Hoi allemaal!! In mijn laatste jaar kleuteronderwijs ga ik op Erasmus. M.a.w. 3 maanden in Spanje studeren samen met Sara. Hier kan je mijn ervaringen lezen. Veel leesgenot!!!
21-03-2010
Een wereld van verschil
Stagedag 1 Ik heb heel veel gezien en heb deze stagedag gevolgd met bewondering maar ook verwondering en gemengde gevoelens. Het is gewoon zo veel anders dan bij ons in de klas. Één ding is duidelijk er wordt hier niet aan ervaringsgericht onderwijs gedaan. Bij ons staat het kind (en zijn ontwikkeling) op de eerste plaats. Hier in Spanje staat het niveau van het kind op de eerste plaats of met andere woorden het niveau dat de school bij het kind wilt bereiken. De school/klas helpt mee om een kind te vormen maar hier worden ze volledig gemaakt!
De kring begint heel gewoon zoals een alledaagse klas. Kalender, het weer, de namen. Daarna volgen er spelletjes tot 10uur. Een heel uur zitten de kleuters in de kring. Een spelletje was een raadspelletje de kleuter die het juist had kreeg een ballon en een snoepje. Een ander oefening in de kring was het benoemen van bekende gebouwen over de hele wereld. Geen enkele kleuter die het fout had! Dan moet je weten hoe het erin gedrild is. Na 10uur moesten ze aan hun tafeltje gaan zitten. De kleuters hebben een vaste plaats. Awel en van deze plaats zijn ze niet afgeweest tot 12uur. De kleuters hebben gewoon 2 uur werkblaadjes gemaakt. Dit kon net zo goed een kleuroefening zijn. Ik heb mee rondgelopen in de klas en de kleuters ook geholpen. Op den duur liep ik zelfs alleen rond en toen zei de leidster tegen mij dat ik al goed het klashouden in de hand had (altijd fijn om te horen). De andere stagiaire zat op een stoel en was aan het observeren. Bijna ieder half uur kwam er een andere leidster in de klas met een nieuw werkblad, ik wist niet wat ik zag. Mijn kleuters zijn 4 jaar en kunnen schrijven, lezen, rekenen. Waar is de kleuter heb ik mij heel vaak afgevraagd! Mijn interpretatie: Het één werkblaadje is nog niet af en er ligt al een volgend klaar voor de kleuters. Er is dus duidelijk geen speelmoment en rustmoment. Terwijl sommige kleuters al met het 3de werkblaadje bezig zijn, zitten sommige nog aan het eerste.Er wordt weinig gekeken eigenlijk naar de kleuters, alleen als er lawaai is krijgen ze commentaar maar de kleuters moeten wel zorgen dat alles om 12uur af is. De opdrachten vind ik ook niet altijd een uitdaging, er zitten veel kleuroefeningen bij.
De kleuters doen hier alles zelfstandig spontaan beginnen de kleuters die klaar zijn naar het toilet te gaan als ze van het toilet komen nemen ze hun eten. De koek knippen ze open.
Van 12 tot 13uur is speeltijd. Het is een megagrote speelplaats met een zandbak, een wip en een kleine glijbaan. Deze speelplaats is enkel voor de 4 en 5 jarigen.
Na de speeltijd volgt er een computerspel waarbij iedereen zitten en om beurt moeten ze een oefening maken. Daarna moet ze aan hun tafel gaan zitten en zet de leidster voor nog een half uurtje speelgoed op tafel. Om 14uur is de school uit!
Eerst was ik echt verwonderd wat die kleuters allemaal konden en leek het alsof België maar traag vooruit gaat. Maar als je dan ziet dat die kleuters geen kans krijgen om zich te ontwikkelen op hun manier en eens een spel te spelen. Het is om te zeggen ze hebben een half uurtje gespeeld en dan nog met speelgoed wat de leidster hen gaf. Een half uurtje! Er had een kleuter een soort van constructie ineen gezet met schijfjes, zijn werk was nog niet eens af en hij moest het alweer afbreken omdat het opruimtijd was.
