen .
Fluffy naast haar surrogaatvriendje in de zon en Snowy op de achtergrond in zijn schapenvachtje .
Fluffy die vrij recht zit en Snowy die net geeuwt, een toevalstreffer hoor .
In de vorige blogs schreef ik al dat onze situatie veranderd is en dat de diertjes zich zullen moeten aanpassen.
Bij Fluffy lukt dit redelijk, ze legt zich neer bij de situatie (letterlijk ) en de rust lijkt haar goed te doen. Natuurlijk wordt ze nooit meer de oude maar ze lijkt energieker. Als ik thuiskom, staat ze meteen klaar om uit de kooi te mogen. Ze loopt en zit een beetje beter en rechter en heeft af en toe zelfs nog zin om door de hele woonkamer te banjeren. Op haar gemak maar dat mag ook als je al 10 bent . Ze zit vaker scheef dan recht hoor maar daarom is dit juist een opsteker.
Ook Chica gedraagt zich beter dan ik had verwacht. De laatste tijd was ze immers veel en vaak aan het schreeuwen/krijsen als we de kamer verlieten of weer binnen kwamen. Tot mijn verbazing blijft ze wel gewoon stil als we er niet zijn en ook als we terugkomen.
Snowy daarentegen... vindt het verschrikkelijk om opgesloten te zitten. Als ik 's middags thuis kom, zit hij op een opgefrommelde handdoek, met een pruillip en boze blik en de eerste minuten wil hij niet aangeraakt worden. Hij draait wel vlug weer bij maar hij geeft aan helemaal niet happy te zijn met de situatie. Ik hoop dat hij zich vlug zal aanpassen. Want stress = lage weerstand = EC parasiet die kan wakker worden. Hij drinkt behoorlijk veel uit de fles maar dat kan ook uit verveling zijn. Hoewel ik speelgoed bij hem leg, bekijkt hij het niet.
Vorige week ben ik toch gestopt met Panacur. Zijn gewicht is wel aan de lage kant (ca. 850g) maar blijft stabiel. Hij valt dus niet meer af en laat regelmatig zien dat hij zich goed voelt door te racen en binkies te maken. Zijn geringe gewicht zal met de rui te maken hebben. Hij raakt er maar moeilijk door dit jaar. Fluffy is nog steeds niet echt begonnen, hier en daar wat plukjes. Ook haar gewicht blijft voorlopig stabiel op 1815g.
Ik maakte me ook zorgen om Fluffy omdat zij niet meer uit haar fles dronk. Ik besloot het flesje lager te hangen en warempel, ze drinkt weer! Stom van mij om daar niet eerder aan te denken . Wellicht kan ze door haar stijve rug haar hoofdje niet meer goed omhoog doen.
Speciaal voor Fluffy heb ik een kleine weiderol gekocht, daar kan ze lekker aan knagen maar niet doorlopen en dus is het veiliger. Snowy vindt het uiteraard ook erg lekker . En hoewel mijn huis bijna boordevol matten ligt, gaat Fluffy "lekker gemakkelijk" op tegels staan waar ze kan uitglijden . Soms zijn konijntjes niet erg slim .
Tot slot nog even een bericht over Mika, ik denk dat ik mijn verontschuldigingen moet aanbieden aan haar en dat ik mijn mening over haar moet bijstellen. Waarschijnlijk heeft ze niet "zomaar" gebeten enige tijd geleden, maar heeft ze toch iets geroken aan mijn handen. Van de week had ik de konijntjes eten gegeven en daarna goed mijn handen gewassen. Althans, dat dacht ik. Ik zag haar snuffelen en geen seconde later wilde ze zonder nadenken happen! Dus nogmaals mijn handen gaan wassen, goed geschrobd met extra zeep en toen kon ik haar zonder problemen pakken.
Ze is een heel bijzonder diertje hoor. Haar reukzin is blijkbaar zeer goed ontwikkeld en niet alleen dat. Al mijn andere hamsters zagen slecht en zagen me vaak niet staan. Mika's blik volgt me echter door de hele kamer. Misschien ziet ze beter door haar brilletje . Ze is nog steeds vroeg wakker en erg ondernemend maar dat schijnt ze van haar vader geërfd te hebben. Over hem gesproken: hij is op 15 september overleden op de zéér gezegende leeftijd van 2 jaar, 8 maanden en 4 dagen. Ik hoop dat Mika zijn sterke genen heeft geërfd, want het is heel uitzonderlijk dat een hamster zo oud wordt.
Enkele foto's van een smullende Mika die ook een weiderol heeft gekregen .
Ik ben overgeschakeld naar deze blog omdat weblog.nl teveel problemen gaf de laatste tijd. Ze gingen bovendien migreren maar mijn weblog is helaas nog steeds niet mee gemigreerd door fouten bij hen. Daardoor zijn alle foto's in mijn oude berichten in deze blog verdwenen. Als ik er ooit de tijd voor vind (en de foto's terug vind) zal ik ze hier handmatig toevoegen. Maar het is héél véél werk om archieven van 2 jaar bij te werken. Bovendien heb ik duizenden foto's van mijn diertjes en om ze allemaal terug te vinden zal ik wel enkele maanden zoet zijn. Jammer maar het is niet anders.
Afgelopen maandag ben ik naar de dierenarts geweest met Fluffy. Het vertrek gaf meteen al stress, ze viel telkens om in de reismand . Dus ben ik vlug haar slof gaan halen die ook bij haar in de kooi ligt en met 2 "konijnen" gezellig naast elkaar in de mand gingen we eindelijk richting dierenarts.
Zij heeft opnieuw haar nageltjes heel kort geknipt, eentje ging aan het bloeden jammer genoeg. Blijkbaar loopt bij Fluffy het leven verder dan bij andere konijnen. Bovendien krullen ze naar boven door de veranderde stand van haar voetjes. Maar sinds het knippen, loopt ze ietsje beter. De dierenarts was zeer tevreden over de genezing van de kale plekken. Fluffy's pootje is weer volledig behaard en ik hoef geen gel meer te smeren.
Ik vroeg om ook haar rechteroortje weer na te kijken en eventueel schoon te maken omdat ze de laatste dagen pogingen ondernam om eraan te krabben. Uiteraard kan ze dit niet meer. Het bleek hoognodig te zijn, er kwam weer behoorlijk wat smurrie uit. Dus 1x per maand zal ik nu een bezoek aan de dierenarts brengen voor nageltjes en oortjes. Zelf ga ik er niet aan prutsen, ik ben bang om iets fout te doen. Haar oogje blijft constant tranen maar daar is jammer genoeg ook niets aan te doen.
De dierenarts vond het wel schattig dat ze gezellig naast haar konijnenslofje zat maar de reden waarom niet. Ze voelde en controleerde de bespiering opnieuw en kon niets anders concluderen dan dat er bijna geen spieren meer zijn. Dat is de reden waarom Fluffy vaak valt en ook de reden waarom ze afvalt, ze is weer 14g kwijt en weegt nog slechts 1814g. Het is puur spierweefsel dat verdwijnt. Ik vermoed dat haar gewicht volgende week zelfs de 1800g niet meer haalt.
En het jammere is: er is niets aan te doen, ik kan het niet tegenhouden . Door de spondylose raken sommige zenuwen gekneld, als die geen of weinig signalen meer doorsturen naar de spieren, dan verdwijnt de spier geleidelijk aan.
