Hallo iedereen!

Het is vandaag onze laatste dag vakantie (snif snif), dus maak ik ineens van de gelegenheid gebruik een tekstje te placeren nu ik nog tijd heb. Enfin, da’s ook maar relatief, want ’t is niet alsof we zoveel les hebben J. Ik zal op voorhand al even waarschuwen voor de eventuele onsamenhangendheid, maar het is nogal wazig in mijn hoofd (nee, niet van de drank, wel van de vermoeidheid!).

Tijdens onze week vakantie zijn we zoals jullie ondertussen wel weten 3 dagen naar Suzhou en Tongli geweest. We hebben echt ontzettend veel chance met het weer gehad, wat het allemaal natuurlijk veel plezanter maakt. Zaterdagochtend hadden we om 7u ’s ochtends afgesproken in de lobby beneden zodat we op tijd een taxi zouden vinden en in het busstation zouden zijn. Met een beetje vertraging (Ciara had zich overslapen) zaten we met ons gevieren en vier rugzakken in de taxi gepropt richting bus. Achterafgezien hadden we misschien later kunnen opstaan, want uiteraard was er GEEN verkeer, en waren we er dus een uur te vroeg. Maar goed liever te vroeg dan te laat. Om 9u05 zaten we dan eindelijk op de bus richting Suzhou, waar we 3 uur later zouden aankomen. We hebben met ons vieren wel doodsangsten uitgestaan op de bus, want busritten in China is niet hetzelfde als een busrit in België. Stel je voor: 3 baanvakken, op elk baanvak een auto, wij in de bus op de eerste rij, de bus in volle snelheid op die auto’s zien afrijden, dan ineens zijn stuur naar rechts omgooien om de auto’s via de pechstrook in te halen, dit dan nog eens vergezeld van onophoudelijk getuut (van onze chauffeur en/of anderen) en dit maal 3 uur. We waren echt wel heel content dat we heelhuids in Suzhou waren aangekomen, maar nu moesten we nog naar ons hostel zien te geraken. Gelukkig was Lise zo voorzienend geweest om op te schrijven welke bus we moesten nemen enzo dus dat ging al bij al wel heel vlot. Het enige probleem was dat we niet wisten hoe we van de bushalte tot ons hotel moesten geraken. 5 Chinezen die het niet wisten later, zijn we toch stukje bij beetje dichter geraakt, om uiteindelijk tot onze opluchting ons hostel aangeduid te zien staan.

Ik had mijzelf al voorbereid op een minimum aan luxe, maar ik moet toegeven dat het hostel echt wel heel degelijk was. Het hostel was ondergebracht in een oude Chinese residentie, en bijgevolg heel mooi en rustig gelegen. Alleen waren er wel ontzettend veel muggen (en ik kan het weten, want ik ben natuurlijk de enige die gestoken is en dan nog niet eens zo’n klein beetje).

Nadat we snel onze rugzakken gedropt hadden, zijn we dan maar op verkenningstocht door Suzhou getrokken. We zijn onder andere naar een dierenmarkt geweest waar je honden kon kopen voor 22 euro (en er waarschijnlijk nog op kon afbieden) of poezen, konijnen, cavia’s, kanaries,... Het was natuurlijk wel een Chinese markt, dus veel dieren in dezelfde kooi, sommige slecht verzorgd of zelfs halfdood. Niet echt voor de zachte zieltjes onder ons.

Na onze avondmaaltijd wouden we graag naar een nachtmarktje gaan en toen we op onze kaart aan het kijken waren hoe we precies moesten gaan, kwam er een man op ons af die vroeg of hij ons kon helpen. We zeiden dat we naar dat nachtmarktje wouden gaan, waarop hij zei dat hij ons wel wou brengen. Daar waren we dan toch niet zo heel enthousiast over, en toen hij de twijfel op ons gezicht zag, zei hij: ‘Oh, maar jullie hoeven helemaal geen schrik te hebben, ik ben geen Chinees, ik ben een Koreaan!’ Alsof daarmee de zaak uitgemaakt was! Uiteindelijk zijn we toch meegegaan, want wat kan 1 klein Chinees (excuseer, Koreaans) mannetje tegen 4 uit de kluiten gewassen Belgische meiden beginnen J? En achteraf zijn we heel blij dat we dat gedaan hebben, want het was toch nog wel een heel eind lopen. ’t Was trouwens een heel leuk marktje, veel Chinese spulletjes, dus heb mij een beetje laten gaan, ’t was tenslotte vakantie voor iets!

