En jaja hoor, hier ben ik weer. De week ging eigenlijk best goed van start. Maandag sprak ik mijn moeder aan over haar drankprobleem. Ik verwachtte dat ze zoals altijd weer met stoelen ging gooien, mijn moeder is namelijk nogal snel op haar tenen getrapt. Maar deze keer werd ik niet met stoelen bekogeld. Wat een wonder, al zeg ik het zelf. Zoals ik eerder al verteld heb, heeft mijn moeder al sinds mijn kindertijd drankproblemen. In mijn vorige boogbericht vertelde ik ook dat ik mijn moeder stomdronken terugvond in de zetel nadat ik weggelopen was van school. Op dat moment had ik er echt genoeg van. Een paar dagen later stelde ik voor om samen naar een AA-bijeenkomst te gaan. Zonder zeuren knikte ze ja? Hopelijk ziet ze eindelijk in dat ze verkeerd bezig is. Binnen 4 dagen vindt er een bijeenkomst plaats, dus later meer daarover.
De week mocht dan wel goed beginnen, maar het verdere verloop ervan was niet zo positief. Vorige week kon ik mijn agressie beheersen, maar woensdag lukte dat niet zo goed. Neede en Manon spande weer voortdurend samen en ik verloor mijn geduld. Over mijn toeren stapte ik naar Manon en greep haar vast bij haar keel. Achteraf bekeken was dit misschien een beetje overdreven. Maar goed, zoals ik al voorspeld had moest ik langs de directeur. Gelukkige liet hij het bij een waarschuwing en een straftaak. Deze moest ik natuurlijk maken tijdens de drie nablijf uren die ik gekregen had. Daar ging mijn woensdagnamiddag. Ik moet echt proberen om mijn agressieaanvallen onder controle te krijgen. Ik dacht dat thaiboksen mij daarbij hielp,maar blijkbaar is dat toch niet voldoende. Ik mag niet weer geschorst worden, niet in mijn laatste jaar.
Zou ik het voorval aan mijn moeder vertellen of doen alsof er niets aan de hand is? Ze is nu juist op goede weg...
Ik heb een vaste vriendengroep waar ik graag mee rondhang. Deze vriendengroep is ontstaan toen ik nog op mijn vorige school zat. Dat ben ik nog vergeten te zeggen. Ik heb namelijk voor dat ik naar Olvi kwam 2 jaar geleden, op een andere school gezeten in Hoboken. Nu zullen jullie jullie vast afvragen waarom ik van school ben veranderd? Dat zal ik jullie even kort uitleggen. Daarvoor wil ik even terug over mijzelf praten als persoon.
Ik ben een heel sociaal iemand misschien iets te sociaal soms. Ik ben opgegroeid in een moeilijke thuissituatie met ouders die 24/7 zat thuiskwamen. Ik heb ook moeilijkheden om mijn agressieproblemen onder controle te houden. Ik denk dat jullie nu wel weten welke kant mijn verhaal zal uitgaan. Ik had op het Atheneum Hoboken vaak problemen met de leerkrachten. Net als al mijn vrienden. Wij waren de rebellen van de school. Ik heb ooit eens een wc- bril uit de toiletten getrokken. Azram een leerling uit mijn klas had dat gezien en was dat tegen de leerkracht gaan zeggen. Dat was de aanleiding van mijn schorsing. Heb dus een andere school moeten zoeken en nu zit ik 2 jaar op Olvi.
In de 2 jaar dat ik op Olvi zit heb ik me goed gedragen vind ik persoonlijk. Natuurlijk waren er ook soms spanningen. Zeker tussen mij en Neede. Neede zit in mijn klas en heeft me nooit echt gemogen. Waarom dat weet ik zelf niet. Dus we hadden wel vaak discussies. Manon het nieuwe meisje uit onze klas komt goed overeen met Neede. Ze zitten samen in de Chiro dus ze kennen elkaar al heel lang. Hopelijk zet Neede Manon niet tegen mij op.