Matige beweging is goed maar ik kan haar moeilijk dwingen, zij voelt zelf aan wat nog kan en wat niet kan. Ze huppelt wel nog naar de wc, de drinkbak en de kooi maar dat is maar een goede 4 à 5 meter. De rest van de woonkamer hoeft voor haar niet meer. Ik vind het zielig dat haar leven zo beperkt geworden is, maar zij gaat er veel beter mee om dan ik. Haar leeftijd (10 jaar) is te vergelijken met een mens van 75. Tja, oude mensen huppelen ook niet meer door het leven.
Sowieso kan ze alleen nog maar op de loopstroken van matten huppelen. Ik moet erop letten dat ik speelgoed voor Snowy buiten die zone leg. Tunnels bv. zijn erg gevaarlijk voor haar omdat ze er in omvalt. Maar ik kan Snowy toch moeilijk het plezier van de tunnels ontnemen? Het is niet gemakkelijk hoor, een evenwicht vinden dat voor beide nijnen veilig en aangenaam is.
Vorige keer schreef ik nog dat ik backmotion zou bestellen. Van dat idee ben ik afgestapt en wel hierom. Ik weet dat er ooit een reportage op tv was over Chinese kruiden en hun schadelijke bijwerkingen bij mensen. Bij dieren is dit blijkbaar niet anders. Mijn dierenarts raadde me sterk af om die tabletten te geven en ik volg haar advies. Het middel mag niet erger zijn dan de kwaal!
Jammer genoeg betekent dit dat het behandelverhaal voor Fluffy dan echt afloopt . Ik kan niets meer voor haar doen dan Metacam, glucosamine en massage geven en oefeningen doen. Hopelijk blijven haar klachten nu een tijdje stabiel en zal ze niet nog verder achteruit gaan. De laatste dagen gaat ze weer behoorlijk goed, ze springt zelf uit de kooi en is al een week niet meer gevallen .
Eén ding ben ik nog aan het proberen. Ik heb het boekje: "the relaxed rabbit, massage for your pet bunny" gekocht. Daarin staat ook de anatomie, de specifieke spiergroepen, zelfs een hoofdstukje over oude konijnen en konijnen met verlamming. Hiermee hoop ik nog gerichter te kunnen masseren zodat ze minder stram wordt.
En natuurlijk krijgt Snowy ook zijn massagebeurten . Over massage bij EC staat er ook een stukje geschreven. Blijkbaar heb ik destijds instinctief de juiste bewegingen toegepast bij hem. Ook bij Fluffy deed ik al de juiste handelingen maar er staan nog meer bewegingen in het boekje die ik nog niet kende. Reuze interessant!
Ook over Snowy nog nieuws. Ik ben hem nu 2 weken aan het behandelen met Panacur en hij is weliswaar bijgekomen maar niet genoeg naar mijn zin. Hij weegt nog steeds om en bij de 855g. Maar hij heeft vanmorgen wel weer door de woonkamer gerend en binkies gemaakt. Ik weet niet goed wat ik nu moet doen, stoppen of nog 1 à 2 weken verder gaan. De dierenarts kon me ook niet meteen advies geven hierin. Het blijft natte-vinger-werk. Als ik nu zou stoppen, hou ik hem natuurlijk sterk in de gaten en als ik vermoed dat hij toch weer ziek wordt, start ik meteen opnieuw. Morgen zijn we exact 2 weken bezig en dan beslis of ik nog zal doorgaan.
Ter afsluiting: 2 mooie foto's van hoe ze 's avonds naast mijn voeten komen zitten . Zijn ze niet schattig, zo aanhankelijke nijntjes?
Door de veranderde privé situatie zal ik in de toekomst nog minder tijd hebben om de blog aan te vullen. Ook een antwoord op mails kan langer op zich laten wachten dan gewoonlijk. Gun me even de tijd om aan de nieuwe situatie te wennen, dan beloof ik mijn best te doen om jullie tijdig van antwoord/updates te voorzien .
Ik zal beginnen bij Fluffy. Was ze vorige keer nog aangekomen, nu is ze weer afgevallen en weegt ze nog minder dan ooit: 1828g . Ze heeft ook een heel moeilijke periode achter de rug waarin ze heel veel door haar rechter achterpoot zakte en bijgevolg viel. Ze is zelfs 1x gevallen toen ze uit Snowy's kooi sprong. Daarom tillen we haar nu ook uit de kooi. Ik vind het erg dat ze haar zelfstandigheid kwijtraakt maar het is niet anders. Ze kreeg sindsdien opnieuw Metacam en dat hielp een beetje. In die zin dat ze weer wat meer rondhuppelde. Het huppelen zelf gaat krom en moeizaam.
Daarom heb ik besloten om met nieuwe "medicijnen" te beginnen. Via huisdierendokter.nl heb ik haar ook al eens middelen tegen blaasgruis gegeven. Nu ga ik Backmotion bestellen, bedoeld om de klachten van spondylose te verlichten. Lees hier meer: http://www.huisdierendokter.nl/spondylose.html. Als ik de klantenreacties lees, hoop ik dat ook Fluffy zich stukken beter gaat voelen hierdoor. Jammer genoeg zijn de eigenaars met vakantie dus moet ik nog een week wachten met de bestelling.
Door de veranderde thuissituatie ben ik verplicht mijn nijntjes op te sluiten, het is onverantwoord Fluffy te laten loslopen als we er niet zijn. Snowy "boet" helaas mee en vindt het duidelijk niet zo leuk, dat zie ik aan zijn verfrommelde handdoek. Maar ja, ik kan niet anders. Maar ik zie wel dat meer rusten Fluffy goed doet. Ze huppelt dan beter, zit rechter zonder ergens tegen te steunen. En... in de namiddag liggen Fluffy en Snowy dan heerlijk samen nadat ze elkaar een hele voormiddag hebben moeten missen .
De vacht op Fluffy's pootje wordt almaar beter. Ik heb nochtans nog enkele keren blindedarmkeutels moeten verwijderen maar dat ging gelukkig goed met water en het luizenkammetje. In overleg met de dierenarts smeer ik het overgebleven plekje nog maar om de dag in met Chenidine gel. Morgen ga ik nog eens haar nagels laten knippen en dan overleg ik nogmaals of en hoe lang ik er nog mee moet doorgaan. Ik zal dan ook Backmotion bespreken maar verwacht niet dat ze het middel zal kennen.
En jullie zullen vast al weten hoe dol ik ben op Fluffy's olijke bolle toet. Met haar lieve dikke wangen en mooi mondje. Dus dat verdient een close up .
Over naar Snowy dan voor meer nieuws. Helaas begon hij op een dag, kort na mijn vorig bericht, weer te niezen en te smakken. Als hij zich schudde, leek hij soms even zijn evenwicht te verliezen. Hij plaste 3x overdag in huis, hij deed het als hij wist dat ik hem goed kon zien. Hij at weer minder goed en bovendien kelderde zijn gewicht naar 842g. Ik talmde geen seconde langer en ben die dag nog gestart met Panacur. Hij mag nooit of te nimmer nog E. cuniculi krijgen! Hoewel hij ook Echinacea krijgt om zijn weerstand te verhogen, bleek het toch niet voldoende te zijn. Ik weet niet of Panacur zo snel kan helpen maar na 2 dagen ging het opmerkelijk beter met hem. De afgelopen dagen rent hij weer snel door het huis, gaat hij even buiten spelen en draait weer gekke rondjes in de hondenmand . Hij weegt weer 855g dus nu ben ik een beetje gerustgesteld. Zijn rui is bijna voorbij en daar ben ik niet rouwig om. Maar ik zal nog blijer zijn als ik zijn gewicht weer richting 900g zie gaan. En dan moet Fluffy's rui nog beginnen...