De volgende dag zouden we weer vroeg moeten opstaan, aangezien we naar Tongli wouden (een klein kanaalstadje op 3 kwartier rijden van Suzhou). Het is inderdaad een zeer pittoresk stadje, heel mooi gelegen, dus zeker naartoe gaan mocht je ooit in de buurt zijn, maar wel heel veel volk. Dat weet je natuurlijk wel op voorhand als je naar China gaat, dat je niet te veel rust en kalmte moet verwachten. In Tongli bevindt zich trouwens ook het enige seksmuseum van China, waar Elke heel graag naar toe wou. Allemaal heel grappig, maar niet zo heel spectaculair, op de oude marteltuigen voor ontrouwe vrouwen dan na. We waren oorspronkelijk van plan om de laatste bus (= 18u) naar Suzhou terug te nemen, maar uiteindelijk zijn we al rond 16u doorgegaan. Niet dat het daar niet leuk was, maar als je één Chinese tuin hebt gezien, heb je ze wel ongeveer allemaal gezien, daarbij waren we allevier heel moe en ook beu om voortdurend aangestaard te worden en met Chinezen op de foto te moeten.

Terug in Suzhou hebben we ons ergens op een terras gezet met een goed stuk taart en daar heel de buurt op stelten gezet met ons gelach en gezang. Jaja, de Chinezen beginnen al bijna te denken dat we allemaal zot zijn. Omdat we zo moe waren, wouden we het die avond rustig houden, dus op ons gemakje eten en dan terug richting hostel stappen. Nog nagenietend van onze leuke dag gingen we dus met een vol buikje naar ons hostel, maar toen we er dan bijna waren, hebben we het genoegen had om een serieus staaltje dierenmishandeling van dichtbij te mogen meemaken (lees: “baasje” dat zijn hond met de kop tegen de muur sloeg en met de vlakke hand sloeg, omdat de hond was weggelopen om met een andere hond te spelen), kwestie van de avond met een vrolijke noot af te sluiten. Het was echt heel eng, en je voelt je ook zo hulpeloos, want je kan er niet echt iets aan doen. Ik denk niet dat die vent echt onder de indruk zou zijn mochten er vier buitenlandse meisjes hem terecht wijzen. Omdat we allevier nogal onder de indruk waren hebben we dan nog maar even een omwegje gemaakt en ergens op een bankje zitten wachten totdat we zeker waren dat de man met zijn hond weg zouden zijn vooraleer wij er terug voorbij moesten. ’t Is toch een beeld dat ik niet snel zal vergeten.

Onze laatste dag in Suzhou hebben we vooral gewoon wat zitten rondlopen en hier en daar nog eens iets bezocht, maar het ook heel kalm gehouden. In de late namiddag zaten we dan alweer op de bus richting Ningbo en deze busrit was zo mogelijk nog erger dan de vorige. De buschauffeur reed ten eerste veel wilder (voor zover dat dat mogelijk is), ten tweede was het donker buiten dus je zag ook niet te goei wat hij aan het uitsteken was en ten derde hebben we 3u naar Chinese karaoke moeten luisteren. Eigenlijk was dat nog wel een goede afleiding op de momenten dat het echt eng was, maar ik heb toch besloten in de toekomst meer de trein te nemen om te reizen in China.

De rest van de vakantie zijn we vooral lekker lui geweest, eens in het parkje gaan liggen zonnen, dan eens naar de stad gaan voor een massage en een facial,... Jaja, dit hier is het echte leven!

En nu ga ik nog genieten van mijn laatste minuutjes vakantie voor het “harde” werk hier weer begint.

Heel veel liefs!

20-10-2009 om 17:10 geschreven door Fabien

09-10-2009 om 16:28 geschreven door Nessie