Het verschil tussen de leidsters viel mij ook op, bij de een gaat het er veel losser aan toe dan bij de andere. Ik denk dat de kleuters ook ondertussen weten bij wie ze iets verder kunnen gaan. Ik ben blij dat ze niet allemaal even streng zijn, zo kan het kind zich ook een heel klein beetje ontladen.
Stagedag 2
Ik heb de eerste contacten met de ouders gelegd. De kleuters waren over mij aan het vertellen toen ik op de speelplaats kwam, de ouders hebben mij aangesproken en ik heb in het spaans uitgelegd wie ik was. Ik voel mij precies beter en geruster tussen die ouders in Spanje. Ik vind ook dat de ouders anders omgaan met hun kleuters.
Vandaag werd het onthaal gedaan door weer een andere juf (de 4de) ondertussen. Op de dag van morgen worden ballonnen geplakt omdat het vrij is en het is een feestdag. Op zaterdag en zondag hangen ook ballonnen omdat de kleuters deze dagen niet naar school komen.
Vandaag was er een ander spelletje. Welk eten is vegetarisch, als de kleuter het fout heeft moet hij/zij de kring verlaten. De kleuters weten veel vegetarische dingen enkel 4 kleuters hadden het fout. Na dit vertelde de leidster een verhaal met figuren. Ze mogen van mij gerust een cursus in België volgen van hoe vertel ik een verhaal! Je kan je al zeker indenken wat ik hiermee bedoel.
Vandaag kregen de kleuters ook engelse les. Deze wordt ook weer door iemand anders gegeven. Een mannelijke leider genoemd David. Eerst vond ik hem vriendelijk maar daarna ben ik niet meer te spreken want een kleuter kleurde een diertje niet in de juiste kleuren en het blad werd voor de kleuter zijn ogen kapot gescheurd. Waarop de kleuter natuurlijk heel hard begon te wenen. Dat zou ik ook doen als mijn kleuroefening af was en je helemaal opnieuw moest beginnen. Mijn interpretatie: Dat Diego niet de juiste kleuren gebruikte maakte voor mij niet uit, als ik wist dat de meester daar zo op zou reageren had ik het wel even gezegd. Mijn eigen hart brak letterlijk toen de meester het blad doorscheurde en ik dacht bij mijn eigen wat doet ge nu. Toen daarbij nog eens Diego keihard begon te wenen had ik het zelf even moeilijk! Ik heb echt mijn best moeten doen om mijn mond dicht te houden want ik had het hem eens willen vertellen.Goh al kleurde hij de eend blauw met witte bolletjes dan zou ik het nog niet erg vinden. Hij weet hoe een eend eruit ziet in het echt, als hij dan zijn fantasie de loop laat gaan op papier dan gun die jongen dat toch. Ik vond het ook vaal van hem hoe hij daarna Diego ging troosten en als lachwekkend uitlegde en de tranen deed verdwijnen.
Daarna volgden er weer werkblaadjes en een godsdienstles met ja alweer een kleuroefing. Telkens dat kleuren de kleuters doen niets ander!!
Ik heb vandaag fotos genomen van mijn klasje en de klas is niet saai en ik vind de aankleding van de klas wel geslaagd. Er is kleur, werkjes van de kleuters worden opgehangen en er zijn veel kaartjes, figuurtjes, letters en cijfers tegen de muur. De kring vind ik heel mooi want de leidster heeft er een groot knutselwerk opgehangen over de winter.De poppenhoek is een open en grote ruimte alleen heb ik de kleuters hier geen een keer in zien spelen. Het speelgoed van de constructiehoek en de knutselhoek staat in dozen in een lade.De puzzels staan dan weer op een tafel zichtbaar voor iedereen.Er wordt hier heel veel gewerkt met fotos van de kleuters. Eentje in de kring, eentje op hun doos waar hun werkjes inzitten, eentje op de gang bij de jassen, .