De dierenarts weet nog niet dat ik gestart ben met Panacur dus morgen overleg ik ook nog even hoe lang ik best ermee doorga: 2 of 4 weken.
Het zachte bedje dat bedoeld was voor Fluffy heeft Snowy helemaal ingepalmd . Maar da's niet erg, ligt hij er niet ongelooflijk schattig bij? Je ziet nauwelijks het verschil tussen het wollig bedje en wollige Snowy .
En nog een leuk filmpje van Snowy die met de wilgenhooibal worstelt.
Chica is op 30 augustus jarig geweest. Ik ken haar juiste geboortedatum niet maar vier de dag dat ze bij ons is komen wonen. Ze is nu ongeveer 11 jaar en dat maakt van haar ook al een aardig bejaard dametje. Chica kan ik geen plezier doen met een verrassing maar heb wel een mooie foto kunnen maken van haar nieuw speelgoed.
Om af te sluiten nog een berichtje over Mika maar helaas geen leuk nieuws. Ze wordt met de dag neurotischer, ik kan het niet anders omschrijven. Ze is erg schrikkerig en springerig geworden. Hiermee bedoel ik: als ze schrikt, springt ze wel 30 cm hoog! En ze schrikt van de kleinste bewegingen. Ze blijft tralieknagen, ook als ik haar uit de kooi wil halen. Ik vermoed dat daardoor haar gewicht ook weer afneemt, ze weegt nu nog maar 102g. Maar wat ik nog nooit heb meegemaakt, is gebeten worden door een hamster. En dankzij Mika weet ik jammer genoeg hoe pijnlijk dat kan zijn . Ze kwam zelf uit haar kooi gekropen zoals gewoonlijk. Zoals altijd pak ik haar en wil haar in het reismandje zetten om naar de speelbak te gaan. En plots hapt ze heel hard in mijn duim! Ik ben heel hard geschrokken, niet omdat het bloedde maar omdat ik het niet heb zien aankomen. Ze klappertande niet en ik zag geen tekens van stress of pijn o.i.d. Daarna was ze weer haar gewone zelf. Cesar Millan zegt dat honden (dieren) onze emoties oppikken. Ik was die dag bloednerveus, zou ze dit gevoeld hebben en daarom zo gereageerd hebben? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik vind het heel vreemd dat een hamster net minder tam wordt na zoveel tijd. Gelukkig ben ik niet kleinzerig en word ik niet bang van haar. Maar ik hoop dat het nooit meer zal gebeuren en ik zal in de toekomst beter op mijn eigen gevoelens letten.
Het is weer enkele weken geleden, tijd voor een update dus. De grootste verandering zal jullie meteen opgevallen zijn: de weblog ziet er anders uit . Ik was de veranderingen bij weblog.nl zo beu dat ik maar naar deze overgeschakeld ben. Hopelijk blijft deze mij bevallen.
En omdat het zo lang geleden is, wordt dit een aanzienlijk lange blog, dus ga er maar voor zitten .
Fluffy's beentje maakte in korte tijd goede vorderingen.
Haar pootje na 2 weken insmeren met Chenidine gel:
Na 3 weken behandeling:
En na 4 weken:
Ik betwijfel of dat plekje ooit zal genezen omdat net daar de botjes tegen elkaar komen, we wachten af en behandelen verder.
Doordat ze scheef loopt, slijten haar nagels ook niet meer zo goed af. Vooral de 2 eerste nagels van haar rechterachterpoot zijn een maand na het knippen alweer behoorlijk lang.
Haar toestand is eigenlijk dezelfde gebleven, ze heeft goede en slechte dagen. Ze eet goed maar ondanks dat, is ze toch weer enkele grammen kwijt. Haar laagste gewicht tot op heden was 1848g, nu is het weer 1876g. Sinds deze aandoening begon, is ze in totaal bijna 250g afgevallen. En dat is alleen op haar kontje gebeurd, dat voelt erg knokig aan. De rest van haar lichaampje is nog lekker zacht en gespierd, zelfs haar achterpoten zelf.
Haar zelfvertrouwen krijgt ook vaak een knauw. Vorige week is ze 5x gevallen, in 4 van de 5 gevallen raakte ze zelf weer overeind. Een keertje niet omdat ze toen op haar linkerflank lag en uit die positie kan ze niet meer overeind komen. Door het vallen, verliest ze zelfvertrouwen waardoor ze nóg meer valt... Gelukkig kan ik haar met behulp van diverse behandelingen weer vrolijkheid en moed bijbrengen.
Ze luiert veel en geniet van het zonnetje.
Ook over Snowy is er nieuws, zijn rui is plots heel hevig geworden en hoe raar het ook klinkt: sindsdien gaat het beter met hem. Gedaan met het niezen en smakken. Hij is wel wat gewicht verloren maar dat is vrij normaal. Ik had mezelf voorgenomen dat als zijn gewicht onder de 850g zou komen, ik hem weer zou behandelen tegen EC. Maar dat lijkt niet nodig te zijn, hij weegt 860g en zijn suffe toestand heeft plaats gemaakt voor een racende Snowy en daar ben ik uiteraard héél blij mee!
Ik heb vast al eens eerder geschreven dat Snowy in de meest rare houdingen kan liggen. Hier is er weer zo eentje.
Ook bij Fluffy wringt hij zich in allerlei vreemde bochten, hij doet dit echt helemaal zelf uit vrije wil! Het verbaast me dat hij nog lucht krijgt... .
Sinds ik wortel eens als frietjes heb geserveerd (voor Snowy's verjaardag) willen ze geen rondjes meer! De frietjes gaan veel makkelijker (en sneller!) naar binnen . Het is wel wat meer werk maar als ik hen zo zie smullen, doe ik het graag .
De afgelopen week heb ik weer nieuwe speeltjes besteld bij Bunnybin en natuurlijk moeten daar foto's van gemaakt worden!
De gevulde wilgenhooibal valt in de smaak.
Snowy gebruikt het tentje alleen maar om in te plassen dus dit heb ik maar weggenomen.
En dit zachte bed heb ik eigenlijk gekocht voor Fluffy's stramme oude botjes. Ze likt er wel veel aan maar is er nog niet in geweest. Snowy wel en hij heeft het ook al "gezegend" . Al goed dat hij zo schattig is, ik vergeef hem alles .
Bij Bunnybin verkopen ze niet alleen leuke spulletjes voor konijnen, ook Mika vindt de kleine wilgenbal leuk .
In dit filmpje heeft ze ook aandacht voor mij maar dat is omdat de deur van haar speelbak openstaat, geen normale situatie dus.
Normaal gesproken is ze geen grote graver maar vorige week heeft ze heel goed haar best gedaan. In navolging van Mocca en Misty, stel ik u voor: Mount Mika .
Over Chica post ik niet zoveel omdat ze een vrij rustig vogeltje is. Maar ook zij beleeft veel plezier aan het wilgenballetje van Bunnybin!
Tot slot wil ik nog een lezeres (die anoniem wil blijven) bedanken voor haar cadeautje. De postbode bracht een verrassing van Zooplus met allerlei lekkers voor de nijntjes. Wat hebben ze weer veel te smullen nu. Bij deze dus: bedankt!
