Belangrijke data en uitstappen zal je hier kunnen zien.
ERASMUS
Helsinki
12-03-2011
Dingen zoeken om maar niet te werken voor het school...
Manman, wat een dagje De goesting om schoolwerk te doen was ver te zoeken. Ik was al wakker om half 8 En ik dacht ik moet direct beginnen, anders wordt ik weer lui en verricht ik niets vandaag. Omdat ik niet uit mijn bed wou, heb ik vanuit mijn bed mijn laatste verslag geschreven voor mijn stageschrift en mijn blog (= een opdracht) nagelezen. Ook heb ik wat recepten gezocht, omdat ik wist dat ik in een bak-goesting zou zijn. Resultaat: uit bed gegaan, bagels en ananascake gemaakt. Waar ik zeer tevreden van ben om de eerste keer gemaakt te hebben. De kotgenoten zullen het morgen weer leuk vinden dat ze weer een dessert hebben Na het middageten moest ik er weer invliegen en ohnee de poetskriebels kwamen boven Heel mijn kot gepoetst en ondersteboven gedraaid en een beetje veranderd. Plaats gecreeërd voor als mijn gasten komen Het gevolg van dit was dat ik niets meer voor school had gedaan. Ik kijk al uit dat Shona morgen aankomt en haar heel verhaal doet van haar trip... Eindelijk weer leven in de brouwerij en gezelschap tijdens het eten. Wat nog gedaan vandaag? Euhm ben dan toch uiteindelijk een uurtje buiten geweest, op zoek naar het hotel van mijn ouders. Gevonden en teruggekeerd. En nu? Verveling alom en ik vertik het om nog voor het school te werken, het is zaterdagavond voor iets Goed morgenvoormiddag is het afstudeerprojectvoormiddag, want de tijd begint te dringen... Hopelijk wordt ik weer vroeg wakker en kan ik deze keer wel uit mijn bed om te werken In de namiddag ga ik met Anaïs naar een rommelmarkt hier, laten we hopen dat het iets is...
Voor alle duidelijkheid, afstudeerprojectwerk = failed op zondagvoormiddag
Vandaag was het de laatste stagedag en de beste volgens de normen van België. Deze keer waren de leerlingen rustig en werkten goed. Enkel de hygiëne blijft toch een super slecht punt in deze klas. In ieder geval zijn we vandaag niet teruggekomen met hoofdpijn. Ik heb ook 20 minuutjes uit de klas kunnen glippen, want er was een kinderconcert bezig. De leerlingen van de zevende graad hadden dit in elkaar gestoken. Iedereen was verkleed, bijvoorbeeld in de teletubbies, sprookjesfiguren... Zelfs de muren hadden posters, schilderijen, handwerkjes van bekende kinderfiguren. Heel de sportzaal zat vol met kindjes en begeleiders. Ik denk dat er zeker bijna 100 moeten gezeten hebben (als het niet meer was). De leerlingen van het 7de zongen liedjes en lieten de kindjes ook de danspasjes doen. Finnen hebben dezelfde kinderliedjes als ons, maar dan in het Fins. Het was grappig om het melodie te herkennen. Ik vond het een super evenement en zeker omdat er zoveel volk op afgekomen was. Het nadeel was dat ik aan kindjes werd herinnerd, wat mis ik die kleine spruitjes toch...
Op dit moment is mijn flatgenoot van Tanzania iets aan het bereiden dat ze heeft meegebracht van haar land, gedroogde vis. Eigenlijk mag ik het niet zeggen maar het ruikt niet zo lekker (om maar niet te zeggen dat het stinkt). Ik heb mijn raam al opengedaan, want had mijn deur veel te laat dicht gedaan Hoop dat de geur snel weg is :)
In het weekend word weer niet veel gedaan, kotgenoten zijn nog steeds niet terug, cursusgenoten zijn allemaal naar Lapland vertrokken bijna en Anaïs moet werken met de nacht. De boodschap is dus schoolwerk... (voor de verandering)
Vandaag was het maar observeren van 11 tot 14 uur. Het was dus maar één groep van de zevende graad (= 13 jaar). Dit was een zeer 'kinderachtige' groep. De leerkracht zei het zelf. En lawaai dat ze hadden Ik had ook even gebabbeld met de Finse student en ze zei dat ze niet wist of ze dit wel lang kon volhouden, misschien enkel voor 2 of 3 jaar. Ik zei daarop dat het volgens mij aan de leerkracht ligt, omdat bij ons we de leerlingen proberen stiller te krijgen en niet gewoon laten doen waar ze zin in hebben. Toen zei ze dat ze in Finland als leerkracht bijna geen rechten hebben, dat ze geen leerlingen buiten mogen zetten en als ze iets zeggen tegen leerlingen dat ze op het matje geroepen kunnen worden door het secretariaat of door de ouders van de leerlingen. Ze zei dat ze daarmee dacht dat deze leerkracht er niets aan deed. Maar toch, waar ben je dan mee bezig? De mentaliteit van de leerlingen veranderd nog meer dan nu, dus dan denk ik dat niemand nog in zulke klassen wil lesgeven... Misschien moet Finland nog wat meer werken aan dit gedeelte van het schoolsysteem, de leerkrachten.