11 maart kwam men lieverd voor 6 daagjes naar Cuenca. Na lang op zijn bus te hebben moeten wachten was hij er eindelijk. Donderdag, vrijdag en zaterdag hebben we doorgebracht in Cuenca, het oude stadje bezocht, naar het shoppingcenter geweest (voor hem een nieuwe jas gekocht, het was hier toch blijkbaar kouder dan ik dacht met zijn andere jas), de geweldige ijskoude voetbalmatch van Sara bijgewoond, veel gewandeld en natuur/cultuur opgedaan. De eerste dag was het burger king eten en daarna heb ik gekookt voor mijn ventje (en voor Sara natuurlijk ook) en het stond hem gelukkig aan. Dat beloofd voor later! We zijn op vrijdagavond ook naar een optreden gaan kijken van een jazzgroep en op zaterdag was er een verjaardagsfeestje bij Kasia voor Sylwia. Heel vroeg zijn we zondagmorgen vertrokken richting Valencia (met de trein (want de bus reed enkel 's avonds) die abnormaal rustig reed =S, misschien omdat die vorige week was ontspoord??), ik wou daar wel eens naartoe (ook natuurlijk naar het strand =) ) en de Fallas was er bezig dus er stonden van die geweldige beelden in de tentoonstelling die ik zeker aan Tom wou laten zien. Zondag zijn we na het inchecken in ons hotel direct naar het strand geweest, het was hier lekker warm. Natuurlijk heb ik ook met mijn voeten door het water gelopen en dit was wel vrij koud, maar ik vind dat dat iets is wat je moet doen. Schelpjes heb ik ook gezocht en daarna hebben we heel even op het strand gelegen. Nog even de boulevard op en terug richting Turia ( de kern van Valencia). Hier zijn we gaan eten en hebben ons gedoucht, ik had het zand overal zitten. Toen we ons aan het klaarmaken waren voor de avond hoorden we heel veel lawaai buiten, voor het hotel stonden heel veel mensen met verschillende kleuren t-shirts aan (oranje, rood, groen en blauw) ze kwamen allemaal met de bus aan aan en stopte voor het hotel, iedere groep had ook een eigen fanfare. We dachten eerst dat ze per kleur samenhoorde maar nu was vb kleur blauw nog eens opgesplitst in verschillende groepjes. In ieder geval veel lawaai zowel volwassenen als kinderen, nu de bedoeling was dat ze hun kleine standbeeld wat op de tentoonstelling stond terug mee zouden nemen naar hun club. (Er staan grote en kleine beelden op de tentoonstelling) Nadat dit volk iets minder was zijn wij naar de tentoonstelling gaan kijken en nogmaals ik vond het geweldig!!! Wat die mensen allemaal hebben gemaakt en klaargekregen, daar moeten ze bij ons in België een voorbeeld aan nemen. Zeker met carnaval zouden deze ideeën zeker van pas komen. Nu het mindere aan de Fallas in Valencia is dat ze op het laatste van de Fallasweek alle beelden opbranden, ik snap echt niet hoe mensen zo hun eigen creatie in vlammen zullen zien opgaan. Maandag na het ontbijt zijn we het stad in getrokken, hier stonden reuzebeelden van wel 4 a 5 meter hoog, ook weer van hetzelfde materiaal. Bijna op iedere straat vond je zo een beeld en nogmaals deze worden ook opgestookt. We hadden ook een plannetje van de stad voor de kerkjes en de arena van het stierengevecht te bekijken. Om iets voor 12uur begon er op de straat + plein waar wij liepen veel volk te verzamelen en we dachten aan een soort parade omdat er dranghekken geplaatst werden en de straten waren vrijgemaakt. Aan het plein was ook nog eens alles afgemaakt en hadden ze met touwen bommetjes/vuurwerk gespannen (we wisten wel dat het vuurwerk zou beginnen om 2uur). Alles was super beveiligd en om de 5 meter stond een brandweerwagen en een ambulance. Na 1,5uur wachten was er nog steeds geen parade maar het was wel megadruk, we stonden bijna geplet tegen de dranghekken, ik denk dat heel Valencia op die straat stond en overal was er pers en helikopters. Vele mensen stonden ook vanuit hun appartement of hotel te kijken. Net achter ons lag het gemeentehuis en de burgemeester en haar man kwamen ook een kijkje nemen (op dat moment werd het plubiek wild en