In het begin van de vakantie was Fluffy fijn aan het spelen maar eigenlijk ietsje te wild. Ze beseft -gelukkig - nog steeds niet dat ze oud aan het worden is . Wat er dan precies gebeurd is, weet ik niet. Ik hoorde plots een raar geluid (nageltjes schuifelend op tegels) en toen ik keek, lag Fluffy op haar linkerzijde. De zijde waarvan ze dus niet meer zelfstandig overeind kan komen. Ze was in paniek aan het spartelen en ik zette haar vlug weer recht. Hijgend moest ze even bekomen. Ik bleef haar ondersteunen zodat ze stabiel zat en zelf niet teveel moeite moest doen.
Ik masseer haar nog steeds iedere dag en natuurlijk hou ik haar achterhand nauwlettend in de gaten. Daarom verontrustte het mij wat ik zag toen ze lag te slapen: een dunne vacht en een roze vlekje op de binnenkant van haar rechterachterpootje.
Daar was ik al bang voor omdat ze doorzakt naar de rechterkant en haar kontje erg knokig aanvoelt. Ik was bang voor eventuele 'slijtage'.
Soms plast ze ook over dat beentje en af en toe lukt het haar ook niet om blindedarmkeutels rechtstreeks uit de anus te eten. Op goede dagen kan ze het wel, op mindere dagen draait ze rondjes en daardoor blijven er soms keutels tussen haar kontje en beentje terecht. Zoals je weet uit vorige blogs moet ik daar soms stukjes vieze vacht wegknippen maar ik kan niet blijven knippen.... Ik kon alleen maar hopen dat het niet erger zou worden.
Maar Fluffy mag blijkbaar zoveel geluk niet hebben . Op 22 juli, toen ik haar 's morgens uit de kooi nam, merkte ik dat ze weer in blindedarmkeutels was gaan zitten. Helaas waren de keutels ook al opgedroogd. Toen ik goed keek, zag ik dat haar beentje een stukje kaal was! Ik ben 100% zeker dat dit de dag ervoor nog niet het geval was! Ik probeerde voorzichtig wat ontlasting te verwijderen maar op die plek begon het een beetje te bloeden! Meteen naar het spreekuur van de dierenarts dus. Zij kon niets anders doen dan de gedroogde ontlasting wegscheren, waardoor het beentje dus nog wat kaler werd. Op deze foto ziet het er nog rood en geïrriteerd uit:
Ze gaf me een gel mee die wonderen zou verrichten (Chenidine gel). Zelfs bij honden en katten die geen huid meer hadden, groeide de huid sneller terug. De gel zou verkoelend, ontsmettend en herstellend werken. Ik moet ermee doorgaan totdat er weer dons op het beentje staat. Maar ik ben bang dat dit niet meer zal gebeuren omdat het beentje constant "slijt" tegen haar knokig achterlichaam. De dierenarts raadde me ook aan om de vacht daar altijd kort te houden zodat blindedarmkeutels er minder kunnen blijven plakken. Intussen ziet het beentje er gewoon roze uit en begint er op sommige plaatsen al een beetje dons te verschijnen.
Ik doe dagelijks wat oefeningen met haar pootjes en corrigeer haar houding in combinatie met T-Touch in de hoop dat ze zelf die houding zal aannemen. Enkele dagen leek het te werken. Ze zat vaak kaarsrecht en als ze liep, stond de rechterpoot ook niet meer zo krom.
Toch lijkt het niet eeuwig te werken. Ze blijft goede en slechte dagen hebben. Gelukkig lijkt ze helemaal geen pijn te hebben. Haar eetlust blijft prima en ze blijft speels en vrolijk.
Ik vermoed dat ze artrose/spondylose heeft. Daardoor verdwijnt er ook spiermassa.
In het boek 'Rabbit health in the 21st Century' worden hierbij al haar symptomen beschreven. Een foto kan uitsluitsel bieden maar de behandeling is dezelfde: glucosamine, pijntstiller/ontstekingsremmer, massage, warmte, fysio, matige beweging en eventueel acupunctuur. Maar dat laatste durf ik niet aan omdat het teveel stress zou veroorzaken. Het boek zegt ook dat de toestand van dag tot dag kan verschillen; afhankelijk van de temperatuur, luchtvochtigheid, barometerstand, teveel beweging enz.
Voorlopig kan ik niet meer doen dan wat ik al deed, plus haar beentje wassen, 's morgens en 's avonds insmeren en afwachten.
De dierenarts heeft me ook een nieuwe gel meegegeven voor haar traanoog (clinagel-vet) maar ook die heeft geen effect jammer genoeg. Ze zal ermee moeten leren leven vrees ik. Haar droge oortjes hoef ik ook nog maar 1 à 2 x per week in te smeren met uiercrème.
Zijzelf trekt het zich nog steeds niet aan en blijft haar oude ik: hongerig, speels, opgewekt en soms ondeugend . En ze is weer enkele grammen aangekomen waar ze die in de 1ste week kwijtgespeeld was. Ze weegt nu 1888g. Ze laat gewillig alle behandelingen toe, behalve het beentje wassen, dat vindt ze echt niet leuk. Tijdens de behandelingen (zalf, kammen, massage) krijg ik vaak al likjes. Na de behandelingen volgt er uiteraard een uitgebreid knuffelmoment en kijk eens wat ze dan doet om haar genegenheid te tonen:
Is ze niet ontzettend lief?
Ook met Snowy ging niet alles van een leien dakje. Sowieso had ik op 18/07 een afspraak bij de dierenarts om zijn nagels te knippen. We durven het niet meer zelf sinds we ooit per ongeluk een nagel uitgetrokken hebben. De dag ervoor begon hij te niezen en at hij slechter. Ook zag ik kleine keutels, die wijzen op een beginnende verstopping. Hij weigerde de nieuwe zak hooi te eten omdat het niet grof genoeg was naar meneertje zijn zin . Dus naar een andere dierenwinkel en weer een nieuwe zak lekker grof hooi gekocht en zijn brokjes weggenomen. Beginnende verstopping kan ik zelf vrij makkelijk oplossen maar het niezen baarde me zorgen. Daarna smakte hij, alsof er slijmen in de weg zaten. De DA heeft zijn mondje goed bekeken, ze vermoedt dat hij kriebelende haartjes probeert weg te slikken. Hij is in de rui en dan is niezen een beetje normaal. Toch vertrouw ik het smakken nog altijd niet want hij doet het ook als hij maalgeluidjes maakt bij het aaien. Om goed te zien of hij haakjes heeft, zou hij onder narcose moeten. Maar voorlopig eet hij nog prima en zie ik geen gewichtsverlies of een natte kin dus dat stel ik nog even uit. Hij smakt niet als hij niet in de rui is, dus ergens zijn die 2 toch verbonden, ik begrijp alleen niet goed hoe.
Een schattige foto van een schattig manneke :
Nog even wat leuke foto's van hun tweetjes. Jullie weten dat ze hier overdag altijd loslopen. Ze hebben zoveel ruimte, niet alleen om te lopen maar ook zoveel plekjes om zacht en comfortabel te liggen. En wat doen mijn huppelkontjes? Knusjes op een vlasmatje van 40 x 25 cm liggen .
Tenslotte nog het beloofde filmpje van Mika. Het is een heel kort filmpje maar mijn kleine muis is zó snel... .
