Hallo iedereen！

Terwijl jullie nu allemaal al lekker ingeduffeld rondlopen, schrijf ik jullie vanuit het zonnige China, waar de temperatuur nog steeds tropische trekjes heeft. En terwijl jullie allemaal braaf aan het werk zijn of op de schoolbanken zitten, zit ik hier nu in een internetcafe in Guilin, lekker een weekje brossen. Jaloers? TERECHT! En het beste moet nog komen, so stay tuned!

Het begon eigenlijk allemaal op een luie namiddag in Ningbo, toen wij gevieren besloten, dat we zin hadden in een reisje. Zoals jullie ondertussen waarschijnlijk al weten, zijn wij het soort meisjes die de daad bij het woord voegen, en dus zogezegd zogedaan. Een avondje plaatsen opzoeken, een uurtje toch nog maar een alternatief plannen (in China dient men voorbereid te zijn) en een dag later hadden we ons treinticket op zak om de daaropvolgende dag te vertrekken. Bestemming? Guilin en Yangshuo. Heenreis? 24u trein! Vertrekuur? 6u30 `s ochtends, en het beloofde al een korte nacht te worden, aangezien we besloten hadden om die vrijdagavond toch nog mee weg te gaan, we hadden immers tijd genoeg om te slapen op de trein (en zot zijn doet geen pijn).

Ik had in het begin toch zo mijn twijfels bij een treinreis van 24u met Chinezen, maar ik moet zeggen dat het echt heel goed meeviel. `t Was natuurlijk niet echt grote luxe en hygiene, maar dat is China en daar heb ik mij al lang bij neergelegd. Wij sliepen in de wagon met de `hardsleepers`, wat dus zoveel betekent als tweede klasse. Dan slaap je eigenlijk met 60 in een wagon, telkens onderverdeeld in kleine compartimentjes van 6 bedden (= 2 x 3 bedden boven elkaar). Wij lagen helemaal boven, met als gevolg dat telkens ik beneden wou zitten of terug in mijn bed wou kruipen, ik als een rasechte akrobaat halsbrekende toeren moest uithalen. Ongelooflijk maar waar ben ik niet op mijn gezicht gevlogen, maar het heeft een paar keer toch niet veel gescheeld.

Zondagochtend kwamen we dan eindelijk aan in Guilin, een van de mooiste plekken in China als je de reisgidsen en Chinezen (en ons!) mag geloven. Nadat we ons gerief in het jeugdhotel gedropt hadden en weer helemaal fris gewassen waren, besloten de buurt dan maar eens te gaan verkennen. Guilin zelf vind ik eerlijk gezegd niet zo heel mooi, een stad blijft nu eenmaal een stad, maar de streek rond Guilin is onvergetelijk mooi en we hebben toch wel een paar onvergetelijke dingen gezien/gedaan. Zo zijn we een rivier doorgewaad op onze blote voeten, aangezien alle Chinezen dat zelf ook deden een aangezien we avontuurlijk wouden zijn ( en geen goesting hadden om helemaal om te lopen). Daarna hebben we de Elephant Hill gezien (een rots die op een olifant lijkt, maar Chinezen hebben nogal een sterke verbeelding, dus als je er niets inziet, gene paniek), een heuveltje beklomen, met een paar Chinezen op de foto gekropen,… . Maar het allerleukste was toch wel het Seven Peak huppeldepup-park (de volledige naam schiet mij even niet te binnen, waar we onder andere een pandabeer gezien hebben (keizielig in een miezerige kooi), kangoeroes, aapjes die elkaar aan het ontvlooien waren EN een echte wilde aap! Ciara had wel een beetje schrik (mijn oren suizen nog altijd van haar gil) en ok, ik geef toe, hij deed een beetje aggressief, maar dat beestje kan er ook niet aan doen dat hij honger heeft.

De daaropvolgende dag wouden we de rijstterrassen zien in Longji. Dat lag wel iets verder af dan verwacht, namelijk 3u met de bus, maar net zoals de echte Chinezen vinden we dat al niet eens meer ver (stel je voor, mochten ze mij in Belgie zeggen dat ik 3u onderweg zou zijn, ik zou ze voor zot verklaren. En dan moet je nog eens 3u terug!). Maar serieus, mocht je er ooit in de buurt zijn, absoluut naartoe gaan, het is de moeite! Die rijstterrassen zijn zo ongelooflijk mooi en indrukwekkend! Wij zijn dan helemaal naar de top van de berg geklommen, waar we een prachtig uitzicht hadden. En ook de terugrit was zeer indrukwekkend en spannend, vooral toen de buschauffeur in het midden van een haarspeldbocht de motor even stillegde, uitstapte en in het plaatselijke bamboebos ging rommelen om met lege handen doodleuk terug in te stappen en verder te rijden. Had ik al vermeld dat de bus naast een redelijk spectaculaire kloof geparkeerd stond?

Dinsdag was het oorspronkelijke plan om te gaan fietsen in de buurt van Xingping (kwestie van eens niet de hele tijd doodsangsten te moeten uitstaan), maar aangezien er nergens genoeg en goedkoop fietsen te huur waren, hebben we dan maar besloten om een dagje eerder dan voorzien naar Yangshuo te gaan en daar de streek verder uit te pluizen. Ons jeugdhotel lag trouwens ietsje uit Yangshuo, namelijk in Xingping, wat dus blijkbaar een megagekende plek is in China en terecht, want het is er prachtig en er is vanalles te doen! Zo hebben we een boottochtje gemaakt op de Li rivier op een bamboevlot, een heuse berg beklommen (=1159 trappen naar boven. Chinezen moeten omwille van een of andere reden overal trappen maken), gefietst op het platteland met een stadsfiets zonder kaart of niets (achteraf gezien hebben we veel chance gehad dat niemand een platte band had, want anders hadden we daar wel mooi gestaan in onze Chinese rimboe), een hele mooie wandeling gemaakt naar een naburig vissersdorp en tussen de soep en pattatten door nog een voorstelling van Zhang Yimou meegepikt.

Het was echt wel een van de mooiste reizen die ik ooit gemaakt heb, vooral omdat we alles zelf gedaan/geregeld hebben zonder te veel andere toeristen tegen te komen. Plus ik heb zo het idee dat we eindelijk eens een stukje “echt” China gezien hebben. Jullie moeten de foto`s maar eens bekijken op mijn photobucket, het is wel de moeite al zeg ik het zelf J. (voor zij die het niet meer moesten weten, de link is: http://s607.photobucket.com/kimlingnicolai)

Ondertussen zit ik hier mij mentaal voor te bereiden op onze terugrit naar Ningbo die zo maar eventjes 27u (!) zal duren en aangezien we niet in het beginstation op stappen, zal het bed al beslapen zijn, dus ik hoop dat mijn bed niet te ranzig zal zijn. En ik hoop ook dat ik niet op mijn bek zal vliegen, wanneer ik het donker op zoek naar bed moet gaan.

Met veel moed groet ik u!

29-10-2009 om 00:00 geschreven door Kim