begon heel hard te klappen en te roepen naar de burgemeester). Ook op het balkon stond van ieder groepje (zie vorige (fallasclub)) een meisje en een jonge vrouw helemaal mooi verkleed en de haren speciaal opgestoken. Er begon toen muziek te klinken en natuurlijk het bekende liedje Valenciaaaa.... hoorde we regelmatig terugkomen. Om kwart voor 2 een eerste knal, nu wisten Tom en ik zeker dat er geen parade zou komen maar dat al dat volk enkel voor de Mascleta (zo noemt het vuurwerk) aanwezig was. Om 5 voor 2 nog een knal en om 2uur begon het!!! Echt niet normaal, we hadden wel gehoord tijdens de spaanse les dat het de bedoeling was zoveel mogelijk lawaai te maken met die knallen, maar manlief! Ik heb alles gefilmd maar hoe pijn mijn oren op dat moment deden zal niemand geloven buiten Tom. Er was wat vuurwerk, enkel in de rode kleur en voor de rest waren het knallen, zo hard dat ik er zelf denderde. Dit heeft zo'n 10min geduurd en ik dacht echt dat ik doof was, we waren ook één van de enigste die onze oren toch een beetje moest dichthouden, ik denk dat de rest het al gewoon was. Het was eigenlijk net een bomaanslag maar dan er 100 ofzo achter elkaar. Heel het plein werd ook gwn wit van de damp. Toen uiteindelijk (en eindelijk) alles gedaan was stormden iedereen door de dranghekken naar het plein om te kijken en daarna draaiden ze zich om naar het gemeentehuis en ze begonnen te roepen en te klappen. Daarna natuurlijk weer het bekende liedje Valencia........lalalalalalalalal la la =). Tom en ik probeerde ons een weg te banen tussen de duizenden mensen die hier liepen, iedere straat zag zwart van het volk. We hebben ons ergens eten gehaald en zijn toen de rustigere straatjes gaan opzoeken, in vele straten waren marktkraampjes dus altijd leuk om te zien. Daarna zijn we terug naar het hotel geweest om te eten en ben ik uitgebreid in een heet bad geweest "zalig"! Nadien nog even het shoppingcentrum in en daarna relaxen in de bar. Om 1uur 's nachts was er nog een vuurwerk, de bedoeling was dat we er natoe gingen maar tegen 10uur waren we zo uitgeteld dat we ons even neerlegden, toen om 11uur de wekker afging had geen van ons beiden de intens om op te staan dus zijn we blijven liggen. Om kwart voor 3 werd ik opnieuw wakker en heb toen maar alle lichten voor de verandering uitgedaan en ook maar eens mijn pyjama aangedaan want met kleren slapen is ook maar niets, zeker niet als ik de kleren de volgende dag nog wil aandoen. De laatste dag (dinsdag 16 maart) ging heel snel om, opgestaan, ontbeten, gaan wandelen, middageten, nog even ander gedeelte van het shoppingcentrum doen, pandora-juweeltje gekocht (wilde er zowiezo een hebben als aandenken aan erasmus) en toen konden we al de metro nemen richting vlieghaven. Tom had om 10 na 5 een vlucht, we konden nergens meer de koffer wegen en ik had geen zin om de hele tijd te slepen met de koffers (Tom nam namelijk al spullen van mij terug mee naar huis die ik zeker nie nodig had) dus hebben we maar op het bankje gezeten en afgewacht tot hij zijn koffer kon inchecken. Wat een trage mensen daar en natuurlijk de koffer was 2 kilo te zwaar. We hoopten dat het niets uitmaakte maar het was 40euro bijbetalen, ik heb dan maar besloten mijn dikke jas eruit te nemen (en mee terug te nemen) en Tom had ook nog een jasje wat eventueel in de handbagage ging. Zo kwam de koffer op 15,5kilo, perfect dus en hij mocht zo mee. Het afscheid deze keer ging beter als de vorige keer, allee er kwamen toch minder traantjes aan te pas. Om 17uur was ik al terug aan het busstation waar ik een bus had om 18uur en om 21uur arriveerde ik in Cuenca. Tom daarintegen was geland rond kwart voor 8 in Dusseldorf-weeze en niet in Dusseldorf zelf en was dus 75km verwijderd van zijn familie die hem daar stond op te wachten. Gelukkig is alles goed gekomen en is hij na lang wachten toch ook thuis geraakt! Morgen mijn eerste stagedag ben benieuwd!!!!!