Ik maakte me zorgen om haar gewicht maar het is nergens voor nodig. Het heeft duidelijk met haar activiteitsniveau te maken. Met het slechte weer van de afgelopen weken, sliep ze langer en kwam ze ook enkele grammen aan. Toch verveelde ze zich in de kooi, hoe ik ze ook probeerde af te wisselen qua inrichting. Plots schoot het me te binnen dat ik nog een oud wiel had van de eerste hamsters. Destijds heb ik het 'afgedankt' omdat het een verschrikkelijke herrie maakte als het tegen de tralies klapperde. Maar nu heb ik een standaard en daarin klappert het wiel niet. En Mika? Die vindt het nieuwe wiel fantastisch en maakt overuren erin . Goed voor haar want het tralieknagen uit frustratie vond ik erg zielig.
Mika is 6 maanden geworden, tijd om mijn kleine mooie meid eens extra te showen .
Onlangs heeft ze gevonden hoe ze naar de keuken kan klimmen, ik heb het nog niet kunnen filmen maar hoop het vlug te kunnen doen.
Ondertussen haalde Mika haar mooiste poses naar boven bij de zomerdecoratie. Ze is een geweldig nieuwsgierig diertje, de enige hamster die ik ooit gehad heb die werkelijk alles moet besnuffelen en nergens bang voor is!
Ze is enkele grammetjes aangekomen, hopelijk zet die trend zich door!
Wie nog aangekomen is, is Fluffy . Het zijn maar 20 grammetjes maar ook bij haar hoop ik op een stijgende lijn. Eigenlijk is iedereen wat zwaarder geworden, dan ben ik gerust.
Naast SSS, Cuni Re-balance, en het gemengd voer, ben ik nu ook Cuni complete beginnen te geven omdat het 15% eiwitten bevat. Ik geef slechts 1/5 van een kom zodat haar nieren niet overbelast raken.
Fluffy heeft al een week geen pijnstiller meer gekregen en eigenlijk gaat het behoorlijk goed met haar. Bovendien kreeg ze al bijna 8 weken de hoge dosis glucosamine, dus mochten we de dosis halveren en ook dat gaat goed.
Uiteraard krijgt ze nog steeds massages en T-Touch en doe ik lichte oefeningen met haar pootjes. Daarbij zie ik vaak dat ze zenuwtrekken in de achterhand krijgt waarop ze plots even kaarsrecht gaat zitten!
Dagelijks kijk ik ook haar kontje en rechterpootje na. Doordat ze scheef zit, plast ze soms op zichzelf en blijven er blindedarmkeutels plakken. Die moet ik dus soms verwijderen en ook de klitten die door urine gevormd worden, verwijder ik voorzichtig met de hand/kam. Ze laat alles gewillig toe, ook de verzorging van haar oogje dat af en toe traant.
Ze loopt nog steeds krom maar ze loopt wel regelmatig rond, met de matige beweging is dus alles in orde. Na zo een 'tochtje' is ze wel moe en gaat ze languit liggen, waarna ze vaak in slaap valt. Rusten is natuurlijk ook goed én gezellig met haar mannetje aan haar zijde .
Om af te sluiten wil ik jullie allemaal een heel leuke vakantie wensen! Zelf knijp ik er vanaf 16 juli ook 2 weekjes tussenuit om de batterijen even op te laden . Tenzij er 'breaking news' is, zal het enkele weken stil blijven op de blog. Tot later!
Door de drukte kan ik niet meer regelmatig updaten maar dat hoop ik goed te maken met deze uitgebreide blog.
Te beginnen met Fluffy: met haar eetlust en mentale gezondheid is absoluut niets mis . Haar enige probleem is dat haar breintje nog niet weet dat haar lichaam ouder wordt . Soms wil ze een plotse bocht naar rechts maken maar hierbij zakt ze af en toe door haar rechterpoot waardoor ze valt. Ze krabbelt net zo vlug weer recht en lijkt het zich allemaal niet aan te trekken. Als ze een slechte dag heeft, geef ik haar 's avonds een lage dosis Metacam. Dan lijkt ze wat kwieker te zijn en meer te kunnen. Iets wat bv. al jaren geleden is: haar snoet met 2 poten wassen. Dat kan ze als ze zich 'klemzet' tussen de wand van de kooi en haar konijnenslof. Aan haar rechteroor krabben (met de moeilijke poot die onder haar lichaam zit) en vervolgens dat pootje wassen. Ze kan ook nog flink protesteren als ik haar overdag in de kooi zet. Helaas kan ik niet anders, ik durf het risico niet nemen dat ze omvalt en niet meer overeind raakt als ik weg ben. Een filmpje om te illustreren wat ik bedoel:
En er is meer: ik zei een tijd geleden al dat ze nog behoorlijk snel kan sprinten, het is me eindelijk gelukt om dit op film vast te leggen. (let niet op mijn kleren, ik had net Fluffy's kooi schoongemaakt en dat doe ik niet met mijn beste outfit. De rommel was ook nog niet opgeruimd .)
Enkele dagen voor dit filmpje werd gemaakt, gebeurde er een wonder. Ze kwam weer net zo snel aan gesprint en sprong zelf in de kooi en dit zonder met de achterhand te blijven haperen Ik kan je verzekeren dat ik even ademloos stond te kijken.
Normaal gesproken zou ze vorige donderdag de laatste injectie anabole steroïden gekregen hebben. Ik heb echter besloten hier niet meer mee door te gaan omdat het toch niets hielp. De dierenarts heeft wel haar rechteroortje flink schoongemaakt, tjonge wat een troep kwam daar uit . En haar nageltjes zijn nogmaals geknipt, de buitenste nagels van beide achterpoten groeien omhoog! Dit zal wellicht door de rare stand van de poten komen maar het is iets wat ik goed in de gaten moet houden. Qua medicijnen is er niets meer te geven, ik ga niet over tot corticosteroïden omdat ze best nog veel kan en omdat dit spul meer kwaad dan goed doet. We hebben het erover gehad om een röntgenfoto te nemen maar dit zou enkel helpen om eventueel de oorzaak vast te stellen. Voor hetzelfde geld zien we helemaal niets op de foto. Op de foto van vorig jaar (van haar blaas maar de ruggengraat stond er ook goed op) was alles nog perfect.
Het enige wat ik nog zou kunnen overwegen is fysiotherapie en ik heb contact opgenomen met een therapeute. Ze adviseert massage (doe ik al) gecombineerd met lichte stretch oefeningen. Ze geeft ook toe niet veel ervaring met konijntjes te hebben en die eerlijkheid stel ik op prijs. Waar ik echter bang voor ben: stel dat Fluffy een hernia heeft, dan maak ik het alleen maar erger door oefeningen te doen. Een foto zou dit misschien kunnen uitsluiten maar al die stress kan ze missen als kiespijn. Daarom ga ik gewoon door zoals ik nu doe.
Want helaas is ze wéér gewicht kwijt . Net voor we naar de dierenarts gingen woog ze nog 1975 g, enkele dagen later was ze 30g lichter. Toch moet ik nog lichte druk uitvoeren om haar ribben te voelen. Eigenlijk valt haar omvang best mee tot ongeveer halverwege haar rug. Dan wordt ze erg mager en net boven haar staart is een strook van pakweg 5 cm die weer lekker vol aanvoelt. Ik vermoed dat ze geen vet maar spiermassa verliest, spieren wegen meer dan vet. Eigenlijk kan dit niet met anabole steroïden, ik weet ook niet waarom ze gewicht blijft verliezen, ik hoop alleen dat het nu stopt want ik maak me er toch wel zorgen over.