Om jullie een beeld te geven van de keuken en van de werkplaatsen van de leerlingen, heb ik enkele foto's getrokken. Natuurlijk had ik dat eerst gevraagd aan de leerkracht en er mochten enkel geen gezichten opstaan. Ook vandaag waren de technieken en werkpostinrichtingen niet veel beter dan vorige dagen. Deze groep was dan wel weer meer stil tijdens het theoretisch gedeelte. De opdracht vandaag was om een hoofdmaaltijd met gehakt of met kip te maken en een dessert te bereiden. De leerlingen hadden hier welgeteld 1 uur voor, voor het zoeken van de recepten en voor het bereiden van de gerechten.
Ook vandaag waren het onbeschofte, nonchalante en luidruchtige leerlingen. Ik ben gewoon doodop door van 8 uur tot 4 uur in kabaal te zitten en te luisteren naar Finse leerlingen en leerkracht. Toch heb ik vandaag ook wat lichtpuntjes gezien: de leerkracht gebruikte al wat meer OLG (onderwijsleergesprek), een woordzoeker als oefening en wat meer didactisch materiaal om iets uit te leggen. 1 groep kreeg nieuwe leerstof: de mixer en de zoete aardappel. De uitleg van de mixer bestond uit de vragen: 'Wanneer gebruiken we de mixer, de klopper of de maler?'. Geen info over hoe gebruiken, veiligheid, hoe afwassen... Bij mijn weten is dat nog altijd het belangrijkste om te weten. Over veiligheid gesproken ze gebruiken hier koksmessen van 30cm en een gewoon aardappelmesje bestaat er niet in deze keuken. Als de leerlingen nu nog wisten hoe ze deze messen fatsoenlijk moeten hanteren, was er nog geen probleem. Ik had vandaag zeker 10 keer schrik dat iemand zich ging verwonden met zo een mes, zeer gevaarlijk. Ook gooien de leerlingen deze messen gewoon in het afwaswater (zeer gevaarlijk), lopen ze ermee rond doorheen de klas en spelen ze er ook nog wat mee. Het blijft een gekke ervaring om in zulke klassen rond te lopen. Misschien maar goed dat ik geen Fins kan spreken, want anders had ik al vaak iets gezegd tegen leerlingen. 1 jongen had ik vandaag liggen. Hij ging muffins maken en moest papieren cups hebben. Hij nam het uit de lade en de doos was leeg, hij zette de lege doos terug in de kast. Ik had dit gezien en had deze lege doos op zijn aanrecht gezet. Het duurde even voor hij het door had, maar uiteindelijk heeft hij het wel naar de vuilnisbak gebracht. Toen voelde ik mij weer 1 second een leerkracht
Nu heel effe rustig op mijn bed zitten, zonder iets, zonder lawaai, zonder iets te moeten doen. Een beetje eten en daarna in gang schieten om mijn verslagen te typen... Morgen ben ik er weer met meer nieuws
Oké de eerste observatiedag zit erop. Eerste reactie: Oh My God! De leerkracht was echt heel los in deze groep. De leerlingen bleven babbelen, gooiden met keukenmaterialen, zaten op het aanrecht, riepen door de klas, geen ordelijke werkplaats, nog nooit van een scheiding tussen vuil en proper gehoord... Zo kan ik blijven doorgaan. Het was echt gek voor mij om zo een les te zien. Ik vraag mij echt af hoe ik hier een verslag van moet schrijven, want ik kan deze lessen toch moeilijk afbreken, toch? De leerkracht hielp de leerlingen ook niet echt en had ook geen uitleg gegeven, alleen een receptenboek. Ik hoop dat ik toch nog wat lesgeeftechnieken zie deze week... Wat ook gek is, is dat in elke keuken een vaatwasser is en deze 5 worden na elke les ook opgezet. Zeer ecologisch toch? Maar toch blijf ik positief denken dat er toch nog andere leerkrachten zijn die ik zal te zien krijgen in een andere school. Ze kunnen niet allemaal zo los zijn als dit denk ik.
Ohja de musical was echt mooi om te zien zaterdagavond. Het was een amateurgroep met zowel Finse als exchange studenten. Het stuk was gebaseerd op verschillende musical en het verhaal leek een beetje op de TV-serie glee. Toch een pluim dat ze zo hard en zo dapper gezongen hebben, je moet het maar durven... Op zondag heb ik in de voormiddag voor mijn eindwerk gewerkt en in de namiddag kon ik niets meer uit mijn mouw schudden, dus heb ik wat vanalles gedaan.