Gelukkig is alles meer dan goed met Snowy. Hij is zo heerlijk vrolijk, speelt soms buiten, maakt elke dag binkies en trekt iedere dag flinke sprintjes door het huis. Daardoor heeft hij een nieuwe bijnaam gekregen: Zoef de boef . Jammer genoeg houdt hij er altijd mee op als ik de videocamera neem. Daarom moeten jullie het stellen met superschattige foto's:
Lekker kontje hé .
Doordat hij ook veel op de matten loopt, is zijn eelt minder aan het worden, bij Fluffy zie ik hetzelfde, daar ben ik blij om.
Chica is nog steeds een beetje in de rui en ze speelt nog dagelijks met haar wilgenbal. En als de konijnen kruiden krijgen, krijgt zij ook lekkers:
Mika tenslotte viert volgende week een verjaardag, ze wordt namelijk al 6 maanden. Wat gaat de tijd toch snel! Ze is een avonturier hoor, nog nooit heb ik een hamster gehad die zo relaxed door het huis loopt en alles op het gemakje verkent. Gisteren klom ze zelfs tussen een kast en een muur in en in een mum van tijd zat ze een halve meter hoog . Met mijn hand onder haar heb ik haar voorzichtig weer naar beneden laten klimmen. We vervelen ons geen moment met haar. Ook in de speelbak amuseert ze zich met alles, ze is zo heerlijk nieuwsgierig en ondernemend . Jammer dat het glas zo weerspiegelt.
Ook over haar gewicht maak ik me zorgen. Ze is een tijdje flink aangekomen (ze sliep toen ook meer) maar nu is ze weer adhd en zomaar even 20g afgevallen! Dit is in een tijdspanne van 1,5 maand gebeurd, niet plotseling, maar toch... 108g is heel weinig voor een hamster die van een fokker komt. Ze tralieknaagt en loopt veel in haar wiel/bal. Ik ga het grote wiel eens weghalen, misschien is het te zwaar om in beweging te zetten. Ik heb haar tandjes nogmaals nagekeken, die zijn prima. Ze eet, drinkt, plast en keutelt goed. Ik kan niets vinden dat op een ziekte wijst. Ik hou haar in de gaten maar mocht haar gewicht nog meer richting 100g gaan dan sta ik bij de dierenarts!
Met Fluffy blijft het een beetje status quo. Ze heeft goede en minder goede dagen. Ik heb besloten op de mindere dagen de laagste dosis Metacam te geven. Ze krijgt het slechts 1x per dag en dat werkt al prima. Zo kan ze dan bv. weer haar rechteroor krabben. Het is dus wel goed observeren wanneer ze het nodig lijkt te hebben maar zo belast ik haar maag en nieren ook niet.
Voor het overige is ze flink in de rui maar haar traanoogje lijkt eindelijk wat minder hard te tranen. Helaas is ze nog meer gewicht verloren, ondanks vettere voeding. Ze weegt nu nog maar 1975g. Het is voor mij heel vreemd om haar gewicht onder de 2 kg te zien komen. De anabole steroïden zouden verantwoordelijk kunnen zijn. Naast spieropbouw zorgen ze ook voor de verbranding van vetten. Daar zat ik nochtans niet op te wachten maar ja, niets aan te doen. A.s. donderdag krijgt ze haar 3de en laatste injectie. Ik kan niet zeggen dat ik spectaculaire veranderingen heb gezien hierdoor. Behalve haar honger die nog meer toegenomen is .
Ook Snowy is 20 grammetjes kwijt en weegt nu exact 900g. Hij is de afgelopen week eindelijk buiten gaan spelen (alleen dus). Niet heel lang, slechts 5 à 10 minuutjes maar zo krijgt hij tenminste wat natuurlijk zonlicht. Ik overweeg om Fluffy in haar kooi enkele minuten buiten te zetten, zodat ze ook de broodnodige vitamine D kan opdoen.
Op Fluffy's leeftijd wordt er veel geluierd, met of zonder vriendje. Hier zie je de fases van het in slaap vallen .
Zelfs als je alleen ligt, maar het zonnetje je oude botjes verwarmt, kun je luieren .
Na zoveel schoonheidsslaapjes moet er 'bijgetankt' worden om weer energie op te doen. Wat is er gezonder dan verse groenten ? (zonder de EHEC-bacterie...). Let vooral op Fluffy's mondje als ze een druifje eet en Snowy's lief mondje als hij knabbelt. En geniet van de gezellige knabbelgeluiden .
Eigenlijk is Snowy pas maandag jarig maar omdat ik dan weer weinig tijd heb, hebben we zijn verjaardag gisteren al gevierd. Hij vond het alleszins niet erg . 7 jaar is het geleden dat mijn lief sneeuwballetje bij ons is komen wonen. Wat vliegt de tijd... Hij is nog steeds een klein mannetje maar toen was hij echt ieniemienie . Een filmpje uit de oude doos:
Hij is nog steeds een superschattig wollig likkemanneke waar ik nog altijd stapelgek op ben. Ondanks zijn slechte start in het leven en ondanks zijn zware ziekte, is hij nog steeds vrolijk, lief, aanhankelijk en sterker dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Ik heb geen seconde spijt van zijn adoptie, integendeel, hij heeft mijn leven zoveel rijker gemaakt. Ik heb zoveel van hem geleerd en hoop dat nog jaren te kunnen doen!
Een schattige foto van het feestvarkentje .
Bij een verjaardagsfeestje hoort natuurlijk lekkers en dit jaar besloot ik hen te trakteren op een gezond fastfood etentje: groenteburger met wortelfrietjes! Men neme:
Stukjes cracker van Parovita (bevat veel vezels maar toch oppassen voor plakpoep. Niet teveel van laten eten dus!)
Andijvie
Appelschijfje
Witlof
Schijfjes druif of schijfjes komkommer (hier lusten ze geen komkommer)
Afwerken met takjes wortelloof en een feestelijk paraplutje
Smullen maar! (let niet op de keutels)
Speelgoed hoort uiteraard ook bij een feestje en gelukkig hoeft het voor konijnen niet duur te zijn.
Snowy kan zijn geluk alweer niet op en maakt iedereen blij met zijn humeur.
Voor het slapengaan krijgen ze hier altijd een rozijntje en een knuffel. En toen deed Snowy iets wat hij al lang niet meer gedaan heeft: neerploffen .
Met Fluffy blijft het op en af gaan, daar zal ik me bij moeten neerleggen. Gelukkig heeft zijzelf er weinig last van. Zoals jullie zien, speelt ze nog altijd graag. Deze week zakt ze echter weer meer door haar rechterkant. Als ik thuis ben, kan ik haar tussen mijn voeten nemen zodat dit niet gebeurt. Snowy komt er dan gezellig bij liggen.
Als ik niet thuis ben, heeft Fluffy iets bedacht waardoor ze toch gesteund wordt en waardoor haar linkerpoot niet meer wegglijdt. Ze leunt dan tegen de bank. Is het geen slimme meid ?
Mika laat me iedere avond smelten met haar lieve smekende blik. Zeg nu zelf, kunnen jullie hieraan weerstaan?
Ze is trouwens een echte dame. Want waar houden vrouwen het meest van? Schoenen .
Een kort nieuwsberichtje wegens erg weinig tijd. Daarom deze keer ook geen foto's of filmpjes.
Fluffy doet het weer minder goed dan de afgelopen weken, ze loopt weer net zo krom en moeizaam als in het filmpje van enkele weken geleden. Ik hoop dat deze periode niet te lang zal duren. Toch trekt zijzelf zich er weinig van aan. Iets wat ze al lang niet meer deed, was hooi uit de zak komen eten als ik de kooien voor het slapengaan verschoon. Gisteren besefte ze blijkbaar weer hoe leuk het kan zijn om met je neus in een verse aromatische zak hooi te ploffen .
Ook zitten gaat weer moeizaam, ze kan weer geen houding vinden en draait hierbij vaak rondjes. Zoals jullie weten, doet ze dit soms ook bij het eten van haar blindedarmkeutels. Van de week zat ze met haar doorgezakte bil in zo een keutel. Ik moet hier geen tekening bij maken zeker?
Met grote moeite heb ik haar bil kunnen schoonmaken, aangekoekte dingen wegknippen, geklitte haren uitkammen enz. Wat niet makkelijk is op een bil die doorzakt! De hele tijd moest ik ervoor zorgen dat ze met haar andere kant tegen mij kon leunen zodat ik haar aan 1 kant een klein beetje kon opheffen. En ze laat het allemaal gewillig toe, sterker nog: ze maakt maalgeluidjes en geniet van de aandacht .
Donderdag was het tijd voor haar 2de injectie met anabole steroïden. Ditmaal liet ik de spuit in de rechterbil zetten, vorige keer in de linkerbil. Ze doorstond het allemaal prima. Ook deze keer voelde de dierenarts geen verschil in bespiering links en rechts. Het is dus niet zo dat ze de ene kant meer gebruikt dan de andere. Ook de reflexen in beide poten zijn goed. Toch maak ik me zorgen over die dunne, knokige achterhand van haar.
Daarom vroeg ik aan de dierenarts of ik vetrijk (en ongezonder) voer mocht geven. Zij vond het ook geen slecht idee. Op dit moment zullen de vetten/eiwitten omgezet worden in spiermassa, omdat ze anabole steroïden injecties krijgt. Na die injecties zou het kunnen dat er zich vetten afzetten. Ik vraag me enkel af of die vetten zich eerst rond de organen zouden zetten of rond de spieren. Ik wil natuurlijk haar gezondheid niet in gevaar brengen. Enkele dagen geleden ben ik begonnen met het geven van vetrijk voer (boordevol granen, gepofte dingetjes enz.) naast de science selective. Natuurlijk is mijn vreetzakje er dol op . Ik zal zien of ik het binnen enkele maanden nog steeds zal geven.
Een ander probleem dat ik recent bij Fluffy zag, waren haar schilferige oortjes. De buitenkant van haar oortjes wordt wat kaal en de huid wordt droger. De dierenarts zegt dat dit komt door een minder goede doorbloeding door de ouderdom. Ik mag hiervoor 1x per dag uiercrème smeren om de huid te hydrateren. De uiercrème smeer ik 's avonds, dan kan Snowy het niet aflikken omdat ze apart slapen. En het werkt! Haar oortjes zien er niet meer schilferig uit.
Komt ook goed uit want ze heeft moeite om aan haar oren te krabben. Links gaat nog want ze is krom in die richting. Maar rechts lukt bijna nooit meer. Dat zag de dierenarts (gelukkig!) ook. Er zat behoorlijk wat smurrie in haar rechteroor die ze voorzichtig verwijderd heeft. Dit wordt dus vrijwel zeker een taak die ik in de toekomst ook erbij moet nemen. Vind ik natuurlijk niet erg maar ik ga wel aan de dierenarts vragen tot hoe ver ik in het oor mag gaan.
Tot slot nog even melden dat het bijna gedaan is met Metacam te geven. Ze zit nu nog op 0,1 ml om de dag. Nog 2x geven en dan hoeft ze het helemaal niet meer te hebben. Zo worden haar lever en nieren gespaard.
Het is erg druk dus ik heb maar weinig tijd om de blog op geregelde tijdstippen aan te vullen. In de afgelopen 2 weken is er veel gebeurd en ik zal mijn best doen om alles te herinneren en te noteren.
Na de vorige blog ging het gelukkig weer bergop met Fluffy . Ik kon niet geloven dat ze zoveel dagen aan een stuk zich goed kon voelen, hoewel ze toch erg actief was. Ze huppelt dagelijks door de hele woonkamer, en hoewel dat soms nog scheef gebeurt, lijkt ze er geen last van te hebben. Als het tijd is voor kruiden, kan er zelfs een sprintje af! Of ze nu door haar rechterpootje zakt of niet. Een filmpje:
Dieren leven in het heden en kennen natuurlijk de gevolgen niet van hun acties. Maar de gevolgen waar ik voor vreesde (weer een terugval van beweging en levendigheid) bleven uit. De goede periodes worden duidelijk langer en de mindere periodes korter. Er zijn zeker nog mindere periodes en wellicht zal ze nooit meer 100% de oude worden. Momenteel is ze ook in de rui dus haar lichaampje moet wel veel tegelijk aankunnen. Van bovenaanzicht zie je dat ze een krom rugje heeft als ze zit (haar poten staan hier normaal).
Maar ze is heel speels en haar oude persoonlijkheid komt terug. Daarbij krijgt ze ook flinke honger (dat zullen de anabolica zijn) en van de week trok ze zelfs grommend hooi uit Snowy's mondje. Daar was ik niet zo blij mee want ik ken de gevolgen als ze territoriale driften heeft. En ja hoor, ik zag weer enkele druppels bloed in haar plas . Gelukkig kon ik de driften intomen en daarmee dus ook het bloed in de plassen.
Vreemd is wel dat haar gewicht nog steeds te wensen overlaat, het moet echt de leeftijd zijn, in combinatie met meer beweging. Twee weken geleden woog ze nog slechts 2,008 kg. Gisteren waren er 7 grammetjes bij. Ik zou graag een extra 100 grammen zien maar dat zal wellicht niet meer gebeuren.
Mijn dierenarts was ook heel blij met haar evolutie. Want toen ze het filmpje in de vorige blog zag, wist ze niet welke behandelmogelijkheden er nog waren. Een bijkomende opsteker dat het beter met haar gaat, is dat ik nu al een tijdje Metacam aan het afbouwen ben. Ze kreeg 2x 0,4 ml metacam hond per dag. Iedere 4 dagen gaf ik 0,1 ml minder en hield ik de evolutie in de gaten, ik zag geen tekens van pijn. Sinds gisteren krijgt ze nog slechts 1x per dag 0,1 ml Metacam, dit hou ik weer 4 dagen vol, dan krijgt ze deze hoeveelheid om de dag en dan is het gedaan hiermee. A.s. donderdag krijgt ze haar 2de injectie anabole steroïden en iedere dag krijgt ze natuurlijk nog glucosamine. Dit zal voor de rest van haar leven zijn maar dat is niet erg want het werpt duidelijk vruchten af. De dierenarts zei ook al dat ik de werking hiervan niet mocht onderschatten! Bovendien is het erg gemakkelijk om medicijnen toe te dienen, we hoeven al niet meer met zijn tweeën te zijn, ze is een ontzettend flink konijntje !
Met haar oogje gaat het beter maar het blijft wel miniem tranen. Toch vind ik de nieuwe oogdruppels beter dan Oculoheel, deze zijn ook homeopatisch en heten Euphrasia. Ze zijn ook verpakt in aparte dosissen dus dat maakt ze gemakkelijk en voordelig in gebruik.
Fluffy heeft me wel behoorlijk laten schrikken! Als ze op haar zij ligt, ligt ze altijd op haar rechterzijde. Van de week lag ze op de linkerzijde en ik zag haar rechtervoet stijf in de lucht steken. Ik nam vlug een foto en dacht tegelijkertijd: "zo raakt ze nooit goed overeind". Mijn gedachten waren nog niet koud of ze begint hevig te spartelen in een poging om overeind te raken. Snowy schrikt zich een bult en zet het op een lopen. Ik gooi het fototoestel neer en snel naar haar toe. Is ze daardoor geschrokken? Ik weet het niet. Maar toen ik bij haar kwam, lag ze plots doodstil met wijd opengesperde ogen. Er ging een steek door mijn hart en ik kon even niet ademhalen. Op dat moment begon ze opnieuw te spartelen en zette ik haar vlug recht. Ik beschrijf het lang maar dit gebeurde in enkele seconden. Zij was het meteen weer vergeten (heerlijk, in het heden leven ), ze moest wel even op adem komen maar daarna ging ze gewoon door met haar leven. Ik had meer tijd nodig om het beeld op mijn netvlies los te laten...
Nog enkele andere foto's van de afgelopen week:
Haar nieuw slaapvriendje:
Snowy is erg gevoelig en reageert op elke minieme verandering. Dat uitte zich in vreemde hoest/niesgeluiden, het leek wel alsof hij slijmen in de keel had. Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg hij gisteren plots ook diarree. Hij weigerde ineens een stukje droog brood. Snowy die weigert te eten = alarm ! Ik dacht aan gas omdat het zo plots kwam en zijn keutels gewoon goed waren. Maar ineens zag ik overal waar hij huppelde, bruine druppels liggen. En toen kwamen er weer heel gewone keutels naar buiten en gedroeg hij zich weer heel vrolijk. Hij heeft zich dus even slecht gevoeld maar waardoor is mij een raadsel. Aan zijn voeding is niets veranderd, ik denk dat hij wat stress ervaren heeft door alle veranderingen. Misschien vindt hij ook dat hij minder aandacht krijgt? Hoewel ik mijn aandacht probeer te verdelen, krijgt Fluffy wel meer massages enz. Ik probeer het goed te maken hoor, op de dagen dat ik thuis ben, lukt dit me beter.
Gelukkig maakt hij nog elke dag binkies, dan weet ik dat hij zich uitstekend voelt. Hij weegt ook nog steeds 920 g, prima dus. Wel jammer dat hij niet meer buiten wil spelen zonder zijn vriendinnetje. Best wel schattig eigenlijk dat hij niet zonder haar kan. Hij genoot van de ice pod van de week.
Hier wil ik ook nog even de tijd nemen om het sloopwerk van Chica te laten zien. Heeft ze flink haar best gedaan of niet ? Ondertussen heeft ze een nieuw schommeltje maar tot nu toe vindt ze het nog niet interessant.
Omdat Mika de laatste tijd hard begon te groeien, bestelde ik alvast een supergroot wiel voor haar. Maar de groei is weer gestopt en het wiel... is veel te groot voor haar kooi! Dus gebruik ik het maar in de speelbak, ze vindt het leuk maar ik denk niet dat ze nog zo groot zal worden als mama of papa .
En bij het loslopen heeft ze leuke dingen ontdekt. Ik had pas mijn 2de paar konijnensloffen gewassen en ik moest ze nog in de kast zetten. Maar voor Mika waren ze erg leuk klimmateriaal .
Zodra ik matten had gelegd, zag ik Fluffy met sprongen vooruitgaan (niet letterlijk ). Ze huppelde veel beter, zat vaker recht i.p.v. scheef en ze huppelde ook vaker en meer rond. Ik was natuurlijk erg blij met deze vooruitgang maar was tegelijk bang dat ze iets zou forceren. Toch moet ze bewegen om de anabolen te laten werken.
Helaas was mijn vrees niet ongegrond, haar overmoedigheid speelde haar parten na ongeveer 3 à 4 dagen. Toen ging het weer bergaf en dan huppelt ze ook bijna niet meer. Enkel nog de noodzakelijke dingen (eten, plassen enz.) worden gedaan. Toch lijkt ze geen pijn te hebben want maalgeluidjes zijn er nog volop. Dat ze 3 dagen na elkaar zich goed kan voelen, is een opsteker. Haar traanoog werd erger door de zalf dus daar ben ik maar mee gestopt. Ook Snowy heeft nu een traanoogje af en toe.
Ik hoop dat ze met de nodige rust weer een goede periode tegemoet gaat en dat die periodes langer mogen duren. Je ziet haar genieten dan. Soms loopt ze zelfs zo snel dat ik het niet kan geloven.
Hieronder een filmpje hoe het op slechte dagen gaat. Ze huppelt dan niet veel dus veel filmmateriaal heb ik ook niet.
Gelukkig liggen ze wel weer veel samen en daardoor voelt Snowy zich ook weer beter. Het hoesten en de rare ontlasting zijn verdwenen. Misschien heeft zijn nieuwe hobby er wel mee te maken .
Het is wel jammer dat Snowy niet meer buiten wil spelen. Misschien komt dit omdat hij niet alleen wil zijn maar Fluffy kan gewoon echt niet meer mee. De afstand is te groot voor haar.
Vorige week schreef ik nog dat Chica's schommeltje niet lang meer zou leven. Ik had gelijk, toen ik donderdag thuis kwam, was het houtje in 2 gebroken . Een close up van een vernielzuchtig vogeltje .
Mooie Mika tenslotte zit nog steeds graag in de kokos .
. 
.
. Ze is een waar avonturiertje en bliksemsnel! Traditiegetrouw zet ik elke hamster in de kerststal om foto's te maken. Maar Mika deed wat geen enkele hamster haar ooit voordeed!
). En wat me daarna opviel, bevestigt mijn vermoeden dat mijn lieve meid al een tijdje doodmoe is. Want door het vele slapen, huppelt ze nu vaker rond en gedraagt ze zich over het algemeen kwieker. En dat terwijl ik de metacam dosering toch aan het afbouwen ben!
.
. Op de een of andere manier dringt het dan pas echt door. En hoewel ik het moet aanvaarden, doet het me nog steeds pijn dat ik haar zie wegkwijnen en er niets aan kan doen 
.
.
?
! Ik herken het onmiddellijk bij haar; enkel bij gas verkrampt haar gezichtje van de pijn. Als test zet ik de kom brokjes voor haar: niets. Ik geef meteen Equate en Metacam. Jammer van dit laatste want dit had ik bijna afgebouwd. Helaas moest ik gaan werken maar mijn vriend was toevallig thuis dus hij kon haar verder behandelen. Als dit niet kon, was ik wel thuis gebleven hoor! Hij heeft haar gedurende het eerste uur om het kwartier een dosis Equate gegeven en daarna ieder uur. Primperan en dwangvoeren liet ik nog even achterwege. Ik had alvast het reismandje klaargemaakt zodat hij eventueel naar de dierenarts kon gaan als het niet beter werd. Ook de stethoscoop en medicijnen had ik klaargelegd zodat hij voorbereid was. 
.
. Al goed dat hij zo schattig is, ik vergeef hem alles 
in de kooi en dit zonder met de achterhand te blijven haperen 
.
){kind=link}
){kind=link}